Νο.

ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!
(ακολουθεί εξήγηση)

Το τελευταίο διάστημα, ήμουν ιδιαίτερα δηλητηριώδης με τις λέξεις μου, στρεφόμενος απέναντι σε πολλούς. Τα όριά μου κάποιες ημέρες ξεπερνάνε τις νοητές γραμμές που έχω ορίσει και έτσι ξεσπάω. Είτε με το να γράφω, είτε με το να βάζω δυνατά μουσική στο σπίτι μου, αν και προσπαθώ να μην ενοχλώ τους γείτονες. Είπαμε, καινούργιο σπίτι, είναι κρίμα να μου κάνουν παρατηρήσεις από τώρα. 

Μερικοί από εσάς, επικοινωνήσατε με το email του blog, (youlcfr@gmail.com) τονίζοντας μου πως ίσως πρέπει να κατεβάσω λίγο τους τόνους. Ευχαριστώ που επικοινωνήσατε μαζί μου, αλλά:

ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ! 

Δεν υπάρχει πουθενά το "να ηρεμήσω". Όσο υπάρχουν πράγματα που με φουντώνουν, θα τα ξεμπροστιάζω με τον πιο αιχμηρό τρόπο μπορώ. Ο τρόπος που γράφω δεν είναι για τους πολλούς και ξέρουμε πλέον πολύ καλά πως ανέκαθεν είχα εναλλακτικές απόψεις και έντονο τρόπο να τις εκφράζω. Δεν θα αλλάξω τώρα στα γεράματα.

Έχω ήδη στο μυαλό μου 2 τουλάχιστον άρθρα που έχουν χολή με το τσουβάλι και θα ανεβούν σύντομα, μπας και ανοίξει κάποιο μυαλό. Λέω εγώ τώρα.  Για να μην αρχίσω να γράφω σελίδες ολόκληρες για το χθεσινό πανηγύρι της Eurovision. (το τραγούδι της Ελλάδας δεν το έχω ακούσει και είμαι ευγνώμων)

Σήμερα όμως, θα έχει μουσική. Και φυσικά δεν θα είναι τυχαία, μιας και φημιζόμαστε, πως επιλέγουμε και ακούμε τα καλύτερα. Λοιπόν τους Of Monsters And Men, δεν τους είχα ακουστά μέχρι πριν λίγες μέρες. Ανάλαφρη μπάντα με καλαίσθητα τραγούδια, να τα ακούσεις και ίσως να σου φτιάξουν την διάθεση. Το "Little Talks" που επέλεξα, όχι μόνο περιλαμβάνει όλα όσα προείπα, αλλά έχει και ένα εξαιρετικό video, που αποδεικνύει πως I'm a sucker for art. 

Λοιπόν, καλό απόγευμα από εμένα και την Έλα, η οποία θεωρεί πως το να πληκτρολογώ στο σαλόνι είναι κακούργημα και με τις διακοπές της, έκανα να γράψω αυτό το άρθρο 45 ολόκληρα λεπτά.

Non Serviam μάδερ φάκερς.

-Lcfr.