Better Half

Κι όμως...

Αν και την Παρασκευή η έξοδος είχε στόχο την απόλαυση κάποιων ωρών μέσα σε μια σκοτεινή αίθουσα κινηματογράφου, κατέληξε σε μια βαθειά κουβέντα κυρίως γύρω από το "άλλο μισό" των ανθρώπων.

Και μην νομίζετε πως επειδή η παρέα ήταν μόνο κοπέλες, η αρρενωπή άποψη μου έγραψε απουσία.
(Μεταξύ μας, έκανα τα πάντα για να μην ζαλιστώ από την μια μπύρα που κατανάλωσα)

Στην κουβέντα λοιπόν, κυριαρχούσε το πόσο δύσκολο είναι να βρεις τον άνθρωπο που μπορεί να θεωρήσεις το κομμάτι που πρακτικά σου λείπει. Και μέσα στην ροζ απόχρωση της συζήτησης, ο αντιδραστικός Lcfr κατάφερε να τα κάνει "μπουρδέλο", με ιδιαίτερη ευκολία.

Γιατί να χρειάζεσαι άλλο μισό; Νιώθεις ανολοκλήρωτη, ζώντας την ζωή σου, που προφανώς δεν εκτιμάς; Είσαι σε διαρκή αναζήτηση μιας ευχαρίστησης που δεν μπορεί ο εαυτός σου να στη προσφέρει; Για να περάσεις καλά πρέπει να έχεις Wallpaper στο κινητό σου κάποιο αγόρι που θα σε κάνει να νιώθεις πεταλούδες στο στομάχι;

Εάν οι απαντήσεις στις περισσότερες ερωτήσεις που έκανα, αγαπημένε μου αναγνώστη/αναγνώστρια είναι "Ναι", τότε θα σου πω, ότι είπα και την Παρασκευή στην παρέα μου:

"Κάτι κανείς λάθος στην ζωή σου."

Σίγουρα, δεν είμαι της άποψης πως η μοναξιά είναι κάτι που πρέπει να σε συνοδεύει για όλη σου την ζωή.
Όχι. Αυτό θα ήταν παράλογο και λίγο άγαρμπο.

Όμως!
ΟΜΩΣ! Τονίζω με bold γράμματα...

Εάν ζεις μια ζωή, που για να είναι ολοκληρωμένη πρέπει να ανήκεις κάπου, τότε σε πληροφορώ πως όντως κάτι δεν κάνεις καλά και ίσως να πρέπει να το κοιτάξεις λίγο πιο έντονα.

Σίγουρα θα βρεθεί ένας άνθρωπος που μπορεί να σε κάνει να σκεφτείς πως ταιριάζει σαν γάντι στην ζωή σου και καλύπτει επιτυχώς τα κενά του εαυτού σου. Στο εύχομαι πραγματικά. Αλλά σκέφτηκες ποτέ, γιατί έχεις αυτά τα κενά ευθύς εξαρχής;

Σαφώς και δεν γράφω από αντίδραση και ξέροντας πολύ καλά την ανάγκη που έχει ο άνθρωπος από την φύση του για την "συντροφικότητα". Διάολε, ακόμα και εγώ έχω ζήσει στο παρελθόν ιστορικά μεγάλους έρωτες και έχω καλύψει δικά μου κενά μέσα από αυτούς. Κατάλαβα όμως, με τον άσχημο τρόπο, πως οι περισσότεροι άνθρωποι που θα περάσουν από το μαγαζάκι της ζωής σου, είναι κάτι σαν πελάτες.

Κάθονται όσο θέλουν και όταν φύγουν, σε αφήνουν με τα κενά που είχες πολύ καιρό πριν μπουν.

Ψάχνεις ακόμα το άλλο σου μισό;
Really?

-Lcfr.
ΥΓ. Όσα γράφω σήμερα, δεν έχουν καμία, ΜΑ ΚΑΜΙΑ σημασία εάν είσαι στην μάζα των ανθρώπων του "Relationship Status" στο Facebook. Εάν είσαι, λυπάμαι ειλικρινά που με διαβάζεις.