Sound Of Silence

-Lcfr

Junkie

Είναι πλέον γεγονός, πως ζούμε στην χειρότερη εποχή που έχει αντιμετωπίσει ο τόπος τούτος.

Στην Γη που το Alexis Tsipras είναι ακόμα Πρωθυπουργός, στον τόπο που ο χωρισμός του Λιάγκα με την Σκορδά είναι πρώτο θέμα συζήτησης, και φυσικά στον τόπο που το να εύχεσαι χρόνια πολλά στο Facebook, θεωρείται το φυσιολογικό. 

Απέχω εδώ και κάποιους μήνες από τα Social Media, μιας και κάθε φορά που τα επισκέπτομαι εκνευρίζομαι τόσο πολύ, που το μετανιώνω. Δεν γίνεται να παρατηρώ μονάχα εγώ πως επικρατεί η ηλιθιότητα στους συνανθρώπους μας έτσι? Τσακώνονται από την μια πλευρά οι φασίστες, και από την άλλη οι αναρχικοί, η άλλη ανεβάζει συνταγές της Βέφας, ο άλλος διαφημίζει το κρεοπωλείο του, και ο Τζήμερος λέει πως είναι μπατζανάκη Τσε. Φυσικά δεν θα ξεχάσω τον τραγουδιστή ελληνικής  μέταλ μπάντας, ο οποίος το παίζει hardcore αλλά βγάζει περισσότερες selfies από την μέση 14χρονη Αμερικάνα. Αξιοσημείωτη είναι και η άλλη που ανεβάζει selfies #κάνοντας #ταγκ #τα #πάντα #λες #και #είναι #διάσημη.

Μερικοί μπορεί να με πείτε οπισθοδρομικό, ή πως είμαι ένας άνθρωπος που του αρέσει να κατακρίνει τα πάντα και πως εάν προσπαθήσω αρκετά θα καταφέρω να βρω μιζέρια μέσα σε ένα κουτί γεμάτο κουτάβια. 

Ίσως. Ίσως να κρίνω τα πάντα και τους πάντες, γιατί δυστυχώς η ηλιθιότητα επικρατεί παντού και σηκώνουν κριτικής. Δεν αναφέρομαι μονάχα στο Internet που εδώ που τα λέμε, είναι ένας μεγάλος καθρέφτης της κοινωνίας, (ρίξτε μια ματιά στα σχόλια που αφήνει ο μέσος Έλληνας χρήστης του Internet, στα άρθρα ειδήσεων των μεγάλων sites) αλλά και έξω στους δρόμους, στις τηλεοράσεις, στα περιοδικά. Όσο πιο χαμηλά πέφτει το επίπεδο, τόσο πιο πολύ καταναλώνεται από το κοινό και δυστυχώς υιοθετείται σαν το φυσιολογικό.

Απέχω λοιπόν και γουστάρω. Γουστάρω ακόμα περισσότερο μιας και οι περισσότεροι δεν μπορούν να απέχουν γιατί έχουν εξάρτηση. Εξάρτηση κατανάλωσης σκουπιδιών μέσα από τα Social Media και τα σκουπιδοκάναλα της τηλεόρασης.

"Καλύτερα πρεζάκι" που λέει και ο Πανούσης. Χίλιες φορές πρεζάκι στην Ομόνοια από Γιώργο Λιάγκα και Φαίη Σκορδά. 

Με τις υγείες σας. 

-Lcfr.

Nihilists, James Mudriczki!

Αρκετούς μήνες πριν, εάν θυμάμαι καλά στα μέσα ή στις αρχές του 2015, σας είχα ενημερώσει πως οι αγαπημένοι στο ελληνικό κοινό Puressence αποφάσισαν την διάλυση του συγκροτήματος μετά από παραπάνω από 20 χρόνια μουσικής καριέρας. Ήταν μια άσχημη ημέρα, αλλά αφού το επέλεξαν, δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο από το να το αποδεχτείς και να περιμένεις το επόμενο μουσικό βήμα από τα μέλη της μπάντας. Εάν θα υπάρξουν φυσικά.

Η εποχή των Nihilists ξεκινά..

Ορίστε που πέρασε ο καιρός και ο αγαπημένος James Anthony Mudriczki ανακοίνωσε πως είναι πλέον η φωνή πίσω από την νέα μπάντα ονόματι Nihilists. Συνέχισε να ιντριγκάρει το κοινό με το να ανεβάζει περίεργες φωτογραφίες στο προσωπικό του προφίλ στο Facebook και η μυστικιστική αυτή ατμόσφαιρα κράτησε για κάποιο καιρό, με μερικά teasers μουσικής διάσπαρτα στο Youtube διάρκειας λίγων δευτερολέπτων.

Ορίστε που έφτασε ο καιρός και έχουμε το πρώτο ολόκληρο τραγούδι τους με όνομα "Wallspace". 

James Mudriczki

Η αλήθεια είναι πως στο πρώτο άκουσμα ήμουν μουδιασμένος απέναντί του. Τα synth στοιχεία και η έντονη electro πινελιά αλά Depeche Mode που το χαρακτηρίζει, απέχει μακράν από τις μουσικές που μας έχει συνηθίσει ο κύριος Mudriczki. Φυσικά όπως όλα τα πράγματα στην ζωή, έτσι και το Wallspace όταν το δοκιμάσεις δεύτερη και τρίτη φορά, (ειδικά όταν έχεις κατά νου πως δεν πρέπει να συγκρίνεις), τότε αποκτά μια ιδιαίτερη θέση στα αυτιά σου, που σε κάνουν να το ακούς ξανά και ξανά.


Και όταν δεν το ακούς, να σιγοτραγουδάς τον ρυθμό του σε ανύποπτους χρόνους μέσα στην ημέρα. (true story)

Αυτό που παρατήρησα βέβαια, είναι πως τα φωνητικά είναι ένα κλικ χαμηλότερα από την μουσική, που αυτό ή είναι επιλογή της μπάντας να "σπρώχνει" την μουσική πρώτα, ή το YouTube έχει κάνει χάλια μετάδοση του πραγματικού τραγουδιού με αποτέλεσμα την αλλοίωση του τελικού αποτελέσματος. 

Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα είναι πως ο James Anthony Mudriczki είναι ξανά εδώ στα ηχεία μας και ίσως, λέω ίσως, αυτήν την φορά να έχω την δυνατότητα κάποια στιγμή να τον δω ζωντανά σε κάποιο live με τους Nihilists στην Αθήνα. 

Καλωσήρθες σπίτι σου James.

-Lcfr.

Στάχτες του Σεπτέμβρη

"Wake me up when September ends"

Κλισέ με χαλασμένη γαρνιτούρα το συγκεκριμένο τραγούδι των Green Day. Τόσο κλισέ που έχει καταντήσει αστείο να το τραγουδάς τις πρώτες ημέρες του Σεπτέμβρη. 

Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος το πρώτο μου post για τον Σεπτέμβρη, ανήκει δικαιωματικά στους Draconian. Μιας και το συγκεκριμένο συγκρότημα έχει γράψει το πνευματικά δυναμικό "September's Ashes" διάρκειας 1:31 και 6 στίχων. 6 μονάχα παντοδύναμοι στίχοι, που όποτε τους ακούω, ή τους διαβάζω μου σηκώνουν την πέτσα λες και είμαι ερωτευμένος έφηβος. 

"September begun with a goodbye to my heart
The pictures you put in my head brought tears behind my icy hands

Come closer, Breathe my name and nothing more
We are mere whisperings of a heartfelt elegy

So when I scream for you, do not answer me
When I beg you to hold me, just walk away..."


Αυτά για τώρα.
Non Serviam

-Lcfr.

256 Λόγοι που σας κερατώνει το αγόρι σας. Ο 200ος είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ!

ΜΗΝ ΠΑΤΑΤΕ ΠΟΤΕ ΣΕ LINKS ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ CLICKBAIT ΤΙΤΛΟ!

Δηλαδή, θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς πως τίτλοι τύπου: "13 φανταστικοί τρόποι να κάνετε το μπυροκοίλι σας ελκυστικό για το αγόρι σας. Ο 6ος τρόπος, είναι απλά φανταστικός!" είναι καθαρά clickbaits? 

Για τους λίγους (εύχομαι) που δεν ξέρουν τι είναι το clickbait ας σας το εξηγήσω όσο πιο απλά μπορώ. Το click το ξέρουμε. Το bait είναι δόλωμα. Clickbait, σημαίνει, δόλωμα για click. Δηλαδή, βάζουν έναν τίτλο σε αυτό το link, που θα προσπαθήσει να σε δελεάσει να πατήσεις και εάν το κάνεις, θα φορτώσουν ωραιότατα οι διαφημίσεις του, με αποτέλεσμα να βγάλει φοβερά ευρουλάκια. 

Για αυτό, είμαι υποχρεωμένος να επαναλάβω μπας και το πιάσετε:

ΜΗΝ ΠΑΤΑΤΕ ΠΟΤΕ ΣΕ LINKS ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ CLICKBAIT ΤΙΤΛΟ!

Τι άλλο να κάνω πια? 

-Lcfr.

Get Right

Eίπα σήμερα να κατεβάσω για λίγο τους τόνους και να ανεβάσω το καινούργιο τραγούδι των Jimmy Eat World που άκουσα εχθές. 

Το καλό νέο είναι πως το φθινόπωρο κυκλοφορούν καινούργιο δίσκο, αμέσως μετά τον "Damage" του 2013 που μεταξύ μας, ήταν λίγο χλιαρός. 

Βέβαια, επειδή έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στους JEW και ιδιαίτερα στην φωνή του Adkins, ότι και να βγάλουν θα το ακολουθήσω ασυζητητί σαν καλοκουρδισμένος fun boy. 

To "Get It Right" όταν το άκουσα για πρώτη φορά εχθές κάτι μου θύμιζε. Μετά από λίγη ψάξιμο, ανακάλυψα πως το έχω ακούσει πριν έναν χρόνο, από μια ζωντανή εκτέλεση που είχε κάνει ο Adkins όταν έκανε μια μικρή περιοδεία στο Αμέρικα. 

