Friday, March 30, 2018

Humanity by Ricky Grevais

O Ricky Gervais είναι το άλλο μου μισό. 

Μην βιάζομαι. Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή πριν μου βγει το όνομα.

Πριν 2-3 εβδομάδες είδα έναν καλλιτέχνη που ακολουθώ να προτείνει να δούμε ένα comedy special με το όνομα Humanity από τον Βρετανό κωμικό Ricky Gervais. Το όνομα για αρχή δεν μου έλεγε απολύτως τίποτα πόσο μάλλον το comedy special του. Κόντρα στην πρώτη αδιαφορία μου, κατέβασα και είδα το Humanity την επόμενη ημέρα. 

Όταν κατάλαβα ποιος είναι ο Ricky Gervais το ενδιαφέρον μου φούντωσε. Φυσιογνωμικά τον ήξερα σαν τον πρωταγωνιστή της αυθεντικής Αγγλικής σειράς "The Office" και τίποτα πέρα από αυτό. 

Το Humanity είναι μια ώρα και κάτι, από αστείρευτο χιούμορ μεταμορφωμένο σε γερή γροθιά στο στομάχι του καθωσπρεπισμού και της υπερευαίσθητης κοινωνίας του σήμερα. Ανελέητο και ωμό stand up comedy που εάν κάποιος προσβάλλεται από θέματα όπως οι θανατηφόρες ασθένειες, η θρησκεία, το ολοκαύτωμα και πολλά άλλα "καυτά" θέματα, τότε καλά θα κάνει να αφιερώσει αυτήν την μια ώρα μπας και ταρακουνηθεί το μυαλό του.

Ακολουθεί σύντομο τρέιλερ:

Από το Humanity μαθαίνεις τον πραγματικό Gervais. Μαθαίνεις πως είναι άθεος, φιλόζωος στις πράξεις και όχι στα λόγια, αντιπαθεί τους ανθρώπους, σιχαίνεται την Show Biz, δεν θέλει γάμους και παιδιά και πολλά-πολλά ακόμα, που ταυτίζονται με τα δικά μου πιστεύω στο ανησυχητικό ποσοστό του 99%.

Καταλήγω λοιπόν σε αυτό που έγραψα στην πρώτη μου πρόταση:

O Ricky Gervais είναι το άλλο μου μισό.

-Lcfr.

ΥΓ. Όσοι ενδιαφέρονται για περισσότερο Gervais, υπάρχουν τα 2 προηγούμενα Specials του στο YouTube "Out of England" 1 & 2. Ακολούθως μπορείτε να δείτε το UK The Office που έγραψε και σκηνοθέτησε και τέλος την σειρά Extras.

Wednesday, March 28, 2018

Μπράβο βρε

Τις τελευταίες εβδομάδες στο ελλαδιστάν έχουν γίνει πολλά. Πολιτικές εξελίξεις, Τούρκοι από τα δεξιά, Σκοπιανοί από τα αριστερά, οικονομικός μαραθώνιος κρίσης, οι ΠΑΟΚτζίδες δεν θα υπογράψουν φύλλα πορείας εάν γίνει πόλεμος έτσι και τιμωρηθεί ο ΠΑΟΚ και πολλά ακόμα τέτοια διασκεδαστικά. 

Αυτά που ξεχωρίζω προσωπικά είναι το νέο ντροπιαστικό νομοσχέδιο για τα αδέσποτα που πρότεινε και απέσυρε κακήν-κακώς η τσιπροκυβέρνηση και τα βασανιστήρια ενός σκυλιού από δυο φαντάρους στην βόρεια Ελλάδα. 

