Friday, December 31, 2010

2011

So, φτάσαμε λοιπόν στο τέλος του '10 και στον αναπόφευκτο ερχομό του '11. Επειδή λοιπόν, δεν ξέρουμε τι μας περιμένει στο νέο αυτό έτος, καλό είναι να το πάρουμε σιγά σιγά. Κάθε ημέρα ξεχωριστά...

Τι να πρώτο ευχηθώ...?
Καλά να περάσετε σήμερα το βράδυ, να αλλάξει η χρονιά όπως ακριβώς θέλετε και το νέο έτος να μας πάει το ίδιο καλά (και εάν γίνεται καλύτερα) με το προηγούμενο...

Κάτι τελευταίο.
Μην ξεχνάτε, η μουσική είναι η βενζίνη της ζωής μας.

-LCFR.

Epic Japanese Girl

Επειδή, όπως μπορεί να ξέρετε, έχω ξεμείνει από Sunday Japanese Girls, θα σας δώσω σήμερα όχι μία αλλά ΔΥΟ φωτογραφίες (σε σταθερή μορφή δυστυχώς) από μια κοπελίτσα, που μάλλον καλύπτουν τις άδειες Κυριακές που πέρασαν...

Ελπίζω να με συγχωρέσετε... Ελπίζω πραγματικά...

Enjoy you perverts.

-Lcfr.

SO CLOSE!

Οι περισσότεροι λοιπόν αυτές τις ημέρες έχουν στο στόμα τους, την εξής εορταστική ερώτηση:

"Πως ήταν το 2010 για εσένα? Καλό/κακό/αδιάφορο?"
(για να πω την αλήθεια μου, την κάνω και εγώ αυτήν την ερώτηση σε τακτικά χρονικά διαστήματα... Έτσι συλλέγω αντιδράσεις για δικούς μου λόγους)
Όπως λοιπόν, έγραψα πριν από κάποιες ημέρες, το 2010 είχε τα πάντα για εμένα. Σκαμπανεβάσματα κυρίως, τα οποία κράταγαν την πορεία του έτους σε ένα πολύ καλό σημείο. Ώσπου ήρθε ο Δεκέμβριος...

Για να μην πολυλογώ, η φωτογραφία που ακολουθεί, δείχνει ΑΚΡΙΒΩΣ την πορεία μου το 2010.
Ακριβώς όμως!
Enjoy.

(μετάφραση της φωτογραφίας για τους αδαής: "Όλα πήγαιναν καλά, μέχρι το τέλος που όλα πήγαν κατά διαόλου!")
heh :)
-Lcfr.

Thursday, December 30, 2010

Katatonia Teargas

Επειδή το θυμήθηκα... (μάλλον μου το θύμισε ο Στάμος)
Και επειδή είναι από τα λίγα τραγούδια που με φορτίζουν συναισθηματικά...

Ορίστε.
3 λεπτά και 23 δευτερόλεπτα γεμάτα ουσία.
Όποιος ξέρει, ξέρει.
Όποιος δεν ξέρει, να μάθει.
Όποιος δεν θέλει να μάθει, μπορεί να πάει στο αγύριστο.

-Lcfr.

Egoism 2011

Εάν με ρωτήσετε τι θέλω να πετύχω το 2011, θα απαντήσω ευθαρσώς ότι δεν μου αρέσει να θέτω στόχους από τώρα.

Όμως τώρα που το σκέφτομαι, στο τέλος του περσινού έτους είχα πει ότι το 2010 "θέλω να ηρεμήσω". Να ηρεμήσω σε πολλούς τομείς (εργασιακά, προσωπικά, συναισθηματικά, κτλ). Θεωρητικά τα πήγα καλά και εκεί που νομίζω ότι κάτι πήγε στραβά 365 ημέρες, είναι στο προσωπικό κομμάτι... Τι εννοώ? read on...

Διάφορα σκηνικά που έζησα, ιδιαίτερα τον τελευταίο μήνα του 2010, με έκαναν να καταλάβω ότι είμαι εγωιστής. Μεγάλος εγωιστής και ΔΥΣΤΥΧΩΣ, από αυτούς που δεν καταλαβαίνουν ότι φέρονται εγωκεντρικά, μέχρι κάτι να τους ταρακουνήσει τόσο πολύ και μπουν στην διαδικασία να αναλογιστούν την γενικότερη συμπεριφορά τους. Λογικά αυτό είναι μια δυσλειτουργία του εγκεφάλου που, ενώ δίνει εγωιστικές εντολές, τις μεταφράζει σαν φυσιολογικές και αποδεκτές από τον "έξω" κόσμο...

Κάτσε ρε μεγάλε! Ποιος νομίζεις ότι είσαι?


Που πας με αυτή την συμπεριφορά κάτω από την μασχάλη? Δεν λέω, μπορεί να σκέφτεσαι τον άλλο και τι λογιών συμπεριφορές "μπορεί" να θέλει, αλλά μήπως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, να αρχίσεις να μετατρέπεις αυτές σου τις σκέψεις σε πράξεις, για να μπορεί και κάποιος άλλος (πέρα από τον κώλο σου) να εξαργυρώσει θετικά πράγματα?

Μήπως ήρθε η ώρα να αρχίσεις να βάζεις τα μεγάλα σου πόδια, στα παπούτσια του απέναντι, για να δεις, πως και εάν αποδέχεται τις συμπεριφορές σου? Μήπως, λέω μήπως, έχεις φάει αρκετές φορές (μέσα σε αυτό το έτος) το κεφάλι σου, από αυτό το αντιπαθητικό χαρακτηριστικό που το έχεις κολλημένο πάνω σου τα τελευταία 28 χρόνια?

Όπως έχει γράψει και ένα φιλαράκι, σε ένα τραγούδι που παίζει αυτήν την στιγμή στο mp3 player μου: "What goes around, comes around".
Ή "όλα εδώ πληρώνονται".
Ή "ότι νόμισμα θα δώσεις, θα πάρεις".
Ή "ΑΚΡΙΒΩΣ όπως συμπεριφερθείς, κάποια στιγμή στο μέλλον θα σου συμπεριφερθούν".
Ή "σταμάτα να συμπεριφέρεσαι έτσι. Κάνεις κακό στους γύρω σου και ΜΕΤΑ σε εσένα".

Εάν με ρωτήσετε τι θέλω να πετύχω το 2011, θα απαντήσω ευθαρσώς ότι θέλω να σταματήσω να είμαι εγωιστής. Δεν είναι κάτι που μου αρέσει και έχω χάσει πολλά σημαντικά πράγματα εξαιτίας του...

-Lcfr.

Tuesday, December 28, 2010

I'm Home

Οι τελευταίες ημέρες, με έκαναν να σκεφτώ από την αρχή κάποια πράγματα... (from scratch που λένε και οι Άγγλοι). Για τον εαυτό, τις αντιδράσεις και το γενικότερο τρόπο που ζω την ζωή μου.

