One

Για τον Damien Rice τι να πει κανείς. Ο άνθρωπος είναι από τα σπάνια ταλέντα της εποχής μας και δυστυχώς δεν έχει το κοινό που του αξίζει. 

Ειδικά σε χώρες που επικρατεί η σκυλομουσική και τα κλαρίνα. 

Έκανε το μεγάλο μπαμ με το The Blower's Daughter, πριν πολλά χρόνια και έγινε γνωστό ακόμα και στο ελλαδιστάν! Φαντάζομαι θα παίχτηκε σε κάποια ερωτική σκηνή του Παπακαλιάτη σε μια από τις μελό σειρές του. Από εκεί και έπειτα η πλήρης εξαφάνιση από το μουσικό ραντάρ του σοφού λαού. 

Υπάρχουμε όμως και εμείς οι λίγοι, που παραμένουμε πιστοί στον άνθρωπο αυτό και καταναλώνουμε την μουσική του σαν να είμαστε σε μουσική δίαιτα. 

Πριν αρκετά χρόνια πριν, ο Rice έπιασε στα χέρια του το ίσως μοναδικό τραγούδι των U2 που πραγματικά αξίζει. Το "One". Εάν θυμάμαι καλά, την δεκαετία του 90 άκουσα πρώτη φορά το One και ήταν στο repeat για μεγάλο διάστημα. Η έκδοση του Rice φυσικά ήρθε το 2011 που, κατά την άποψή μου, το εκτίναξε στα ύψη.

Ακούστε το και σχηματίστε την δική σας άποψη.
Δωρεάν είναι. Άιντε. 

Αυτά για σήμερα.

Καλό μήνα.

-Lcfr.