Δυνατοί στίχοι, μορφωτικές φωνητικές διακυμάνσεις, πιασάρικη μουσική και lyric video με αρκούδες να κοιμούνται στα δέντρα. Κλασσικό τραγούδι Jimmy Eat World. 

"I'm destination addicted,
I just gotta be somewhere else."

-Lcfr.

People = Shit

Δεν είναι κρατικό μυστικό, ούτε κανένα φοβερό νέο αυτό που θα πω. Η πλειοψηφία των ανθρώπων γύρω μας είναι σάπια. Οι περισσότεροι είναι εκμεταλλευτές, ψεύτες, ντεμέκ ποζεράδες, υπερόπτες και πάνω από όλα πρόβατα της μόδας και του γενικότερα αποδεκτού. 

Μάδερφάκερς έχω να δηλώσω το εξής:

Όσο όμορφος, όσο ευγενικός, όσο πλούσιος, όσο επιτυχημένος, όσο αστείος, όσο πολυτάλαντος, όσο political correct και εάν πλασάρεις τον εαυτό σου, όσο έξυπνος και εάν λένε τα χαρτιά πως είσαι..

...δεν θα αποκτήσεις ΠΟΤΕ τον σεβασμό μου, εάν συμπεριφέρεσαι τραγικά απέναντι στα ζώα. Τα συμπαθείς δεν τα συμπαθείς, η συμπεριφορά σου απέναντί τους, μου λέει περισσότερα από όσα μπορεί το γλυκό σου στοματάκι και οι ευγενικές σου πραξούλες να μου πουν μια ολόκληρη ζωή.

Και αυτή μου η στάση, δεν είναι μόδα των τελευταίων ετών. Έτσι γεννήθηκα, με αυτές τις αρχές με μεγάλωσαν και έτσι βλέπω και ξεχωρίζω τον κόσμο.

Και επειδή λέει, ξεκίνησε η κυνηγετική περίοδος, η οποία κατά τους ίδιους κάνει καλό στον έλεγχο της άγριας ζωής στα δάση έχω να πω το εξής:

Μάδερφάκερς, εύχομαι κάποια στιγμή η φάρα σας να βρίσκεται υπό βάρβαρο και θανατηφόρο κυνηγητό, επειδή πρέπει να διασκεδάσουν οι κυνηγοί σας, μια βαρετή Κυριακή πρωί. Και να κρεμάνε τα κεφάλια σας στα σαλόνια τους και να χρησιμοποιούν τα κουφάρια σας για χαλάκια του μπάνιου.

Καμία απολύτως εξαίρεση.



Δεν θα κουραστώ να λέω πως οι άνθρωποι (και δη οι κυνηγοί) είναι ο καρκίνος της Γης. Δυστυχώς δεν υπάρχει χημειοθεραπεία για αυτό, υπάρχει μονάχα ο 김정은 (Κιμ Γιόνγκ Ούν), που έχει το κουμπί και δεν το πατάει.

-Lcfr.

16 Notes

Διακοπές και καλοκαιράκι σου λέει.

Για πάμε λίγο στα γρήγορα: 

1. Καθαρά από ντόπες και υπερήφανα τα ελληνικά μετάλλια στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο.
2. Σελέμπριτις με μαγιό, ανάβουν φωτιές στις παραλίες.
3. Περικοπές μέχρι και στον αέρα που αναπνέουν στους Έλληνες μέχρι το 2050 ανακοίνωσε η Πρωθυπουργός της χώρας, Άνγκελα Μέρκελ. 
4. Ζέστη αλά Σαχάρα σε όλη την χώρα, αλλά οι γριές μιλιούνια στους δρόμους.
5. Κουνούπια στούκας κάνουν επιδρομές σε ανυποψίαστους ανθρώπους, που τρομοκρατημένοι ταμπουρώνονται στα σπίτια τους. Καμία βοήθεια από το κράτος.
6. Η κυβέρνηση έχει σίγουρη την 4ετία μιας και τα κάνει όλα τέλεια, δήλωσε ο Μπάγκς Μπάνι.  
7. Οι αναρχικοί ήθελαν να κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, αλλά δεν τους άφησε ο κακός εισαγγελέας. Αίσχος και πάλι αίσχος.  
8. Το τιμημένο (βλ. σιχαμένο) Μέγκα Τσάνελ κλείνει οριστικά. Αίτηση για επίδομα ανεργίας στον ΟΑΕΔ έκανε η Όλγα Τρέμη. 
9. Τα νερά είναι πεντακάθαρα σε όλη την Ελλάδα! Βασική προϋπόθεση να είσαι εντάξει με τους γέρους και τα μικρά παιδιά που κατουράνε στα ριχά.
10. Ο Ολυμπιακός τον πούλο από το Τσάπιονς Λίγκ. Η ΑΕΚ επίσης από το Γιουρόπα.
11. Ο Παναγιώτης Καμμένος, ο ένδοξος αυτός πατριώτης, έχει προβλήματα στα γόνατά του και έκανε επέμβαση στην Γαλλία. Φήμες μιλούν πως η αιτία είναι μια νέα σεξουαλική στάση που προβάρουν με τον Αλέξη, για να εντυπωσιάσουν την Γερμανία. 
12. Η Μύκονος σημειώνει πτώση στις κρατήσεις και οι πρεζέμποροι βρίσκονται σε οικονομικό μαρασμό. 
13. Ο Γιουσέιν Μπόλτ, τρώει μονάχα δημητριακά με γάλα κάθε πρωί. Άντε και λίγο βασιλικό πολτό στην άκρη του κουταλιού.
14. Ο Ερντογάν είναι υποψήφιος για το καλύτερα στημένο πραξικόπημα των τελευταίων 10 χρόνων. Στο επόμενο θα πρωταγωνιστεί ο Δημήτρης Παπανώτας.
15. Το μαλλί της Σίας Αναγνωστοπούλου εξακολουθεί να καταλαμβάνει την πρώτη θέση στο πιο αλτέρνατιβ θέαμα του 2016.
16. Το Rockwave Festival, για μια ακόμα φορά, μας έδειξε πως δεν έχει πάρει στα σοβαρά τον ρόλο του και δεν κάλεσε τον Γιάννη Χαρούλη και την παγκοσμίου φήμης Νατάσσα Μποφίλιου για ζωντανές εμφανίσεις.  

Δηλαδή, όπως καταλαβαίνετε όλα πάνε καλά. Και η αποχή μου, αυτό το διάστημα είχε τεράστια αξία.
Τα πάντα όμως αγαπητά μου παιδιά, απαντάνε στο τραγούδι που ακολουθεί: 

Η επιστροφή μου παρόλα αυτά, θα έχει περισσότερο οξύ από ποτέ.
Άντε γιατί σας τα έχω μαζεμένα.

Σιχαμένες βρωμούσες.

-Lcfr.

Free Censorship

Με λύπη παρατηρώ ένα φαινόμενο στο Internet που γίνεται όλο και πιο έντονο με την πάροδο του χρόνου.

Λογοκρισία. 

Ας αναφέρω μερικά παραδείγματα λογοκρισίας, για όσους δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι γίνεται. 

Πριν κάποιο διάστημα, βγήκαν στο φως δηλώσεις πρώην υπαλλήλων του Facebook που ανέφεραν πως είχαν εντολές να "κρύβουν" γεγονότα από το "trending news" τους. Το τελευταίο περιστατικό λογοκρισίας έγινε με τα έγγραφα του DNC (Δημοκρατικό κόμμα Αμερικής) που έφεραν στην δημοσιότητα τα Wikileaks και έδειχναν μια προφανή αδικία του ίδιου του κόμματος απέναντι στον Bernie Sanders (δημοκρατικός υποψήφιος για το χρίσμα και εσωτερικός αντίπαλος της Hillary Clinton) ο οποίος τελικά και έχασε. Μούγκα στο Facebook.

Επίσης, όταν έγινε ο χαμός με τις σχεδόν καθημερινές δολοφονίες μαύρων πολιτών της Αμερικής από αστυνομικούς, το trend "Black Lives Matter" καταπιέστηκε από το δημοφιλές social media, για να μην φουντώσει περισσότερο η κατακραυγή του κόσμου.

"Μίλα όσο θες,
αλλά μην λες τίποτα"

Πάμε στο Twitter. To Twitter επίσης εξαφανίζει "trends" που δεν του αρέσουν. Φυσικά εξαφάνισε το #DNCLeaks trend μιας και είναι γνωστό πως το διάσημο social media είναι φιλικά προσκείμενο στην σιχαμένη Hillary Clinton. 

Επίσης, πρόσφατα διέγραψε τον λογαριασμό του ελληνοβρετανού δημοσιογράφου Milo Yiannopoulos, ο οποίος έγραψε ένα άρθρο για την τελευταία ταινία των Ghostbusters. Στο άρθρο αυτό, ο Yiannopoulos κατέκρινε την ταινία επειδή προωθεί τόσο πολύ τον ανούσιο φεμινισμό και παρουσιάζει όλους τους άνδρες της ταινίας σαν... πως να το πω. Χαμηλότερης εγκεφαλικής λειτουργίας. 

Clinton + KKK = L.F.E.

H Google, πριν κάποιους μήνες προχώρησε σε προφανέστερη λογοκρισία μιας φωτογραφίας (βλ. αριστερά) που είδε το φως της δημοσιότητας και δείχνει την Hillary Clinton να σταυροφιλιέται με έναν εκ των υπευθύνων στρατολόγησης του KKK. Μετά από τον χαμό που έγινε η φωτογραφία αυτή είναι πλέον ξανά διαθέσιμη, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπήρξε προσπάθεια λογοκρισίας και καταπίεσης γεγονότων. 

Έχεις άποψη? Καλά κάνεις και την έχεις. Την προωθείς μέσα από τις ελεγχόμενες πλατφόρμες μας? Καλά κάνεις. Δεν μας αρέσει ή δεν ταυτίζεται με την δική μας ατζέντα? Θα κάνουμε τα πάντα για να σε φιμώσουμε χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. 

