2011

So, φτάσαμε λοιπόν στο τέλος του '10 και στον αναπόφευκτο ερχομό του '11. Επειδή λοιπόν, δεν ξέρουμε τι μας περιμένει στο νέο αυτό έτος, καλό είναι να το πάρουμε σιγά σιγά. Κάθε ημέρα ξεχωριστά...

Τι να πρώτο ευχηθώ...?
Καλά να περάσετε σήμερα το βράδυ, να αλλάξει η χρονιά όπως ακριβώς θέλετε και το νέο έτος να μας πάει το ίδιο καλά (και εάν γίνεται καλύτερα) με το προηγούμενο...

Κάτι τελευταίο.
Μην ξεχνάτε, η μουσική είναι η βενζίνη της ζωής μας.

-LCFR.

Epic Japanese Girl

Επειδή, όπως μπορεί να ξέρετε, έχω ξεμείνει από Sunday Japanese Girls, θα σας δώσω σήμερα όχι μία αλλά ΔΥΟ φωτογραφίες (σε σταθερή μορφή δυστυχώς) από μια κοπελίτσα, που μάλλον καλύπτουν τις άδειες Κυριακές που πέρασαν...

Ελπίζω να με συγχωρέσετε... Ελπίζω πραγματικά...

Enjoy you perverts.
-Lcfr.

SO CLOSE!

Οι περισσότεροι λοιπόν αυτές τις ημέρες έχουν στο στόμα τους, την εξής εορταστική ερώτηση:

"Πως ήταν το 2010 για εσένα? Καλό/κακό/αδιάφορο?"
(για να πω την αλήθεια μου, την κάνω και εγώ αυτήν την ερώτηση σε τακτικά χρονικά διαστήματα... Έτσι συλλέγω αντιδράσεις για δικούς μου λόγους)
Όπως λοιπόν, έγραψα πριν από κάποιες ημέρες, το 2010 είχε τα πάντα για εμένα. Σκαμπανεβάσματα κυρίως, τα οποία κράταγαν την πορεία του έτους σε ένα πολύ καλό σημείο. Ώσπου ήρθε ο Δεκέμβριος...

Για να μην πολυλογώ, η φωτογραφία που ακολουθεί, δείχνει ΑΚΡΙΒΩΣ την πορεία μου το 2010.
Ακριβώς όμως!
Enjoy.

(μετάφραση της φωτογραφίας για τους αδαής: "Όλα πήγαιναν καλά, μέχρι το τέλος που όλα πήγαν κατά διαόλου!")
heh :)
-Lcfr.

Katatonia Teargas

Επειδή το θυμήθηκα... (μάλλον μου το θύμισε ο Στάμος)
Και επειδή είναι από τα λίγα τραγούδια που με φορτίζουν συναισθηματικά...

Ορίστε.
3 λεπτά και 23 δευτερόλεπτα γεμάτα ουσία.
Όποιος ξέρει, ξέρει.
Όποιος δεν ξέρει, να μάθει.
Όποιος δεν θέλει να μάθει, μπορεί να πάει στο αγύριστο.

-Lcfr.

Egoism 2011

Εάν με ρωτήσετε τι θέλω να πετύχω το 2011, θα απαντήσω ευθαρσώς ότι δεν μου αρέσει να θέτω στόχους από τώρα.

Όμως τώρα που το σκέφτομαι, στο τέλος του περσινού έτους είχα πει ότι το 2010 "θέλω να ηρεμήσω". Να ηρεμήσω σε πολλούς τομείς (εργασιακά, προσωπικά, συναισθηματικά, κτλ). Θεωρητικά τα πήγα καλά και εκεί που νομίζω ότι κάτι πήγε στραβά 365 ημέρες, είναι στο προσωπικό κομμάτι... Τι εννοώ? read on...