Εχθές συγκεκριμένα, έβγαλα πολλά συμπεράσματα. Αποκορύφωμα αυτών, ότι μπορείς να νιώθεις όπως πραγματικά θέλεις, μιας και το μεγαλύτερο αγαθό του ανθρώπου είναι η ελευθερία. Επίσης, κανένας δεν σε αναγκάζει να είσαι κάτι που στην πραγματικότητα δεν είσαι και δυστυχώς, δεν μπορείς στο μέλλον να γίνεις, ο κόσμος να χαλάσει.

Η γαλήνη στο τέλος του (ομολογουμένως) καταπληκτικού 2010 με έχει τυλίξει.

Ήταν ένα έτος γεμάτο με: (βαθιά ανάσα)

..εκπλήξεις (vice versa), γνωριμίες, απογοητεύσεις, συγκινήσεις, συναισθήματα, ανατροπές, εμπλοκές, ένα lap dance από μια Κινέζα, αμοιβές, ανατροπές, ελπίδες, μεταφορές, ένα ατύχημα (παλιόγρια σε ψάχνω), πολύ ενθουσιασμό, πολιορκίες, ένα ταξίδι στην μαμά Αγγλία, δώρα, μουσική (ΠΟΛΥ ΜΟΥΣΙΚΗ), συνωμοσίες, απειλές, άδειες προσδοκίες, προδοσίες, απογοητεύσεις, λίγη στεναχώρια και συναισθήματα, συναισθήματα και ξανά συναισθήματα. Φυσικά δεν μπορώ να ξεχάσω τα 30 μαγικά λεπτά που πέρασα μόνος μου, σε κάποιο πάρκο της Νέα Σμύρνης...

It was a full and good year.
Yeah... it was.

"I'm home,
And I'm not alone..."

Thank you all.
Really.

Φυσικά από αυτό το post, δεν μπορεί να λείψει το τραγούδι που άκουσα περισσότερες φορές στο iPhone το 2010 (όπως εύκολα μαρτυρά το played counter του iTunes). Δεν είναι άλλο από το Desolation Song από τους Agalloch. Όποιος δεν το έχει ακούσει, πραγματικά χάνει. (βέβαια άλλη αξία έχει όταν σου στέλνουν στο κινητό σου 2 στίχους από αυτό το τραγούδι εκεί που δεν το περιμένεις...)

Στα καλύτερα που έρχονται λοιπόν!!

-Lcfr.

Orihime!

Σήμερα σας αποκαλύπτω τον λόγο που το iPhone μου είναι ΓΕΜΑΤΟ επεισόδια από το anime "Bleach"...

Orihime's Boobs!!

Drool motherfucker.

DROOL your ASS OFF!
Αι λοβ γιου τζαπάν!

-L.

Monday, December 27, 2010

Walking Away

Σπάνιες φορές, ένα τραγούδι καταφέρνει και μεταφέρει με απόλυτη ακρίβεια, τι συμβαίνει μέσα μου...

Και δεν μιλάμε αόριστα και γενικά. Μιλάμε συγκεκριμένα και ειδικά. Το Walking Away των Limp Bizkit καταφέρνει μέσα σε πέντε λεπτά, να προδώσει τι έχω στο κεφάλι μου αυτήν εδώ την στιγμή...
Όσοι από εσάς πείτε: "μα καλά, Limp Bizkit?" σας προκαλώ να το ακούσετε.
Όσοι από εσάς πείτε: "καλά, αυτό το τραγούδι το έχεις ανεβάσει παλιότερα..." σας προκαλώ να το ΑΚΟΥΣΕΤΕ πραγματικά και να προσέξετε ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ τους στίχους. Ίσως μάθετε ένα-δύο πράγματα... Ποιος ξέρει. Μπορεί ο υπογράφων, να θέλει να πει κάτι μέσα από αυτούς...
Όσοι πείτε: "Ok, ντάξ..." σας προκαλώ... well.. δεν σας προκαλώ. Ίσως σας προΣκαλώ...

Limp Bizkit κυρίες και κύριοι.
Walking Away κυρίες και κύριοι...

From the things I Adore...
From all I need.

-Lcfr.

Saturday, December 25, 2010

REVENGE!

Δεν θα σταματήσω να λέω ότι τα καλύτερα/περίεργα/άξια θαυμασμού/ πράγματα θα τα δεις στην άπω ανατολή...
Δείτε λοιπόν, τον τσαμπουκά μιας κινέζικης παρέας με έναν *περίεργο* αντίπαλο...

Αυτό φίλοι μου, λέγετε team power!! Εάν έχεις ΤΕΤΟΙΟΥΣ φίλους, τι να τους κάνεις ΤΕΤΟΙΟΥΣ εχθρούς... ;)
Enjoy.

-Lcfr.

Friday, December 24, 2010

I LOVE Japan

Πως γίνεται να μην αγαπήσεις την Ιαπωνία και τις απίθανες φωτογραφίες που απλόχερα προσφέρει σε όποιον το ψάξει λίγο...

Μην περιμένετε, όμως, να σχολιάσω το θέαμα της σχολικής τάξης που με γουρλωμένα τα μάτια χαζεύετε...

Στο δικό μου σχολείο η δασκάλα, καθάριζε φασολάκια στην έδρα κατά την διάρκεια του "μαθήματος" με περίσσιο θράσος και μπλαζέ ύφος...

Δεν με εντυπωσιάζει το όλο θέαμα...

-Lcfr.
Ps. Σκέφτηκαν σωστά όσοι είπαν από μέσα τους, ότι μάλλον έχω περάσει περίεργα σχολικά χρόνια...
\m/

Thursday, December 23, 2010

Xmas Offer!

Special προσφορά ΜΟΝΟ για τις ημέρες των εορτών!!!
Τρέξτε να προλάβετε!
Τέτοιες ευκαιρίες δεν πρέπει να χάνονται από κανέναν!!!!

(μία προσφορά από το επιτελείο μου και εμένα προσωπικά)

Με αγάπη.

-Lcfr.

Wednesday, December 22, 2010

Xmas Is Cancelled


Thank you, asshole!

-Lcfr

Tuesday, December 21, 2010

Trust Issues

Εδώ και χρόνια έχω διαγνώσει ότι ο εαυτός μου, πάσχει από έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους άλλους. Τα γνωστά trust issues, τις περισσότερες φορές κυριαρχούν στο μυαλό μου και με κάνουν να σκέφτομαι σεληνιακά σενάρια, επιστημονικής φαντασίας με πράσινα ανθρωπάκια και εμένα σε ρόλο Mulder & Scully. Που να δείτε δε, τι συμβαίνει όταν αυτός ο άνθρωπος με ενδιαφέρει κι όλας...

