The Fall of Hearts

Εχθές αγόρασα ένα πληκτρολόγιο γιατί το προηγούμενο τα είχε παίξει. Έκανα όμως λάθος και το καινούργιο είναι σημαντικά μικρότερο από το παλιό. Με αποτέλεσμα τα δάχτυλά να μου πατάνε ότι να είναι και αυτό κάνει πολύ δύσκολο το γράψιμο. Παρόλα αυτά έχω να δηλώσω το εξής:

Η ημέρα αποκτά συμπληρωματική ποιότητα όταν μια από τις αγαπημένες σου μπάντες, βγάζει καινούργιο δίσκο. Σήμερα, οι λατρεμένοι Katatonia, (που πρακτικά με μεγάλωσαν σαν άνθρωπο από την πρώτη ημέρα που τους άκουσα), κάνανε την μέρα μου ποιοτική. 

Δεν κρύβω πως κάθε τραγούδι τους, έχει έναν ανεξήγητο σύνδεσμο με το μυαλό μου. Σαν να πιστεύω, ο αδαής, πως γράφουν και παίζουν την μουσική τους μονάχα για εμένα.

Επειδή όμως αυτό δεν είναι η πραγματικότητα, και η μουσική είναι για να μοιράζεται, ακούστε το παρακάτω τραγούδι βγαλμένο από τον καινούργιο δίσκο και αφήνω τα συμπέρασμα για το επίπεδο μουσικής που πλέον γράφουν, σε εσάς. 

Όποιος δεν μπορεί να εκτιμήσει αυτήν την μουσική, στα μάτια μου δεν είναι άνθρωπος, αλλά μια άψυχη μάζα από δέρμα και κόκαλα. Too much? heh.

Εάν δεν δείξω σημάδια ζωής τις επόμενες μέρες, θα πει πως είμαι χαμένος κάτω από μια πέτρα και ακούω μανιακά τον "The Fall of Hearts". 

Αυτά για σήμερα.
Και πολλά ήταν. 

-Lcfr.