Free Censorship

Με λύπη παρατηρώ ένα φαινόμενο στο Internet που γίνεται όλο και πιο έντονο με την πάροδο του χρόνου.

Λογοκρισία. 

Ας αναφέρω μερικά παραδείγματα λογοκρισίας, για όσους δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι γίνεται. 

Πριν κάποιο διάστημα, βγήκαν στο φως δηλώσεις πρώην υπαλλήλων του Facebook που ανέφεραν πως είχαν εντολές να "κρύβουν" γεγονότα από το "trending news" τους. Το τελευταίο περιστατικό λογοκρισίας έγινε με τα έγγραφα του DNC (Δημοκρατικό κόμμα Αμερικής) που έφεραν στην δημοσιότητα τα Wikileaks και έδειχναν μια προφανή αδικία του ίδιου του κόμματος απέναντι στον Bernie Sanders (δημοκρατικός υποψήφιος για το χρίσμα και εσωτερικός αντίπαλος της Hillary Clinton) ο οποίος τελικά και έχασε. Μούγκα στο Facebook.

Επίσης, όταν έγινε ο χαμός με τις σχεδόν καθημερινές δολοφονίες μαύρων πολιτών της Αμερικής από αστυνομικούς, το trend "Black Lives Matter" καταπιέστηκε από το δημοφιλές social media, για να μην φουντώσει περισσότερο η κατακραυγή του κόσμου.

"Μίλα όσο θες,
αλλά μην λες τίποτα"

Πάμε στο Twitter. To Twitter επίσης εξαφανίζει "trends" που δεν του αρέσουν. Φυσικά εξαφάνισε το #DNCLeaks trend μιας και είναι γνωστό πως το διάσημο social media είναι φιλικά προσκείμενο στην σιχαμένη Hillary Clinton. 

Επίσης, πρόσφατα διέγραψε τον λογαριασμό του ελληνοβρετανού δημοσιογράφου Milo Yiannopoulos, ο οποίος έγραψε ένα άρθρο για την τελευταία ταινία των Ghostbusters. Στο άρθρο αυτό, ο Yiannopoulos κατέκρινε την ταινία επειδή προωθεί τόσο πολύ τον ανούσιο φεμινισμό και παρουσιάζει όλους τους άνδρες της ταινίας σαν... πως να το πω. Χαμηλότερης εγκεφαλικής λειτουργίας. 

Clinton + KKK = L.F.E.

H Google, πριν κάποιους μήνες προχώρησε σε προφανέστερη λογοκρισία μιας φωτογραφίας (βλ. αριστερά) που είδε το φως της δημοσιότητας και δείχνει την Hillary Clinton να σταυροφιλιέται με έναν εκ των υπευθύνων στρατολόγησης του KKK. Μετά από τον χαμό που έγινε η φωτογραφία αυτή είναι πλέον ξανά διαθέσιμη, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπήρξε προσπάθεια λογοκρισίας και καταπίεσης γεγονότων. 

Έχεις άποψη? Καλά κάνεις και την έχεις. Την προωθείς μέσα από τις ελεγχόμενες πλατφόρμες μας? Καλά κάνεις. Δεν μας αρέσει ή δεν ταυτίζεται με την δική μας ατζέντα? Θα κάνουμε τα πάντα για να σε φιμώσουμε χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. 

Και όλα αυτά σε κάνουν να αναρωτιέσαι με τρία μήπως:

1. Μήπως τα social media κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό? 
2. Μήπως ζούμε στην εποχή που η ελεύθερη ενημέρωση μέσω του Internet δεν είναι και τόσο ελεύθερη? 
3. Μήπως το φαινόμενο της καταπίεσης που συμβαίνει στην Τουρκία και στην Βόρεια Κορέα τόσα χρόνια, ισχύει παγκοσμίως με ίσως πιο διακριτικό και απαλό τρόπο?

