Έξτρα Τερέστριαλ

Δεν ξέρω εάν τα μάθατε αλλά η NASA ανακοίνωσε πως ανακάλυψε 7 πλανήτες να γυρίζουν γύρω από ένα αστέρι (βλ. Ήλιος) στα 40 έτη φωτός, δηλαδή περίπου 235 τρισεκατομμύρια μίλια μακριά από εμάς. Σε απλά ελληνικά δύο φανάρια δρόμος και δυο τζούρες καφέ. Αυτοί λέει οι πλανήτες, ίσως έχουν νερό, άρα πιθανώς να μπορούν να φιλοξενήσουν ή να έχουν ήδη ζωή επάνω τους. 

Τι έγινε μάγκες? Δεν αισθάνεστε τόσο μοναδικοί πλέον έτσι? Και εσύ Μαράκι που δεν απαντάς στα μηνύματά μου, εξακολουθείς να πιστεύεις πως είσαι μία και μοναδική? Ε, Μαράκι από τα Άνω Πετράλωνα? (κάνε αντ είμαι πλόκ)

Όλα αυτά τα γεγονότα (τα οποία τα πίστευα από πιτσιρίκι) και σε συνδυασμό με το ότι είδα την ταινία "Arrival" πριν κάποιες μέρες, με έκαναν να σκεφτώ.

Φανταστείτε ένα σενάριο, στο οποίο η Γη είναι ο πλανήτης που εξερευνούν και αποφασίζουν να επισκεφθούν οι εξωγήινοι. Και δεν μιλάω για τα πράσινα ανθρωπάκια του Mulder από το X-Files. Μιλάω για ανεπτυγμένους οργανισμούς με τεχνολογία, νοημοσύνη, ικανότητες και δύναμη που δεν μπορεί να συγκριθεί με την δική μας. 

Πόσο χαμένο είναι το παιχνίδι για την ανθρωπότητα από το πρώτο κι όλας λεπτό? "Λήχτο κύριε διαιτητά, χάσαμε από τα αποδυτήρια". Όχι γιατί τεχνολογικά είμαστε με τα παντελόνια κάτω, αλλά πως να το κάνουμε, δεν είμαστε δα και ετοιμοπόλεμοι για τέτοια ενδεχόμενα. Εδώ τρωγόμαστε μεταξύ μας και δεν μπορούμε καν να τα βρούμε διπλανές χώρες. Τι διάολο, εάν εμφανιστούν τα Aliens με εχθρικές προθέσεις, ξαφνικά θα αγαπηθούμε και θα αποκαλούμε τους γείτονές μας ντάρλινγκς? Ή μήπως θα γίνουμε όλοι μια γροθιά για να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο σαν άλλοι Σπαρτιάτες με 6 pack κοιλιακούς και ποντίκια αλά Gerard Butler? Δεν το βλέπω πιθανό, λυπάμαι. Ο λόγος είναι απλός και νομίζω ξεκάθαρος. Τι? Θέλετε να σας τον αποκαλύψω?

Τς τς τς, όλα από εμένα τα περιμένετε. 

Το Milky Way για τους αδαείς.

Δεν έχετε καταλάβει πως είμαστε Β' κατηγορία? Σας το λέω εγώ. Είμαστε το Μπουρνάζι του ηλιακού μας συστήματος. Το κατακάθι του Milky Way. Η ντροπή του σύμπαντος ρε παιδάκι μου. Πως να το κάνουμε, δεν το 'χουμε. Μην ντρέπεστε, πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για αυτό που είμαστε και αυτό που εκπροσωπούμε. Δηλαδή: την απανθρωπιά, την έλλειψη σεβασμού στο περιβάλλον και στα ζώα, την ανεξέλεγκτη πείνα για εξουσία και υλικά αγαθά, την μηδενική θέληση να ανοίξουμε το μυαλό μας και φυσικά τις έντονες φυλετικές διακρίσεις, που είναι το hot topic της εποχής μας.

Οπότε σκεφτόμουν εάν έρθουν εξωγήινοι κατά εδώ, εγώ προσωπικά, γνωρίζοντας πως η κατάσταση είναι χαμένη, θα έκανα τα πάντα για να ευχαριστήσω σεξουαλικά τους επισκέπτες μας.

