Snuff

Επειδή έτυχε πριν λίγο να ακούσω ένα blast from the mothafucking past, είπα να κλέψω λίγο από τον χρόνο σας και να πειράξω τα αφτιά σας με τον ήχο του.

Το αριστούργημα "Snuff" από τους Slipknot. 

Enjoy. 

1

- What am I gonna do with you?
- EVERYTHING!

-Lcfr.

Girls Want To Have Fun

H Cyndi Lauper το 1983, είχε τραγουδήσει το πολύ εύστοχο τραγούδι με τίτλο "Girls Want To Have Fun". 

Αν και σηκώνει μεγάλη κουβέντα αυτό το "fun" που αναφέρει η καλλιτέχνιδα, πριν 2 βράδια ανακάλυψα πως το τραγουδιστής των Jimmy Eat World Jim Adkins, κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό του EP. Το δισκάκι είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, αλλά σήμερα θα επικεντρωθώ στο τελευταίο του τραγούδι. 

Καλά το μαντέψατε. Αν και δεν είμαι φίλος των διασκευών γενικότερα, ο Adkins προσπάθησε και εκτέλεσε το "Girls Want To Have Fun" δίνοντας την δική του μουσική πινελιά που, αντικειμενικά το κάνει ευκολόπεπτο και καλόηχο. (σε σχέση με την διαπεραστική τσιρίδα και την πηχτή εϊτίλα που ζέχνει το πρωτότυπο, και δεν συμπάθησα ποτέ)

Για ακούστε. 

-Lcfr.

People = Shit

Εδώ και χρόνια, είμαι της άποψης πως οι άνθρωποι είναι ο καρκίνος του πλανήτη. 

Εντάξει, γεννηθήκαμε. Είμαστε απίστευτα τυχεροί που έκατσαν έτσι τα γεγονότα και ήρθαμε στον κόσμο. Πέρα από αυτό, εάν κάτσουμε και σκεφτούμε πόσο κακό κάνουμε στον πλανήτη καθημερινά, θα βγάλουμε σύντομα το συμπέρασμα πως η επιβίωσή μας και ας μην γελιόμαστε, η "ζαχαρένια" μας, είναι σε βάρος του πλανήτη και των ζώων, που μας φιλοξενούν. Γιατί αγαπημένοι μου υπάρχει μια παρανόηση εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ο πλανήτης δεν ανήκει σε κανέναν. Το θράσος που έχει ο άνθρωπος, (που ανάθεμά με εάν ξέρω που το βρήκε) και θεωρεί τον πλανήτη ιδιοκτησία του, θα το πληρώσει πολύ ακριβά.

Και δεν αναφέρομαι μόνο στην καταστροφή που προκαλούν οι μεγάλοι και τρανοί του τόπου, που ανοίγουν διάπλατα την τρύπα του όζοντος και αφανίζουν καθημερινά πλαγκτόν και άγρια δασική ή μη, φύση με τα εργοστάσια και τα απόβλητά τους. Αναφέρομαι και στον καθημερινό κόσμο. Τον γείτονά σου, την μάνα σου και εν κατακλείδι τον εαυτό σου τον ίδιο.

Δεν θα γίνω γραφικός να προωθήσω καμία καμπάνια ανακύκλωσης ή αναδάσωσης των βουνών μέσα από αυτό το blog. Απλά αυτές οι λίγες λέξεις, προσπαθούν να αφυπνίσουν και ίσως να αλλάξουν την προοπτική μερικών. 

Έστω και για λίγες μοίρες προς την σωστή κατεύθυνση, γιατί τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Και κάποια στιγμή, 2-3 γενιές μετά, ο άνθρωπος θα έρθει αντιμέτωπος με τεράστια προβλήματα. 

Που σίγουρα δεν θα είναι που θα πάει το Σάββατο το βράδυ, ούτε τι χρώμα θα βάψει τα νύχια. 

-Lcfr.

Monster Problems 7/10

Άργησα αλλά συνεχίζω τα Monster Problems. Βλέπετε έχω αυτήν την κακή συνήθεια να πηγαίνω για μπάνιο αυτό το καλοκαίρι σε κάθε ευκαιρία και ο χρόνος μου είναι ιδιαίτερα περιορισμένος.

Suck it nerds!

Λοιπόν, οι δράκοι και το lore που τους ακολουθεί, ανέκαθεν με ενθουσίαζαν. Τους έβρισκα από πιτσιρικάς μέχρι και τώρα εντυπωσιακούς. Βέβαια, εδώ που τα λέμε, έχουν κάποια θέματα με τα νεύρα τους και διατηρούν μια εμμονή με το να καίνε τα πάντα όταν κάποιος πάει ανάποδα με τα νερά τους.

Ο τίτλος "My lovely red dragon is a pyromaniac" είναι προφανές ότι έφαγε "χ" από την Disney για την επόμενη ταινία της.

Click to enlarge

Κανείς δεν είναι τέλειος αγαπημένε, θλιμμένε μου δράκε. Υπάρχουν και χειρότερα. To να είσαι Παναθηναϊκός, ή να ασχολείσαι με την Show Biz νομίζεις πως είναι καλύτερο? 

-Lcfr.

Ps. Για να δείτε όλα τα Monster posts, clicky εδώ.
Ps. Το απόγευμα προς βραδάκι, έχω σκοπό να κάνω ένα μουσικό ποστ που δεν θα σπάσει το Internet, αλλά σίγουρα θα σπάσει την εικόνα που έχετε για εμένα, σε χιλιάδες μικρά κομμάτια. Stay Tuned. 

September Begun

Επειδή μπήκε ο Σεπτέμβριος πριν λίγες ώρες, και επειδή σίγουρα θα μας ζαλίσουν το κεφάλι οι κλισέ τύποι που θα ανεβάζουν διαρκώς το "Wake me up when September Ends" των Green Day, είπα να σας αλλάξω το τροπάριο και να σας πάω σε κάτι αγαπημένο με βάση τον νέο μήνα. 

Από τα συγκροτήματα που υπέρ λατρεύω εδώ και χρόνια, είναι οι Draconian. Αν και τα γυναικεία φωνητικά σε κάτι στιγμές με ενοχλούν ιδιαίτερα, στο τραγούδι September Ashes διάρκειας μόλις ενός λεπτού, ο Anders Jacobsson, απαγγέλλει μόνος του ένα ποιητικών επιπέδων εξάστιχο, που όχι μόνο με ταράζει με την δυναμική των λέξεών του, αλλά με συγκλονίζει και με το πιάνο που τις συνοδεύει. 

Κάθε φορά που το ακούω νιώθω ακριβώς, όπως ένιωσα όταν το άκουσα για πρώτη φορά.  

Και τυχαίνει να το ακούω πρώτη Σεπτεμβρίου, κάθε χρόνο. 

Σειρά σας. 

"September begun with a goodbye to my heart
The pictures you put in my head brought tears behind my icy hands

Come closer; Breathe my name and nothing more
We are mere whisperings of a heartfelt elegy

So when I scream for you, do not answer me
When I beg you to hold me, just walk away.."

Draconian - September Ashes.
Album Turning Season Within

-Lcfr.