Για τα Ελληνικά sites δεν το συζητώ. Όπου και να τα πιάσεις στάζουν κατεύθυνση. Η επιλογή των γεγονότων που προωθούν κάνει τόσο μπαμ, που πλέον είναι αστείο. Για παράδειγμα το ασυνόδευτο καράβι με την κοκαΐνη Noor-One και την αθώωση των πάντων πριν λίγες εβδομάδες, δεν φάνηκε πουθενά στα μεγάλα ενημερωτικά sites. Ή, εάν φάνηκε πέρασε στα ψιλά γράμματα για λίγα λεπτά. Προφανώς έχουν λαμβάνειν από τον μεγαλοπρόεδρο ελληνικής ομάδας, που προσπάθησε να γεμίσει την τσέπη του λεφτά και τον Έλληνα πολίτη με καθαρή κοκαΐνη εισαγωγής.

Άντε βρε, και εις ανώτερα. 

Απλά αυτά τα ανώτερα, να προσπαθήσετε να τα μάθετε από κάπου που δεν θα τα λογοκρίνουν. 

-Lcfr.

Oh, Charlie!

Εχθές το μεσημέρι, μου είπαν μια ενδιαφέρουσα αληθινή ιστορία και θεώρησα σωστό να την αναφέρω και σε εσάς. Έτσι για να δείτε τι γίνεται στον κόσμο και εάν τα καταφέρω στο τέλος να σας κάνω να σκεφτείτε λίγο. 

Λίγο, μην υπερβάλουμε κι όλα.

Λοιπόν, παλικάρι άγνωστης ηλικίας, που ζούσε μια Charlie Sheen ζωή, (γυναίκες, ναρκωτικά, ποτά, τζόγος και λίγες ακόμα γυναίκες) ανακάλυψε ξάφνου τον Θεό μέσα του. Έτσι, το έκοψε για Ιεροσόλυμα να ασχοληθεί με τα θρησκευτικά δρώμενα. Έστελνε, λέει, που και που στην οικογένειά του κάποια χρήματα, κανένα κομποσκοίνι και η ζωή προχωρούσε.

Μακρινή (ή κοντινή δεν θυμάμαι) Θεία του, η οποία ήταν του ίδιου επιπέδου, είχε μια φαεινή ιδέα. Αφού ανακάλυψε πως ο μονάκριβος ανιψιός της ζει πλέον στα Ιεροσόλυμα, είχε εύκολο πάτημα για να στήσει επιχείρηση. Ξεκίνησε λοιπόν και πουλούσε ευχές, προσευχές, διαβάσματα, κομποσκοίνια και τίμια ξύλα, direct από τα ιερά χώματα του Ισραήλ. Σε λίγο χρόνο, είχε φτιάξει μεγάλο πελατολόγιο. Πήγαινε εκεί ο κοσμάκης, της ακούμπαγε τον οβολό του και ζητούσε να ανάψει ο ανιψιός ένα κεράκι, να διαβάσει ένα κομποσκοίνι και ούτω καθεξής. Ο ξενιτεμένος ανιψιός φυσικά είχε πλήρη άγνοια για όλα αυτά, την ώρα που η πολυμήχανη Θεία, μέτραγε αχνιστό και αφορολόγητο παραδάκι.

Όπως είναι λογικό, κάποιος μυρίστηκε την δουλειά και το σκηνικό έσκασε χωρίς να θυμάμαι εάν ενεπλάκη η αστυνομία και η τύχη της δαιμόνιας Θείας μου είναι άγνωστη. 

Θυμάμαι όμως τον σύντομο διάλογο που ακολούθησε μετά το τέλος της ιστορίας αυτής: 

- Δηλαδή, θέλεις να μου πεις, πως η Θεία έβγαζε λεφτά πουλώντας ψεύτικες ελπίδες σε ανθρώπους που έχουν την ανάγκη της πίστης. Σωστά?

- Ναι έτσι ήταν τα πράγματα.

- Μάλιστα-μάλιστα. Η Θεία δηλαδή, έκανε ακριβώς ότι κάνει η Εκκλησία μέχρι σήμερα. Μπίζνες και οι δυο, με την διαφορά πως η μια είναι μικρή και ερασιτεχνική, ενώ η άλλη είναι τεράστια και οργανωμένη.

-Lcfr.