Διάφορα σκηνικά που έζησα, ιδιαίτερα τον τελευταίο μήνα του 2010, με έκαναν να καταλάβω ότι είμαι εγωιστής. Μεγάλος εγωιστής και ΔΥΣΤΥΧΩΣ, από αυτούς που δεν καταλαβαίνουν ότι φέρονται εγωκεντρικά, μέχρι κάτι να τους ταρακουνήσει τόσο πολύ και μπουν στην διαδικασία να αναλογιστούν την γενικότερη συμπεριφορά τους. Λογικά αυτό είναι μια δυσλειτουργία του εγκεφάλου που, ενώ δίνει εγωιστικές εντολές, τις μεταφράζει σαν φυσιολογικές και αποδεκτές από τον "έξω" κόσμο...

Κάτσε ρε μεγάλε! Ποιος νομίζεις ότι είσαι?

Που πας με αυτή την συμπεριφορά κάτω από την μασχάλη? Δεν λέω, μπορεί να σκέφτεσαι τον άλλο και τι λογιών συμπεριφορές "μπορεί" να θέλει, αλλά μήπως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, να αρχίσεις να μετατρέπεις αυτές σου τις σκέψεις σε πράξεις, για να μπορεί και κάποιος άλλος (πέρα από τον κώλο σου) να εξαργυρώσει θετικά πράγματα?

Μήπως ήρθε η ώρα να αρχίσεις να βάζεις τα μεγάλα σου πόδια, στα παπούτσια του απέναντι, για να δεις, πως και εάν αποδέχεται τις συμπεριφορές σου? Μήπως, λέω μήπως, έχεις φάει αρκετές φορές (μέσα σε αυτό το έτος) το κεφάλι σου, από αυτό το αντιπαθητικό χαρακτηριστικό που το έχεις κολλημένο πάνω σου τα τελευταία 28 χρόνια?

Όπως έχει γράψει και ένα φιλαράκι, σε ένα τραγούδι που παίζει αυτήν την στιγμή στο mp3 player μου: "What goes around, comes around".
Ή "όλα εδώ πληρώνονται".
Ή "ότι νόμισμα θα δώσεις, θα πάρεις".
Ή "ΑΚΡΙΒΩΣ όπως συμπεριφερθείς, κάποια στιγμή στο μέλλον θα σου συμπεριφερθούν".
Ή "σταμάτα να συμπεριφέρεσαι έτσι. Κάνεις κακό στους γύρω σου και ΜΕΤΑ σε εσένα".

Εάν με ρωτήσετε τι θέλω να πετύχω το 2011, θα απαντήσω ευθαρσώς ότι θέλω να σταματήσω να είμαι εγωιστής. Δεν είναι κάτι που μου αρέσει και έχω χάσει πολλά σημαντικά πράγματα εξαιτίας του...

-Lcfr.

I'm Home

Οι τελευταίες ημέρες, με έκαναν να σκεφτώ από την αρχή κάποια πράγματα... (from scratch που λένε και οι Άγγλοι). Για τον εαυτό, τις αντιδράσεις και το γενικότερο τρόπο που ζω την ζωή μου.

Εχθές συγκεκριμένα, έβγαλα πολλά συμπεράσματα. Αποκορύφωμα αυτών, ότι μπορείς να νιώθεις όπως πραγματικά θέλεις, μιας και το μεγαλύτερο αγαθό του ανθρώπου είναι η ελευθερία. Επίσης, κανένας δεν σε αναγκάζει να είσαι κάτι που στην πραγματικότητα δεν είσαι και δυστυχώς, δεν μπορείς στο μέλλον να γίνεις, ο κόσμος να χαλάσει.

Η γαλήνη στο τέλος του (ομολογουμένως) καταπληκτικού 2010 με έχει τυλίξει.

Ήταν ένα έτος γεμάτο με: (βαθιά ανάσα)

..εκπλήξεις (vice versa), γνωριμίες, απογοητεύσεις, συγκινήσεις, συναισθήματα, ανατροπές, εμπλοκές, ένα lap dance από μια Κινέζα, αμοιβές, ανατροπές, ελπίδες, μεταφορές, ένα ατύχημα (παλιόγρια σε ψάχνω), πολύ ενθουσιασμό, πολιορκίες, ένα ταξίδι στην μαμά Αγγλία, δώρα, μουσική (ΠΟΛΥ ΜΟΥΣΙΚΗ), συνωμοσίες, απειλές, άδειες προσδοκίες, προδοσίες, απογοητεύσεις, λίγη στεναχώρια και συναισθήματα, συναισθήματα και ξανά συναισθήματα. Φυσικά δεν μπορώ να ξεχάσω τα 30 μαγικά λεπτά που πέρασα μόνος μου, σε κάποιο πάρκο της Νέα Σμύρνης...