Μαλάκα μου, που ζούμε? Τι αποβράσματα κυκλοφορούν γύρω μας και κάνουν ότι θέλουν χωρίς την παραμικρή ποινή? Βγήκε λέει ο υπουργός άμυνας κύριος Καμμένος και ζήτησε την αυστηρή τιμωρία των φαντάρων. Εάν ξέχασες ποιος είναι ο κύριος Καμμένος, είναι αυτός που κάθε εβδομάδα στριμώχνει την μεγαλειώδη κοιλιά του σε κάποια στολή στρατού και το παίζει κομάντο. Σου θυμίζει κάτι? Ε, αυτός έκανε τούτη την δήλωση και ένας πόντος έφυγε ξαφνικά από το καλσόν του Ερντογάν στην Άγκυρα. Μιλάμε για τέτοιο τρόμο. 

Ελάτε τώρα και πείτε μου. Πιστεύει κανείς πως οι φαντάροι θα τιμωρηθούν? Και εάν ναι, θα τιμωρηθούν ισάξια με τα βασανιστήρια που διέπραξαν απέναντι σε ένα ανυπεράσπιστο τετράποδο?

Ορίστε? Ποια θα έπρεπε να είναι η τιμωρία με ρωτάτε?

Καλύτερα να το αποφύγω το ερώτημα, μιας και υπάρχουν άνθρωποι ανάμεσά μας που δεν θεωρούν την ζωή των ζώων ισάξια με αυτή των ανθρώπων, αλλά φυσικά κάνουν τον σταυρό τους και ζητάνε την βοήθεια του θεούλη σε κάθε στραβοτιμονιά στην ζωή τους. Για να δώσω πάντως μια γεύση από την άποψή μου για το θέμα, πριν κάποια χρόνια πήγα να πιαστώ στα χέρια με έναν περαστικό που κλώτσαγε το ίδιο του το σκυλί στον δρόμο, επειδή ήθελε μερικά δευτερόλεπτα παραπάνω να μυρίσει μια γωνία. 

Να πω την αλήθεια μου, το βίντεο με τα βασανιστήρια δεν το είδα. Το απέφυγα γιατί ήξερα πως δεν θα το άντεχα και θα το κουβαλούσα στο μυαλό μου για αρκετές εβδομάδες. Το θετικό είναι πως το σκυλί επιβίωσε και από ότι διαβάζω είναι μια χαρά. 

Κλείνοντας μια υπενθύμιση. Πριν μια εβδομάδα, πέθανε ο τελευταίος λευκός ρινόκερος. που θα πει πως εξαφανίστηκε ακόμα ένα είδος από τον πλανήτη και εγώ κάθομαι εδώ στην γωνιά μου και φωνάζω: 

Ζήτω άνθρωπε! 
Ζήτω που καταστρέφεις τα πάντα στο διάβα σου!
Ζήτω καρκίνε του πλανήτη που κέρδισες ξανά!


Πολλαπλασιαστείτε ρε. Το ανθρώπινο είδος πρέπει να παραμείνει ζωντανό για πάντα, ή έστω μέχρι να σκάσει ο ήλιος και να μην υπάρχει τίποτα. 

Αυτά.

-Lcfr

Monday, March 26, 2018

Πινκι & δε Μπρέιν

Μετά από παλιότερες συζητήσεις μεταξύ φίλων και προσωπικών εμπειριών, έβγαλα το συμπέρασμα πως το μυαλό βλέπει μερικές φορές ότι θέλει να δει, χωρίς αυτό που νομίζει πως βλέπει να υπάρχει. 

Αυτό το φαινόμενο πιστεύω, συμβαίνει γιατί το μυαλό έτσι περίπλοκα που λειτουργεί, συνδυάζει κομμάτια του πάζλ που το "συμφέρουν" χωρίς απαραίτητα να συμβαδίζουν με την λογική και την πραγματικότητα του τώρα. 