Και όλα αυτά σε κάνουν να αναρωτιέσαι με τρία μήπως:

1. Μήπως τα social media κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό? 
2. Μήπως ζούμε στην εποχή που η ελεύθερη ενημέρωση μέσω του Internet δεν είναι και τόσο ελεύθερη? 
3. Μήπως το φαινόμενο της καταπίεσης που συμβαίνει στην Τουρκία και στην Βόρεια Κορέα τόσα χρόνια, ισχύει παγκοσμίως με ίσως πιο διακριτικό και απαλό τρόπο?

Για τα Ελληνικά sites δεν το συζητώ. Όπου και να τα πιάσεις στάζουν κατεύθυνση. Η επιλογή των γεγονότων που προωθούν κάνει τόσο μπαμ, που πλέον είναι αστείο. Για παράδειγμα το ασυνόδευτο καράβι με την κοκαΐνη Noor-One και την αθώωση των πάντων πριν λίγες εβδομάδες, δεν φάνηκε πουθενά στα μεγάλα ενημερωτικά sites. Ή, εάν φάνηκε πέρασε στα ψιλά γράμματα για λίγα λεπτά. Προφανώς έχουν λαμβάνειν από τον μεγαλοπρόεδρο ελληνικής ομάδας, που προσπάθησε να γεμίσει την τσέπη του λεφτά και τον Έλληνα πολίτη με καθαρή κοκαΐνη εισαγωγής.

Άντε βρε, και εις ανώτερα. 

Απλά αυτά τα ανώτερα, να προσπαθήσετε να τα μάθετε από κάπου που δεν θα τα λογοκρίνουν. 

-Lcfr.

Oh, Charlie!

Εχθές το μεσημέρι, μου είπαν μια ενδιαφέρουσα αληθινή ιστορία και θεώρησα σωστό να την αναφέρω και σε εσάς. Έτσι για να δείτε τι γίνεται στον κόσμο και εάν τα καταφέρω στο τέλος να σας κάνω να σκεφτείτε λίγο. 

Λίγο, μην υπερβάλουμε κι όλα.

Λοιπόν, παλικάρι άγνωστης ηλικίας, που ζούσε μια Charlie Sheen ζωή, (γυναίκες, ναρκωτικά, ποτά, τζόγος και λίγες ακόμα γυναίκες) ανακάλυψε ξάφνου τον Θεό μέσα του. Έτσι, το έκοψε για Ιεροσόλυμα να ασχοληθεί με τα θρησκευτικά δρώμενα. Έστελνε, λέει, που και που στην οικογένειά του κάποια χρήματα, κανένα κομποσκοίνι και η ζωή προχωρούσε.

Μακρινή (ή κοντινή δεν θυμάμαι) Θεία του, η οποία ήταν του ίδιου επιπέδου, είχε μια φαεινή ιδέα. Αφού ανακάλυψε πως ο μονάκριβος ανιψιός της ζει πλέον στα Ιεροσόλυμα, είχε εύκολο πάτημα για να στήσει επιχείρηση. Ξεκίνησε λοιπόν και πουλούσε ευχές, προσευχές, διαβάσματα, κομποσκοίνια και τίμια ξύλα, direct από τα ιερά χώματα του Ισραήλ. Σε λίγο χρόνο, είχε φτιάξει μεγάλο πελατολόγιο. Πήγαινε εκεί ο κοσμάκης, της ακούμπαγε τον οβολό του και ζητούσε να ανάψει ο ανιψιός ένα κεράκι, να διαβάσει ένα κομποσκοίνι και ούτω καθεξής. Ο ξενιτεμένος ανιψιός φυσικά είχε πλήρη άγνοια για όλα αυτά, την ώρα που η πολυμήχανη Θεία, μέτραγε αχνιστό και αφορολόγητο παραδάκι.

Όπως είναι λογικό, κάποιος μυρίστηκε την δουλειά και το σκηνικό έσκασε χωρίς να θυμάμαι εάν ενεπλάκη η αστυνομία και η τύχη της δαιμόνιας Θείας μου είναι άγνωστη. 

Θυμάμαι όμως τον σύντομο διάλογο που ακολούθησε μετά το τέλος της ιστορίας αυτής: 

- Δηλαδή, θέλεις να μου πεις, πως η Θεία έβγαζε λεφτά πουλώντας ψεύτικες ελπίδες σε ανθρώπους που έχουν την ανάγκη της πίστης. Σωστά?

- Ναι έτσι ήταν τα πράγματα.

- Μάλιστα-μάλιστα. Η Θεία δηλαδή, έκανε ακριβώς ότι κάνει η Εκκλησία μέχρι σήμερα. Μπίζνες και οι δυο, με την διαφορά πως η μια είναι μικρή και ερασιτεχνική, ενώ η άλλη είναι τεράστια και οργανωμένη.

-Lcfr.

4 Sentences

Μια ερώτηση έχω να κάνω σήμερα, μέσα στην δίνη των γεγονότων που ξεκινάνε από τις τρομοκρατικές επιθέσεις, τις αθεράπευτα οικολογικές καταστροφές και των ντεμέκ (?) πραξικοπημάτων των γειτόνων μας:

Ήταν ανέκαθεν τα πράγματα τόσο μπουρδέλο στον κόσμο, ή από τότε που πέθανε ο David Bowie έχουμε πάρει την οριστική κάτω βόλτα, δίχως ελπίδα για επιστροφή?

Μήπως, αναρωτιέμαι μήπως, ο συγχωρεμένος αυτός ταλαντούχος μπάσταρδος, κρατούσε με νύχια και με δόντια μια κάποιας μορφής ισορροπίας και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι εμείς οι κοινοί θνητοί?

Άντε βρε, με τις υγείες μας και αυτό τον μήνα. 

-Lcfr.

Big Brother Zuckerberg

Γενικότερα, η στάση μου απέναντι στο internet είναι να μην δημοσιεύω προσωπικά στοιχεία. Έτσι έχω επιλέξει να κρύβομαι πίσω από ένα ψευδώνυμο, να είμαι γενικότερα ανώνυμος και καλά κρυμμένος από ότι μπορεί να ανιχνεύσει τα στοιχεία μου και το τι κάνω στο internet.

Για αυτό τον λόγο έχω πάρει ιδιαίτερα μέτρα απέναντι στο Google, που για όσους δεν ξέρουν, καταγράφει μέχρι και το εάν τα δάχτυλα που πατάτε τις αναζητήσεις σας, έχουν κομμένα νύχια ή όχι. Το αντιπαρέρχομαι και συνεχίζω. 

Όπως ξέρετε στο Facebook δεν είμαι πολύ δραστήριος. Ανεβάζω κανένα "έξυπνο" που και που, τα άρθρα μου και πολύ σπάνια κανένα τραγούδι. Όμως το επισκέπτομαι καθημερινά για συγκεκριμένους λόγους. Το άτιμο αυτό πράγμα, διευκολύνει πολύ την ενημέρωση. Μπαίνεις μόνο σε αυτό το site και ενημερώνεσαι για τα πράγματα που σε ενδιαφέρουν.

Πριν μια εβδομάδα, καθάρισα τα cookies από το υπολογιστή μου και άλλαξα κωδικούς, όπως κάνω κάθε μήνα. Έτσι, για να μπω στο Facebook έπρεπε να βάλω τους κωδικούς πάλι. Όταν τους έβαλα, παρατήρησα το εξής καινούργιο (ή παλιό δεν ξέρω) μήνυμα:

"Το help personalize content, tailor and measure adverts and provide a safer experience, we use cookies. By Clicking on or navigating the site, you agree to allow us to collect information on and off Facebook through cookies. Learn more κτλ κτλ"

Θα μου πείτε, σιγά ρε Lcfr. Τι το περίεργο?

Για δώστε λίγο προσοχή στο: "Allow us to collect information ON AND OFF Facebook". Το έψαξα λίγο παραπέρα, ρώτησα μερικούς ανθρώπους στο εξωτερικό που ξέρουν κάτι παραπάνω από εμένα στο θέμα της ασφάλειας στο Internet. Με διαφώτισαν στο τι σημαίνει αυτό το ON AND OFF FACEBOOK και κατέληξα στο εξής: 

FUCK FACEBOOK!

Για να σας το κάνω απλό: Όσο το Facebook είναι ανοιχτό σε ένα tab του web browser σας, συλλέγει στοιχεία από ΟΛΑ τα άλλα sites που επισκέπτεστε εκείνη την στιγμή. Εδώ δεν μιλάμε για big brother, αλλά για κάτι πολύ χειρότερο.

Στο όνομα της "καλύτερης εμπειρίας", ο κερατάς αυτός συλλέγει τα πάντα χωρίς κανένα απολύτως όριο και μέτρο. 

Μπορείτε να το δείτε και εσείς με ένα απλό παράδειγμα:

Όσο έχετε ανοιχτό το FB σε ένα tab, μπείτε στο http://loudwire.com/ (μεγάλο μουσικό site και απόλυτα ακίνδυνο). Πατήστε σε οποιοδήποτε άρθρο θέλετε και πηγαίνετε κάτω-κάτω που έχει πεδίο για σχόλια. Τι βλέπετε εκεί? Την φάτσα σας από το Facebook! Καταλαβαίνει λοιπόν το Loudwire πως είσαι ο τάδε χρήστης του Facebook και εάν θέλεις κάνε σχόλιο ελεύθερα χωρίς κανένα πρόβλημα. Από την πλευρά του το Facebook μαζεύει επίσης στοιχεία για τις περιηγήσεις σας στο internet, τα οποία μερικοί από εμάς ίσως τα θέλουμε προσωπικά και απόρρητα.

Με λίγα λόγια? Το history του browser σας, είναι το πρωινό ανάγνωσμα του Zuckerberg για τον πρωινό καφέ.

Αδαής δεν είμαι και ξέρω πως αυτό το άρθρο μπορεί να είναι ψιλά γράμματα για κάποιους. Όμως για αυτούς που πιστεύουν στο ανώνυμο Internet όπως εγώ, λύσεις για να αντιμετωπιστεί αυτή η στεγνή κατασκοπία υπάρχουν. Παραθέτω αυτές που κάνω εγώ:

• Logout μετά από κάθε επίσκεψη στο Facebook. Και κυρίως οι επισκέψεις να είναι μικρές σε διάρκεια και όχι συχνές μέσα στην ημέρα.
• Εγκατάσταση του "Disconnect" plug-in του Chrome, το οποίο αποσυνδέει την πλοήγησή σου στο internet από οποιαδήποτε social media. (Twitter, Facebook και Google+)
• Απεγκατάσταση Facebook και Messenger από το κινητό, μιας και όλοι ξέρουμε τι γίνεται με την ντεμέκ ασφάλεια των κινητών. Λίγα βγήκαν στην φόρα για καταγραφές τηλεφωνικών συνομιλιών από την εφαρμογή Messenger? 

