Everybody Sells

Αυτό το πράμα που όταν πεθάνει ένας διάσημος, η μάζα του πληθυσμού τον εκτιμά, τον σέβεται και πάνω από όλα τον εξυμνεί σαν τον καλύτερο άνθρωπο που έχει αναπνεύσει οξυγόνο σε τούτο εδώ τον πλανήτη, με προσπερνά.

Σήμερα λοιπόν πέθανε ο Στάθης Ψάλτης. Ειλικρινά συλλυπητήρια στην οικογένειά του, να ζήσουν να τον θυμούνται. 

Μέχρι εκεί όμως. Μην γράφουμε κατεβατά για το θαυμάσιο της ψυχής του, την ευαισθησία της καρδιάς του και το άξιο επαίνων ηθικό του πνεύμα. 

Όχι γιατί δεν τα αξίζει, μην βιάζεστε, ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΡΟΥΜΕ!!

Για τους διάσημους, αγαπημένοι μου, σαν τον Ψάλτη και όλους τους άλλους που κυριαρχούν στα μέσα ενημέρωσης και υπνωτισμού, ξέρουμε μονάχα αυτά που δείχνουν. Η πλέμπα του λαού, δεν μαθαίνει ποτέ το πραγματικό στάτους ενός ανθρώπου. Εδώ καλά-καλά η ίδια η οικογένειά σου μπορεί να μην ξέρει τι πραγματικά είσαι, θα ξέρει ο θεατής της ζωής σου? Μην τρελαθούμε απόψε. 

Και πριν φουντώσει κανείς διαβάζοντας τις σκέψεις μου αυτές, να επισημάνω ένα περιστατικό που αφορά τον Ψάλτη και την γνώση μου για αυτόν. Ο πατέρας μου λοιπόν, πριν πολλά χρόνια σε μια συζήτηση επάνω, μου είχε αναφέρει τον Ψάλτη και το μέγεθος του ταλέντου του. Αντέδρασα, λέγοντας πως είναι επιπέδου Σεφερλή αλλά της δεκαετία του '80. Ας μην κρυβόμαστε, όσο cult και να θεωρούνται σήμερα οι ταινίες εκείνης της εποχής, δεν είναι και διαμάντια να τα μοστράρεις σε βιτρίνα πολιτισμού.

Όταν λοιπόν του είπα αυτό το πράγμα, είπε να ψάξω και να τον δω σε επιθεώρηση. Να προσέξω το επίπεδο ηθοποιίας που έβγαζε στο σανίδι και πως μέσα σε δευτερόλεπτα μπορούσε να σε κάνει να γελάσεις και μετά να κλάψεις από την ένταση της ερμηνείας του. Ε, το έκανα και κατάλαβα ακριβώς τι μου εξηγούσε ο πατέρας μου. Ο άνθρωπος ήταν τέρας υποκριτικής και θα λείψει σίγουρα στο ελληνικό θέατρο. 

Θα τον σέβομαι σαν ηθοποιό και σαν ΑΕΚτζή, αλλά σίγουρα δεν μπορώ να κρίνω, επαινέσω ή χλευάσω το ύφος του ανθρώπου Ψάλτη μπας και κερδίσω λίγα κλίκς, ή πόντους συμπάθειας από τους αναγνώστες μου. 

Στην παγίδα αυτή, πέφτουν άλλοι, που έχουν μπεεεε προβατάκια που καταναλώνουν ό,τι και όπως τους ταϊστεί μασημένο. Άλλωστε μην ξεχνάτε, η Marilyn Monroe θεωρείται υπόδειγμα γυναίκας πλέον.

Αυτά και ζωή σε εμάς. 

-Lcfr.