Δεν μπορείτε να φανταστείτε, πόσο όμορφα και εύκολα "δένουν" τα στοιχεία που έχω στην κατοχή μου για το "χ" θέμα, έτσι ώστε να "βγει" το αρνητικό αποτέλεσμα! "Like a glove" που λένε και οι φίλοι μου οι Άγγλοι. Τα φέρνω από εδώ, τα πάω από εκεί και στο τέλος την βγάζω την άκρη, γνωρίζοντας φυσικά, ότι κάνοντας το όλο αυτό, κάνω κακό πρώτα σε εμένα.

Συνωμοσίες, διαπλοκή και φαντάσματα είναι λίγα από τα πράγματα που γεμίζουν το τεράστιο μυαλό, που κουβαλάει το πανέμορφο κεφάλι μου, 28-29 χρόνια τώρα. Τύφλα να έχουν τα X-Files. Και δυστυχώς μιλάω πολύ σοβαρά...

Από την μία, είναι σίγουρα άδικο για κάποιον που δεν έχει δώσει το παραμικρό δικαίωμα, να παίρνει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα από αυτά τα σενάρια. Από την άλλη θεωρώ, ότι την "τρέλα" που κουβαλάει στο κεφάλι του κάποιος, τον κάνουν αυτό που είναι σήμερα.. Take it or leave it. Κάτι σαν να ψωνίζεις από την λαϊκή αγορά. Δοκιμάζεις και μετά αποφασίζεις εάν σου κάνει ή όχι. Κανείς στον κόσμο, δεν σε αναγκάζει να σου αρέσει αυτό που ψώνισες, πόσο μάλλον να ξανά αγοράσεις από τον ίδιο πάγκο..

Αν και την πρόταση: "Όποιος έχει καεί στον χυλό, φυσάει και το γιαούρτι" την είπα εχθές το βράδυ σε έναν διάλογο που είχα, την θεωρώ γραφική και φτηνή δικαιολογία. Ή έστω δεν πρέπει να την χρησιμοποιεί άνθρωπος έχει την στοιχειώδη γνώση συμπεριφοράς. Και ναι. Αυτό είναι μπηχτή για τον εαυτό μου.

Κανείς άνθρωπος δεν είναι ίδια πάστα "χυλού" και το βασικότερο είναι ότι η κάθε "σελίδα" που γυρίζεις στο βιβλίο της ζωής σου, ΠΟΤΕ δεν θα σου δώσει το ίδιο paper-cut...

So... trust issues... Huh?

-L.c.f.r. =
Lunatic, Crazy, Frustrated, Rumbling.

Monday, December 20, 2010

Crack and Satan

Για να πάει καλά η εβδομάδα (μιας και μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο κάτι τέτοιο δεν φαντάζει ρεαλιστικό), θα προσπαθήσω μέσα από μια φωτογραφία, να σας δώσω δύο μικρές συμβουλές μπας και το σώσουμε το θέμα...

Βασικά, η φωτογραφία τα λέει όλα...

Δοκιμάστε τα και πείτε μου.
Όχι τίποτα άλλο, αλλά ο American Hero, G.I. Joe, δίνει το Thumbs Up...
Κάτι θα ξέρει το παλικάρι...

-Lcfr.

Sunday, December 12, 2010

Japanese Cheater

Ακόμα μια φορά, η άπω ανατολή μας εντυπωσιάζει...
Μας οδηγεί με την πλέον πρωτοποριακή μέθοδο αντιγραφής στο σχολείο.

Όπως μπορείτε να δείτε και μόνοι σας, τα λόγια είναι περιττά και το μόνο που πρέπει να γίνει, είναι να δώσουμε την αγάπη μας και πολλά συγχαρητήρια στην μαμά Ιαπωνία.

Σε ευχαριστούμε Ιαπωνία.
May you be, weirder every single day, for the rest of our lives.
Thank you.

-Lcfr.

Holy Bible

Κι όμως!
ΤΟ ΝΟΗΜΑ της Χριστιανικής βίβλου, που τόσο πολύ αγαπάτε, μπορεί να συμπτυχθεί σε μια και μόνο πρόταση.
Ορίστε αγαπημένα μου Χριστιανικά προβατάκια...

Ανοίχτε τα μάτια σας και σκεφτείτε τον λόγο που χρειάζεστε θρησκεία...
-Lcfr.

Saturday, December 11, 2010

Dogs VS Cats

Τυχαία, μου ξύπνησε το αιώνιο ερώτημα που απασχολεί χρόνια τον ανθρώπινο είδος..
Cats OR Dogs?
(όχι όχι.. δεν θα αναφερόμουν ΠΟΤΕ στο άλλο εξίσου αιώνιο ερώτημα του ανδρικού φύλου: "Boobs Or Ass", άρρωστοι και λατρεμένοι αναγνώστες!)
Επειδή λοιπόν, μεγάλωσα και με τα δυο κατοικίδια, δεν μπορώ να πάρω θέση...
Μπορώ αντιθέτως να μοιραστώ δύο φωτογραφίες που μπορεί να σας κάνουν να αποφασίσετε ευκολότερα...
Enjoy.

-Lcfr.
Ps. Always bet on Cats and Ass! ;)

X-Mas Card (WTF)

Επειδή σήμερα έχει χιονίσει σε αρκετές περιοχές της Αθήνας και επειδή αυτό το πρωινό Σαββάτου κρύβει μια ιδιαίτερη ομορφιά, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας την πιο περίεργη και ταυτόχρονα ανατριχιαστική χριστουγεννιάτικη φωτογραφία που έχει φτιαχτεί ποτέ...

!!!ΠΡΟΣΟΧΗ, IT CANNOT BE UNSEEN!!!

Αλήθεια... τι είναι αυτό το πράμα?
Ας μου εξηγήσει κάποιος, που πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας? Στα ανατριχιαστικά κόκκινα ρούχα που φοράει το ζευγάρι, στο υπερ-μεγέθες τσιμπούκι που κρατάει ο "αξιολάτρευτος" μουσάτος, ή μήπως στην κορδελίτσα που λανσάρει η όμορφη (κατα τα άλλα) κοπελίτσα? Χμ...
Ίσως να πρέπει να δώσουμε περισσότερη προσοχή στον τρομακτικά άδειο τοίχο και στο μοναχικό πιάνο που δένει την φωτογραφία...

Τι άλλο περίεργο έχει αυτή η φωτογραφία...
χμ... τι άλλο... τι άλλο...
Wait.
Τι κρατάει....
WHAT.
THE.
FUCK!!!!

(This picture, can't be unseen. No way. Really!)
-Lcfr.

Friday, December 10, 2010

A Helping Hand

Για να πω την αλήθεια μου, δεν είμαι άνθρωπος που απλώνω το χέρι μου εύκολα για να προσφέρω βοήθεια. Είναι από τα (πολλά) κακά χαρακτηριστικά μου, αλλά είναι η πραγματικότητα, και δεν ντρέπομαι να την πω.