Τρανό παράδειγμα η περίπτωση ενός φίλου μου παλιότερα, ο οποίος έκανε λίγο stalking σε ένα Facebook προφίλ μιας πρώην του, η οποία είχε συνεχίσει την ζωή της (όπως υποθέτω εγώ) και ανέβαζε πράγματα άσχετα με τον χωρισμό, ή τον φίλο μου. Το κυρίαρχο θέμα των συζητήσεών μας ήταν η "μετάφραση" αυτών των posts και πως η κυρία αυτή, του έστελνε δήθεν υπόγεια μηνύματα με τις αναρτήσεις της. Από την πλευρά μου πάντα ήμουν ο λογικός και αρνητικός στην παράλογη αυτή μετάφραση με αποτέλεσμα να γινόμουν κομματάκι αντιπαθητικός αλλά τι να γίνει. Δεν είναι του στυλ μου να χαϊδεύω αυτιά. 

Δεν λέω, το μυαλό πολλές φορές θέλει να μας προστατεύσει και ίσως για την δική του διατήρηση, να μεταφράζει εξωτερικά ερεθίσματα με άλλο τρόπο από τον φυσιολογικό. Ή τουλάχιστον το φυσιολογικό που αντικρίζει ο έξω από τον χορό παρατηρητής. Η λογική παρόλα αυτά, πιστεύω πως πρέπει να επικρατεί για να μην τρώμε τα μούτρα μας, μετά από κάποια ονειροπερπατήματα στα απαλά και αφράτα συννεφάκια της φαντασίας μας.  

Από την άλλη, ίσως αυτό το φαινόμενο να είναι και ρεφλέξ και προνόμιο μονάχα των ανδρών. Βλέπετε οι γυναίκες είναι περίεργα πλάσματα που πρακτικά δεν ξέρεις πως λειτουργούν και είναι σχεδόν αδύνατο να τις διαβάσεις. Εάν αυτό που ανεβάζει είναι απλά μια φωτογραφία άνευ λόγου, ή υπάρχουν επίπεδα γεμάτα νόημα, μηνύματα και "ζουμί" που μπορεί να σε αφορά. 

Ψυχοφθόρα και με αρκετή δόση εγωισμού αυτή η στάση, αλλά έχει και την αξία της. Μπορεί να βγάλεις κάτι από όλο αυτό το γαργάλημα του μυαλού, που άλλες φορές σε χαροποιεί και σου δίνει απλόχερα μια μικρή ώθηση, ενώ άλλες να σε γκρεμίσει και άντε πάλι να σηκωθείς. 

Όπως και να έχουν τα πράγματα, εγώ ψυχολόγος δεν είμαι και γράφω ότι μου κατέβει. Στην τελική μάθετε να λέτε ότι θέλετε, χωρίς μα και μου και όλα θα πάνε καλά. Ή συνεχίστε να είστε ένα μυστήριο. Έχει και αυτό την γλύκα του.

Άλλωστε ο αγαπημένος H.D. Thoreau έχει πει το ακόλουθο:

"Its not what you look that matters. 
Its what you SEE"

Αυτά για Δευτέρα.
Adieu.

-Lcfr.

Saturday, March 24, 2018

Untouchable

Μέσα στον πανικό και στα εξαιρετικά σκηνικά που επικρατούν το τελευταίο διάστημα στην χώρα και στην προσωπική μου ζωή, μπορώ και βρίσκω καταφύγιο στην μουσική. 

Η μουσική και πιο συγκεκριμένα, αρκετές μπάντες που την δημιουργούν, δεν έχουν μια σταθερή ανοδική εξέλιξη. Υπάρχουν ζενίθ και ναδίρ, που σαν ακροατής είτε σου επηρεάζουν την άποψη ή όχι. 

Οι Anathema τα τελευταία χρόνια βρίσκονται σε μια κατηφορική πορεία με μια αλλόκοτη μουσική εξέλιξη που δεν μου ταιριάζει. Επειδή όμως είμαι λογικός άνθρωπος και δεν τα γκρεμίζω όλα από ένα και μόνο γεγονός, παραμένω πιστός και αισιόδοξος, πως η πορεία προς τα πάνω δεν θα αργήσει για τους Άγγλους μουσικούς. 

Το ναδίρ τους είναι αυτό που ζούμε τώρα, στο έτος 2018. Το ζενίθ τους κατά την δική μου άποψη η μπάντα το έφτασε με ένα διπλό τραγούδι το 2012. Δεν είναι άλλο από το Untouchables, που ίσως το έχω ανεβάσει κάποια χρόνια πίσω.

Η επανάληψη, ειδικά σήμερα, είναι η μάνα της μάθησης. 


Η απάντηση στο ομολογουμένως εύστοχο "Weak people revenge. Strong people forgive. Intelligent people ignore" είναι προφανέστατα το:

And when I dreamed
I dreamed of you
Then I wake
Tell me what could I do?

Που τα περικλείει όλα, χωρίς ίχνος εμπόλεμης διάθεσης και μηδενική υπεροψία.

Αυτά.

-Lcfr. 

Friday, March 23, 2018

Μαρινάκης. Αυτή η αθώα περιστερά.

Όχι δεν έγινε ξαφνικά πολιτικό το blog αυτό, αλλά πριν λίγες ώρες έσκασε το θέμα του Βαγγέλη Μαρινάκη και πρέπει να σχολιάσω τα γύρω-γύρω. 

Ασκήθηκε, λέει, ποινική δίωξη στον εφοπλιστή και πρόεδρο του Ολυμπιακού, για διακίνηση, αποθήκευση, χρηματοδότηση και κατοχή ναρκωτικών, συμμετοχή και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, ξέπλυμα μαύρου χρήματος από παράνομες δραστηριότητες, λαθρεμπορία κλπ. Και όλα αυτά για το πλοίο Noor1 που βρέθηκε χωρίς πλήρωμα και με κάτι τόνους ναρκωτικά πριν κάποια χρόνια.

Αναρωτιέμαι ο δύσμοιρος και νομίζω δικαιολογημένα. Γιατί το θέμα αυτό δεν το αναπαράγουν αρκετά μέσα ενημέρωσης? Αβαβά στην προεδράρα μην κόψει το μεροκάματο? "Αγαπητό" Πρώτο Θέμα, γιατί ασχολείσαι ακόμα με την Σπυροπούλου και δεν έχεις γράψει γραμμή για το θέμα αυτό? 

Τώρα θα μου πεις, την δημοσιογραφική έρευνα την είχε ξεκινήσει το "ΜΑ" του ΘΕΜΑτος, ο ΜΑκης Τριανταφυλλόπουλος, που όπως ξέρουμε είναι πλέον το αγκάθι στο πλευρό του "ΘΕ"μου Αναστασιάδη, αλλά εδώ μιλάμε για ένα σκάνδαλο μεγατόνων που μέχρι και οι αθλητικές ιστοσελίδες και ραδιόφωνα το αναφέρουν.

Βέβαια όταν στα πράγματα εμπλέκονται συμφέροντα και εισροή πολλών χιλιάδων ευρώ, είναι λογικό να προσανατολίζεις την προσοχή του κοινού σου και να ξεχνάς πως είναι υποχρέωσή σου να τους ανοίγεις τα γκαβά. 

Ολυμπιακάρες μου, εσείς που χειροκροτάτε τον πρόεδρο του Ολυμπιακού και πίνετε νερό στο όνομά του, αναρωτιέμαι. Εάν τα παιδιά σας αύριο μεθαύριο μπλέξουν στα ναρκωτικά που ο ίδιος πρόεδρος έχει φέρει στην χώρα, τι θα λέτε? Αβαβά στο παιδί σου δεν μπορείς να κάνεις. 

Ή μήπως στον βωμό του ολυμπιακού φρονήματος τα πάντα είναι συγχωρητέα μπας και κάνει καμία μεταγραφάρα το καλοκαίρι και τρελάνει τον Πειραιά?

Δεν πλανώμαι σε σε ονειρική πλάνη. Ξέρω πολύ καλά πως και ο πρόεδρος της ομάδας που υποστηρίζω από 6 χρονών, ο Δημήτρης Μελισσανίδης, δεν είναι άγιο παιδί και σίγουρα δεν πιστεύω πως είναι πεντακάθαρος. Όπως φαντάζομαι δεν είναι και ο Σαββίδης του ΠΑΟΚ και οι επιχειρηματίες που βρίσκονται στο τιμόνι άλλων ομάδων. Όμως εάν έσκαγε τέτοια είδηση για τον πρόεδρο της ομάδας μου, θα ήμουν ο πρώτος που θα πέταγα λίθο. 

Και μάλιστα τσιμεντόλιθο βγαλμένο από την Αγιά Σοφιά. 


Non Serviam ρε.

-Lcfr.

Anything

"Anything is better than stagnation"


-Lcfr.

Wednesday, March 21, 2018

Beirut

Πριν κάποιες ημέρες, εκεί που καθόμουν, μου ήρθε μια αναλαμπή και θυμήθηκα τους Beirut. Το συγκρότημα από το αμέρικα, που μόνο αμέρικα δεν θυμίζει. 

Δεν θυμάμαι ακριβώς που και πως έμαθα αυτήν την μπάντα, αλλά ανέκαθεν το "Gulag Orkestar" δωρίζει απλόχερα ρίγη στον σβέρκο και έτσι αποφάσισα να το ανεβάσω χωρίς να περιμένω πως θα το ακούσει κάποιος.

Άλλωστε δεν είναι τυχαίο τραγούδι για την ψυχή μου και αυτό το αποδεικνύει ακόμα και όταν δεν ακούγεται. 




Σαν τους περιπλανώμενους Ρομά, που παίζουν την μουσική τους, χωρίς να τους ενδιαφέρει εάν ακούει κανείς.

-Lcfr.
Ps. Να σημειώσω εδώ ότι πριν λίγο είδα πως υπήρχαν σχόλια προς έγκριση σε παλαιότερα άρθρα. Τα ενέκρινα και απάντησα. Συγγνώμη για την καθυστέρηση. Δεν θα επαναληφθεί. (μάλλον)

Monday, March 19, 2018

Andrew WK

Όταν λοιπόν ήμουν νεαρός και πήγα στην Αγγλία, από την στιγμή που πάτησα το ποδάρι μου στο Λονδίνο έβλεπα παντού την παρακάτω αφίσα:


Η εικόνα του αιμόφυρτου νέου, ήταν κυριολεκτικά παντού. Η νεανική μου περιέργεια ανακάλυψε πως ο κύριος αυτός είναι ο Andrew W.K. Τραγουδιστής στο επάγγελμα, με ένα του πάθος: Τα πάρτι! Η μουσική του είναι αρκετά ποπ με έντονο το synth και τις κιθάρες. Το ζουμί όμως και το κυρίαρχο στοιχείο του είναι η αντιμετώπιση της κατάθλιψης από τους ακροατές του. 

Ο καινούργιος δίσκος που βγήκε πριν λίγες μέρες, λέγεται: "You are not Alone" και το αξιοπρόσεκτο είναι πως ανά 2-3 τραγούδια (που μεταξύ μας είναι γεμάτα θετική ενέργεια) έχει συμπεριλάβει εμψυχωτικά μονόλεπτα που μιλάει για τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο ίδιος με την κατάθλιψη στο παρελθόν και τα αδιέξοδα που πιθανώς αντιμετωπίζουν και οι ακροατές του. Ουσιαστικά ο δίσκος ολόκληρος είναι μια μουσική υποστήριξη σε όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα, κάτι που σπανίζει. Ειδικά στην μουσική βιομηχανία. 

Τρανό παράδειγμα είναι το τραγούδι που θα μοιραστώ μαζί σας σήμερα. Λέγεται "Music Is Worth Living For" και αν μη τι άλλο αξίζει την προσοχή σας:


Αυτά για σήμερα. Καλή ακρόαση. 

-Lcfr.

