Πάει λοιπόν και ο Γκιόλιας...
O αθώος blogger/δημοσιογράφος/ραδιοφωνικός παραγωγός/εκτιμητής μπρούτζινων σκευών κουζίνας και πολλά (σκοτεινά ή όχι) άλλα, βρίσκεται πλέον σε τόπο χλοερό.
Αλήθεια σας λέω, δεν στεναχωρήθηκα.
Δεν θα πω ότι χάρηκα βέβαια, αλλά δεν στεναχωρήθηκα ούτε για ένα λεπτό.
Όχι για κάποιον μισανθρωπιστικό λόγο. Στο κάτω-κάτω για έναν άνθρωπο μιλάμε. Δεν μπορώ να παραβλέψω όμως, ότι η σαπίλα που υπάρχει σε αυτόν τον τόπο, φουντώνει και διογκώνεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Μετά λύπης μου, πρέπει να παραδεχθώ ότι ΚΑΙ τα blogs πλέον έχουν γίνει γαϊτανάκι για κάποιους «αθώους» και μη κατευθυνόμενους δημοσιογράφους. Μπορείς εύκολα να χρησιμοποιείς το πέπλο της ανωνυμίας και μια διεύθυνση (βλέπε επίσημη διεύθυνση του troktiko.blogspot.com: Lester International Company, 80 broad street Monrovia, Λιβερία) και να γράφεις ότι σου κατεβεί στο μυαλό, χωρίς να υπολογίζεις τι συνέπειες μπορεί να έχουν. Όχι όμως να μας το παίζεις αθώα περιστερά όταν αρχίζουν και βγαίνουν πράγματα για εσένα...
Τώρα θα μου πείτε τι κάθομαι και σας λέω όταν κρύβομαι αναπαυτικά πίσω από το ψευδώνυμο μου χωρίς να έχω καμία έννοια. Όμως εγώ, αγαπημένοι μου αναγνώστες:
* Δεν κατευθύνω.
* Δεν επικρίνω. (καλά, ίσως μερικές φορές ;)
* Δεν έχω συμφέροντα.
* Δεν έχω απώτερο σκοπό.
* Δεν έχω υποχρεώσεις.
Διατηρώ το blog, για τον λόγο που πρέπει να διατηρείτε ένα blog:
Pure Enjoyment
Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Ναι ρε!
Χίλιες φορές posts με αστείες φωτογραφίες, καμία σκέψη για να σας νανουρίσω και αρκετή μουσική για να μαθαίνουν οι αδαής, παρά posts με δημοσιογραφίστικο ύφος και αθώες περιστερές στο background.
Ουστ!
-Lcfr.
No comments:
Post a Comment