Όοοοχι, καλά διαβάσατε. Και αυτό προτείνω και σε όλους τους άνδρες αναγνώστες. Οι γυναίκες? Μια χαρούλα θα είστε, οι άνδρες όμως πρέπει να αρχίσετε να δουλεύετε το στοματάκι σας για να κρατήσετε τους εξωγήινους ευχαριστημένους. Όταν αποφασίσουν να πατήσουν το κουμπί αλά Κιμ Γιονγκ Ουν και να εξαφανίσουν το ανθρώπινο είδος, μερικοί από εμάς ίσως να την γλυτώσουμε γιατί αβάδιστα και αβίαστα χαμογελάμε όταν προσφέρουμε την ευχαρίστηση στους επισκέπτες μας.

Φυσικά, μερικοί από εσάς που διαβάζετε αυτήν την στιγμή, θα σκέφτεστε: "Απαπα, έχει ξεφύγει!" ή "Ρίψασπις που θα ανοίξει τα πόδια τους στους εισβολείς!!" ή "Γή, πατρήδα, υκογένια, ο Χίτλερ ζή!".

Απαίδευτα ματάκια μου.

Εσείς δεν είστε που διαβάζετε Φαίη Σκορδά, Lifo και Τατιάνα Στεφανίδου? Εσείς δεν είστε οι μαχητές του πληκτρολογίου που γράφετε σχόλια κάτω από τα πολιτικά και όχι μόνο άρθρα για τον Σύριζα και τον Μητσοτάκη και τσακώνεστε μέχρι να ματώσουν τα δάχτυλά σας στο γράψιμο? Ε, πάρτε ανώμαλο άρθρο με εξωγήινους και από εμένα.

Το κάνω γιατί μπορώ και γιατί γουστάρω να παίζω με το μυαλό σας.

Άλλωστε δεν με διαβάζετε για να ενημερωθείτε. Για αυτό υπάρχει το Μακελειό του Στέφανου Χίου. Εμένα με διαβάζετε γιατί σας δίνω σοβαρές συμβουλές για το πως θα επιβιώσετε τις μέρες σας, μια την φορά. Τώρα, εάν έρθει μια επίθεση από εξωγήινους θα ξέρετε τι να κάνετε.

Έξτρα τερέστριαλ πχιότητα.

-Lcfr.

ΥΓ. Αξίζει να σημειώσω πως εύχομαι να μην καταφέρουμε να φτάσουμε ποτέ στους πλανήτες που ανακάλυψε η NASA πρόσφατα. Ποιος ο λόγος να καταστρέψουμε και άλλους? Δεν μας φτάνει η αργή και σταθερή ολική καταστροφή της Γης?

Thing Called Love

Σπάνια, για να μην πω ποτέ, ακούω μουσική που δεν συμβαδίζει με τα γούστα μου. 

Μερικές φορές όμως δεν είναι δα και τόσο κακό να βρέχεις το ποδαράκι σου σε ξένα νερά, έστω για λίγο. Έτσι λοιπόν πριν λίγες μέρες, έμαθα ένα εξαιρετικό τραγούδι που μιλάει για τι άλλο? Για την αγάπη. Τα καλά, τα κακά και τα σκαμπανεβάσματα που προσφέρει. 

Επαναλαμβάνω, το τραγούδι που ακολουθεί είναι ιδιαίτερα μακριά από τις καθημερινές μου επιλογές, αλλά δεν έχετε να χάσετε τίποτα από το να το ακούσετε και να με εμπιστευτείτε, το κέρατό μου έστω για μια φορά. 

O NF λοιπόν, τραγουδάει το "Thing Called Love":

"Τhis thing called love, Can be so cold,

It can be miserable, Or it can be beautiful,

This thing called love, Can be so cold,

Sometimes it's amazing,

Sometimes it's crazy,

This thing called love".

-Lcfr.

Sad Man's Tongue

Αχ, αγαπημένοι μου...

Το χθεσινό μου άρθρο σας προκάλεσε ιδιαίτερα όπως είδα. Πεσιμιστής, άνευ ελπίδας, μουντός, κακότροπος και υπερβολικός, ήταν λίγα από αυτά που διάβασα στο email του blog. 

Δεν αντιλέγω. Τα βλέπω λίγο σκούρα τα πράγματα. Όχι όμως επειδή φοράω μαύρα Rayban από τους πλανόδιους ή επειδή γουστάρω την μαυρίλα. Προφανώς ο λόγος είναι γιατί είμαι ρεαλιστής και πάνω από όλα θαρραλέος να λέω τα πράγματα όπως τα μεταφράζει το μυαλό μου.

