Silent kill

Τις προάλλες διάβασα ένα άρθρο για τις "σιωπηρές σχέσεις" που καλώς η κακώς υπάρχουν γύρω μας. Και αφού είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι από εσάς, δεν ξέρετε τι είναι οι σιωπηρές σχέσεις, θα σας ανοίξω τα ματιά... (δωρεάν)

Σιωπηρή σχέση, ονομάζουμε το είδος της μονόπλευρης σχέσης που "κρατάει", το ένα μέλος μιας, που έχει τελείωσε. Είναι λέει, μια ψυχολογική αντίδραση του οργανισμού, για να μπορέσει να κοντρολάρει την απώλεια που νιώθει.

Όπως μπορείτε να καταλάβετε, την σιωπηρή σχέση την κρατάει ο πληγωμένος της υπόθεσης. Αυτός που, με λίγα λόγια, δεν ήθελε τον χωρισμό, και δεν μπορεί εύκολα να προχωρήσει την ζωή του μετά από αυτόν. Συμπεριφέρεται σαν να είναι ακόμα δεσμευμένος και η καθημερινότητα του δεν έχει αλλάξει καθόλου, πέραν του ότι δεν έχει το έτερον ήμισυ κοντά του.

Φυσική εξέλιξη, ή θλιβερή κατάντια;
Για να δούμε εάν μπορούμε να απαντήσουμε λοιπόν, σε αυτήν την ερώτηση.

Για να πω όλη την αλήθεια μου, όταν διάβασα το άρθρο, συνειδητοποίησα ότι στο παρελθόν έχω υπάρξει σε μια τέτοια σχέση. Ή μάλλον σε κάτι παρεμφερές που, πιστέψτε με, είναι αλλιώς να το ζεις και αλλιώς να το διαβάζεις σε γραμμούλες κάποιου αρθρογράφου.

Κοιτάζοντάς την κατάσταση, λοιπόν, από άλλη προοπτική, δεν μπορώ να την βάλω στην κατηγορία της θλιβερής κατάντιας, μιας και όταν περνάς κάτι, το περνάς γιατί το νιώθεις. Και όπως συνηθίζω να λέω:

"είναι καλύτερα να νιώθεις χάλια, από το να μην νιώθεις απολύτως τίποτα"

Ας μην κρυβόμαστε. Μια τέτοια αντίδραση, εξομαλύνει (όσο είναι δυνατό) την απώλεια, που προφανώς σου έχει στοιχίσει. Βάζει λίγο αναισθητικό στον μικρό ή μεγάλο πόνο, προσφέροντας ένα ψέμα, μπας και ξεχαστείς. Γενικότερα είμαι της άποψης πως οτιδήποτε σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, είναι καλοδεχούμενο και θετικό για την ψυχική σου υγεία.

Κατά την διάρκειά αυτής της κατάστασης σίγουρα θα υπάρξουν και οι "σφήνες" σκέψεις του/της πρώην, να περνάει καταπληκτικά με τον/την επόμενο σύντροφο. Τέτοιες σκέψεις καλό θα είναι να τις διαολοστέλνετε αμέσως μιας και μόνο κακό μπορούν να προκαλέσουν. Τις περισσότερες φορές, εκεί που έχεις πάρει τα πάνω σου, μια τέτοια μικρή σκέψη, σαν βελόνα μπορεί να σου "σκάσει" πανεύκολα το μπαλονάκι ανάκαμψής σου.

Προσοχή λοιπόν αδέρφια.
Τα πράγματα είναι σοβαρά σε τέτοιες καταστάσεις.

Αυτά από εμένα.

-Lcfr.
Για άλλη μια φορά:
Ο Αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω...