Friday, April 29, 2016

Stupidity

Καιρό ήθελα να γράψω για την ηλιθιότητα. Δεν έχω σκοπό να γενικεύσω, αλλά θα μιλήσω ειδικά για την ηλιθιότητα στον τόπο αυτό. Στην χώρα του πολιτισμού, του φρέντο καπουτσίνο, της selfie φωτογραφίας και των διαφημίσεων του Jumbo.

Αναρωτιέμαι ειλικρινά, είμαι ο μόνος άνθρωπος που παρατηρεί πως οι ηλίθιοι σε αυτόν τον τόπο γίνονται όλο και περισσότεροι? Κάθε μέρα που περνάει πολλαπλασιάζονται με ραγδαίους ρυθμούς. Ειδικά τα τελευταία 5 χρόνια ο αριθμός των ηλιθίων πρέπει να έχει υπερβεί αυτόν των φυσιολογικών κατά πολλές χιλιάδες. Όπως είναι φυσιολογικό, δεν μου κάνει καμία εντύπωση ότι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τους προωθούν μετά μανίας. Για να το δώσω με ένα παράδειγμα:

Υπάρχει ένας ηλίθιος που κάνει ή λέει, μια ή πολλές ηλιθιότητες. Τον ανακαλύπτει κάποιος άλλος ηλίθιος που έχει πρόσβαση στα ΜΜΕ και τον προβάλλει για να τον απολαύσουν οι εκατομμύρια ηλίθιοι που παρακολουθούν τηλεόραση. Τον προβάλλει για το κέρδος, μιας και όταν ο ηλίθιος βλέπει έναν άλλον ηλίθιο, νιώθει καλύτερα για το δικό του απογοητευτικά χαμηλό επίπεδο. Οι ηλιθιότητες άλλωστε πουλάνε στο ευρύ και κάτω του μετρίου κοινό.

Παρατηρεί κανείς αυτό το μοτίβο που ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας τα τελευταία χρόνια ή το βλέπω μόνο εγώ? Σίγουρα δεν είμαι ο μόνος και δεν θέλω να πιστέψω ούτε για μια στιγμή κάτι τέτοιο. Παρόλα αυτά συνεχίζω με το εξής:

"Το πρόβλημα των ηλιθίων, είναι πως δεν ξέρουν πως είναι ηλίθιοι." -Lcfr 2016.

Ακούγεται λογικό. Οι άνθρωποι αυτοί, δεν έχουν την δυνατότητα να αντιληφθούν την διαφορά του ηλίθιου από το έξυπνο.

Ή μάλλον να το πω διαφορετικά και να χρυσώσω το χάπι για να μην στεναχωρήσω πολύ κόσμο. Το υπεύθυνο κομμάτι του εγκεφάλου που χτυπάει σαν τρελό όταν συμπεριφέρονται ηλίθια, είναι τόσο καταπιεσμένο ή/και κατεστραμμένο, που όσο και να φωνάζει: "ΕΙΣΑΙ ΗΛΙΘΙΟΣ" δεν βρίσκει καμία ανταπόκριση από το κομμάτι του εγκεφάλου που αντιλαμβάνεται ερεθίσματα. Καλύτερα? Με λίγα λόγια, δεν φταις εσύ φίλε μου, φταίει η φύση που σε έκανε έτσι.

Και τα λέω όλα αυτά εγώ, που εάν με ρωτήσετε, με θεωρώ ηλίθιο. Δεν το κρύβω. Δεν είμαι το πιο ακονισμένο μαχαίρι στο συρτάρι, αλλά ρε διάολε είμαι πολύ πιο έξυπνος από τους περισσότερους γύρω μου και σίγουρα πιο έξυπνος από τα μιλιούνια φωστήρες που υπάρχουν ανά τα ελληνικά εδάφη.

Συγχαρητήρια είσαι ηλίθιος!
Παρακαλώ μην κάνεις παιδιά! 
Πιστεύω πως θα έπρεπε να υπάρχει ένα τεστ. Κάτι σαν το τεστ εγκυμοσύνης. Καλά διαβάσατε. Να σαλιώνεις ένα ξυλάκι, να περιμένεις 3-4 λεπτά, να βγαίνει το αποτέλεσμα και να σου ανοίγει τα μάτια. Να σου λέει με μεγάλα γράμματα σε νέον πολύχρωμες λάμπες πως είτε είσαι ηλίθιος είτε όχι. Από εκεί και πέρα εσύ με την πληροφορία αυτή, θα προσπαθήσεις να βελτιώσεις τις πράξεις, τις αποφάσεις σου και γενικά τις ενέργειές σου. Είμαι σίγουρος πως αυτό θα αφύπνιζε πολύ κόσμο. 


Αλλά ποιον κοροϊδεύω. Οι περισσότεροι ηλίθιοι, όταν το τεστ τους έλεγε τα πράγματα όπως είναι, θα το θεωρήσουν χαλασμένο/πειραγμένο και πως είναι τρίκ για να υποβιβάζουν τον κόσμο.

