Moths

Ζούμε στην εποχή των moths.

The glorious Moth

Σαν τα moths, εστιάζουμε την προσοχή μας σε ένα γεγονός ενώ χάνουμε τον γενικότερο χαμό που επικρατεί. Και όταν συμβεί κάτι άλλο, μεταβαίνουμε σε αυτό, όπως ακριβώς κάνει το πανέξυπνο -κατά τα άλλα- έντομο όταν μαγνητίζεται από κάποιο δυνατότερο φως.

Είτε αυτό είναι μια τρομοκρατική επίθεση, είτε είναι ένας θάνατος κάποιου διάσημου. Φοράμε την μάσκα του "και καλά με ενδιαφέρει" μοιραζόμαστε στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης τις σκέψεις, τις ευχές και φυσικά τις καταφανέστατα ψεύτικες και ανούσιες προσευχές μας, μέχρι να συμβεί το επόμενο #hastag #trend.

Στην πραγματικότητα όμως κανείς δεν ασχολείται πραγματικά. Σας διαβεβαιώ για αυτό. 

Πόσο νομίζετε ασχολήθηκε ο κοινός μέσος φρεντουτσίνοελληνας με το τελευταίο μακελειό στο Ορλάντο? Δέκα δευτερόλεπτα? Είκοσι? Πόσο χρειάζεται να γράψει το κομμάτι του στο Facebook? Άντε σας βάζω ένα ολόκληρο λεπτό, γιατί ίσως είπε με κάποιον φίλο του: "είδες τι έγινε στο Αμέρικα? Ρε τους μαλάκες...".

Τώρα, η επιστήμη δεν έχει ανακαλύψει ακόμα γιατί τα moths έλκονται από το φως. Την δική μας αντίστοιχη συμπεριφορά, είναι εύκολο να την προσδιορίσουμε. Υπάρχει λόγος και προμελετημένη αποστολή. 

Ο λόγος συγκεκριμένος. Να δείξουμε πως ασχολούμαστε με κάτι άλλο, πέρα από τις τραγικά θλιβερές ζωές μας. Να αποδείξουμε πως δεν είμαστε μονοδιάστατοι άνθρωποι και δεν έχουμε στο μυαλό μας μόνο νύχια, φρέντο εσπρέσο και τον κώλο της Σάσας Μπάστα.

Η αποστολή μας έχει συμβολαιογραφική ακρίβεια. Στην τεράστια ανάγκη μας να νιώσουμε πως ανήκουμε κάπου και στην αστείρευτη εμμονή μας για επιβεβαίωση, κάνουμε τα πάντα για να τραβήξουμε την προσοχή του κόσμου για λίγο πάνω μας. Ματαιόδοξα λοιπόν προσπαθούμε να κάνουμε ένα παγκόσμιο γεγονός, δικό μας. Έστω και για λίγα δευτερόλεπτα, να προλάβουμε να ξεδιψάσουμε την ανάγκη μας για προσοχή και likes.

Άλλωστε, δεν θέλω να ξεχνάμε πως η αξία του ανθρώπου πλέον δεν μετριέται από το βάθος της σκέψης και την έκταση του μυαλού του, αλλά από έναν αριθμό. Πόσα likes και πόσους followers έχει στο Facebook και στα υπόλοιπα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 

Ω σε τι εκπληκτικές εποχές ζούμε.

-Lcfr.

We all living in America

Εδώ και αρκετό καιρό έχω την άποψη πως ο κόσμος έχει φτάσει στο κατώτερο σημείο του και δυστυχώς για τις επόμενες γενιές το κακό δεν διορθώνεται. 

Υπάρχουν πολλά σημάδια που δείχνουν κάτι τέτοιο, αλλά κυρίως με σπρώχνουν προς την άποψη αυτή κάποια γεγονότα που συμβαίνουν στην αντίπερα όχθη και συγκεκριμένα στο Αμέρικα. (που όπως ξέρουμε, ότι γεννιέται στο Αμέρικα, έρχεται και στο Ευρώπα)

Καλά, έχω σηκώσει τα χέρια ψηλά για το γεγονός πως ο επόμενος "πλανητάρχης" (Α.Κ.Α. μαριονέτα του κογκρέσου) θα είναι ή η σιχαμένη Hillary Clinton που είναι βουτηγμένη στην δολιοφθορά, στην μίζα και στις κωλοτούμπες, ή ο κυριολεκτικά πανηλίθιος, επικίνδυνος και εξτρεμιστής ψεύτης Donald Trump. Τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά που με το που πήρε το χρίσμα η Hillary εχθές από τον Barack Obama, επιτέθηκε στον Trump και είχαν έναν όμορφο διάλογο.... στο TWITTER!! Εντάξει, δεν περιμένω πολλά από την χώρα αυτή, αλλά αυτό και μόνο δείχνει το επίπεδο στο οποίο βρίσκεται το γερασμένο πολιτικό σκηνικό της.