Είπαμε ζούμε στην εποχή του Internet, των Social Media και των θανατηφόρων #hashtags. Αλλά να προσέχουμε και λίγο τα προσωπικά μας δεδομένα. Δεν είναι όλα για να μοιράζονται. 

Αυτά για τώρα. 

The Truth is out there. 

-Lcfr. 

PS. Ρίξτε μια ματιά σε αυτό το ενδιαφέρον άρθρο link. Με λίγα λόγια ο αξιολάτρευτος κύριος Zuckerberg, έχει αποκαλέσει "Dumb fucks" όσους του δίνουν τα προσωπικά τους δεδομένα/στοιχεία. Με τις υγείες σας. 

Altruism

Πριν ξεκινήσω να ξεκαθαρίσω κάτι. 

Δεν συμπαθώ πολλούς ανθρώπους. Οι άνθρωποι που ανέχομαι στην ζωή μου είναι λίγοι και γενικότερα διακατέχομαι από ένα συναίσθημα αντιπάθειας προς το είδος μας. Θεωρώ πως έχουμε κάνει και εξακολουθούμε να κάνουμε απίστευτα κακά στον πλανήτη και για να γενικεύσω, είμαστε ο καρκίνος της Γης που κάποια στιγμή θα τον καταστρέψουμε οριστικά. Έτσι, επειδή μπορούμε. 

Παρόλα αυτά, όταν έρχομαι σε επαφή με κόσμο, ειδικά άγνωστο σε εμένα, προσπαθώ να είμαι ευγενικός και να βοηθάω αυτούς που χρειάζονται βοήθεια. 

Καλά μην με φανταστείτε για την Μητέρα Τερέζα της Αθήνας. Προς θεού. Απλά όταν μπορώ βοηθάω. Είτε είναι με την βαλίτσα της κυρίας που δυσκολεύετε να ανεβεί τις σκάλες του μετρό, είτε να βοηθάω στο ATM την γιαγιά που προσπαθεί να αλλάξει το pin της. Είμαι της άποψης πως όταν μπορείς, πρέπει να βοηθάς και ας μην είναι "βολικό" για εσένα. 

Να εξυπηρετείς για λίγα λεπτά έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε ανάγκη. 

Πάμε τώρα στο χθεσινό περιστατικό μου στον Σκλαβενίτη. Ήμουν στην ουρά του ταμείου και μπροστά μου ήταν ένας κύριος 65-70 χρονών, ο οποίος είχε προφανέστατα πρόβλημα στο αριστερό του χέρι και δεν μπορούσε να ακουμπήσει τα προϊόντα στο ταμείο με ευκολία. Προσφέρθηκα ευγενικά λοιπόν και του είπα να πάει στην άλλη άκρη του ταμείου για τις σακούλες και πως θα του αδειάζω εγώ τα πράγματα. Ο άνθρωπος είχε πάρει σχεδόν ένα καρότσι πράγματα και ήταν κρίμα να τον βλέπεις να ταλαιπωρείται τσάμπα και βερεσέ.

Με ευχαρίστησε και πήγε στην άλλη άκρη για να βάζει τα προϊόντα στις σακούλες. Ο ταμίας όμως ήταν ιδιαίτερα γρήγορος και έτσι ο κύριος πάλι καθυστερούσε στις σακούλες. Λογικό έτσι? Απόλυτα. 

Λογικό όμως δεν το βρήκε ο ταμίας. Ο οποίος αφού του είχε περάσει όλα τα πράγματα, απαιτούσε να τον πληρώσει και γρήγορα κι όλας, την ώρα που εκείνος αγκομαχούσε να βάλει έναν σκασμό πράγματα σε σακούλες. Επενέβη τότε η αφεντιά μου και ευγενικά, είπα στον ταμία να βοηθήσει λίγο την κατάσταση βάζοντας κανένα πράμα σε σακούλα, έτσι ώστε να βρει τον χρόνο ο ηλικιωμένος κύριος να πληρώσει. (Μπορεί να ακούγομαι λίγο κόπανος, που παρότρυνα έναν υπάλληλο να κάνει κάτι που δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει, αλλά θέλω να είστε σίγουροι πως θα το έκανα εγώ με την μια, εάν δεν ήταν δύσκολη η κατάσταση εκείνη την στιγμή. Να περάσω μπροστά από 2 ανθρώπους, να αφήσω τα πράγματά μου στην ουρά και να εξυπηρετήσω)

Ο ταμίας δεν μου απάντησε εκείνη την στιγμή και φυσικά δεν σήκωσε το χεράκι του. Οπότε πέρασα και έβαλα τα πράγματα του κυρίου στις σακούλες και ακολούθως στο καρότσι του. Αφού πλήρωσε, με ευχαρίστησε θερμά και έφυγε.

Τότε μου πετάει ο ταμίας το εξής εξαιρετικό: "Μην βοηθάς τους ανθρώπους φίλε μου. Σε κακό θα σου βγει".

Ειλικρινά δεν ήξερα πως να αντιδράσω σε αυτό και δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που το ακούω από άνθρωπο πίσω από ταμείο. Αδαής όμως δεν είμαι. Προφανώς δεν περιμένω να βρω αλτρουισμό στα ταμεία του Σκλαβενίτη αλλά ήμαρτον. Καταλαβαίνω πως εργάζεσαι εκείνη την στιγμή και μπορεί να έχεις θέματα στο μυαλό σου, ή ακόμα και να σε πονάει όλο το κορμί σου από την εργασία αυτή. Είμαι ακόμα έτοιμος να δικαιολογήσω την απογοήτευσή σου απέναντι στο ανθρώπινο είδος. Συμμερίζομαι απόλυτα το συναίσθημα αυτό, εάν στηρίζεται εκεί η στάση σου, αλλά αδερφέ...

Άντε γαμήσου που δεν θα βοηθήσεις έναν άνθρωπο που προφανώς έχει ανάγκη. Και επιπλέον άντε γαμήσου που θα μου την πεις με ειρωνικό ύφος επειδή προσφέρθηκα. 

Φυσικά όλο αυτό κατέληξε σε έναν έντονο διάλογο ο οποίος δεν έχει σημασία στο παρόν άρθρο. Αυτό που έχει σημασία είναι εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, να βοηθάς τον δίπλα σου, σε κάθε ευκαιρία. 

Ο αλτρουισμός, άνθρωποι, δεν είναι χάρισμα.

-Lcfr.

Moths

Ζούμε στην εποχή των moths.

The glorious Moth

Σαν τα moths, εστιάζουμε την προσοχή μας σε ένα γεγονός ενώ χάνουμε τον γενικότερο χαμό που επικρατεί. Και όταν συμβεί κάτι άλλο, μεταβαίνουμε σε αυτό, όπως ακριβώς κάνει το πανέξυπνο -κατά τα άλλα- έντομο όταν μαγνητίζεται από κάποιο δυνατότερο φως.

Είτε αυτό είναι μια τρομοκρατική επίθεση, είτε είναι ένας θάνατος κάποιου διάσημου. Φοράμε την μάσκα του "και καλά με ενδιαφέρει" μοιραζόμαστε στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης τις σκέψεις, τις ευχές και φυσικά τις καταφανέστατα ψεύτικες και ανούσιες προσευχές μας, μέχρι να συμβεί το επόμενο #hastag #trend.

Στην πραγματικότητα όμως κανείς δεν ασχολείται πραγματικά. Σας διαβεβαιώ για αυτό. 

Πόσο νομίζετε ασχολήθηκε ο κοινός μέσος φρεντουτσίνοελληνας με το τελευταίο μακελειό στο Ορλάντο? Δέκα δευτερόλεπτα? Είκοσι? Πόσο χρειάζεται να γράψει το κομμάτι του στο Facebook? Άντε σας βάζω ένα ολόκληρο λεπτό, γιατί ίσως είπε με κάποιον φίλο του: "είδες τι έγινε στο Αμέρικα? Ρε τους μαλάκες...".

Τώρα, η επιστήμη δεν έχει ανακαλύψει ακόμα γιατί τα moths έλκονται από το φως. Την δική μας αντίστοιχη συμπεριφορά, είναι εύκολο να την προσδιορίσουμε. Υπάρχει λόγος και προμελετημένη αποστολή. 

Ο λόγος συγκεκριμένος. Να δείξουμε πως ασχολούμαστε με κάτι άλλο, πέρα από τις τραγικά θλιβερές ζωές μας. Να αποδείξουμε πως δεν είμαστε μονοδιάστατοι άνθρωποι και δεν έχουμε στο μυαλό μας μόνο νύχια, φρέντο εσπρέσο και τον κώλο της Σάσας Μπάστα.

Η αποστολή μας έχει συμβολαιογραφική ακρίβεια. Στην τεράστια ανάγκη μας να νιώσουμε πως ανήκουμε κάπου και στην αστείρευτη εμμονή μας για επιβεβαίωση, κάνουμε τα πάντα για να τραβήξουμε την προσοχή του κόσμου για λίγο πάνω μας. Ματαιόδοξα λοιπόν προσπαθούμε να κάνουμε ένα παγκόσμιο γεγονός, δικό μας. Έστω και για λίγα δευτερόλεπτα, να προλάβουμε να ξεδιψάσουμε την ανάγκη μας για προσοχή και likes.

Άλλωστε, δεν θέλω να ξεχνάμε πως η αξία του ανθρώπου πλέον δεν μετριέται από το βάθος της σκέψης και την έκταση του μυαλού του, αλλά από έναν αριθμό. Πόσα likes και πόσους followers έχει στο Facebook και στα υπόλοιπα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 

Ω σε τι εκπληκτικές εποχές ζούμε.

-Lcfr.

We all living in America

Εδώ και αρκετό καιρό έχω την άποψη πως ο κόσμος έχει φτάσει στο κατώτερο σημείο του και δυστυχώς για τις επόμενες γενιές το κακό δεν διορθώνεται. 

