Κλείνει σιγά-σιγά και αυτό το έτος.
Ανασκόπηση του 2015 δεν νομίζω να κάνω φέτος. Ίσως να περιοριστώ στο μουσικό top 10 που κάνω κάθε χρονιά, αλλά πέρα από αυτό δεν.
Αν και υπήρξαν αρκετά γεγονότα που έγιναν το 2015, στο οικογενειακό και προσωπικό μου περιβάλλον. Μην είστε αγενείς. Είπαμε αυτά τα κρατάω για εμένα μιας και τα περισσότερα ήταν θετικά και ευχάριστα.
Έχω καιρό να γράψω ένα κανονικό άρθρο. Και νομίζω πως το 2015 πρέπει να έγραψα το λιγότερο που έχω γράψει ποτέ από τότε που ξεκίνησα τον ιστότοπο αυτό. Μάλλον μεγάλωσα για να γράφω κατεβατά με τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου. Ίσως πάλι να μην είχα τον χρόνο να το κάνω, ή ίσως να επέλεξα τα μην μοιράζομαι αόριστα ότι υπάρχει στο κεφάλι μου.
Αν και εξακολουθώ να πιστεύω πως τα "blog" σαν είδος μονόπλευρης επικοινωνίας δεν έχουν πεθάνει. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Βέβαια μην θεωρείτε την άποψή μου σωστή, μιας και πρέπει να είμαι από τους πολύ λίγους ανθρώπους που ακόμα χρησιμοποιώ το email σαν βασικό εργαλείο επικοινωνίας. What do i know?
Πριν κάποιες ημέρες είχα μια συζήτηση με ένα προσφιλές μου πρόσωπο το οποίο με ειρωνεύτηκε, με καλό ύφος (φαντάζομαι), για την εξέλιξη του βιβλίου που γράφω τα τελευταία, χμ 3 χρόνια? Για να πω την αλήθεια η Isabella έχει μπει εδώ και αρκετό καιρό στον πάγο. Δεν έχω κάτσει να γράψω εδώ και αρκετό καιρό. Πείτε το έλλειψη έμπνευσης. Εγώ έτσι το λέω και είμαι ήσυχος με την συνείδησή μου. :P Φαντάζομαι πως στο εγγύς μέλλον θα επιστρέψω.
Μουσική. Αρκετή μουσική το διάστημα αυτό, ίσως περισσότερη από κάθε άλλη περίοδο του 2015. Έχουν βγει δισκάκια που τα περίμενα καιρό και μουσικά είμαι γεμάτος. Ειδικά ένα συγκεκριμένο δισκάκι που έχει βγει εδώ και έναν μήνα και το πήρα χαμπάρι μόλις εχθές. Μιλάω για τους Hanging Garden από την Φιλανδία και τον καινούργιο δίσκο με τίτλο Blackout Whiteout. Μέχρι στιγμής ο δίσκος κυμαίνεται στα ίδια μοτίβα με τους προηγούμενος, ίσως να έχει πάρει μια πιο ατμοσφαιρική τροχιά, κάτι που κατά την άποψή μου το απογειώνει. Μέχρι στιγμής τα πράγματα είναι ιδιαιτέρως θετικά.
Σήμερα λοιπόν το κυριακάτικο τραγούδι, μας έρχεται από τον εν λόγω δίσκο και έχει το όνομα "Embers". Ξέρω πως δεν είναι μουσική που αρέσει στις μάζες και ξέρω πως αρκετοί από εσάς δεν θα μπείτε καν στην διαδικασία να πατήσετε το Play.
Παρόλα αυτά σας προκαλώ.
Παρόλα αυτά σας προκαλώ.
Αυτά λοιπόν τα λίγα.
-Lcfr.
No comments:
Post a Comment