Φυσικά, το να γράφει κάποιος για το γερασμένο και σάπιο πολιτικό σκηνικό του Αμέρικα, την στιγμή που ζει στο Ελλάντα, είναι κομματάκι τραγελαφικό και οξύμωρο. Κάτι που επιλέγω να αγνοήσω αυτήν την στιγμή για το καλό του ψυχισμού μου.

Τώρα, ένα άλλο ζήτημα που έχει πάρει διαστάσεις παναμερικάνικου διαλόγου και έντονου debate, είναι κάτι που όσο περίεργο και εάν σας φαίνεται σας διαβεβαιώ πως είναι πέρα για πέρα αληθινό. Όχι δεν αναφέρομαι στους ανθρώπους που πιστεύουν πως η Γη είναι επίπεδη. Αυτό το καλύψαμε πριν κάποιες μέρες. (βλ: Flat Earth)

Ο/η/το James P. Sheffield

Συζητάνε για τις τουαλέτες! Για το εάν οι τραβεστί άνθρωποι μπορούν να χρησιμοποιούν τις τουαλέτες που τους εκφράζουν. Ο μουσάτος τύπος της φωτογραφίας αριστερά, με το όνομα James P Sheffield (ο οποίος είναι τρανσέξουαλ ή τραβεστί, ή ότι είναι τέλος πάντων) απαίτησε και στο τέλος κατάφερε να χρησιμοποιεί τις γυναικείες τουαλέτες και με το νόμο. 

Όχι αδερφέ μου λυπάμαι αλλά δεν γίνεται να έχεις το δικαίωμα αυτό. Δεν είναι φυσιολογικό να μοιράζεσαι την ίδια τουαλέτα με το 2χρονο κοριτσάκι που θα μπει με την μαμά του. Δεν γίνεται να υπάρχει τόση ελευθερία σε κάτι τόσο παράλογο και δεν γίνεται να περνάει αυτό το θέμα σαν ντεμέκ καταπάτηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου. 

Φανταστείτε για μια στιγμή, πόσες ερωτήσεις θα έχει το 2χρονο κοριτσάκι. Γιατί αυτός ο κύριος, που μοιάζει με τον μπαμπά της, είναι μέσα στις τουαλέτες που είναι για αυτήν και τις φιλενάδες της? Άντε να εξηγήσεις. Επίσης φανταστείτε πόσοι ανώμαλοι και σεξουαλικά άρρωστοι άνθρωποι μπορούν να εκμεταλλευτούν αυτόν τον νόμο (που εν τέλει πέρασε σε ορισμένες πολιτείες της Αμερικής) για να την βρίσκουν στις τουαλέτες  χωρίς κανένα πρόβλημα. 

Το Αμέρικα βέβαια έχει μπει σε μια κουβέντα η οποία αποκτά τραγελαφικές διαστάσεις. Εδώ διάβαζα τις προάλλες πως αρκετοί προτείνουν να υπάρξει μια τρίτη τουαλέτα για την κατηγορία αυτή. 

Τι άλλο θα ακούσω το 2016? 

Για ακούστε και αυτό και συνδυάστε το με τα προαναφερθέντα: 

Από το 1990 υπάρχει αρκετός κόσμος στο Αμέρικα (και όχι μόνο) να επιλέγει να είναι κάτι άλλο από αυτό που γεννήθηκε. Καλά διαβάσατε, υπάρχουν άνθρωποι που απαρνιούνται το ανθρώπινο στοιχείο τους και ταυτοποιούνται με κάτι άλλο. Με τον σκίουρο ή με τα Elves του Tolkien ή τον δράκο από το Game Of Thrones, ή με τα γλυκά μου Ponies. 

Πετάνε τον μανδύα του ανθρώπου, περπατάνε στα τέσσερα, βγάζουν άναρθρες κραυγές και λένε, πως εγώ είμαι ο Gollum και είμαι παγιδευμένος σε ένα σώμα ανθρώπου. Η κατηγορία αυτή λέγεται "Otherkins" έχει αρχίσει να μεγαλώνει σε πληθυσμό και φυσικά έχει αντίστοιχες απαιτήσεις. 

Οπότε πάμε για την τουαλέτα με αριθμό 4.

Θέλει κανείς άλλος καμία τουαλέτα τώρα που γυρίζει?

2016 κύριοι. Απολαύστε το. 

Αλί στις επόμενες γενιές. 

-Lcfr.