Υπάρχουν πολλά σημάδια που δείχνουν κάτι τέτοιο, αλλά κυρίως με σπρώχνουν προς την άποψη αυτή κάποια γεγονότα που συμβαίνουν στην αντίπερα όχθη και συγκεκριμένα στο Αμέρικα. (που όπως ξέρουμε, ότι γεννιέται στο Αμέρικα, έρχεται και στο Ευρώπα)

Καλά, έχω σηκώσει τα χέρια ψηλά για το γεγονός πως ο επόμενος "πλανητάρχης" (Α.Κ.Α. μαριονέτα του κογκρέσου) θα είναι ή η σιχαμένη Hillary Clinton που είναι βουτηγμένη στην δολιοφθορά, στην μίζα και στις κωλοτούμπες, ή ο κυριολεκτικά πανηλίθιος, επικίνδυνος και εξτρεμιστής ψεύτης Donald Trump. Τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά που με το που πήρε το χρίσμα η Hillary εχθές από τον Barack Obama, επιτέθηκε στον Trump και είχαν έναν όμορφο διάλογο.... στο TWITTER!! Εντάξει, δεν περιμένω πολλά από την χώρα αυτή, αλλά αυτό και μόνο δείχνει το επίπεδο στο οποίο βρίσκεται το γερασμένο πολιτικό σκηνικό της.

Φυσικά, το να γράφει κάποιος για το γερασμένο και σάπιο πολιτικό σκηνικό του Αμέρικα, την στιγμή που ζει στο Ελλάντα, είναι κομματάκι τραγελαφικό και οξύμωρο. Κάτι που επιλέγω να αγνοήσω αυτήν την στιγμή για το καλό του ψυχισμού μου.

Τώρα, ένα άλλο ζήτημα που έχει πάρει διαστάσεις παναμερικάνικου διαλόγου και έντονου debate, είναι κάτι που όσο περίεργο και εάν σας φαίνεται σας διαβεβαιώ πως είναι πέρα για πέρα αληθινό. Όχι δεν αναφέρομαι στους ανθρώπους που πιστεύουν πως η Γη είναι επίπεδη. Αυτό το καλύψαμε πριν κάποιες μέρες. (βλ: Flat Earth)

Ο/η/το James P. Sheffield

Συζητάνε για τις τουαλέτες! Για το εάν οι τραβεστί άνθρωποι μπορούν να χρησιμοποιούν τις τουαλέτες που τους εκφράζουν. Ο μουσάτος τύπος της φωτογραφίας αριστερά, με το όνομα James P Sheffield (ο οποίος είναι τρανσέξουαλ ή τραβεστί, ή ότι είναι τέλος πάντων) απαίτησε και στο τέλος κατάφερε να χρησιμοποιεί τις γυναικείες τουαλέτες και με το νόμο. 

Όχι αδερφέ μου λυπάμαι αλλά δεν γίνεται να έχεις το δικαίωμα αυτό. Δεν είναι φυσιολογικό να μοιράζεσαι την ίδια τουαλέτα με το 2χρονο κοριτσάκι που θα μπει με την μαμά του. Δεν γίνεται να υπάρχει τόση ελευθερία σε κάτι τόσο παράλογο και δεν γίνεται να περνάει αυτό το θέμα σαν ντεμέκ καταπάτηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου. 

Φανταστείτε για μια στιγμή, πόσες ερωτήσεις θα έχει το 2χρονο κοριτσάκι. Γιατί αυτός ο κύριος, που μοιάζει με τον μπαμπά της, είναι μέσα στις τουαλέτες που είναι για αυτήν και τις φιλενάδες της? Άντε να εξηγήσεις. Επίσης φανταστείτε πόσοι ανώμαλοι και σεξουαλικά άρρωστοι άνθρωποι μπορούν να εκμεταλλευτούν αυτόν τον νόμο (που εν τέλει πέρασε σε ορισμένες πολιτείες της Αμερικής) για να την βρίσκουν στις τουαλέτες  χωρίς κανένα πρόβλημα. 

Το Αμέρικα βέβαια έχει μπει σε μια κουβέντα η οποία αποκτά τραγελαφικές διαστάσεις. Εδώ διάβαζα τις προάλλες πως αρκετοί προτείνουν να υπάρξει μια τρίτη τουαλέτα για την κατηγορία αυτή. 

Τι άλλο θα ακούσω το 2016? 

Για ακούστε και αυτό και συνδυάστε το με τα προαναφερθέντα: 

Από το 1990 υπάρχει αρκετός κόσμος στο Αμέρικα (και όχι μόνο) να επιλέγει να είναι κάτι άλλο από αυτό που γεννήθηκε. Καλά διαβάσατε, υπάρχουν άνθρωποι που απαρνιούνται το ανθρώπινο στοιχείο τους και ταυτοποιούνται με κάτι άλλο. Με τον σκίουρο ή με τα Elves του Tolkien ή τον δράκο από το Game Of Thrones, ή με τα γλυκά μου Ponies. 

Πετάνε τον μανδύα του ανθρώπου, περπατάνε στα τέσσερα, βγάζουν άναρθρες κραυγές και λένε, πως εγώ είμαι ο Gollum και είμαι παγιδευμένος σε ένα σώμα ανθρώπου. Η κατηγορία αυτή λέγεται "Otherkins" έχει αρχίσει να μεγαλώνει σε πληθυσμό και φυσικά έχει αντίστοιχες απαιτήσεις. 

Οπότε πάμε για την τουαλέτα με αριθμό 4.

Θέλει κανείς άλλος καμία τουαλέτα τώρα που γυρίζει?

2016 κύριοι. Απολαύστε το. 

Αλί στις επόμενες γενιές. 

-Lcfr.

The Fall of Hearts

Εχθές αγόρασα ένα πληκτρολόγιο γιατί το προηγούμενο τα είχε παίξει. Έκανα όμως λάθος και το καινούργιο είναι σημαντικά μικρότερο από το παλιό. Με αποτέλεσμα τα δάχτυλά να μου πατάνε ότι να είναι και αυτό κάνει πολύ δύσκολο το γράψιμο. Παρόλα αυτά έχω να δηλώσω το εξής:

Η ημέρα αποκτά συμπληρωματική ποιότητα όταν μια από τις αγαπημένες σου μπάντες, βγάζει καινούργιο δίσκο. Σήμερα, οι λατρεμένοι Katatonia, (που πρακτικά με μεγάλωσαν σαν άνθρωπο από την πρώτη ημέρα που τους άκουσα), κάνανε την μέρα μου ποιοτική. 

Δεν κρύβω πως κάθε τραγούδι τους, έχει έναν ανεξήγητο σύνδεσμο με το μυαλό μου. Σαν να πιστεύω, ο αδαής, πως γράφουν και παίζουν την μουσική τους μονάχα για εμένα.

Επειδή όμως αυτό δεν είναι η πραγματικότητα, και η μουσική είναι για να μοιράζεται, ακούστε το παρακάτω τραγούδι βγαλμένο από τον καινούργιο δίσκο και αφήνω τα συμπέρασμα για το επίπεδο μουσικής που πλέον γράφουν, σε εσάς. 

Όποιος δεν μπορεί να εκτιμήσει αυτήν την μουσική, στα μάτια μου δεν είναι άνθρωπος, αλλά μια άψυχη μάζα από δέρμα και κόκαλα. Too much? heh.

Εάν δεν δείξω σημάδια ζωής τις επόμενες μέρες, θα πει πως είμαι χαμένος κάτω από μια πέτρα και ακούω μανιακά τον "The Fall of Hearts". 

Αυτά για σήμερα.
Και πολλά ήταν. 

-Lcfr.

No Shit Sherlock!

Και σε συνέχεια του προηγούμενου mini-άρθρου μου, οι καθημερινές σου πράξεις δείχνουν 2 πράγματα. 

Πρώτα την ηλικία σου, και τι έχεις περάσει στο παρελθόν. Τι εισιτήρια δηλαδή έχεις κόψει, σε τι προορισμούς έχεις πάει και πόσες επιστροφές έχεις γράψει. Φυσικά με όλα αυτά, πάνε παρέα και οι ουλές που έχεις στην πλάτη σου, σαν ενθύμια των γεγονότων που έζησες. 

Έχω μάθει με τον δύσκολο τρόπο, πως οι άνθρωποι δύσκολα παθαίνουν και μαθαίνουν. Είμαι ένας από αυτούς που, όσες φορές και εάν έχω πάθει, δεν βάζω μυαλό και επαναλαμβάνω τα ίδια λάθη ξανά και ξανά. Η δικαιολογία μου ήταν πως όταν επαναλαμβάνεις ένα λάθος, παύει να είναι λάθος, αλλά μεταμορφώνεται σε επιλογή. 

No shit, Sherlock! 

Επιλογή είναι και να πηδήξεις από το μπαλκόνι. Δεν παύει να είναι λάθος. Έτσι λοιπόν, έχω αναθεωρήσει εδώ και κάποιο διάστημα τις απόψεις μου σε αυτό το θέμα και το ευχάριστο είναι πως το κάνω πράξη σε κάθε ευκαιρία. Νομίζω καιρός ήταν. 

Ακόμα και σήμερα το πρωί έδειξα φοβερό σθένος και ωριμότητα να μην κάνω μια κίνηση που φώναζε "ΛΑΘΟΣ" από χιλιόμετρα μακριά. 

Φυσικά και δεν είμαι υπερήφανος που στα 35, έμαθα να σέβομαι μερικά πράγματα και να υπολογίζω τις ζωές των άλλων. Έμαθα να τραβάω το λουρί στην ντεμέκ τεστοστερόνη και να λέω όχι εκεί που παλιότερα όχι απλά θα έλεγα ναι, αλλά θα έκανα τα πάντα για να γίνει πράξη αυτό το ναι όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Δεν είμαι υπερήφανος, γιατί αυτές τις συμπεριφορές δεν τις κάνει ούτε ένας ξαναμμένος έφηβος. 

Παρόλα αυτά βάζουμε μυαλό σιγά-σιγά. 

Στρώνει το κεφάλι και συνεχίζουμε ευθεία. 