Και σίγουρα δεν φταίνε οι καταστάσεις στις οποίες έχουμε μπει. Σε καμία περίπτωση. Φταίμε και εμείς οι άνθρωποι που δεν βάζουμε λίγο το κεφάλι μας να σκεφτεί. Τα βασικά, στην εποχή της υπερβολής και της ταχύτητας που ζούμε είναι απρόσιτα και ντεμοντέ. Θεωρώ όμως μια επιστροφή στις βάσεις είναι πλέον επιβεβλημένη. Εκεί που μας μάθαιναν πως πρέπει να νοιάζεσαι για τον δίπλα σου. Εκεί που δεν ήταν η πάρτη μου και να πάνε να γαμηθούν οι υπόλοιπο. Τότε που η βοήθεια στον διπλανό σου ήταν δεδομένη. Όχι επειδή έπρεπε αλλά επειδή σου έβγαινε αυθόρμητα.

Ανθρώπινα.

Είπα να βγάλω και εγώ μια σέλφι.

Σίγουρα δεν είμαι παιδί των λουλουδιών, αλλά είμαι βέβαιος πως υπάρχει κάτι που μερικοί το λένε αγάπη, ή συμπόνοια, ή αγνό ενδιαφέρον. Ελάτε τώρα να φανταστούμε τον κόσμο μας, εάν είχαμε 2 δράμια παραπάνω από αυτό. 2 μονάχα δράμια. Είμαι βέβαιος, τι λέω βέβαιος, είμαι απόλυτα σίγουρος πως η καθημερινότητά μας θα άλλαζε προς το καλύτερο σε χρόνο γρηγορότερο και από τον Κεντέρη με τα σούπερ αναβολικά που μας έφερε τόσα κάλπικα και ένδοξα μετάλλια.

Νομίζω πως κάτι τέτοιο είπε και η Συνατσάκη για αγάπες κτλ. Δεν μπορεί, κάτι θα ξέρει η κοπέλα και είπα να την αντιγράψω μπας και γίνω και εγώ στάρ. Αλλά που εσείς, δεν ακούτε την ιδιοφυΐα αυτή και διαβάζετε εμένα. Σιχτίρ. Δεν ξέρετε τι σας γίνεται.

Ο μέσος καθημερινός πολίτης είναι καθηλωμένος στην πλύση εγκεφάλου που του προσφέρει απλόχερα η τηλεόραση, κοιτάει με μισό μάτι τον γείτονα και το "χείρα βοηθείας" νομίζει πως είναι δώρο στο πρωινάδικο της Μενεγάκης.

Φταίει το σύστημα δεν λέω. Αλλά φταίει και ο αποδέκτης του συστήματος αγαπημένοι μου, που απλά ανοίγει τα πόδια του και περιμένει. Σαν μια πρώην μου ένα πράμα. Γκούχου - γκούχου.

Μακρυά η αναρχία από εμένα, αλλά μια μικρή δόση της, μια στάλα μονάχα, θα πρέπει να κυλάει στο αίμα μας. Σίγουρα όχι η αναρχία των Εξαρχείων έτσι? Αυτοί εκεί σπάνε το Fiatάκι του βιοπαλαιστή, επειδή το σύστημα και οι τράπεζες είναι η βδέλλες της κοινωνίας και κάπου πρέπει να χτυπήσουν το κατεστημένο. Η λογική αυτή είναι παράλληλοι και ίσης αξίας με αυτήν των Χρυσαυγιτών, που θεωρούν πάσα ράτσα υποδεέστερη της Άριας. Με μερικές εξαιρέσεις βέβαια, εκεί που τους βολεύει. 

Γαμήστε λίγο αδέρφια μου και από τις 2 πλευρές, να ξεθολώσουν τα μάτια σας γιατί η ζωή είναι πολύ απλή και τα γυαλιά που φοράτε την περιπλέκει και τα χάνετε.

Εάν έχετε πρόβλημα να βρείτε κοπέλα, επικοινωνήστε μαζί μου να σας δώσω το τηλέφωνο της πρώην που προανέφερα. Ωραίο γκομενάκι, αλλά της άρεσε η Πάολα. 

Και ξανά λέω, τα πράγματα είναι πολύ απλά. Τώρα, εάν ο περισσότερος κόσμος αρνείται να δει την πιο αγνή πλευρά της έξω πραγματικότητας δεν φταίει κανείς αλλά ο ίδιος ο εαυτός του. 

Εξ ιδίων τα αλλότρια.

Αλλοτριωμένα μου. 

-Lcfr.

Soulcarvers

Από την τελευταία φορά που έγραψα καμία αράδα εδώ έχουν αλλάξει πολλά, έχουν γίνει ακόμα περισσότερα και φυσικά ο κόσμος, η "πατρίδα" και η show biz ζουν στην κοσμάρα τους.

