Daine

Το θλιβερό στην υπόθεση είναι πως ξεχνάω.

Όχι μόνο γεγονότα που μου έχουν συμβεί και πρόσωπα που ήταν κάποτε στην ζωή μου. Ξεχνάω ακόμα και μουσική. Τραγούδια που με έχουν ξελαμπικάρει για λίγα λεπτά ή και αυτά που μου έχουν σταθεί περισσότερο και από τον καλύτερo φίλο. 

Ξεχνάω. Και όπως καταλαβαίνω θα συνεχίσω να ξεχνάω μέχρι να ξεχάσω και το όνομά μου. 

χεχ. 

Έτσι όπως έχουν τα πράγματα, σήμερα υπήρχε και ένα καλό. Θυμήθηκα τους Daine Lakaien. Συγκρότημα που δεν το συμπάθησα ιδιαίτερα μιας και είναι πολύ ηλεκτρομπλιμπλικιέ για τα γούστα μου. Παρόλα αυτά ένα τραγούδι, ω θεέ μου ένα τραγούδι, ήταν στην τσέπη του παντελονιού μου για πολλά χρόνια. 

"Into My Arms"

-Lcfr.