Έρχονται όμως στιγμές που όταν το κάνω (σπάνια έως ποτέ), με γεμίζει. Το ξέρω ότι μπορεί να ακούγετε ματαιόδοξο, αλλά εάν αποφασίσω να το κάνω, θα το κάνω ό,τι και να συμβεί.

Φυσικά υπάρχει μια βασική προϋπόθεση. Να είμαι πεπεισμένος ότι το κάνω και αξίζει 100%. Εάν περάσει έστω ένα μόνο λεπτό, που θα αμφισβητήσω την οποία κίνησή μου, τότε πολύ απλά...

...πουφ!...
Σκόνη στο τοπίο και το "κόλπο της εξαφάνισης" θα ενεργοποιηθεί αυτόματα...

Είναι τόσο απλό, τόσο ρηχό και ΑΛΗΘΙΝΟ όσο ακούγεται.

Το νου σας ρεμάλια!!
Καλό απογευματοβράδυ. Να περάσετε καταπληκτικά.
Εγώ ξέρω πως θα το κάνω :)

-L.

Wednesday, December 8, 2010

Today

Κατάφερα λοιπόν να φτάσω στο σημείο να αμφισβητήσω τον εαυτό μου.

Να αμφισβητήσω την κρίση, την απόδοση, τον τρόπο σκέψης και φυσικά την αξιοπιστία μου. Στο σημείο αυτό, έφτασα σήμερα το μεσημέρι. Με κυρίευσε για κοντά 10 λεπτά. 10 ολόκληρα λεπτά να αναρωτιέσαι τι διάολο κανείς. Και εάν αυτό που κανείς είναι σωστό η λάθος. Μέσα σε αυτά τα 10 λεπτά, κατάφερα να αμφισβητήσω τις πράξεις και τις αποφάσεις του τελευταίου εξάμηνου.

Εάν βγεις κερδισμένος από όλο αυτό, τότε βελτιώνεσαι. Εξελίσσεσαι και ωριμάζεις.
Εάν βγεις χαμένος, τότε δυστυχώς μπαίνεις σε ένα δύσκολο τριπάκι που ποτέ δεν βγάζει σε καλό...

Αυτά λοιπόν, τα 10 σημερινά λεπτά, όπως αποδεικνύεται, ίσως να ήταν τα αποδοτικότερα των τελευταίων μηνών.

-L.

Tuesday, December 7, 2010

ΣΤΡΟΣ ΚΑΝ

Δεν είναι τυχαίο ότι στην συνάντηση του κου Στρος Καν με τον "Πρόεδρο της Δημοκρατίας", ΑΠΑΝΤΕΣ χαμογελούσαν, εκτός από έναν...


Αυτός ο ένας (που φαίνεται και στην φωτογραφία) πρέπει να ξέρει ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ το τι θα ακολουθήσει για το ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΘΝΟΣ.
Εύγε λοιπόν στον τυπάκο με την κατεβασμένη μούρη.
Εύγε που μπορεί με την έκφρασή του και μόνο, να μεταδώσει, τα μαντάτα που έφερε η Τρόικα...

ΣΤΟΣ ΚΑΝ, σαν να λέμε ΤΣENΚΙΝΣ ΧΑΝ!

Ερμ... πολιτικοποιημένο το σημερινό ποστ...
Κάτι δεν πάει καλά...
Θα πάρω ένα Depon και θα πέσω για ύπνο...

heh
:)

-Lcfr.

Sad Truth

Everybody leaves in the end...
Everybody dies in the end...

-Lcfr.

Monday, December 6, 2010

This My Sundown

Ένα μεγάλο ευχαριστώ.

This Is My Sundown


-Lcfr.

Saturday, December 4, 2010

WoW Cataclysm

Επειδή σε 3 ημέρες βγαίνει το καινούργιο Expansion του World Of Warcraft, (γνωστό παιχνίδι που καταστρέφει σχέσεις και προσωπική ζωή στο διάβα του μια ιδιαίτερη ευκολία) και επειδή του έχω ξεφύγει εδώ και κοντά έναν χρόνο, θα προσπαθήσω να αποτρέψω τον εαυτό μου αλλά και όλους εσάς από το να καούμε, επισυνάπτω αυτήν την φωτογραφία, που δεν είναι τίποτα άλλο από την ωμή πραγματικότητα...

Σκεφτείτε φίλοι μου... World Of Warcraft, ή προσωπική ζωή???
Όποιος απάντησε World Of Warcraft, να μου στείλει email τον server που παίζει και το όνομα του χαρακτήρα του :)

heh... αστειεύομαι... (?)

-Lcfr.

Thursday, December 2, 2010

Influence...

Στην ερώτηση: "Πόσο μπορεί να σε επηρεάσει ένα τηλεφώνημα, ή ένα μήνυμα, ή γενικά ένας άνθρωπος" όσο και ένα προσπαθώ δεν μπορώ να απαντήσω... Τουλάχιστον όχι αμέσως....

Ο μισός εαυτός μου, φωνάζει πως δεν με επηρεάζει τίποτα μιας και η λογική και ο χαρακτήρας μου είναι ισχυροί και δεν έχω ανάγκη από επιρροές τρίτων. Όμως την ίδια στιγμή ο άλλος μισός, μουτζώνει γελώντας τον πρώτο, αφού οι ενέργειες της καθημερινότητάς μου, δείχνουν αλλά...

Αλλά, που κραυγάζουν επιρροή. Και όχι μόνο επιρροή, αλλά αλλαγή συμπεριφοράς, πορείας και, το σημαντικότερο, αχνοφαίνεται ένα περίεργο πλάσιμο χαρακτήρα που σε νορμάλ συνθήκες δεν θα το σκεφτόσουν ΚΑΝ!

Μην γελιέστε αδέρφια και μην ακούτε κανέναν...
Όλος ο κόσμος επηρεάζεται.
ΟΛΟΣ.
Άλλοι περισσότερο και βαθύτερα και άλλοι λιγότερο και επιφανειακά...

Για παράδειγμα, το μούσι που έχω τις τελευταίες εβδομάδες, ΘΕΛΩ και το έχω. Δεν έχω επηρεαστεί από κανέναν...

Ερμ...
Ναι...
Σας έπεισα έτσι;
Είμαι σίγουρος.. :)

-L.
Ps. "Άλλαξες πολύ μετά τον στρατό Lcfr..." μου έλεγαν...
"Που να δείτε τι έχω κάνει το τελευταίο χρόνο..." απαντάω πλέον εγώ...

Wednesday, December 1, 2010

Misery...

Σήμερα αποφάσισα να απομακρύνω από την ζωή μου όσους είναι μίζεροι. Και μην κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε. Είναι πιθανό οι περισσότεροι από εσάς να έχετε μια μεγάλη δόση μιζέριας στην καθημερινότητά σας, την οποία όχι μόνο δεν περιορίζετε αλλά τις περισσότερες φορές την διαιωνίζετε!