Κλείνοντας, υπάρχει μια επισήμανση. Το να γεννήθηκες ηλίθιος, δεν σου παρέχει καμία απολύτως δικαιολογία για το γεγονός ότι παραμένεις σε αυτήν την κατάσταση. Δυστυχώς ο κόσμος το έχει αφήσει στην τύχη του το θέμα. Δεν έχει θέληση και δεν καταβάλλει καμία απολύτως προσπάθεια για να αλλάξει. Έτσι ακριβώς έχουμε φτάσει σε αυτήν την κατάσταση.

Αφήστε με τώρα γιατί θέλω να ετοιμαστώ. Αύριο βράδυ έχει Ρούλα Κορομηλά στην τηλεόραση.

-Lcfr.

Friday, April 15, 2016

Spirit Bird

Το διάστημα αυτό, είναι αρκετά κενό όσων αφορά το μουσικό κομμάτι της ζωής μου. 

Τίποτα δεν με ενθουσιάζει μουσικά, τίποτα δεν πιάνει το αυτί μου. Μια λευκή μουσική σελίδα που θέλει να γραφτεί αλλά δεν βρίσκει αυτό που χρειάζεται. Όπως λέει και ο Damien Rice στο Volcano: "You give me miles and miles of mountains, and I'll ask for the sea".

Αυτό επικρατούσε μέχρι πριν λίγα λεπτά. Και για να είμαι πιο συγκεκριμένος, μέχρι πριν 7 λεπτά.

Δεν είχα ιδέα ποιος είναι, τι μουσική παίζει και για τι πράγμα μιλάει ο Xavier Rudd. Όποιος και να είναι αυτός ο μπάσταρδος, πρέπει να του αναγνωρίσω πως με ένα του τραγούδι, κατάφερε να με πιάσει από τα μαλλιά και να με τινάξει χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σώμα μου.

Το τραγούδι "Spirit Bird" είναι ένα κομμάτι ψυχής. Ένα τραγούδι που μιλάει την γλώσσα σου, όποια και να είναι αυτή. Είναι μια όμορφη γυναίκα, που μυρίζει όπως πρέπει να μυρίζουν οι άγγελοι. 

Είναι μια μπουκιά παραδείσου. 


Είναι ένα τραγούδι, για το οποίο αξίζει να ξυπνάς το πρωί.

-Lcfr.

Tuesday, April 5, 2016

The Background Noise

Έχουν αλλάξει τόσα από την τελευταία φορά που έγραψα. 

Εάν δεν κάνω λάθος ήταν αρχές Μαρτίου και σήμερα ήδη μετράμε την 5η μέρα του Απριλίου. Το σημαντικότερο που έχει αλλάξει είναι ότι μετακόμισα και το βιωτικό μου επίπεδο απογειώθηκε. Ή έστω έτσι θέλω να πιστεύω. Ταλαιπωρήθηκα βέβαια από την διαδικασία και ιδιαίτερα από τις τελευταίες μέρες μου στο παλιό σπίτι, αλλά τέλος καλό, όλα καλά.

Βέβαια, τώρα που μένω σε όροφο, έχω παράθυρα που μπορώ να ανοίξω για να μπει καθαρός αέρας και ήλιος, μαζί με αυτά μπαίνει και η καριόλα η γύρη και μου θυμίζει πως έχω αλλεργίες αυτήν την περίοδο. Τελικά τίποτα δεν μου κάθεται όπως το θέλω ακριβώς.

Ιστορία μου όλη.  

Δεν μπορώ να πως πως δεν έχω διάφορες σκέψεις γραμμένες για πιθανά μελλοντικά άρθρα, κάθε άλλο. Απλά τα πράγματα στην ζωή μου πάνε σχετικά καλά, αλλά κάτι δεν μου κάθεται καλά. Ίσως είναι η αλλαγή των πραγμάτων σε συνδυασμό με το νέο σπίτι, αλλά κάτι με γαργαλάει και με κρατάει αρκετές νύχτες ξάγρυπνο και μόνιμα προβληματισμένο και σκεπτικό.

Και ξέρετε, μακάρι να ήξερα ποιο είναι το κακοτοποθετημένο κομμάτι στο τεράστιο παιχνίδι TETRIS που είναι η ζωή και να το έβαζα όπως πρέπει για να συνεχιστούν οι μέρες χωρίς κατεβατά από σκέψεις, ξάγρυπνα βράδια και άρθρα τέτοιου είδους και ύφους. 

Μακάρι να ήταν έτσι τα πράγματα. Πόσο πιο απλά θα ήταν ε?

Δεν θα μπορούσε αυτό το άρθρο να μην το συνοδεύει το φρέσκο "Background Noise" του IAMX, που διάολε, δένει σαν γάντι με το τι και το πως. 


Ελπίζω αυτό να είναι το πρώτο από τα πολλά μελλοντικά άρθρα που θα ανεβάσω τις επόμενες μέρες.

Βέβαια η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.

Non Serviam.

-Lcfr.