4 Sentences

Μια ερώτηση έχω να κάνω σήμερα, μέσα στην δίνη των γεγονότων που ξεκινάνε από τις τρομοκρατικές επιθέσεις, τις αθεράπευτα οικολογικές καταστροφές και των ντεμέκ (?) πραξικοπημάτων των γειτόνων μας:

Ήταν ανέκαθεν τα πράγματα τόσο μπουρδέλο στον κόσμο, ή από τότε που πέθανε ο David Bowie έχουμε πάρει την οριστική κάτω βόλτα, δίχως ελπίδα για επιστροφή?

Μήπως, αναρωτιέμαι μήπως, ο συγχωρεμένος αυτός ταλαντούχος μπάσταρδος, κρατούσε με νύχια και με δόντια μια κάποιας μορφής ισορροπίας και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι εμείς οι κοινοί θνητοί?

Άντε βρε, με τις υγείες μας και αυτό τον μήνα. 

-Lcfr.

Big Brother Zuckerberg

Γενικότερα, η στάση μου απέναντι στο internet είναι να μην δημοσιεύω προσωπικά στοιχεία. Έτσι έχω επιλέξει να κρύβομαι πίσω από ένα ψευδώνυμο, να είμαι γενικότερα ανώνυμος και καλά κρυμμένος από ότι μπορεί να ανιχνεύσει τα στοιχεία μου και το τι κάνω στο internet.

Για αυτό τον λόγο έχω πάρει ιδιαίτερα μέτρα απέναντι στο Google, που για όσους δεν ξέρουν, καταγράφει μέχρι και το εάν τα δάχτυλα που πατάτε τις αναζητήσεις σας, έχουν κομμένα νύχια ή όχι. Το αντιπαρέρχομαι και συνεχίζω. 

Όπως ξέρετε στο Facebook δεν είμαι πολύ δραστήριος. Ανεβάζω κανένα "έξυπνο" που και που, τα άρθρα μου και πολύ σπάνια κανένα τραγούδι. Όμως το επισκέπτομαι καθημερινά για συγκεκριμένους λόγους. Το άτιμο αυτό πράγμα, διευκολύνει πολύ την ενημέρωση. Μπαίνεις μόνο σε αυτό το site και ενημερώνεσαι για τα πράγματα που σε ενδιαφέρουν.

Πριν μια εβδομάδα, καθάρισα τα cookies από το υπολογιστή μου και άλλαξα κωδικούς, όπως κάνω κάθε μήνα. Έτσι, για να μπω στο Facebook έπρεπε να βάλω τους κωδικούς πάλι. Όταν τους έβαλα, παρατήρησα το εξής καινούργιο (ή παλιό δεν ξέρω) μήνυμα:

"Το help personalize content, tailor and measure adverts and provide a safer experience, we use cookies. By Clicking on or navigating the site, you agree to allow us to collect information on and off Facebook through cookies. Learn more κτλ κτλ"

Θα μου πείτε, σιγά ρε Lcfr. Τι το περίεργο?

Για δώστε λίγο προσοχή στο: "Allow us to collect information ON AND OFF Facebook". Το έψαξα λίγο παραπέρα, ρώτησα μερικούς ανθρώπους στο εξωτερικό που ξέρουν κάτι παραπάνω από εμένα στο θέμα της ασφάλειας στο Internet. Με διαφώτισαν στο τι σημαίνει αυτό το ON AND OFF FACEBOOK και κατέληξα στο εξής: 

FUCK FACEBOOK!

Για να σας το κάνω απλό: Όσο το Facebook είναι ανοιχτό σε ένα tab του web browser σας, συλλέγει στοιχεία από ΟΛΑ τα άλλα sites που επισκέπτεστε εκείνη την στιγμή. Εδώ δεν μιλάμε για big brother, αλλά για κάτι πολύ χειρότερο.

Στο όνομα της "καλύτερης εμπειρίας", ο κερατάς αυτός συλλέγει τα πάντα χωρίς κανένα απολύτως όριο και μέτρο. 

