Εχθές αργά το βράδυ χτύπησαν ξανά τα πολεμικά τύμπανα.
Όσο και εάν κραυγάζει ολάκερος ο κόσμος για οριστική κατάπαυση του πυρός σε όλα τα μέτωπα, τα κυρίαρχα κεφάλια αποφασίζουν αλλιώς, σκεπτόμενα το οικονομικό όφελος και τις πολιτικές στρατηγικές. Φυσικά χτυπούν με διάφορα καμουφλαρίσματα για να σερβίρουν το πιάτο του πολέμου ευκολότερα και να μην έχουν πολιτικές απώλειες και εσωτερικούς ξεσηκωμούς.
Για πολλοστή φορά, επιβεβαιώνεται πως το χρήμα έχει μεγαλύτερη αξία από τις ανθρώπινες ζωές. Είτε αυτές χάνονται από τους έξυπνους πυραύλους, είτε μεταναστεύουν σε κάποιον τόπο ειρηνικό με την ελπίδα για ένα φυσιολογικό μέλλον και το μόνο που αντιμετωπίζουν είναι ο χλευασμός και η εκμετάλλευση.
Νομίζω πως θα συμφωνήσουν όλοι μαζί μου πως "The World is Ugly" και πως σε τέτοιες στιγμές τα πολλά λόγια περισσεύουν.
Όσο και εάν κραυγάζει ολάκερος ο κόσμος για οριστική κατάπαυση του πυρός σε όλα τα μέτωπα, τα κυρίαρχα κεφάλια αποφασίζουν αλλιώς, σκεπτόμενα το οικονομικό όφελος και τις πολιτικές στρατηγικές. Φυσικά χτυπούν με διάφορα καμουφλαρίσματα για να σερβίρουν το πιάτο του πολέμου ευκολότερα και να μην έχουν πολιτικές απώλειες και εσωτερικούς ξεσηκωμούς.
Για πολλοστή φορά, επιβεβαιώνεται πως το χρήμα έχει μεγαλύτερη αξία από τις ανθρώπινες ζωές. Είτε αυτές χάνονται από τους έξυπνους πυραύλους, είτε μεταναστεύουν σε κάποιον τόπο ειρηνικό με την ελπίδα για ένα φυσιολογικό μέλλον και το μόνο που αντιμετωπίζουν είναι ο χλευασμός και η εκμετάλλευση.
Νομίζω πως θα συμφωνήσουν όλοι μαζί μου πως "The World is Ugly" και πως σε τέτοιες στιγμές τα πολλά λόγια περισσεύουν.
Υπάρχουν λίγα (για να μην πω ελάχιστα) τραγούδια που περιέχουν στίχο ο οποίος με κάνει να νιώθω αισιοδοξία:
"For every failing sun, there's a morning after"
-Lcfr.
"For every failing sun, there's a morning after"
-Lcfr.
No comments:
Post a Comment