It was a full and good year.
Yeah... it was.

"I'm home,
And I'm not alone..."

Thank you all.
Really.
Φυσικά από αυτό το post, δεν μπορεί να λείψει το τραγούδι που άκουσα περισσότερες φορές στο iPhone το 2010 (όπως εύκολα μαρτυρά το played counter του iTunes). Δεν είναι άλλο από το Desolation Song από τους Agalloch. Όποιος δεν το έχει ακούσει, πραγματικά χάνει. (βέβαια άλλη αξία έχει όταν σου στέλνουν στο κινητό σου 2 στίχους από αυτό το τραγούδι εκεί που δεν το περιμένεις...)

Στα καλύτερα που έρχονται λοιπόν!!

-Lcfr.

Orihime!

Σήμερα σας αποκαλύπτω τον λόγο που το iPhone μου είναι ΓΕΜΑΤΟ επεισόδια από το anime "Bleach"...

Orihime's Boobs!!

Drool motherfucker.

DROOL your ASS OFF!
Αι λοβ γιου τζαπάν!

-L.

Walking Away

Σπάνιες φορές, ένα τραγούδι καταφέρνει και μεταφέρει με απόλυτη ακρίβεια, τι συμβαίνει μέσα μου...

Και δεν μιλάμε αόριστα και γενικά. Μιλάμε συγκεκριμένα και ειδικά. Το Walking Away των Limp Bizkit καταφέρνει μέσα σε πέντε λεπτά, να προδώσει τι έχω στο κεφάλι μου αυτήν εδώ την στιγμή...
Όσοι από εσάς πείτε: "μα καλά, Limp Bizkit?" σας προκαλώ να το ακούσετε.
Όσοι από εσάς πείτε: "καλά, αυτό το τραγούδι το έχεις ανεβάσει παλιότερα..." σας προκαλώ να το ΑΚΟΥΣΕΤΕ πραγματικά και να προσέξετε ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ τους στίχους. Ίσως μάθετε ένα-δύο πράγματα... Ποιος ξέρει. Μπορεί ο υπογράφων, να θέλει να πει κάτι μέσα από αυτούς...
Όσοι πείτε: "Ok, ντάξ..." σας προκαλώ... well.. δεν σας προκαλώ. Ίσως σας προΣκαλώ...

Limp Bizkit κυρίες και κύριοι.
Walking Away κυρίες και κύριοι...

From the things I Adore...
From all I need.

-Lcfr.

REVENGE!

Δεν θα σταματήσω να λέω ότι τα καλύτερα/περίεργα/άξια θαυμασμού/ πράγματα θα τα δεις στην άπω ανατολή...
Δείτε λοιπόν, τον τσαμπουκά μιας κινέζικης παρέας με έναν *περίεργο* αντίπαλο...

Αυτό φίλοι μου, λέγετε team power!! Εάν έχεις ΤΕΤΟΙΟΥΣ φίλους, τι να τους κάνεις ΤΕΤΟΙΟΥΣ εχθρούς... ;)
Enjoy.

-Lcfr.

I LOVE Japan

Πως γίνεται να μην αγαπήσεις την Ιαπωνία και τις απίθανες φωτογραφίες που απλόχερα προσφέρει σε όποιον το ψάξει λίγο...

Μην περιμένετε, όμως, να σχολιάσω το θέαμα της σχολικής τάξης που με γουρλωμένα τα μάτια χαζεύετε...

Στο δικό μου σχολείο η δασκάλα, καθάριζε φασολάκια στην έδρα κατά την διάρκεια του "μαθήματος" με περίσσιο θράσος και μπλαζέ ύφος...

Δεν με εντυπωσιάζει το όλο θέαμα...

