Birthday

Yeah-yeah... Την Δευτέρα είχα τα γενέθλια μου.

So.
Fucking.
What???

Εδώ και κάποια χρόνια, τα γενέθλια δεν έχουν καμία σημαντική σημασία στην ζωή μου. Είναι σαν ακόμα μια καθημερινή ημέρα σαν όλες τις υπόλοιπες. (πόσο μάλλον αρνητική ημέρα όταν πέφτουν Δευτέρα). Σίγουρα, σαν εχθές πριν πολλά-πολλά χρόνια ήρθα στον κόσμο, αλλά εάν το σκεφτείς λίγο καλύτερα, η μητέρα δεν είναι αυτή που πρέπει να γιορτάζει την "απελευθέρωσή" της; Μεταξύ μας, η δική μου μητέρα, έκανε κοντά στις 20 ώρες (!!!) για να με φέρει στην ζωή.

Ας πάμε τώρα στις ευχές και ειδικότερα στο φαινόμενο των ευχών μέσα από το Facebook. Όσο και να εκτιμώ τις ευχές του ανθρώπου που μπαίνει στην διαδικασία να μου "γράψει" κάποιες ευχές στον "τοίχο μου" ή να μου στείλει ένα Facebookικό μήνυμα,  δεν μπορώ να τις συγκρίνω με τις ευχές που δέχομαι τηλεφωνικά ή κατ' ιδίαν.

Σημείο των καιρών θα μου πείτε και της εξέλιξης των ανθρωπίνων σχέσεων. Προφανώς βρίσκομαι ακόμα στο στάδιο που δεν θέλω να δεχτώ ότι οι σχέσεις πλέον υπάρχουν και διατηρούνται (όσο αυτό είναι επιτρεπτό) μέσα από οθόνες, πληκτρολόγια και μερικές διάσπαρτες λέξεις κάπου στο Internet.\

Χμ... Πόσο υποκριτής είμαι ε;
Τι σχέση έχουμε εμείς, μέσα από αυτό εδω τον δικτυακό τόπο, τόσα χρόνια τώρα;

Πληκτρολόγια, οθόνες και μερικές διάσπαρτες λέξεις στο Internet, που τις διαβάζεις και σε μερικά μόλις δευτερόλεπτα μετά τις ξεχνάς σαν να μην τις διάβασες ποτέ..

Όπως και να έχει, ευχαριστω για της ευχές.
Με όποιον τρόπο και εάν τις κάνατε.

-Πλέον σαπιόγερος (αλλά εκνευριστικά όμορφος) Lcfr.