Αλλά έχει ο θεός που λένε.

Από που να αρχίσω? Από την εγκληματική και οικονομική τρομοκρατία εντός και εκτός συνόρων? Από τον ανθελληνισμό που επικαλούνται οι από εδώ, και για τον εγκληματικό ρατσισμό που σκούζουν οι από εκεί? Ίσως να ξεκινήσω από την Μαίρη Συνατσάκη και το "viral" video της. Ναι, νομίζω είναι σωστή επιλογή για το image μου να γράψω μια πρόταση για το θέμα αυτό:

Έρωτας σημαίνει το όνομά σου.

Μου λείπουν οι εποχές που σούργελα σαν και αυτή, έπρεπε απλά να δείξουν τον κώλο τους για λίγα ποσοστά τηλεθέασης και ένα δράμι δημοσιότητας. Τώρα κάνουν ντεμέκ βίντεο άνευ ουσίας για μερικά κλίκς μπας και ξεφύγουν λίγο από την αφάνεια. Όχι μόνο αυτό, αλλά αναγκάζουν και καρικατούρες σαν την Ουρανία (βλ. Έρως) να απαντούν. 

Anyway, νομίζω πως ζούμε και επίσημα πλέον στην εποχή του φόβου. Φόβος από τα μέσα ενημέρωσης, φόβος για τους πάσης κατεύθυνσης γείτονες, φόβος για τον Ντόναλντ Τράμπ, φόβος για το Grexit, φόβος για τις καταθέσεις, φόβος για την ανεργία, φόβος για το εάν σου σηκωθεί το βράδυ με το Μαράκι, φόβος για τις τουρκικές προκλήσεις, φόβος για τον Σόιμπλε, φόβος για το μαύρο του Μέγκα Τσάνελ, φόβος για το εάν ο Ερμής θα είναι ανάδρομος από Δευτέρα, φόβος για το εάν ο Βασίλης Λεβέντης θα μπει ξανά στην βουλή και στην τελική, φόβος να σηκωθείς το πρωί από το κρεββάτι μην σε πιάσουν τα σκάγια από τον σιωπηρό πόλεμο που ήδη έχει ξεκινήσει. 

Πεσιμιστής δεν ήμουν ποτέ. Καλά, ίσως να ήμουν λίγο. Όμως έχει ξεφύγει τόσο η κατάσταση που πολύ φοβάμαι πως τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα. Όχι επειδή δεν υπάρχει πάτος στο βαρέλι που είμαστε, αλλά επειδή με μαθηματική ακρίβεια μας ταΐζουν φόβο, έχθρα και αδυσώπητο μίσος. 

Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω σκεφτεί πως η μόνη λύση είναι ο Καναδάς. 

Με το μπαρδόν!

Κρύο, χιόνια, και τάρανδοι κυρίες και κύριοι. Καναδάς, Τόκιο ή Κορέα. Όχι δεν μιλάω για την Κορέα του Κίμ με τα κουμπιά.

Πάρτε λίγο μπρος το φελέκι μου.  

Και άσε εδώ τον Τσίπρα, τον Κούλη και την μαμά Μέρκελ, να παίζουν με την ελληνική κοινωνία, ξεχνώντας φυσικά πως πίσω από τους αριθμούς, τα πλεονάσματα και τα μνημόνια, βρίσκονται εκατομμύρια άνθρωποι. 

Αλλά ποιος χέστηκε για τους ανθρώπους? Ο παράγοντας άνθρωπος εμφανίζεται κάθε 4 χρόνια, που η κυριολεκτική του μετάφραση είναι "ψήφος". 

Κάτι τελευταίο κλείνοντας. 

Στο Facebook, το σύγχρονο όπιο του λαού, δεν πολύ μπαίνω εδώ και κάποιους μήνες γιατί όταν το μάτι μου βλέπει αναρτήσεις εκεί, θέλει να φτιάξει δισάκι και να μεταναστεύσει άμεσα μέσα σε ένα ποτήρι με οινόπνευμα. Το μόνο που κάνω μερικές φορές, είναι να ανεβάζω ακραία πράγματα για να τρελαίνω τα πλήθη και να με διαγράφουν. Ποιος έχει χρόνο για ξεσκαρτάρισμα το 2017? Ανέβασε μια φωτογραφία του Αρχισατανιστή Κυρίου Ασημάκη Κατσούλα και η πλέμπα θα πάρει τον δρόμο της. 

Non Serviam. 

-Lcfr.