-Lcfr.
Ps. Σκέφτηκαν σωστά όσοι είπαν από μέσα τους, ότι μάλλον έχω περάσει περίεργα σχολικά χρόνια...
\m/

Xmas Offer!

Special προσφορά ΜΟΝΟ για τις ημέρες των εορτών!!!
Τρέξτε να προλάβετε!
Τέτοιες ευκαιρίες δεν πρέπει να χάνονται από κανέναν!!!!

(μία προσφορά από το επιτελείο μου και εμένα προσωπικά)

Με αγάπη.

-Lcfr.

Xmas Is Cancelled

Thank you, asshole!

-Lcfr

Trust Issues

Εδώ και χρόνια έχω διαγνώσει ότι ο εαυτός μου, πάσχει από έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους άλλους. Τα γνωστά trust issues, τις περισσότερες φορές κυριαρχούν στο μυαλό μου και με κάνουν να σκέφτομαι σεληνιακά σενάρια, επιστημονικής φαντασίας με πράσινα ανθρωπάκια και εμένα σε ρόλο Mulder & Scully. Που να δείτε δε, τι συμβαίνει όταν αυτός ο άνθρωπος με ενδιαφέρει κι όλας...

Δεν μπορείτε να φανταστείτε, πόσο όμορφα και εύκολα "δένουν" τα στοιχεία που έχω στην κατοχή μου για το "χ" θέμα, έτσι ώστε να "βγει" το αρνητικό αποτέλεσμα! "Like a glove" που λένε και οι φίλοι μου οι Άγγλοι. Τα φέρνω από εδώ, τα πάω από εκεί και στο τέλος την βγάζω την άκρη, γνωρίζοντας φυσικά, ότι κάνοντας το όλο αυτό, κάνω κακό πρώτα σε εμένα.

Συνωμοσίες, διαπλοκή και φαντάσματα είναι λίγα από τα πράγματα που γεμίζουν το τεράστιο μυαλό, που κουβαλάει το πανέμορφο κεφάλι μου, 28-29 χρόνια τώρα. Τύφλα να έχουν τα X-Files. Και δυστυχώς μιλάω πολύ σοβαρά...

Από την μία, είναι σίγουρα άδικο για κάποιον που δεν έχει δώσει το παραμικρό δικαίωμα, να παίρνει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα από αυτά τα σενάρια. Από την άλλη θεωρώ, ότι την "τρέλα" που κουβαλάει στο κεφάλι του κάποιος, τον κάνουν αυτό που είναι σήμερα.. Take it or leave it. Κάτι σαν να ψωνίζεις από την λαϊκή αγορά. Δοκιμάζεις και μετά αποφασίζεις εάν σου κάνει ή όχι. Κανείς στον κόσμο, δεν σε αναγκάζει να σου αρέσει αυτό που ψώνισες, πόσο μάλλον να ξανά αγοράσεις από τον ίδιο πάγκο..

Αν και την πρόταση: "Όποιος έχει καεί στον χυλό, φυσάει και το γιαούρτι" την είπα εχθές το βράδυ σε έναν διάλογο που είχα, την θεωρώ γραφική και φτηνή δικαιολογία. Ή έστω δεν πρέπει να την χρησιμοποιεί άνθρωπος έχει την στοιχειώδη γνώση συμπεριφοράς. Και ναι. Αυτό είναι μπηχτή για τον εαυτό μου.

Κανείς άνθρωπος δεν είναι ίδια πάστα "χυλού" και το βασικότερο είναι ότι η κάθε "σελίδα" που γυρίζεις στο βιβλίο της ζωής σου, ΠΟΤΕ δεν θα σου δώσει το ίδιο paper-cut...

So... trust issues... Huh?

-L.c.f.r. =
Lunatic, Crazy, Frustrated, Rumbling.

Crack and Satan

Για να πάει καλά η εβδομάδα (μιας και μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο κάτι τέτοιο δεν φαντάζει ρεαλιστικό), θα προσπαθήσω μέσα από μια φωτογραφία, να σας δώσω δύο μικρές συμβουλές μπας και το σώσουμε το θέμα...

Βασικά, η φωτογραφία τα λέει όλα...