Μπορείτε να το δείτε και εσείς με ένα απλό παράδειγμα:

Όσο έχετε ανοιχτό το FB σε ένα tab, μπείτε στο http://loudwire.com/ (μεγάλο μουσικό site και απόλυτα ακίνδυνο). Πατήστε σε οποιοδήποτε άρθρο θέλετε και πηγαίνετε κάτω-κάτω που έχει πεδίο για σχόλια. Τι βλέπετε εκεί? Την φάτσα σας από το Facebook! Καταλαβαίνει λοιπόν το Loudwire πως είσαι ο τάδε χρήστης του Facebook και εάν θέλεις κάνε σχόλιο ελεύθερα χωρίς κανένα πρόβλημα. Από την πλευρά του το Facebook μαζεύει επίσης στοιχεία για τις περιηγήσεις σας στο internet, τα οποία μερικοί από εμάς ίσως τα θέλουμε προσωπικά και απόρρητα.

Με λίγα λόγια? Το history του browser σας, είναι το πρωινό ανάγνωσμα του Zuckerberg για τον πρωινό καφέ.

Αδαής δεν είμαι και ξέρω πως αυτό το άρθρο μπορεί να είναι ψιλά γράμματα για κάποιους. Όμως για αυτούς που πιστεύουν στο ανώνυμο Internet όπως εγώ, λύσεις για να αντιμετωπιστεί αυτή η στεγνή κατασκοπία υπάρχουν. Παραθέτω αυτές που κάνω εγώ:

• Logout μετά από κάθε επίσκεψη στο Facebook. Και κυρίως οι επισκέψεις να είναι μικρές σε διάρκεια και όχι συχνές μέσα στην ημέρα.
• Εγκατάσταση του "Disconnect" plug-in του Chrome, το οποίο αποσυνδέει την πλοήγησή σου στο internet από οποιαδήποτε social media. (Twitter, Facebook και Google+)
• Απεγκατάσταση Facebook και Messenger από το κινητό, μιας και όλοι ξέρουμε τι γίνεται με την ντεμέκ ασφάλεια των κινητών. Λίγα βγήκαν στην φόρα για καταγραφές τηλεφωνικών συνομιλιών από την εφαρμογή Messenger? 

Είπαμε ζούμε στην εποχή του Internet, των Social Media και των θανατηφόρων #hashtags. Αλλά να προσέχουμε και λίγο τα προσωπικά μας δεδομένα. Δεν είναι όλα για να μοιράζονται. 

Αυτά για τώρα. 

The Truth is out there. 

-Lcfr. 

PS. Ρίξτε μια ματιά σε αυτό το ενδιαφέρον άρθρο link. Με λίγα λόγια ο αξιολάτρευτος κύριος Zuckerberg, έχει αποκαλέσει "Dumb fucks" όσους του δίνουν τα προσωπικά τους δεδομένα/στοιχεία. Με τις υγείες σας. 

Altruism

Πριν ξεκινήσω να ξεκαθαρίσω κάτι. 

Δεν συμπαθώ πολλούς ανθρώπους. Οι άνθρωποι που ανέχομαι στην ζωή μου είναι λίγοι και γενικότερα διακατέχομαι από ένα συναίσθημα αντιπάθειας προς το είδος μας. Θεωρώ πως έχουμε κάνει και εξακολουθούμε να κάνουμε απίστευτα κακά στον πλανήτη και για να γενικεύσω, είμαστε ο καρκίνος της Γης που κάποια στιγμή θα τον καταστρέψουμε οριστικά. Έτσι, επειδή μπορούμε. 

Παρόλα αυτά, όταν έρχομαι σε επαφή με κόσμο, ειδικά άγνωστο σε εμένα, προσπαθώ να είμαι ευγενικός και να βοηθάω αυτούς που χρειάζονται βοήθεια. 

Καλά μην με φανταστείτε για την Μητέρα Τερέζα της Αθήνας. Προς θεού. Απλά όταν μπορώ βοηθάω. Είτε είναι με την βαλίτσα της κυρίας που δυσκολεύετε να ανεβεί τις σκάλες του μετρό, είτε να βοηθάω στο ATM την γιαγιά που προσπαθεί να αλλάξει το pin της. Είμαι της άποψης πως όταν μπορείς, πρέπει να βοηθάς και ας μην είναι "βολικό" για εσένα. 

Να εξυπηρετείς για λίγα λεπτά έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε ανάγκη. 

