Η ύπουλη εποχή που κρύβεται πίσω από άλλες

Ήρθε η πιο σιχαμένη, η πιο ύπουλη και η πιο αντιπαθητική εποχή που υπάρχει στο καλεντάρι. Θα εξηγήσω, μην αγχώνεστε.

Από την μια έχεις την άνοιξη. Συμπαθητική κατά τα άλλα εποχή και δεν αναφέρομαι σε αυτήν στην εισαγωγή μου. Έχει καιρικά σκαμπανεβάσματα, με βροχές και κρύο από το πουθενά, αλλά έχει και καλό ηλιόλουστο καιρό. Τα λουλούδια ανθίζουν και ομορφαίνουν την άσχημη κατά τα άλλα πόλη και υπάρχει διάχυτο ένα συναίσθημα φρέσκου ξεκινήματος. Ταυτόχρονα όμως φέρνει και τις αλλεργίες. Η γύρη, αυτό το ανάθεμα, σε καλημερίζει από τις πρώτες ώρες της ημέρας, σου μεταμορφώνει την μύτη σε βρασμένο παντζάρι και τα μάτια σου τρέχουν σαν χαλασμένες βρύσες του τσιφούτη σπιτονοικοκύρη. Να μην αναφερθώ στην ντελικάτη και κομψότατη ενέργεια του ανθρώπου, το φτέρνισμα. Πόσο σέξι? Τι χάρη και σκέρτσο εκπέμπεις όταν φτερνίζεσαι 4-5 φορές συνεχόμενα? Ένα πράμα που με κάνει να αναστατώνομαι.

Από την άλλη έχεις το καλοκαίρι. Δεν είμαι φίλος αλλά το καλοκαιράκι προσφέρει διακοπές, μπανάκια και φαγητό σε γραφικές ταβερνούλες. Ταυτόχρονα όμως φέρνει και τον καύσωνα, που όσο και να γδύνεσαι, όσο και να κυνηγάς το κλιματιστικό (εάν είσαι τυχερός) ή τον πλαστικό ανεμιστήρα από τον Jumbo (εάν είσαι μπατίρης), δεν παλεύεται. Δεν παλεύεται αδερφάκι μου και όσο και να προσπαθείς, όσες πετσέτες και να βρέξεις μπας και δροσιστείς, η κατάρα του τόπου αυτού θα σε ταλαιπωρεί για 3,5 μήνες. Επίσης δεν θέλω να ξεχάσουμε τα κουνούπια, που είμαι πλέον σίγουρος πως έχουν αναπτύξει τέτοιο IQ που μπορούν και περνάνε μέσα από την σήτα. Διασκεδάζουν όταν σε βλέπουν να την τοποθετείς γεμάτος ελπίδα και προγραμματίζουν ρεσιτάλ μουσικής με φαγητό εσένα για το επόμενο βράδυ. 

Λοιπόν αυτές τις ημέρες, διανύουμε την αβάφτιστη εποχή που δεν ξέρει τι είναι, προς τα που θα το πάει και πως θα καταλήξει. Η εποχή που είναι πιο αναποφάσιστη και από τον Έλληνα ψηφοφόρο του Survivor. Η εποχή που κρύβεται σαν άλλος κομάντο ανάμεσα στην άνοιξη και στο καλοκαίρι. Η εποχή που προσφέρει απλόχερα βροχές, κουφόβραση, κουνούπια στούκας, σποραδικό κρύο και φυσικά τις αγαπημένες αλλεργίες για όλους.

Τι έκανες το περασμένο σαββατοκύριακο βρε κουτό? Κατέβασες τα καλοκαιρινά και ανέβασες στο πατάρι τα χειμωνιάτικα? Πάρε δωράκι βραδινό κρύο για να ψάχνεις κουβέρτες μέσα στο σκοτάδι και μην ξεχάσεις κανένα φούτερ εάν θες να βγεις. Εκτός και εάν το μετανιώσω και σε βράσω στην ζέστη. Επειδή μπορώ. Δεν σε χάλασε.

Η εποχή αυτή, αυτή η καταραμένη τσόντα, είναι αρκετή να με κάνει να νιώθω μια μιζέρια 24 ώρες την ημέρα και απλά περιμένω την λύτρωση. Τώρα αυτή θα είναι ο θάνατος? Θα είναι τα αντισώματα του οργανισμού μου που θα μάθουν να αντιμετωπίζουν τις βίαιες αλλαγές της θερμοκρασίας και τις αλλεργίες χωρίς την βοήθεια της ΒΙΑΝΕΞ? Δεν ξέρω. Αλλά για έναν άνθρωπο σαν εμένα, που δεν γουστάρω πολλά πράγματα στην ζωή, αλλά γουστάρω να αντιπαθώ ακόμα περισσότερα, η εποχή ανάμεσα στην άνοιξη και το καλοκαίρι, είναι ίσως το χειρότερό μου πράγμα.

Θα προτιμούσα να γράφω άρθρα επιπέδου Έλενας Φάκου για 3 σερί εβδομάδες στο Μαρί Κλέρ παρά αυτό το πράμα!*

Αυτά για σήμερα.

Σας βαρέθηκα. Κάνει και μια ζέστη που ίσως αργότερα μεταμορφωθεί σε πολικό ψύχος και πρέπει να προετοιμαστώ.

-Lcfr.
* Λέμε και καμία υπερβολή για να γελάσουμε. Έχουμε και μια Χ αξιοπρέπεια.