Βρε βρε, δεν έχουμε τίποτα άλλο να κάνουμε από το να τσεκάρουμε αυτό το πεθαμένο blog;
Και επειδή ακόμα και σήμερα, είμαι επαναστατικό αγόρι με μπούκλες, δεν θα μοιραστώ τίποτα μαζί σας.
Έτσι γιατί μπορώ. Υπάρχει πρόμπλεμ;
Όλα καλά όμως. Μια χαρά είμαστε δόξα τον Optimus Prime.
Για να πω την πικρή αλλά πραγματική αλήθεια, μου έχει λείψει αυτό. Το καθημερινό γράψιμο σκέψεων, εκνευρισμών, κρύων αστείων, ωραίων μουσικών και μην ξεχνάμε, κορασίδων από την Άπω Ανατολή.
Και φυσικά όλους εσάς που τα διαβάζατε αυτά. Ξοδεύατε αυτά τα 2-3 λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο σας.....μισό.
Σιγά τον πολύτιμο χρόνο. Τεμπέληδες!!
Μη γελιόμαστε όμως. Ποιος λογικός άνθρωπος διατηρεί blog το 2021; Πόσο μάλλον, κάποιος που δεν έχει κανένα κοινωνικό δίκτυο τα τελευταία.... χμ... για να σκεφτώ... θέλω να πω 6 χρόνια, αλλά ίσως να είναι και περισσότερα. Χάσιμο χρόνου θα είναι. Χρόνου, χτυπημάτων πληκτρολογίου και αναβίωσης σκηνικών που έζησες και θέλεις να τα εξωτερικεύσεις.
Αλλά πιστεύω πως είμαι έτοιμος να το ξανά αρχίσω αυτό. Ίσως όχι σε καθημερινή βάση, αλλά αρκετά συχνά. Άλλωστε σε ανύποπτο χρόνο δήλωσα: "ε ρε εάν έγραφα ακόμα, τι θα έγραφα για την show biz, την αηδιαστική δημοσιογραφία και την εν γένει ελληνική τηλεόραση του 2021".
Άλλωστε, δεν ξέρω εάν είστε ενήμεροι, αλλά επιστρέφει και το αγόρι. Το τεκνό με το βλοσυρό βλέμμα που μουσκεύει μέχρι και τα αγοράκια των νοτίων προαστίων. Και από ότι διαβάζω έχει μια τεράστια πείνα για δίωρες σεξουαλικές περιπτύξεις. Ο Χριστόφορος. Ο Παπακαλιάτης, το καμάρι του Παλαιού Ψυχικού και του Copy-Paste. Επιστρέφει με νέα σειρά στο τηλεοπτικό του σπίτι. Το MEGA βρε, του πρεζέμπορα και ευεργέτη του Ολυμπιακού. Ξέρετε ποιος είναι, ονόματα δε λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε. (Πάντως τη βαφτιστήρα της μητέρας μου τη φωνάζαμε Μαρινάκι. Λέω εγώ τώρα.)
Δεν μπορείτε να πείτε, τα ματάκια όλων μας είναι ιδιαιτέρως τυχερά που θα αντικρίσουν και φέτο, παχύρρευστη πχιότητα του "ταλαντούχου", αλλά μελαγχολικού αγοριού από το Los Angeles. Έχουμε κερδίσει το γενεαλογικό joker που ζούμε την εποχή που ο Christofer Papakaliat περπατάει τα ίδια χώματα με εμάς, την καθημερινή πλέμπα.
Είμαστε πολύ τυχεροί, όλοι μας. Μην το ξεχνάτε αυτό και δεν θέλω ου.
Ως εκ τούτου, δεν γίνεται να το αφήσω έτσι μόνο του το αγόρι σε αυτό το μονοπάτι... Θέλει το σπρώξιμό του κι αυτός. Έχει συνηθίσει άλλωστε.
Λοιπόν, σας αφήνω τώρα και επειδή μου λείψατε τόσο πολύ, θα μοιραστώ μια selfie μου για να αρχίσει με το δεξί αυτή η νέα πορεία του hephasto.blogspot.com.
(αλήθεια όμως τώρα, ΠΟΙΟΣ ΔΙΑΤΗΡΕΙ BLOG TO 2021???)
 |
| Εγώ (μάλλον) με το πρωινό μου |
-Lcfr.
Non Serviam. (καλά... όχι πάντα.)