Το "δράμα" υπάρχει παντού και, ας μην γελιόμαστε, οι γυναίκες το έχουν στον υπερθετικό βαθμό. Πολλές από αυτές, όταν δεν υπάρχει δράμα, νιώθουν έξω από τα νερά τους και θα κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους, είτε για να το βρουν, είτε για να το δημιουργήσουν από το μηδέν.

Δεν αμφιβάλλω, ότι μπορεί να έχεις συνηθίσει στην μιζέρια και την ματαιοδοξία. Μεγιά σου και χαρά σου. Δεν χρειάζεται όμως σε αυτήν την κατηφόρα να παρασέρνεις και τους γύρω σου. Τι διάολο σου φταίνε;

Κάτσε λοιπόν και βάλτωσε στο φανταστικό σου δράμα, χωρίς όλους αυτούς που κοιτάζουν, τις περισσότερες φορές, το ποτήρι μισογεμάτο.

Ένα μεγάλο FUCK YOU, και μια ζέστη αγκαλιά σε όλους αυτούς.
Λυπάμαι που σας το λέω, αλλά έτσι όπως πάτε, θα πεθάνετε μόνοι σας.

Τι?
Γίνομαι γραφικός?
Ίσως.
Πλέον όμως, ο "γραφικός" είναι γείτονας του "αληθινός" τις ημέρες που ζούμε.

-Lcfr.
PS. Οποίος νομίζει ότι αναφέρομαι σε αυτόν, καλύτερα να κοιτάξει τον διπλανό του.

Tuesday, November 30, 2010

Solicitude Silence

Σήμερα το Menu έχει ό,τι γράφει ο τίτλος του post...
So enjoy it, while it lasts...

-L.

Monday, November 29, 2010

Leslie Nielsen RIP

Leslie Nielsen
R.I.P.
February 11, 1926 November 28, 2010

:(

Ps. By the way, όσο έκπληξη μου προκάλεσε η είδηση του θανάτου του, άλλη τόση μου προκάλεσε το γεγονός ότι ήταν ακόμα ζωντανός... Respect πάντως, μιας και ήταν ο άνθρωπος που δεν χαμογελούσε ΠΟΤΕ στην κάμερα και ταυτόχρονα έκανε όσους τον βλέπουν να ξεκαρδίζονται...

Rest In Piece
you funny bastard...


-L.

Friday, November 26, 2010

Epic FAIL pic, is EPIC

Όσες φωτογραφίες που να αποδεικνύουν ότι οι γνωστοί "κατς" αγώνες πάλης, είναι μουσαντένιοι, δεν θα με κάνουν να μετανιώνω, που τα παιδικά μου χρόνια ήταν γεμάτα από τον ΧΟΥΛΚ ΧΟΓΚΑΝ και τον ΟΥΛΤΙΜΕΙΤ ΓΟΥΟΡΙΟΡ του WWF.

Μέχρι και κουκλάκια είχα με τους αγαπημένους μου wrestlers...
Όπως και να έχει, η Epic Fail Pictures, είναι πραγματικά EPIC!!

Enjoy!
-L.

Ladies LOVE Money

Δεν μπορώ να παραβλέψω την ΕΚΠΛΗΞΗ που μου προκάλεσε η παρακάτω φωτογραφία...

OK-OK!!!
Με πιάσατε.!
Ειρωνεύομαι τις γυναίκες που κοιτάζουν το πορτοφόλι των ανδρών!
Είμαι ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου, που σκέφτομαι κάτι τέτοιο και θα έπρεπε να καώ στην πύρινη κόλαση του Άδη για όλα τα αμαρτήματα των ανδρών.
...but wait...
Δεν υπονοώ κάτι περίεργο ή ψεύτικο...
Σωστά?

heh :)

-L.

Thursday, November 25, 2010

Favorite Movie Test

Η κλασσικότερη ερώτηση των σινεφίλ είναι η εξής:
"Πoια είναι η αγαπημένη σου ταινία?"
Εσύ φίλε αναγνώστη, που ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ πoια είναι αυτή που επιλέγεις σαν καλύτερη, ο φίλος μου o Mephisto και εγώ, σας προσφέρουμε το απόλυτο test για να απαντήσετε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ σε αυτό το ΔΥΣΚΟΛΟ και μερικές φορές, άβολο ερώτημα...
Απαντήστε στις ερωτήσεις της φωτογραφίας που ακολουθεί και με βάση το αποτέλεσμα, δείτε ποια ταινία είναι η καλύτερή σας!

Το test είναι 100% αξιόπιστο, ΕΧΕΜΥΘΟ και στο τέλος του, σε κάνει να αναρωτηθείς τι διάολο έκανες εχθές το βράδυ...

Φυσικά, για να μην σας επηρεάσω δεν, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΔΕΝ, θα αποκαλύψω ποια ταινία μου βγήκε εμένα...

Μια προφορά του Mephisto.
Cheers bra'!

-L.

They say...

Λένε πώς οι επιλογές του κάθε ανθρώπου τον χαρακτηρίζουν για μια ζωή. Κάτι σαν αόρατη ταμπέλα που σε ακολουθεί για πάντα.

Διακριτικά θα διαφωνήσω.

Βλέπετε μερικές φορές οι επιλογές μας πάνω στην καθημερινότητα, μας κάνουν παρορμητικούς, απόλυτους και (μερικές φορές) αυταρχικούς. Χωρίς απαραίτητα να σημαίνει ότι όλα αυτά είναι μέρος του εαυτού σου.

Μπορεί, για παράδειγμα εγώ, να έκανα μια λανθασμένη (για τον πολύ κόσμο) επιλογή και να μην το μετάνιωσα ούτε λεπτό. Αυτομάτως δεν γίνομαι "λάθος" άνθρωπος. Απλά ίσως παρορμητικός και επίμονος.

Στο παρελθόν το έχω κάνει πολλές φορές. Και είμαι σίγουρος ότι θα το ξανακάνω άλλες τόσες. Όχι γιατί χαρακτηρίζομαι από αυτό, αλλά επειδή επενδύω πολλά πάνω στους άλλους.

Ελπίζω να γνωρίζετε όλοι σας, τι παθαίνει αυτός που επενδύει πολλά πάνω σε άλλους...

Yup. Καλά μαντέψατε.
Τρώει το κεφάλι του.

Πάντα.



-L.
Ps. Το "Getting away with it (all messed up)" των James, είναι extra δώρο από εμένα για εσάς.. ;)

Wednesday, November 24, 2010

Wrong

There is one thing REALLY wrong about me.

I don't give up.


EVER.


-Lcfr.

Loneliness

Μερικές φορές η μοναξιά είναι κάτι που σου ρουφάει το μεδούλι...
Άλλοι το ρίχνουν στο ποτό...
Άλλοι τρώνε τον άμπακο μπας και γεμίσουν το κενό...
Άλλοι δοκιμάζουν ναρκωτικά και καταλήγουν τα χειρότερα πρεζάκια του κόσμου...