Δοκιμάστε τα και πείτε μου.
Όχι τίποτα άλλο, αλλά ο American Hero, G.I. Joe, δίνει το Thumbs Up...
Κάτι θα ξέρει το παλικάρι...

-Lcfr.

Japanese Cheater

Ακόμα μια φορά, η άπω ανατολή μας εντυπωσιάζει...
Μας οδηγεί με την πλέον πρωτοποριακή μέθοδο αντιγραφής στο σχολείο.

Όπως μπορείτε να δείτε και μόνοι σας, τα λόγια είναι περιττά και το μόνο που πρέπει να γίνει, είναι να δώσουμε την αγάπη μας και πολλά συγχαρητήρια στην μαμά Ιαπωνία.

Σε ευχαριστούμε Ιαπωνία.
May you be, weirder every single day, for the rest of our lives.
Thank you.

-Lcfr.

Holy Bible

Κι όμως!
ΤΟ ΝΟΗΜΑ της Χριστιανικής βίβλου, που τόσο πολύ αγαπάτε, μπορεί να συμπτυχθεί σε μια και μόνο πρόταση.
Ορίστε αγαπημένα μου Χριστιανικά προβατάκια...

Ανοίχτε τα μάτια σας και σκεφτείτε τον λόγο που χρειάζεστε θρησκεία...
-Lcfr.

Dogs VS Cats

Τυχαία, μου ξύπνησε το αιώνιο ερώτημα που απασχολεί χρόνια τον ανθρώπινο είδος..
Cats OR Dogs?
(όχι όχι.. δεν θα αναφερόμουν ΠΟΤΕ στο άλλο εξίσου αιώνιο ερώτημα του ανδρικού φύλου: "Boobs Or Ass", άρρωστοι και λατρεμένοι αναγνώστες!)
Επειδή λοιπόν, μεγάλωσα και με τα δυο κατοικίδια, δεν μπορώ να πάρω θέση...
Μπορώ αντιθέτως να μοιραστώ δύο φωτογραφίες που μπορεί να σας κάνουν να αποφασίσετε ευκολότερα...
Enjoy.
-Lcfr.
Ps. Always bet on Cats and Ass! ;)

X-Mas Card (WTF)

Επειδή σήμερα έχει χιονίσει σε αρκετές περιοχές της Αθήνας και επειδή αυτό το πρωινό Σαββάτου κρύβει μια ιδιαίτερη ομορφιά, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας την πιο περίεργη και ταυτόχρονα ανατριχιαστική χριστουγεννιάτικη φωτογραφία που έχει φτιαχτεί ποτέ...

!!!ΠΡΟΣΟΧΗ, IT CANNOT BE UNSEEN!!!

Αλήθεια... τι είναι αυτό το πράμα?
Ας μου εξηγήσει κάποιος, που πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας? Στα ανατριχιαστικά κόκκινα ρούχα που φοράει το ζευγάρι, στο υπερ-μεγέθες τσιμπούκι που κρατάει ο "αξιολάτρευτος" μουσάτος, ή μήπως στην κορδελίτσα που λανσάρει η όμορφη (κατα τα άλλα) κοπελίτσα? Χμ...
Ίσως να πρέπει να δώσουμε περισσότερη προσοχή στον τρομακτικά άδειο τοίχο και στο μοναχικό πιάνο που δένει την φωτογραφία...

Τι άλλο περίεργο έχει αυτή η φωτογραφία...
χμ... τι άλλο... τι άλλο...
Wait.
Τι κρατάει....
WHAT.
THE.
FUCK!!!!
(This picture, can't be unseen. No way. Really!)
-Lcfr.

A Helping Hand

Για να πω την αλήθεια μου, δεν είμαι άνθρωπος που απλώνω το χέρι μου εύκολα για να προσφέρω βοήθεια. Είναι από τα (πολλά) κακά χαρακτηριστικά μου, αλλά είναι η πραγματικότητα, και δεν ντρέπομαι να την πω.