Non Serviam.

-Lcfr.

Crystals

Η ηλικία και οι αποφάσεις, καλώς ή κακώς, πηγαίνουν χέρι-χέρι.

Όσο οι αριθμοί μεγαλώνουν στα χρόνια που έχεις ζήσει, τόσο πιο σοβαρές και απότομες πρέπει να είναι οι αποφάσεις που παίρνεις. 

Ανεξάρτητα του πόσο εύκολες ή δύσκολες είναι. 

"I know, i'll wither, 

So peel away the bark.

Cause nothing,

grows when it is dark."

-Lcfr.

Flat Earth

Flatters κυρίες και κύριοι. Flatters. Κι όμως υπάρχει και αυτή η κατηγορία ανθρώπων.

Θα εξηγήσω παρακάτω.

Πιτσιρικάς και στα χρόνια του σχολείου, είχα και εγώ τις ανησυχίες μου. Επειδή δεν ήμουν και ο πιο διάσημος μαθητής με τους τεράστιους φιλικούς κύκλους και τα γκομενάκια να πίνουν νερό στο όνομά μου, είχα εστιάσει στην ζωγραφική και στο διάστημα. Με εντυπωσίαζε η ζωή πέρα από την Γη και όλα τα παρελκόμενα αυτής. Ξόδευα απίστευτο χρόνο να ψάχνω, να μαθαίνω και να ενημερώνομαι για τα πάντα διάστημα. Και μιλάμε για μια εποχή χωρίς Internet. 

Μέσα σε όλα αυτά και με έντονη την παρότρυνση της σειράς X-Files, πίστευα ακράδαντα πως η πρώτη επίσκεψη του ανθρώπου στο Φεγγάρι ήταν σκηνοθετημένη. Και μερικώς το πιστεύω ακόμα, αλλά δεν χωράει ανάλυση στο άρθρο αυτό. Το πίστευα τόσο ένθερμα αυτό, που έκανα μακροσκελέστατες κουβέντες με τον καθηγητή Γεωλογίας μου. Οι αντιπαραθέσεις μας αυτές με ιντρίγκαραν γιατί καταλάβαινα πόσο στενόμυαλος μπορεί να είναι ο απαίδευτος κόσμος και πόσο πεισματικά αρνητικός μπορεί να είναι απέναντι σε κάτι που τον βγάζει ελάχιστα εκατοστά από το οικείο τους. 

Με θεωρούσαν γραφικό στο σχολείο, αλλά έμαθα και έζησα με αυτό, χωρίς να δίνω ιδιαίτερη σημασία. Φακ εμ.

Πάμε τώρα στο σήμερα. 

Πόσο αργόστροφος μπορεί να είσαι για να πιστεύεις πως η Γη είναι επίπεδη? Ναι αγαπητοί μου. Υπάρχει μια μεγάλη και ραγδαία αναπτυσσόμενη ομάδα που πιστεύει πως η Γη είναι επίπεδη, πως οι δορυφόροι είναι ψέμα, πως το ηλιακό σύστημα είναι προπαγάνδα και πως η NASA είναι πιόνι για να δικαιολογούνται οι υψηλοί φόροι στο Αμέρικα. Για το τελευταίο ψιλοσυμφωνώ, αλλά δεν παύει η NASA να έχει κάνει τα μεγαλύτερα βήματα στην έρευνα του εξωγήινου κόσμου. Αλλά να φτάνεις στο σημείο να υποστηρίζεις πως η βαρύτητα είναι ψέματα? Πως η Γη ολόκληρη στέκεται εξαιτίας του ηλεκτρομαγνητισμού? Να πιστεύεις και να εκπροσωπείς μια θέση που βασίλευε το 1800, τώρα το 2016?

Tο ανησυχητικό δεν είναι που υπάρχει ο κόσμος αυτός. Εδώ υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα  πιστεύουν σε θρησκείες. Το ανησυχητικό είναι πως αυτός ο κόσμος διπλασιάζεται μέρα με την ημέρα και ειλικρινά δεν θα μου κάνει εντύπωση εάν το φρούτο αυτό το δούμε και στην Ελλάδα. 

Ακόμα και εγώ που γουστάρω τις ακραίες απόψεις και τις ξεχειλωμένες θεωρίες, εδώ βάζω φρένο.

-Lcfr. 

Νο.

ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!
(ακολουθεί εξήγηση)

Το τελευταίο διάστημα, ήμουν ιδιαίτερα δηλητηριώδης με τις λέξεις μου, στρεφόμενος απέναντι σε πολλούς. Τα όριά μου κάποιες ημέρες ξεπερνάνε τις νοητές γραμμές που έχω ορίσει και έτσι ξεσπάω. Είτε με το να γράφω, είτε με το να βάζω δυνατά μουσική στο σπίτι μου, αν και προσπαθώ να μην ενοχλώ τους γείτονες. Είπαμε, καινούργιο σπίτι, είναι κρίμα να μου κάνουν παρατηρήσεις από τώρα. 

Μερικοί από εσάς, επικοινωνήσατε με το email του blog, (youlcfr@gmail.com) τονίζοντας μου πως ίσως πρέπει να κατεβάσω λίγο τους τόνους. Ευχαριστώ που επικοινωνήσατε μαζί μου, αλλά:

ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ! 

Δεν υπάρχει πουθενά το "να ηρεμήσω". Όσο υπάρχουν πράγματα που με φουντώνουν, θα τα ξεμπροστιάζω με τον πιο αιχμηρό τρόπο μπορώ. Ο τρόπος που γράφω δεν είναι για τους πολλούς και ξέρουμε πλέον πολύ καλά πως ανέκαθεν είχα εναλλακτικές απόψεις και έντονο τρόπο να τις εκφράζω. Δεν θα αλλάξω τώρα στα γεράματα.

Έχω ήδη στο μυαλό μου 2 τουλάχιστον άρθρα που έχουν χολή με το τσουβάλι και θα ανεβούν σύντομα, μπας και ανοίξει κάποιο μυαλό. Λέω εγώ τώρα.  Για να μην αρχίσω να γράφω σελίδες ολόκληρες για το χθεσινό πανηγύρι της Eurovision. (το τραγούδι της Ελλάδας δεν το έχω ακούσει και είμαι ευγνώμων)

Σήμερα όμως, θα έχει μουσική. Και φυσικά δεν θα είναι τυχαία, μιας και φημιζόμαστε, πως επιλέγουμε και ακούμε τα καλύτερα. Λοιπόν τους Of Monsters And Men, δεν τους είχα ακουστά μέχρι πριν λίγες μέρες. Ανάλαφρη μπάντα με καλαίσθητα τραγούδια, να τα ακούσεις και ίσως να σου φτιάξουν την διάθεση. Το "Little Talks" που επέλεξα, όχι μόνο περιλαμβάνει όλα όσα προείπα, αλλά έχει και ένα εξαιρετικό video, που αποδεικνύει πως I'm a sucker for art. 

Λοιπόν, καλό απόγευμα από εμένα και την Έλα, η οποία θεωρεί πως το να πληκτρολογώ στο σαλόνι είναι κακούργημα και με τις διακοπές της, έκανα να γράψω αυτό το άρθρο 45 ολόκληρα λεπτά.

Non Serviam μάδερ φάκερς.

-Lcfr. 

Γκρίκ Κράισις

Μέτρα από εδώ, περικοπές από εκεί και ανάμεσα σε όλο αυτό το τραγελαφικό σκηνικό ο λαός. 

Αναρωτιέμαι, ο λαός τι κάνει για να αντιδράσει? Μάλλον να το θέσω διαφορετικά. Μπορεί αυτός ο λαός να αντιδράσει ή είναι τρομαγμένος σαν μικρό παιδί και ταυτόχρονα υπνωτισμένος από την Όλγα Τρέμη και τον υπόλοιπο δημοσιογραφικό βόθρο?

Και κάνω αυτήν την ερώτηση γιατί νομίζω πως κοιμάται ο φιλεύσπλαχνος λαός που κατοικεί σε αυτά τα ιερά (κατά πολλούς) χώματα. Και κοιμάται βαθιά, χωρίς ξυπνητήρι και χωρίς καμία διάθεση να σηκωθεί και να κάνει κάτι για να μην ζει αυτό που ζει.

Μακριά από εμένα η πολιτική και τα άκρα αυτής. Απλά νομίζω πως ο Έλληνας εδώ και πολλά χρόνια, δεν είναι ο Έλληνας που ήταν. Αυτός που θα έχυνε το αίμα του, όχι μόνο για την πατρίδα αλλά και για τον διπλανό του. Ψευτοπατριωτισμός θα μου πείτε, αλλά θέλω να κρατάω τον ρομαντισμό έστω για λίγο και να έχω μια ελπίδα πως κάτι μπορεί να γίνει.   

Αλλά να σας πω την αλήθεια δεν το βλέπω. 

Επαναλαμβάνω, μακριά από εμένα η πολιτική. Αλλά οι εκπρόσωποι της το μόνο που κάνουν είναι να ταΐζουν το πλήθος ψέματα, υποσχέσεις και φοβερές ιστορίες με μεταρρυθμίσεις, μαγικά σχέδια που θα σώσουν τον τόπο και έναν γαλανομάτη δράκο στο τέλος για το grand finale. Και το πλήθος πως αντιδρά? Ψηφίζει αέρα. Στηρίζει το σάπιο σύστημα και όχι μόνο αυτό, αλλά όταν κερδίσει το κόμμα που σε αυτήν την σεζόν είναι τρέντι, βγαίνει στο Σύνταγμα, στον Λευκό Πύργο και σε άλλα κεντρικά σημεία και πανηγυρίζει λες και η ομάδα του κέρδισε το κύπελλο. Οι αδαείς όμως δεν ξέρουν πως το κύπελλο αυτό που κέρδισαν δεν προορίζεται να γίνει έκθεμα σε κάποια μπουτίκ, αλλά για να χωρέσει τα δάκρυα που θα χύσουν από την επόμενη κι όλας μέρα.

