Strange Self

Το ήξερα, αλλά τελικά επιβεβαιώθηκα τις τελευταίες ημέρες.

Επηρεάζομαι παρά πολύ.
Αφήνω μικρά πράγματα και διαλόγους άνευ σημασίας και ουσίας, να με επηρεάζουν τόσο, που να μην έχω όρεξη να περπατήσω μέχρι το σπίτι μου...

Έπιασα τις προάλλες τον εαυτό μου, να αλλάζει διάθεση ανάλογα την εξέλιξη μιας κουβέντας που είχα μέσα από μηνύματα. Την μια έτσι, την άλλη αλλιώς.
Μια πάνω, μια κάτω.

Και αναρωτιέμαι, ο κατακόκκινος δαίμονας της διπλανής σας πόρτας.

• Έτσι είναι όλοι οι άνθρωποι?
• Έτσι αφήνουν να γαμηθεί η ψυχολογία τους από μερικές έξυπνα τοποθετημένες λέξεις σε ένα κείμενο μια σταλιά?
  
• Έτσι απλά αυτές οι λέξεις σου κάνουν την διάθεση, χαλάκι εισόδου, που μπορεί να το ποδοπατήσει ο οποιοσδήποτε?
• Ή μήπως αγαπημένοι μου αναγνώστες, κάτι κάνω λάθος εγώ?

Για να πω όλη μου την αλήθεια, θεωρώ πως όχι απλά κάνω μεγάλο λάθος, αλλά είμαι ο δήμαρχος των ανθρώπων που δίνουν μεγάλη σημασία σε λόγια και πράξεις τον άλλων.

Θα το αλλάξω ποτέ?
Δύσκολο.
Θέλω να το αλλάξω κάποια στιγμή?
Σαν τρελός που το έσκασε από ιδιωτική ψυχιατρική κλινική.

Ίδωμεν.

-Lcfr.