Sunday, March 18, 2018

Αγαπητό Πρώτο Θέμα

Κακός άνθρωπος δεν είμαι. Όμως αγαπημένο Πρώτο Θέμα (ΠΘ) είσαι ότι χειρότερο υπάρχει στην κατηγορία της δικτυακής ενημέρωσης. Μην σε ξεγελάνε τα φοβερά νούμερα επισκεπτών σου. Η πλειοψηφία του κόσμου είναι χειρίστου επιπέδου. Οπότε συνέχισε να κάνεις αυτό που κάνεις καλύτερα: Να είσαι ΓΤΠ.

Φυσικά δεν διαβάζω την έντυπη έκδοση, οπότε δεν έχω άποψη. Εάν όμως είσαι από αυτούς που η ενημέρωσή των αντλείται μονάχα από το site αυτό, πρέπει κάτι να αλλάξεις και μάλιστα σύντομα. 


Για το πορτοκαλί κυρίαρχο χρώμα του site δεν έχω να σχολιάσω κάτι. Είναι θέμα γούστου και δεν με αφορά. Με αφορά όμως η σαπίλα που κρύβεται κάτω από το όμορφο, διαδραστικό και πολύμορφο site. 
  • Η αντικειμενικότητα στην αναφορά των γεγονότων, έχει πηδήξει από το παράθυρο και μας έχει αφήσει ορφανά καιρό τώρα. Εντάξει, το να γέρνει ένας δημοσιογράφος ή μια δημοσιογραφική ομάδα προς ένα κόμμα δεν είναι κάτι καινούργιο. Το να είναι εξόφθαλμο το γεγονός πως οποιαδήποτε πρόταση και να διαβάσεις κλείνει το μάτι σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό πρόσωπο, αυτομάτως σου αφαιρεί τα κύρια χαρακτηριστικά της αγνής δημοσιογραφίας: Την αξιοπιστία και την αντικειμενικότητά σου. Φυσικά θα υπάρξει ο αντίλογος που λέει πως το σύνολο των δημοσιογράφων είναι χρωματισμένοι και τις περισσότερες φορές βρίσκονται κάτω από μια οικονομική ομπρέλα συμφερόντων. Συμφωνώ, αλλά ταυτόχρονα διαφωνώ. Αυτό δεν λέγεται δημοσιογραφία και σίγουρα δεν είναι η δημοσιογραφία που πρέπει να ακολουθεί και να τροφοδοτεί ένας νοήμων άνθρωπος. Πάμε παρακάτω.
  • Όταν προχωράς στο site και αρκετά σύντομα στο scrolling, αρχίζουν τα ανάλαφρα άρθρα. Κουτσομπολιό, reality τηλεόραση, γαργαλιστικές λεπτομέρειες για τους διάσημους και φυσικά click bait να φάνε και οι κότες. Οι αθεόφοβοι ανεβάζουν και άρθρα με τίτλο: "9 εκπληκτικοί τρόποι για να μάθεις εάν το αγόρι σου τα έχει με γάιδαρο, ο 7ος θα σε αφήσει με το στόμα ανοιχτό!". Αναρωτιέμαι λοιπόν: Πάει πιο κάτω? Προφανώς και πάει, μιας και δεν θέλω να ξεχνάμε πως υπάρχει και η δημοσιογραφία του κυρίου Στέφανου Χίου στο Μακελειό που νομίζω είναι ό,τι χαμηλότερο έχει παράξει ποτέ ο ελληνικός πολιτισμός. Με μια μικρή προσπάθεια ο Θέμος μπορεί να γίνει Στέφανος στην θέση του Στέφανου. Καλό είναι να έχεις στόχους στην ζωή σου, σωστά?