Και η ιστορία συνεχίζεται. Εχθές το βράδυ, ψηφίστηκαν τα δυσκολότερα και σκληρότερα μέτρα από την αρχή της ελληνικής κρίσης. Να πω με γεια, ή να πω με έναν πόνο? Ξέρετε κάτι? Δεν θα πω τίποτα. Απλά θα θυμηθώ μια εικόνα που μου έχει χαραχθεί στο μυαλό από την ημέρα των εκλογών και την μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ:

Τα συλλυπητήριά μου, αδαή έλληνα (με μικρό ε). Κέρδισες. 

-Lcfr.

Spoilers Around the World

Δεν είχα σκοπό να γράψω άλλο σήμερα, αλλά ας μιλήσουμε λίγο για τον καρκίνο του Internet:

Τα SPOILERS!

Αυτή η κατάρα που προέρχεται από τους μικροτσούτσουνους του Internet. Από τους (κυρίως άνδρες) ανθρώπους που ποτέ δεν έχουν ικανοποιήσει σεξουαλικά άλλον άνθρωπο. Είναι αυτοί που αποκαλύπτουν γεγονότα μιας σειράς, ελάχιστα δευτερόλεπτα αφού την δουν, αφαιρώντας αυτήν την μικρή ευχαρίστηση της ανακάλυψης από όλους τους άλλους που δεν έχουν προλάβει ακόμα να την δουν!!

Τι διάολο υπάρχει στο μυαλό αυτών των ανθρώπων? Άχυρα? Πίτουρα ή μήπως κοπριά? Πόσο αγάμητος και πόσο μοναχικός μπορεί να είσαι για να χαλάς μια σειρά και τις εκπλήξεις αυτής σε όλους τους άλλους? Πόσο πιο αντιπαθητικός θέλεις να γίνεις, γιατί σε πληροφορώ φιλαράκο πως έχεις ήδη πιάσει ταβάνι.

Ποιοι είναι αυτοί που κάνουν Spoilers? (βαθιά ανάσα)

• Είναι αυτοί οι μικροαστοί νεοέλληνες, που δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν το τάκτ από το τάλκ.
• Είναι αυτοί που δεν τους αγάπησε αρκετά η μαμά τους, γιατί ήταν απασχολημένη να παίρνεται ταυτόχρονα με τον γαλατά και τον γιαουρτά, στην αποθήκη της τρώγλης που αποκαλούν σπίτι.
• Είναι αυτοί που βρίσκουν μιζέρια μέσα σε ένα καλάθι από νεογέννητα γατάκια. 
• Είναι αυτοί που το κοντινότερο σε φίλο που είχαν είναι το σπυράκι που ανακάλυψαν πρωί-πρωί στην μύτη τους. 
• Είναι αυτοί που κάνουν like στα δικά τους posts χωρίς να έχουν σπιθαμή ντροπής.
• Είναι αυτοί που η προσωπική τους ζωή περιορίζεται στους παθιασμένους τσακωμούς στα σχόλια των πολιτικών (και όχι μόνο) άρθρων των sites. 
• Είναι αυτοί που ρουφάνε την πέτσα από το γιαούρτι, αφού της βάζουν ζάχαρη από πάνω.  
• Ναι-ναι, είναι αυτοί που Κυριακή πρωί, θέλουν να βάλουν σκούπα στο σπίτι. 
• Είναι δηλαδή όλοι αυτοί, που αγαπάνε τον Γιάννη Πλούταρχο, την Πάολα και τον Φώτη Σεργουλόπουλο.

Πρέπει να υπάρχει μια ειδική πτέρυγα στην κόλαση για τέτοιας κατηγορίας ανθρώπους. Σου ξέφυγε και μου αποκάλυψες το τέλος του Batman: The Dark Knight Rises? Εντάξει, στην χαρίζω γιατί σου ξέφυγε και είμαι καλός άνθρωπος. Εάν όμως, κάθε Δευτέρα αποκαλύπτεις τι έγινε στο Game Of Thrones της Κυριακής, τότε λυπάμαι, αλλά σε περιμένει το καζάνι 3 στον λάκκο 66 της πτέρυγας 59 της Β' κόλασης Αστυπάλαιας. 

Όλοι αυτοί, πρέπει να πρωταγωνιστήσουν σε σειρά γυρισμένη στην κόλαση. Στην κόλαση που θα έχει υπογράψει ο George R. R. Martin και θα είναι αυτοί που θα πεθάνουν στο πρώτο κι όλας πιλοτικό επεισόδιο.

Σιχτίρ σιχάματα. 

Σας σιχαίνομαι περισσότερο κι από τον Μπογδάνο.

-Lcfr.

ΥΓ. Συγγνώμη, δεν μπορώ να λέω ψέματα. Ο κύριος Μπογδάνος είναι τόσο σιχαμένος που οι spoilerάδες είναι συμπαθητικοί μπροστά του.

Stupidity v2

Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, η Ελλάδα δεν έχει την πρώτη θέση στην ηλιθιότητα παγκοσμίως. Όποιος το πιστεύει αυτό είναι ή αφελής ή δεν μυρίζει το τι συμβαίνει στον κόσμο. Αλλά εδώ είμαι εγώ να σας ανοίξω τα μάτια. 

Είχα μια σκέψη τις προάλλες, που θα αποδείξει πως στον πλανήτη αυτό, επικρατούν οι ηλίθιοι. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τον ελέγχουν κατά το δοκούν. Την προσοχή σας παρακαλώ. 

Εάν, λέω ΕΑΝ, έρθουν εξωγήινοι αύριο το πρωί στην Γη και απαιτήσουν να μιλήσουν με έναν εκπρόσωπο της. Ας πούμε πως στέλνουμε έναν πανέξυπνο άνθρωπο, τον Stephen Hawking. Τον πάρουν λοιπόν τον Stephen και του κάνουν κάνουν μια ερώτηση. Μονάχα μια, αλλά θα είναι υποχρεωμένος να πει την αλήθεια όσο καταστροφική ή ντροπιαστική και να είναι αυτή. Η ερώτηση θα είναι η εξής:

"Ποιος είναι ο πιο διάσημος άνθρωπος στον πλανήτη?"

Την απάντηση ο Stephen θα την ξέρει, όπως την ξέρουμε και όλοι όσοι περπατάμε σε τούτη εδώ την Γη. Και είναι κομματάκι στενάχωρη:

"KIM KARDASHIAN"(motherfuckers!)

Μάλιστα, θα πουν οι εξωγήινοι. Και γιατί ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι ο πιο διάσημος της Γης? Εδώ σε θέλω μάστορα Hawking. Έχεις δώσει πολύωρες διαλέξεις για τις μαύρες τρύπες και την κοσμολογία, αλλά τούτη την ερώτηση δεν μπορείς διάολε να την απαντήσεις. 

Όχι επειδή είναι ανίκανος, αλλά γιατί κανείς άνθρωπος δεν ξέρει την απάντηση. Κανείς δεν ξέρει γιατί η Kim είναι ο πιο διάσημος άνθρωπος στον κόσμο. 

• Γιατί και πως έγινε? (καλά οκ, το πως έγινε το ξέρουμε όλοι αλλά δεν στέκομαι σε αυτό το θέμα τώρα) 
• Γιατί ό,τι και να κάνει γίνεται άμεσα trend? 
• Γιατί έχει εκατομμύρια (για να μην πω δις και παρεξηγηθείτε) θαυμαστές που την έχουν είδωλο? 
• Γιατί αυτή η μορφή παράγει εκατομμύρια δολάρια? 
• Τι ρε διάολε έχει κάνει και φοράει τον πλανήτη στο δάχτυλό της σαν δαχτυλίδι?

Κανείς δεν ξέρει. 

ΚΑΝΕΙΣ!

Και οι καημένοι οι εξωγήινοι θα παραμείνουν με την απορία και θα μας ξεγράψουν σαν πιθανό πλανήτη επέκτασής τους. Οπότε να και ένα καλό που μπορεί να κάνει η Kim. 

Μετά από αυτήν την τραβηγμένη αλλά ιδιαίτερα απλή σκέψη, πόσοι από εσάς συμφωνείτε πως επικρατούν οι ηλίθιοι σε αυτόν τον πλανήτη?

Τα σέβη μου.

-Lcfr.

Stupidity

Καιρό ήθελα να γράψω για την ηλιθιότητα. Δεν έχω σκοπό να γενικεύσω, αλλά θα μιλήσω ειδικά για την ηλιθιότητα στον τόπο αυτό. Στην χώρα του πολιτισμού, του φρέντο καπουτσίνο, της selfie φωτογραφίας και των διαφημίσεων του Jumbo.

Αναρωτιέμαι ειλικρινά, είμαι ο μόνος άνθρωπος που παρατηρεί πως οι ηλίθιοι σε αυτόν τον τόπο γίνονται όλο και περισσότεροι? Κάθε μέρα που περνάει πολλαπλασιάζονται με ραγδαίους ρυθμούς. Ειδικά τα τελευταία 5 χρόνια ο αριθμός των ηλιθίων πρέπει να έχει υπερβεί αυτόν των φυσιολογικών κατά πολλές χιλιάδες. Όπως είναι φυσιολογικό, δεν μου κάνει καμία εντύπωση ότι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τους προωθούν μετά μανίας. Για να το δώσω με ένα παράδειγμα:

Υπάρχει ένας ηλίθιος που κάνει ή λέει, μια ή πολλές ηλιθιότητες. Τον ανακαλύπτει κάποιος άλλος ηλίθιος που έχει πρόσβαση στα ΜΜΕ και τον προβάλλει για να τον απολαύσουν οι εκατομμύρια ηλίθιοι που παρακολουθούν τηλεόραση. Τον προβάλλει για το κέρδος, μιας και όταν ο ηλίθιος βλέπει έναν άλλον ηλίθιο, νιώθει καλύτερα για το δικό του απογοητευτικά χαμηλό επίπεδο. Οι ηλιθιότητες άλλωστε πουλάνε στο ευρύ και κάτω του μετρίου κοινό.

Παρατηρεί κανείς αυτό το μοτίβο που ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας τα τελευταία χρόνια ή το βλέπω μόνο εγώ? Σίγουρα δεν είμαι ο μόνος και δεν θέλω να πιστέψω ούτε για μια στιγμή κάτι τέτοιο. Παρόλα αυτά συνεχίζω με το εξής:

"Το πρόβλημα των ηλιθίων, είναι πως δεν ξέρουν πως είναι ηλίθιοι." -Lcfr 2016.