Υπάρχει φυσικά, και η λύση που μπορείτε να δείτε στην επισυναπτόμενη φωτογραφία...
Ό,τι μπορεί κάνει κανείς...

Εγώ το ρίχνω στην μουσική... (βλέπε προηγούμενο post)

-Lcfr.

Tuesday, November 23, 2010

BB take care.

Δυστυχώς, το τραγούδι που ακολουθεί, το άκουσα πρώτη φορά λίγο πριν, από έναν άνθρωπο που ίσως δεν θα ξαναδώ...

Κρίμα, γιατί ήταν πανέμορφος άνθρωπος, όπως άλλωστε και το τραγούδι.
Ελπίζω να σας αρέσει, όπως μου αρέσει και εμένα...

Volbeat - The Garden's Tale

Enjoy.

-Lcfr.
Ps. Bye bye... /hug

Epic Pic, is EPIC!

Όπως λέει και ο τίτλος...

Epic PICTURE, is EPIC
Enjoy

-Lcfr

I'm back!

Αδέρφια...

Πως είμαστε σήμερα?
Ξέρω ξέρω... Δεν έχω εμφανιστεί αρκετές ημέρες και είμαι ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι σας έχω λείψει ιδιαίτερα...

Και εμένα.
Αυτό είναι σίγουρο.
Πέρασα μερικές ευχάριστες στιγμές αυτό το διάστημα οι οποίες με κράτησαν μακρυά. Άρα όπως μπορείτε να καταλάβετε, η απουσία μου ήταν για καλό ;)
Well, i'm back now. So everything is back to normal. Να περιμένετε αρκετή μουσική, αρκετή χολή, και πολλές σκέψεις από το πειραγμένο μου μυαλό.

Καθημερινά και όμορφα...

Ευχαριστώ που κρατήσατε τις επισκέψεις σας καθημερινές και ας μην ήμουν εδώ...

;)

-Lcfr.

Thursday, November 18, 2010

WTF Week

Η εβδομάδα με πάει κόντρα, αλλά αντιστέκομαι σθεναρά...

Πολύ μουσική (παλιά & νέα) και καλή παρέα.

More details tomorrow.
Later killjoys!
-L.

Wednesday, November 17, 2010

Yup,
I'm still here...

-L.

Saturday, November 13, 2010

Music Talk

Αντικειμενικά σας το λέω...
Είμαι Υποκειμενικός 100%...
(... λογοπαίγνιο χειρίστου είδους...το ξέρω)

Εχθές είχα μια μεγάλη "σύγκρουση" με τον αδερφό μου, για το εάν υπάρχει αντικειμενικότητα στην μουσική. Η σύγκρουση αυτή φυσικά, δεν οδήγησε σε κάποιο αποδεκτό αποτέλεσμα μιας και είναι το ίδιο ξεροκέφαλος με εμένα.

Το όλο θέμα ξεκίνησε από την πρότασή του:
"Ο "ταδε" drummer είναι ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ στην Metal μουσική"

Όπως μπορείτε να καταλάβετε, αυτή μόνο η πρόταση με έβγαλε από τα ρούχα μου! Το "μαντρί" στο οποίο πήγε να με βάλει, έκανε την πέτσα να προσπαθεί να τρέξει μακρυά από το απολλώνιο κορμί μου.
Ποιος είναι αυτός που θα πει τι ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ρε μεγάλε? Ποιος πέθανε και του έδωσε τον θρόνο της βαθμολόγησης και κρίσης της ΜΟΥΣΙΚΗΣ? Δεν ξέρω για εσάς, άλλα όταν ξύπνησα το πρωί, παρατήρησα ότι ζω σε έναν κόσμο που Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΘΕΜΑ ΓΟΥΣΤΟΥ. Εκτός και εάν αυτό το πράμα άλλαξε... τα τελευταία 20 λεπτά που κάθομαι και γράφω αυτές τις γραμμές...

Η μουσική δεν είναι σαν το ποδόσφαιρο, ή τον στίβο αδέρφια! Σε αυτές τις κατηγορίες υπάρχει στόχος. Όποιος πρώτος πιάσει τον στόχο, καλώς ή κακώς, είναι νικητής, άρα και ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ (δεν θα μπω στην διαδικασία να αναφερθώ στις λαμογιές και στις ρεμούλες με στημένα παιχνίδια και ντοπαρισμένους αθλητές. Έλεος.)

Θα προσπαθήσω να σας θυμίσω τι θα πει ΓΟΥΣΤΟ γιατί θα τρελαθούμε:

Γούστο, είναι αυτό που χαρακτηρίζει όλα τα πράγματα/δραστηριότητες/ανάγκες/επιθυμίες/επιλογές που ΣΑΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΝ και σας ΑΡΕΣΟΥΝ. Στην μουσική λοιπόν, όπως και σε όλα τα πράγματα στην ζωή, δεν υπάρχει κάποιος κακός κύριος με κουστούμι και ένα πιστόλι στο χέρι που σας αναγκάζει να σας αρέσει το τάδε είδος μουσικής και το δείνα μουσικό όργανο. Αυτά θα τα καταλάβετε ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ. Το γούστο δεν μας το φτιάχνουν οι τηλεοράσεις, οι κριτικοί (μην χέσω) και τα περιοδικά.

Το γούστο είναι μέσα μας.
Το δύσκολο είναι να το βρούμε και να το αναπτύξουμε στο επίπεδο που θέλουμε.
Αντικειμενικότητα σε τέτοια θέματα δεν χωράει. Ίσως χωράει στα μυαλά των περισσοτέρων που περιμένουν τρίτοι να τους φτιάξουν άποψη. Δυστυχώς αυτοί είναι πολλοί την σημερινή εποχή...
Η αντικειμενικότητα είναι για τα ζωάκια που κάνουν "μπεεεεεεεε" μπροστά στις τηλεοράσεις και τις κριτικές, στο καλά κλεισμένο τους μαντρί!

Πραγματικά έχω κουραστεί να γράφω για τα ΒΑΣΙΚΑ πράγματα...

-Lcfr.

Friday, November 12, 2010

WTF email

Εχθές αργά το βράδυ, έλαβα ένα email (που φυσικά το είδα το πρωί) που ήταν κάπως επιθετικό στο πρόσωπό μου. Ανθέλληνας, κακότροπος, πεσιμιστής και «επαναστάτης του πληκτρολογίου» ήταν μερικά από τα επίθετα που μου στόλιζε η κοπελίτσα για το χθεσινό μου post με τίτλο "GREECE 2010". Δεν μπορώ να μην απαντήσω σε κάτι τέτοιο, μιας και η επίθεση είναι directly σε εμένα.