  • Ο εθισμός που υπάρχει με τα εισαγωγικά « » στους τίτλους των άρθρων, είναι κάτι πέρα για πέρα τραγελαφικό. Όταν χρησιμοποιείς τα εισαγωγικά για να προσθέσεις μια δήλωση κάποιου, το καταλαβαίνω. Όταν όμως τα χρησιμοποιείς κατ' εξακολούθηση για να κάνεις θλιβερά λογοπαίγνια, τότε το σύνολο του site καταντάει καρικατούρα. Ο αρχισυντάκτης πρέπει να ανοίξει τα μάτια του και να δει το site όπως το βλέπει ένας αναγνώστης. Εκτός και εάν αυτές τις λεπτομέρειες τις προσέχω μονάχα εγώ και τελικά ψειρίζω άθελά μου την μαϊμού. 
  • Αχ, ήρθε η αγαπημένη μου στιγμή. Η φρέσκια συνεργασία του ΠΘ με το Marie Claire. Να ξεκαθαρίσω εδώ πως δεν έχω αγγίξει ποτέ το έντυπο Marie Claire οπότε δεν ξέρω 100% με τι ασχολείται. Η εντύπωσή μου είναι πως ασχολείται με την γυναικεία μόδα. Εάν πιστεύει ένας από εσάς πως η πλειοψηφία των άρθρων που αναδημοσιεύονται στο ΠΘ είναι μόδα γελιέται. Και τι δεν θα διαβάσεις από αυτό το εξαίρετο ένθετο: Για το τι έκανε η Kim Kardashian, για τους καινούργιους βιδωτούς δονητές, για το πως να συντηρήσεις σωστά τα sex toys σου και φυσικά για το φλέγον παγκόσμιο ζήτημα: ποιο sex toy σου ταιριάζει ανάλογα με το ζώδιό σου! Ας με πυροβολήσει κάποιος στο μάτι ακριβώς παρακαλώ. Φυσικά δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να ξεχάσει το άρθρο: "Anal-ύουμε το κεφάλαιο πρωκτικό σεξ" που στιγμάτισε γενιές ανθρώπων και είναι στα 10 πρώτα που διεκδικούν το δημοσιογραφικό βραβείο Πούλιτζερ. Με τέτοια άρθρα λοιπόν εμπλούτισε το ΠΘ την ύλη του. Άρθρα που ένας πραγματικός δημοσιογράφος, σπουδαγμένος στα καλύτερα πανεπιστήμια, ονειρευόταν να γράψει. Α και μην ξεχάσω να αναφέρω πως τα περισσότερα από αυτά τα σκουπίδια τα γράφει η κυρία Έλενα Φάκου, που τυχαίνει να την είχα συμμαθήτρια στο σχολείο. Άλλοι στα σαλόνια και άλλοι στα αλώνια Ελενίτσα μου. Keep up the good work! heh
  • Καλά, για το αθλητικό κομμάτι του ΠΘ δεν έχω λόγια. Όταν κερδάει (ναι-ναι κερδάει) ο Ολυμπιακός η είδηση παραμένει στο καρουσέλ για μέρες ολάκερες. Όταν όμως τρώει την μια φάπα μετά την άλλη, η είδηση εξαφανίζεται ακόμα και πιο κάτω από τον οχετό της Φάκου. Η αντικειμενική δημοσιογραφία μας δείχνει τα δόντια της ακόμα και στα αθλητικά. 
Κλείνοντας θα αναφερθώ στις διαφημίσεις για την αστρολογία, με τα βροντερά ονόματα της κυρίας Παγιατάκη και άλλων αντίστοιχου επιπέδου. Είναι η απέλπιδα προσπάθεια του φανταστικού αυτού ενημερωτικού site, να ταΐσει λίγο ακόμα τους αγράμματους, που, αφού διαβάσουν για τον ανάδρομο Ερμή, τρέχουν να αφήσουν σχόλια κάτω από τα  πολιτικά άρθρα και να αυτοϊκανοποιηθούν φαντασιωνόμενοι την κόρη του κυρίου Μιχαλολιάκου. 

heh, ποτέ δεν περίμενα πως με μια πρόταση θα μπορέσω να προσβάλλω τους λάτρεις των ζωδίων και του χρυσαυγίτες ταυτόχρονα. Ρε τι σου κάνει η όρεξη ε?


Non Serviam. 

-Lcfr.