Έρχονται όμως στιγμές που όταν το κάνω (σπάνια έως ποτέ), με γεμίζει. Το ξέρω ότι μπορεί να ακούγετε ματαιόδοξο, αλλά εάν αποφασίσω να το κάνω, θα το κάνω ό,τι και να συμβεί.

Φυσικά υπάρχει μια βασική προϋπόθεση. Να είμαι πεπεισμένος ότι το κάνω και αξίζει 100%. Εάν περάσει έστω ένα μόνο λεπτό, που θα αμφισβητήσω την οποία κίνησή μου, τότε πολύ απλά...

...πουφ!...
Σκόνη στο τοπίο και το "κόλπο της εξαφάνισης" θα ενεργοποιηθεί αυτόματα...

Είναι τόσο απλό, τόσο ρηχό και ΑΛΗΘΙΝΟ όσο ακούγεται.

Το νου σας ρεμάλια!!
Καλό απογευματοβράδυ. Να περάσετε καταπληκτικά.
Εγώ ξέρω πως θα το κάνω :)

-L.

Today

Κατάφερα λοιπόν να φτάσω στο σημείο να αμφισβητήσω τον εαυτό μου.

Να αμφισβητήσω την κρίση, την απόδοση, τον τρόπο σκέψης και φυσικά την αξιοπιστία μου. Στο σημείο αυτό, έφτασα σήμερα το μεσημέρι. Με κυρίευσε για κοντά 10 λεπτά. 10 ολόκληρα λεπτά να αναρωτιέσαι τι διάολο κανείς. Και εάν αυτό που κανείς είναι σωστό η λάθος. Μέσα σε αυτά τα 10 λεπτά, κατάφερα να αμφισβητήσω τις πράξεις και τις αποφάσεις του τελευταίου εξάμηνου.

Εάν βγεις κερδισμένος από όλο αυτό, τότε βελτιώνεσαι. Εξελίσσεσαι και ωριμάζεις.
Εάν βγεις χαμένος, τότε δυστυχώς μπαίνεις σε ένα δύσκολο τριπάκι που ποτέ δεν βγάζει σε καλό...

Αυτά λοιπόν, τα 10 σημερινά λεπτά, όπως αποδεικνύεται, ίσως να ήταν τα αποδοτικότερα των τελευταίων μηνών.

-L.

ΣΤΡΟΣ ΚΑΝ

Δεν είναι τυχαίο ότι στην συνάντηση του κου Στρος Καν με τον "Πρόεδρο της Δημοκρατίας", ΑΠΑΝΤΕΣ χαμογελούσαν, εκτός από έναν...

Αυτός ο ένας (που φαίνεται και στην φωτογραφία) πρέπει να ξέρει ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ το τι θα ακολουθήσει για το ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΘΝΟΣ.
Εύγε λοιπόν στον τυπάκο με την κατεβασμένη μούρη.
Εύγε που μπορεί με την έκφρασή του και μόνο, να μεταδώσει, τα μαντάτα που έφερε η Τρόικα...

ΣΤΟΣ ΚΑΝ, σαν να λέμε ΤΣENΚΙΝΣ ΧΑΝ!

Ερμ... πολιτικοποιημένο το σημερινό ποστ...
Κάτι δεν πάει καλά...
Θα πάρω ένα Depon και θα πέσω για ύπνο...

heh
:)

-Lcfr.

Sad Truth

Everybody leaves in the end...
Everybody dies in the end...

-Lcfr.

This My Sundown

Ένα μεγάλο ευχαριστώ.

This Is My Sundown


-Lcfr.

WoW Cataclysm

Επειδή σε 3 ημέρες βγαίνει το καινούργιο Expansion του World Of Warcraft, (γνωστό παιχνίδι που καταστρέφει σχέσεις και προσωπική ζωή στο διάβα του μια ιδιαίτερη ευκολία) και επειδή του έχω ξεφύγει εδώ και κοντά έναν χρόνο, θα προσπαθήσω να αποτρέψω τον εαυτό μου αλλά και όλους εσάς από το να καούμε, επισυνάπτω αυτήν την φωτογραφία, που δεν είναι τίποτα άλλο από την ωμή πραγματικότητα...