Πάμε τώρα στο χθεσινό περιστατικό μου στον Σκλαβενίτη. Ήμουν στην ουρά του ταμείου και μπροστά μου ήταν ένας κύριος 65-70 χρονών, ο οποίος είχε προφανέστατα πρόβλημα στο αριστερό του χέρι και δεν μπορούσε να ακουμπήσει τα προϊόντα στο ταμείο με ευκολία. Προσφέρθηκα ευγενικά λοιπόν και του είπα να πάει στην άλλη άκρη του ταμείου για τις σακούλες και πως θα του αδειάζω εγώ τα πράγματα. Ο άνθρωπος είχε πάρει σχεδόν ένα καρότσι πράγματα και ήταν κρίμα να τον βλέπεις να ταλαιπωρείται τσάμπα και βερεσέ.

Με ευχαρίστησε και πήγε στην άλλη άκρη για να βάζει τα προϊόντα στις σακούλες. Ο ταμίας όμως ήταν ιδιαίτερα γρήγορος και έτσι ο κύριος πάλι καθυστερούσε στις σακούλες. Λογικό έτσι? Απόλυτα. 

Λογικό όμως δεν το βρήκε ο ταμίας. Ο οποίος αφού του είχε περάσει όλα τα πράγματα, απαιτούσε να τον πληρώσει και γρήγορα κι όλας, την ώρα που εκείνος αγκομαχούσε να βάλει έναν σκασμό πράγματα σε σακούλες. Επενέβη τότε η αφεντιά μου και ευγενικά, είπα στον ταμία να βοηθήσει λίγο την κατάσταση βάζοντας κανένα πράμα σε σακούλα, έτσι ώστε να βρει τον χρόνο ο ηλικιωμένος κύριος να πληρώσει. (Μπορεί να ακούγομαι λίγο κόπανος, που παρότρυνα έναν υπάλληλο να κάνει κάτι που δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει, αλλά θέλω να είστε σίγουροι πως θα το έκανα εγώ με την μια, εάν δεν ήταν δύσκολη η κατάσταση εκείνη την στιγμή. Να περάσω μπροστά από 2 ανθρώπους, να αφήσω τα πράγματά μου στην ουρά και να εξυπηρετήσω)

Ο ταμίας δεν μου απάντησε εκείνη την στιγμή και φυσικά δεν σήκωσε το χεράκι του. Οπότε πέρασα και έβαλα τα πράγματα του κυρίου στις σακούλες και ακολούθως στο καρότσι του. Αφού πλήρωσε, με ευχαρίστησε θερμά και έφυγε.

Τότε μου πετάει ο ταμίας το εξής εξαιρετικό: "Μην βοηθάς τους ανθρώπους φίλε μου. Σε κακό θα σου βγει".

Ειλικρινά δεν ήξερα πως να αντιδράσω σε αυτό και δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που το ακούω από άνθρωπο πίσω από ταμείο. Αδαής όμως δεν είμαι. Προφανώς δεν περιμένω να βρω αλτρουισμό στα ταμεία του Σκλαβενίτη αλλά ήμαρτον. Καταλαβαίνω πως εργάζεσαι εκείνη την στιγμή και μπορεί να έχεις θέματα στο μυαλό σου, ή ακόμα και να σε πονάει όλο το κορμί σου από την εργασία αυτή. Είμαι ακόμα έτοιμος να δικαιολογήσω την απογοήτευσή σου απέναντι στο ανθρώπινο είδος. Συμμερίζομαι απόλυτα το συναίσθημα αυτό, εάν στηρίζεται εκεί η στάση σου, αλλά αδερφέ...

Άντε γαμήσου που δεν θα βοηθήσεις έναν άνθρωπο που προφανώς έχει ανάγκη. Και επιπλέον άντε γαμήσου που θα μου την πεις με ειρωνικό ύφος επειδή προσφέρθηκα. 

Φυσικά όλο αυτό κατέληξε σε έναν έντονο διάλογο ο οποίος δεν έχει σημασία στο παρόν άρθρο. Αυτό που έχει σημασία είναι εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, να βοηθάς τον δίπλα σου, σε κάθε ευκαιρία. 

Ο αλτρουισμός, άνθρωποι, δεν είναι χάρισμα.

-Lcfr.