 

Για αρχή δεν είμαι ανθέλληνας. Απλά αυτό το πράγμα που έχω γύρω μου, δεν το θεωρώ άξιο να το αποκαλέσω ΠΑΤΡΙΔΑ μου, μιας και επειδή έχω ζήσει στο εξωτερικό, μπορώ και ξεχωρίζω τι θα πει οργάνωση και θέληση για εξέλιξη και τι θα πει απραγία και ρεμούλα. Τέτοια θέληση δεν υπάρχει σε αυτόν εδώ τον τόπο. Και τα κακεντρεχή σχόλια τύπου: «Σήκω λοιπόν, και πήγαινέ στο εξωτερικό να ζήσεις» επίσης είναι άκυρα, γιατί δεν θα μου πείτε τι θα κάνω.

 

PERIOD.

 

Και όλα αυτά δεν τα λέω επειδή είμαι πεσιμιστής, καταθλιπτικός και γενικότερα ανικανοποίητος σαν άνθρωπος.

Αντιθέτως μπορώ να πω. Η συγκεκριμένη περίοδος της ζωής μου, με βρίσκει ακριβώς εκεί που θέλω. Φυσικά πρέπει να κάνω ένα-δυο, μικρές αλλαγές για ακόμα καλύτερη ποιότητα (που θα γίνουν στο κοντινό μέλλον) αλλά όλα πηγαίνουν ρολόι.

 

Άρα, τέτοιου ύφους emails πέφτουν, μεγαλόπρεπα, στο κενό.

 

Deal with my superiority.

 

-Lcfr.

Thursday, November 11, 2010

Greeks 2010

Σήμερα, ένας παλιός φίλος (CAT), μου έκανε μια ερώτηση με αρκετό ζουμί μέσα της...

"Τι γνώμη έχεις για την εποχή που ζούμε?"

Όσοι με γνωρίζετε, θα μπορείτε να προβλέψετε μέσα στις άκρες τι απάντησα.
Αλλά μην προτρέχετε...

Η κατάσταση της χώρας μας ίσως είναι η χειρότερη. Είναι καταστάσεις που περιμένεις να φτάσεις, έτσι ώστε να μπορέσεις κάποια στιγμή να κοιτάξεις με φιλοδοξίες προς τα πάνω. Να πιάσεις που λένε, τον πάτο, να κοιτάξεις τι είναι πιο κάτω (κάνει και ομοιοκαταληξία) για να αρχίσεις (αναγκαστικά) να ανεβαίνεις με αξιώσεις.

Να βελτιώνεσαι. Να εξελίσσεσαι.

Το δυστύχημα στην όλη υπόθεση είναι ότι ο κλήρος για το ποιος θα ζήσει την κατηφόρα, έπεσε στην γενιά των γεννημένων τέλη '70 και αρχές/μέσα '80. Οι σημερινοί 30άριδες και 40άριδες που βρίσκονται στην πιο παραγωγική περίοδο της ζωής τους έχουν την "τύχη" να κληρονομήσουν την ανοργανωσιά, την ρεμούλα, την επιπολαιότητα, τον ωχαδερφισμό, την αλητεία, την κλεψιά, την πλουτοκρατία, την εκμετάλλευση, την απαξίωση και την αισχροκέρδεια των παλαιότερων γενιών.
Μέσα στο ίδιο σκεπτικό, σκεφτείτε αυτό:
Τι έχετε δει τα τελευταία 5 χρόνια να πηγαίνει καλά σε αυτόν τον τόπο?
Τι υπάρχει που είναι ικανό να μας κάνει υπερήφανους?

Ακριβώς αυτό αδέρφια.

ΤΙΠΟΤΑ!

Κάτι άκουσα τις προάλλες και το συγκράτησα. (το θυμήθηκα όσο έγραφα αυτές τις γραμμές)
"Γεννήθηκα Έλληνας, Μεγάλωσα Έλληνας, Ντρέπομαι που είμαι Έλληνας"

Βαρύ και ανθελληνικό έτσι?

Μπορείτε να μου πείτε ποιος ξύπνησε από χάδι στα αυτάκια?
ΚΑΝΕΙΣ.

Accept that.

-Lcfr.

Wednesday, November 10, 2010

Haduken!!

Respect @ Street Fighter.
Ha-DDDDDUUUUUUUUUUUUUUUUKKKKKKKEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEENNNNNNNNNNNNNNNNNN

-Lcfr

Everybody Lies...

Οι άνδρες, λέει μια έρευνα, λένε 1.092 ψέματα το χρόνο και οι γυναίκες 728!

Λογικό το βρίσκω αδέρφια. Σκεφτείτε το.

Για να κουμαντάρεις την γυναίκα, πρέπει να την «ταΐζεις» αυτό που θέλει και όχι απαραίτητα την αλήθεια.

Γιατί συμβαίνει αυτό? Αδαείς φίλοι μου. Θα σας ανοίξω τα μάτια.


Kαλώς η κακώς, η γυναίκα είναι φτιαγμένη έτσι, για να ζει στο δικό της παραμύθι. Με τον πρίγκιπα την κακιά μάγισσα και τους εκάστοτε δράκους, που είναι υποχρεωμένο να έχει. Αντιθέτως ο άνδρας, (ή έστω ένα ποσοστό των ανδρών, μιας και έχουμε πουστέψει αρκετά) προτιμούν να ξέρουν την αλήθεια ωμή. Μερικές φορές μπορείς να πέσεις σε γυναίκα που να λέει τα πράγματα με το όνομά τους (αυτό φυσικά είναι το καλύτερο). Μπορεί όμως να σου τύχουν γυναίκες που, αφού σε βρήκαν μπόσικο, θα σου πουν και τα 728 ψέματα του έτους, μέσα σε ένα βράδυ. Και το χειρότερο δεν σας το έχω πει ακόμα...

 

Όλα αυτά τα ψέματα, μπορεί να στα πουν μέσω SMS ή μέσω τηλέφωνου... (Welcome to Hell and have a nice day...)

 

Το ρητό που πρέπει να ακολουθεί ο κάθε ένας (ανεξαρτήτου φύλου) είναι ένα και μοναδικό:

Trust NO ONE!!

Κάτι ήξερε ο Mulder και η Scully στο X-files..


Και για να το χαλαρώσουμε λίγο το θέμα, ας πάμε στα πιο δημοφιλή ψέματα (με βάση τα αποτελέσματα της ίδιας έρευνας):

Άνδρες:

1.«Όχι, μωρό μου. Δεν φαίνεσαι χοντρή με αυτό το φόρεμα»

2. «Πίνω ένα τελευταίο»

Γυναίκες:

1. «Δεν έχω τίποτα, σου είπα. Καλά είμαι» (το κλασσικό και αθάνατο.)
2. «Δεν είναι καινούριο αυτό. Το έχω εδώ και χρόνια. Δεν το θυμάσαι;»

 

Το συχνότερο ψέμα που λεεί ο Yours truly, είναι το εξής:

 

«Με συγχωρείς, αλλά έχω σχέση.»