Σκεφτείτε φίλοι μου... World Of Warcraft, ή προσωπική ζωή???
Όποιος απάντησε World Of Warcraft, να μου στείλει email τον server που παίζει και το όνομα του χαρακτήρα του :)

heh... αστειεύομαι... (?)

-Lcfr.

Influence...

Στην ερώτηση: "Πόσο μπορεί να σε επηρεάσει ένα τηλεφώνημα, ή ένα μήνυμα, ή γενικά ένας άνθρωπος" όσο και ένα προσπαθώ δεν μπορώ να απαντήσω... Τουλάχιστον όχι αμέσως....

Ο μισός εαυτός μου, φωνάζει πως δεν με επηρεάζει τίποτα μιας και η λογική και ο χαρακτήρας μου είναι ισχυροί και δεν έχω ανάγκη από επιρροές τρίτων. Όμως την ίδια στιγμή ο άλλος μισός, μουτζώνει γελώντας τον πρώτο, αφού οι ενέργειες της καθημερινότητάς μου, δείχνουν αλλά...

Αλλά, που κραυγάζουν επιρροή. Και όχι μόνο επιρροή, αλλά αλλαγή συμπεριφοράς, πορείας και, το σημαντικότερο, αχνοφαίνεται ένα περίεργο πλάσιμο χαρακτήρα που σε νορμάλ συνθήκες δεν θα το σκεφτόσουν ΚΑΝ!

Μην γελιέστε αδέρφια και μην ακούτε κανέναν...
Όλος ο κόσμος επηρεάζεται.
ΟΛΟΣ.
Άλλοι περισσότερο και βαθύτερα και άλλοι λιγότερο και επιφανειακά...

Για παράδειγμα, το μούσι που έχω τις τελευταίες εβδομάδες, ΘΕΛΩ και το έχω. Δεν έχω επηρεαστεί από κανέναν...

Ερμ...
Ναι...
Σας έπεισα έτσι;
Είμαι σίγουρος.. :)

-L.
Ps. "Άλλαξες πολύ μετά τον στρατό Lcfr..." μου έλεγαν...
"Που να δείτε τι έχω κάνει το τελευταίο χρόνο..." απαντάω πλέον εγώ...

Misery...

Σήμερα αποφάσισα να απομακρύνω από την ζωή μου όσους είναι μίζεροι. Και μην κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε. Είναι πιθανό οι περισσότεροι από εσάς να έχετε μια μεγάλη δόση μιζέριας στην καθημερινότητά σας, την οποία όχι μόνο δεν περιορίζετε αλλά τις περισσότερες φορές την διαιωνίζετε!

Το "δράμα" υπάρχει παντού και, ας μην γελιόμαστε, οι γυναίκες το έχουν στον υπερθετικό βαθμό. Πολλές από αυτές, όταν δεν υπάρχει δράμα, νιώθουν έξω από τα νερά τους και θα κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους, είτε για να το βρουν, είτε για να το δημιουργήσουν από το μηδέν.

Δεν αμφιβάλλω, ότι μπορεί να έχεις συνηθίσει στην μιζέρια και την ματαιοδοξία. Μεγιά σου και χαρά σου. Δεν χρειάζεται όμως σε αυτήν την κατηφόρα να παρασέρνεις και τους γύρω σου. Τι διάολο σου φταίνε;

Κάτσε λοιπόν και βάλτωσε στο φανταστικό σου δράμα, χωρίς όλους αυτούς που κοιτάζουν, τις περισσότερες φορές, το ποτήρι μισογεμάτο.

Ένα μεγάλο FUCK YOU, και μια ζέστη αγκαλιά σε όλους αυτούς.
Λυπάμαι που σας το λέω, αλλά έτσι όπως πάτε, θα πεθάνετε μόνοι σας.

Τι?
Γίνομαι γραφικός?
Ίσως.
Πλέον όμως, ο "γραφικός" είναι γείτονας του "αληθινός" τις ημέρες που ζούμε.

-Lcfr.
PS. Οποίος νομίζει ότι αναφέρομαι σε αυτόν, καλύτερα να κοιτάξει τον διπλανό του.