Ακούγεται λογικό. Οι άνθρωποι αυτοί, δεν έχουν την δυνατότητα να αντιληφθούν την διαφορά του ηλίθιου από το έξυπνο.

Ή μάλλον να το πω διαφορετικά και να χρυσώσω το χάπι για να μην στεναχωρήσω πολύ κόσμο. Το υπεύθυνο κομμάτι του εγκεφάλου που χτυπάει σαν τρελό όταν συμπεριφέρονται ηλίθια, είναι τόσο καταπιεσμένο ή/και κατεστραμμένο, που όσο και να φωνάζει: "ΕΙΣΑΙ ΗΛΙΘΙΟΣ" δεν βρίσκει καμία ανταπόκριση από το κομμάτι του εγκεφάλου που αντιλαμβάνεται ερεθίσματα. Καλύτερα? Με λίγα λόγια, δεν φταις εσύ φίλε μου, φταίει η φύση που σε έκανε έτσι.

Και τα λέω όλα αυτά εγώ, που εάν με ρωτήσετε, με θεωρώ ηλίθιο. Δεν το κρύβω. Δεν είμαι το πιο ακονισμένο μαχαίρι στο συρτάρι, αλλά ρε διάολε είμαι πολύ πιο έξυπνος από τους περισσότερους γύρω μου και σίγουρα πιο έξυπνος από τα μιλιούνια φωστήρες που υπάρχουν ανά τα ελληνικά εδάφη.

Συγχαρητήρια είσαι ηλίθιος!
Παρακαλώ μην κάνεις παιδιά! 

Πιστεύω πως θα έπρεπε να υπάρχει ένα τεστ. Κάτι σαν το τεστ εγκυμοσύνης. Καλά διαβάσατε. Να σαλιώνεις ένα ξυλάκι, να περιμένεις 3-4 λεπτά, να βγαίνει το αποτέλεσμα και να σου ανοίγει τα μάτια. Να σου λέει με μεγάλα γράμματα σε νέον πολύχρωμες λάμπες πως είτε είσαι ηλίθιος είτε όχι. Από εκεί και πέρα εσύ με την πληροφορία αυτή, θα προσπαθήσεις να βελτιώσεις τις πράξεις, τις αποφάσεις σου και γενικά τις ενέργειές σου. Είμαι σίγουρος πως αυτό θα αφύπνιζε πολύ κόσμο. 

Αλλά ποιον κοροϊδεύω. Οι περισσότεροι ηλίθιοι, όταν το τεστ τους έλεγε τα πράγματα όπως είναι, θα το θεωρήσουν χαλασμένο/πειραγμένο και πως είναι τρίκ για να υποβιβάζουν τον κόσμο.

Κλείνοντας, υπάρχει μια επισήμανση. Το να γεννήθηκες ηλίθιος, δεν σου παρέχει καμία απολύτως δικαιολογία για το γεγονός ότι παραμένεις σε αυτήν την κατάσταση. Δυστυχώς ο κόσμος το έχει αφήσει στην τύχη του το θέμα. Δεν έχει θέληση και δεν καταβάλλει καμία απολύτως προσπάθεια για να αλλάξει. Έτσι ακριβώς έχουμε φτάσει σε αυτήν την κατάσταση.

Αφήστε με τώρα γιατί θέλω να ετοιμαστώ. Αύριο βράδυ έχει Ρούλα Κορομηλά στην τηλεόραση.

-Lcfr.

Spirit Bird

Το διάστημα αυτό, είναι αρκετά κενό όσων αφορά το μουσικό κομμάτι της ζωής μου. 

Τίποτα δεν με ενθουσιάζει μουσικά, τίποτα δεν πιάνει το αυτί μου. Μια λευκή μουσική σελίδα που θέλει να γραφτεί αλλά δεν βρίσκει αυτό που χρειάζεται. Όπως λέει και ο Damien Rice στο Volcano: "You give me miles and miles of mountains, and I'll ask for the sea".

Αυτό επικρατούσε μέχρι πριν λίγα λεπτά. Και για να είμαι πιο συγκεκριμένος, μέχρι πριν 7 λεπτά.

Δεν είχα ιδέα ποιος είναι, τι μουσική παίζει και για τι πράγμα μιλάει ο Xavier Rudd. Όποιος και να είναι αυτός ο μπάσταρδος, πρέπει να του αναγνωρίσω πως με ένα του τραγούδι, κατάφερε να με πιάσει από τα μαλλιά και να με τινάξει χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σώμα μου.

Το τραγούδι "Spirit Bird" είναι ένα κομμάτι ψυχής. Ένα τραγούδι που μιλάει την γλώσσα σου, όποια και να είναι αυτή. Είναι μια όμορφη γυναίκα, που μυρίζει όπως πρέπει να μυρίζουν οι άγγελοι. 

Είναι μια μπουκιά παραδείσου. 

Είναι ένα τραγούδι, για το οποίο αξίζει να ξυπνάς το πρωί.

-Lcfr.

The Background Noise

Έχουν αλλάξει τόσα από την τελευταία φορά που έγραψα. 

Εάν δεν κάνω λάθος ήταν αρχές Μαρτίου και σήμερα ήδη μετράμε την 5η μέρα του Απριλίου. Το σημαντικότερο που έχει αλλάξει είναι ότι μετακόμισα και το βιωτικό μου επίπεδο απογειώθηκε. Ή έστω έτσι θέλω να πιστεύω. Ταλαιπωρήθηκα βέβαια από την διαδικασία και ιδιαίτερα από τις τελευταίες μέρες μου στο παλιό σπίτι, αλλά τέλος καλό, όλα καλά.

Βέβαια, τώρα που μένω σε όροφο, έχω παράθυρα που μπορώ να ανοίξω για να μπει καθαρός αέρας και ήλιος, μαζί με αυτά μπαίνει και η καριόλα η γύρη και μου θυμίζει πως έχω αλλεργίες αυτήν την περίοδο. Τελικά τίποτα δεν μου κάθεται όπως το θέλω ακριβώς.

Ιστορία μου όλη.  

Δεν μπορώ να πως πως δεν έχω διάφορες σκέψεις γραμμένες για πιθανά μελλοντικά άρθρα, κάθε άλλο. Απλά τα πράγματα στην ζωή μου πάνε σχετικά καλά, αλλά κάτι δεν μου κάθεται καλά. Ίσως είναι η αλλαγή των πραγμάτων σε συνδυασμό με το νέο σπίτι, αλλά κάτι με γαργαλάει και με κρατάει αρκετές νύχτες ξάγρυπνο και μόνιμα προβληματισμένο και σκεπτικό.

Και ξέρετε, μακάρι να ήξερα ποιο είναι το κακοτοποθετημένο κομμάτι στο τεράστιο παιχνίδι TETRIS που είναι η ζωή και να το έβαζα όπως πρέπει για να συνεχιστούν οι μέρες χωρίς κατεβατά από σκέψεις, ξάγρυπνα βράδια και άρθρα τέτοιου είδους και ύφους. 

Μακάρι να ήταν έτσι τα πράγματα. Πόσο πιο απλά θα ήταν ε?

Δεν θα μπορούσε αυτό το άρθρο να μην το συνοδεύει το φρέσκο "Background Noise" του IAMX, που διάολε, δένει σαν γάντι με το τι και το πως. 

Ελπίζω αυτό να είναι το πρώτο από τα πολλά μελλοντικά άρθρα που θα ανεβάσω τις επόμενες μέρες.

Βέβαια η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.

Non Serviam.

-Lcfr.

Earth/Humans Manifesto

Συζητούσα σήμερα το μεσημέρι με ένα προσφιλές μου άτομο περί ανέμων και υδάτων, την αρνητική ενέργεια, το μάτι και άλλα τέτοια μαντζούνια που εγώ προσωπικά δεν τα πιστεύω. Οδηγήθηκε η συζήτηση γενικά στους ανθρώπους. Μου λέει: "Δεν σου έχει τύχει ποτέ, να γνωρίσεις έναν άνθρωπο και να μην τον συμπαθήσεις αμέσως σε σημείο να θέλεις να τον δείρεις? Ή ακόμα και το ανάποδο, να τον συμπαθήσεις πολύ?"

Η απάντησή μου ήταν κομματάκι δύσπεπτη αλλά πέρα για πέρα αληθινή και η πλάκα είναι πως δεν με απασχολεί πλέον καθόλου. Είπα λοιπόν: "Το 95% των ανθρώπων που γνωρίζω, θέλω να το δείρω. Οι άνθρωποι που ανέχομαι πλέον, είναι ελάχιστοι".

Και όντως, από τότε που έχω εμπλακεί με την ζωή χωρίς κατανάλωση κρέατος και την ζωή κοντά στα ζώα, κάθε μέρα που περνάει οι άνθρωποι μου είναι όλο και πιο αντιπαθείς. Έχω βγάλει το πόρισμα (που μεταξύ μας, δεν είναι δα και καμία μεγάλη ανακάλυψη), πως οι άνθρωποι σαν όντα είναι το καρκίνωμα της Γης και με πάτημα το ανεπτυγμένο εγκεφαλικό επίπεδο, κάνουμε στον πλανήτη ότι γουστάρουμε.

Δεν θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς πως ο άνθρωπος με καθαρά φασιστικό τρόπο, εκμεταλλεύεται τον πλανήτη κατά το δοκούν, χωρίς να υπολογίζει απολύτως τίποτα. Ούτε το μέλλον του, ούτε τα ζώα που κατοικούν σε αυτόν.  

Εάν αφοσιώσει κάποιος λίγα λεπτά και σκεφτεί το μέγεθος της καταστροφής που κάνει καθημερινά ο άνθρωπος στον πλανήτη (και σε όσα περικλείονται σε αυτόν), στο όνομα του χρήματος και της πείνας του για επέκταση, νομίζω πως θα συμφωνήσει μαζί μου όταν λέω πως οι άνθρωποι είναι ένας καρκίνος που πρέπει να σταματήσει να εξαπλώνεται. 

Τι θυμίζουν τα σκορπισμένα φώτα στην Γη?

Αυτά. 

-Lcfr.