 

Heh

:)

 

-Lcfr.

Monday, November 8, 2010

Jenna Jameson

Really?
REALLY JENNA?

I mean, REALLY????

-Lcfr.

Sunday, November 7, 2010

Don't Cheat!

Τι άλλο μπορεί να σκεφτούν οι αγαπημένοι μου Ιάπωνες...

Πρακτικός τρόπος για να αποτρέψεις τους μαθητές να αντιγράφουν?
Μα φυσικά αυτό που λειτουργεί χρόνια τώρα, με αποτελεσματικότητα στα αξιολάτρευτα άλογα.

ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ:
Observe:

Ξανά πήγαινα σχολείο για ΠΛΑΚΑ, εάν ζούσα αυτό το σκηνικό.
ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ ΣΑΣ ΛΕΩ!!

-Lcfr

Sunday Japanese Girl

Yup,
Φτάσαμε στην Κυριακή που ανεβάζω το τελευταίο Japanese Girl.
Δεν είναι τελευταίο επειδή κάποιος/κάποια μου "έβαλε χέρι" και δεν μπορώ να συνεχίσω... ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ.
Απλά το σημερινό είναι το τελευταίο αρχείο που μπορώ να ανεβάσω στο Imageshack (αρχείο μέχρι 5mb). Όλα τα άλλα που έχω είναι 6-7mb... άρα από την επόμενη εβδομάδα, θα την βγάζουμε με απλά .jpgs... Sorry about that :/

Όπως και να έχει, enjoy το σημερινό...

-Lcfr
Ps. Εάν έχετε εσείς, send ASAP.

God Is Not Dead

"Here at the edge of this world,
Here I gaze at a pantheon of oak, a citadel of stone,
If this grand panorama before me is what you call God...
...Then G o d is not dead"

Saturday, November 6, 2010

Parent Questions

Ίσως από τα σπάνια πράγματα που με ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ στην περίπτωση που κάποια στιγμή θα γίνω πατέρας (ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑ) είναι όταν η μικρή έκδοση του εαυτού μου (a.k.a. ο γιος μου), με ρωτήσει σεξουαλικού τύπου ερωτήσεις Όπως για παράδειγμα:

-Μπαμπά τι είναι αυτό που προεξέχει στο παντελόνι σου?
-Μπαμπά πως γίνονται τα παιδιά?
-Μπαμπά τι σου έκανε η νταντά, εχθές στο μπάνιο?

Ερωτήσεις που πραγματικά ούτε τώρα που δεν πρέπει να έχω το άγχος τους, δεν μπορώ να απαντήσω χωρίς να γίνω γραφικός και εκνευριστικά εριστικός (όσοι με γνωρίζετε από κοντά, ξέρετε για τι πράγμα μιλάω).
Why even bother θα μου πείτε.
Καλά τα λέτε, δεν διαφωνώ. Όμως κάποια ημέρα θα πρέπει όλες αυτές τις ερωτήσεις να μπορέσω να τις απαντήσω χωρίς κανένα πρόβλημα.

Shit.
Με έπιασε ένα άγχος απογευματιάτικο...
Και να φανταστείτε ότι όλες αυτές οι σκέψεις μου ήρθαν από την φωτογραφία με τα τέσσερα πάνελς από το comic "Powers".

Damn you comics!
DAMN YOU TO HELL!!!

Oh please, somebody STOP ME!!!
Πολυλογώ τσάμπα και βερεσέ...

-Lcfr.

Not Lazy...

Καιρός δεν ήταν να βρεθεί ένας καινούργιος μη-ενοχικός προσδιορισμός για την τεμπελιά?

Δεν είμαστε τεμπέληδες λοιπόν. Απλά εξοικονομούμε ενέργεια. Είμαστε δηλαδή ΤΣΙΓΚΟΥΝΗΔΕΣ στην άσκοπη κατανάλωση πολύτιμης (ελέω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης) ενέργειας...

Τώρα νιώθω καλύτερα... ;)
-Lcfr.

Opportunities...

Friday, November 5, 2010

Show OFF!!!

Αυτά παθαίνει όποιος είναι επιδειξίας.
Και όχι, δεν αναφέρομαι στους γνωστούς και αγαπημένους καμπαρντινάκιδες των σκοτεινών δρόμων...

-Lcfr.

V For Vendetta

REMEMBER,
REMEMBER,

The 5Th of November...

Κάτι σαν σήμερα...

-Lcfr.
Reminder from Miss Earthbound

Thursday, November 4, 2010

PopCorn & Brain

Το συμπέρασμα που μπορώ να βγάλω μετά τα σημερινά, είναι ότι οι ημέρες όσο πάνε και χειροτερεύουν. Εκεί που περιμένεις ότι τα πράγματα θα στρώσουν, τσουκ, σκάνε το ένα μετά το άλλο και φτάνεις στο ground zero. Εκεί που όλα είναι λευκά...

Αφού λοιπόν φτάσεις σε αυτό το σημείο, θέλω να ξέρετε ότι υπάρχουν δυο μονοπάτια για να ακολουθήσεις. Το πρώτο και πιο διαδεδομένο, είναι να βάλεις τις φωνές. Να εκραγείς και όσα έχεις μέσα σου, να τα βγάλεις με ένα μεγάλο χαμό (αποτελεσματικότητα: 45%)

Το δεύτερο μονοπάτι είναι να κανείς τεστ αντοχών στον εαυτό σου και όλα αυτά που σε προβληματίζουν, ενοχλούν, στεναχωρούν, χαλάνε, πονάνε, πειράζουν, εκνευρίζουν, γονατίζουν και τέλος ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΥΝ, να τα κρατήσεις μέσα στο μυαλό σου. Στο μικρό αυτό κουτάκι που χρησιμοποιείς από μικρό παιδί. Φυσικά δεν μπορείς αυτό να το κάνεις για πάντα. Δυστυχώς όχι. Τα κρατάς μέχρι η μικρή φλέβα που έχεις στο μέτωπό σου, κάνει το γλυκύτατο (POP) και βρεθείς στο νοσοκομείο. (αποτελεσματικότητα: 2%)
(όσοι δεν γνωρίζουν τον θόρυβο (POP) που αναφέρω, θα πρέπει να ντρέπονται, αλλά επειδή είμαι καλός άνθρωπος, φανταστείτε το σαν τον θόρυβο που κάνει το καλαμπόκι όταν σκάει... εξου και το όνομα POP corn... Έξυπνο έ?)

Εσύ φίλε αναγνώστη, τι κανείς σε ανάλογες περιπτώσεις? Ποιο ρημαδο-μονοπάτι ακολουθείς?

Με τιμά που εγώ είμαι ο αρχιτέκτονας του 2ου?
(για να μην σπάσει η προαναφερθείσα φλέβα τρώω δημητριακά με πολύ δροσερό γάλα)

-Lcfr.