Music Relationships

Είχα γράψει παλιότερα για μια μπάντα που η μουσική τους ήταν απόλυτα συνδεδεμένη με μια κοπελιά από το παρελθόν μου.

Μιλάμε για τους Ghost Brigade. Δεν ήταν πως αυτού του είδους μουσική αντικατόπτριζε απόλυτα την κοπέλα, ούτε ότι ήταν το αγαπημένο της συγκρότημα. Καλά-καλά δεν άκουγε τέτοια μουσική. Παρόλα αυτά, επειδή εκείνο το διάστημα τους άκουγα ανελλιπώς και χωρίς παύσεις, τα δυο αυτά πράγματα έγιναν σχεδόν ένα στο τοσοδούλικο μυαλό μου. 

Όταν τελείωσε αυτή η "σχέση" λοιπόν, σταμάτησα αυτόματα να τους ακούω,για ευνόητους λόγους. (εάν δεν καταλαβαίνεις τους λόγους φίλε αναγνώστη, σου προτείνω να ανοίξεις την τηλεόρασή σου να ξεστραβωθείς.). Περιστασιακά έχει συμβεί να μπει κατά λάθος κάποιο τραγούδι τους σε playlist, με πρώτη και ενστικτώδη αντίδρασή μου να είναι το skip για το επόμενο. Όχι επειδή η μουσική τους δεν μου άρεσε πλέον. Αλλά όπως έχω τονίσει παλιότερα, οτιδήποτε θυμίζει κατάσταση από το παρελθόν, καλό είναι να το αποφεύγεις για την υγεία του εγκεφάλου σου.

Είχα συμβιβαστεί με την απόφασή μου να μην ξανά ακούσω Ghost Brigade. (όπως παρεμπιπτόντως έχω κάνει ακριβώς και με το "Back to You" του Brett Anderson, το οποίο έχω να ακούσω κοντά 2 χρόνια). Το 2014 η μπάντα έβγαλε καινούργιο δίσκο με τίτλο "IV - One with the Storm". Δίσκο τον οποίο δοκίμασα και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές παίζει στα ηχεία μου. Η μουσική τους, γνώριμη όπως τότε. Οι κιθάρες, τα τύμπανα, η φωνή και οι στίχοι τους ίδια, αλλά με μια ισχνή πινελιά διαφορετικότητας. 

Έγινε λοιπόν άρση του εμπάργκο στους Ghost Brigade, αν και η επιστροφή στα παλιά τους δισκάκια δεν γίνεται τόσο ευχάριστα όσο γινόταν στο παρελθόν. 

Πριν λίγες ημέρες οι Ghost Brigade ανακοίνωσαν την διάλυσή τους. 

"Rebirth through failure

Just like so many times before"

-Lcfr.

Where is Isabella? mhh?

Σε συνέχεια του χθεσινού άρθρου μου, σήμερα μου ήρθε ένα βίντεο που αντικατοπτρίζει ακριβώς τα σχόλια που έκανα για την πορεία του βιβλίου μου. Και να πεις ότι είναι άσχετο βίντεο? 

Where is Isabella? mhh?

Είναι 3 σκηνές μαζεμένες σε ένα βίντεο 2,5 λεπτών, από την σειρά Family Guy. Όπου ο Stewie, (το μωρό με το φουσκωμένο κεφάλι) ειρωνεύεται τον Brian (ο σκύλος) για την εξέλιξη του βιβλίου που γράφει, εδώ και 3 ολόκληρα χρόνια. Νομίζω τα κοινά σημεία με την δική μου περίπτωση είναι εμφανέστατα. Και παρακαλώ, δεν θέλω περαιτέρω σχόλια.

Η τελευταία σκηνή, όσες φορές και να το δω, με κάνει και γελάω σαν βλαμμένος. 

Καλή εβδομάδα.
Non Serviam

-Lcfr.

Sunday Music Post

Κλείνει σιγά-σιγά και αυτό το έτος. 

Ανασκόπηση του 2015 δεν νομίζω να κάνω φέτος. Ίσως να περιοριστώ στο μουσικό top 10 που κάνω κάθε χρονιά, αλλά πέρα από αυτό δεν. 

Αν και υπήρξαν αρκετά γεγονότα που έγιναν το 2015, στο οικογενειακό και προσωπικό μου περιβάλλον. Μην είστε αγενείς. Είπαμε αυτά τα κρατάω για εμένα μιας και τα περισσότερα ήταν θετικά και ευχάριστα. 

Έχω καιρό να γράψω ένα κανονικό άρθρο. Και νομίζω πως το 2015 πρέπει να έγραψα το λιγότερο που έχω γράψει ποτέ από τότε που ξεκίνησα τον ιστότοπο αυτό. Μάλλον μεγάλωσα για να γράφω κατεβατά με τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου. Ίσως πάλι να μην είχα τον χρόνο να το κάνω, ή ίσως να επέλεξα τα μην μοιράζομαι αόριστα ότι υπάρχει στο κεφάλι μου. 

Αν και εξακολουθώ να πιστεύω πως τα "blog" σαν είδος μονόπλευρης επικοινωνίας δεν έχουν πεθάνει. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Βέβαια μην θεωρείτε την άποψή μου σωστή, μιας και πρέπει να είμαι από τους πολύ λίγους ανθρώπους που ακόμα χρησιμοποιώ το email σαν βασικό εργαλείο επικοινωνίας. What do i know? 

Πριν κάποιες ημέρες είχα μια συζήτηση με ένα προσφιλές μου πρόσωπο το οποίο με ειρωνεύτηκε, με καλό ύφος (φαντάζομαι), για την εξέλιξη του βιβλίου που γράφω τα τελευταία, χμ 3 χρόνια? Για να πω την αλήθεια η Isabella έχει μπει εδώ και αρκετό καιρό στον πάγο. Δεν έχω κάτσει να γράψω εδώ και αρκετό καιρό. Πείτε το έλλειψη έμπνευσης. Εγώ έτσι το λέω και είμαι ήσυχος με την συνείδησή μου. :P Φαντάζομαι πως στο εγγύς μέλλον θα επιστρέψω. 

Μουσική. Αρκετή μουσική το διάστημα αυτό, ίσως περισσότερη από κάθε άλλη περίοδο του 2015. Έχουν βγει δισκάκια που τα περίμενα καιρό και μουσικά είμαι γεμάτος. Ειδικά ένα συγκεκριμένο δισκάκι που έχει βγει εδώ και έναν μήνα και το πήρα χαμπάρι μόλις εχθές. Μιλάω για τους Hanging Garden από την Φιλανδία και τον καινούργιο δίσκο με τίτλο Blackout Whiteout. Μέχρι στιγμής ο δίσκος κυμαίνεται στα ίδια μοτίβα με τους προηγούμενος, ίσως να έχει πάρει μια πιο ατμοσφαιρική τροχιά, κάτι που κατά την άποψή μου το απογειώνει. Μέχρι στιγμής τα πράγματα είναι ιδιαιτέρως θετικά. 

Σήμερα λοιπόν το κυριακάτικο τραγούδι, μας έρχεται από τον εν λόγω δίσκο και έχει το όνομα "Embers". Ξέρω πως δεν είναι μουσική που αρέσει στις μάζες και ξέρω πως αρκετοί από εσάς δεν θα μπείτε καν στην διαδικασία να πατήσετε το Play.

Παρόλα αυτά σας προκαλώ. 

Αυτά λοιπόν τα λίγα.

-Lcfr.