Αφού λοιπόν φτάσεις σε αυτό το σημείο, θέλω να ξέρετε ότι υπάρχουν δυο μονοπάτια για να ακολουθήσεις. Το πρώτο και πιο διαδεδομένο, είναι να βάλεις τις φωνές. Να εκραγείς και όσα έχεις μέσα σου, να τα βγάλεις με ένα μεγάλο χαμό (αποτελεσματικότητα: 45%)Το δεύτερο μονοπάτι είναι να κανείς τεστ αντοχών στον εαυτό σου και όλα αυτά που σε προβληματίζουν, ενοχλούν, στεναχωρούν, χαλάνε, πονάνε, πειράζουν, εκνευρίζουν, γονατίζουν και τέλος ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΥΝ, να τα κρατήσεις μέσα στο μυαλό σου. Στο μικρό αυτό κουτάκι που χρησιμοποιείς από μικρό παιδί. Φυσικά δεν μπορείς αυτό να το κάνεις για πάντα. Δυστυχώς όχι.
Τα κρατάς μέχρι η μικρή φλέβα που έχεις στο μέτωπό σου, κάνει το γλυκύτατο (POP) και βρεθείς στο νοσοκομείο. (αποτελεσματικότητα: 2%)(όσοι δεν γνωρίζουν τον θόρυβο (POP) που αναφέρω, θα πρέπει να ντρέπονται, αλλά επειδή είμαι καλός άνθρωπος, φανταστείτε το σαν τον θόρυβο που κάνει το καλαμπόκι όταν σκάει... εξου και το όνομα POP corn... Έξυπνο έ?)
Εσύ φίλε αναγνώστη, τι κανείς σε ανάλογες περιπτώσεις? Ποιο ρημαδο-μονοπάτι ακολουθείς?
Με τιμά που εγώ είμαι ο αρχιτέκτονας του 2ου?
(για να μην σπάσει η προαναφερθείσα φλέβα τρώω δημητριακά με πολύ δροσερό γάλα)
-Lcfr.
1 comment:
το θέμα ειναι πιό μονοπάτι θα φέρει το αποτέλεσμα που θες.
-Στο πρώτο "διώχνεις" αυτό που νιώθεις με αποτέλεσμα να αισθανθείς καλύτερα κι αν απευθύνεσαι σε κάποιον,να βάλεις τα όρια κτλ κτλ.
-Στο δεύτερο απλά χαλιέσαι διπλά!
Για μένα το καλύτερο ίσως είναι πρώτα να συγκρατηθείς,να σκεφτείς κ μετά να ΤΑ ΠΕΙΣ!
Δεν το έφαρμόζω πάντα αλλά προσπαθώ..μια ψυχή μου έλεγε:
-Να μάθεις να κάνεις υπομονή κ βούτα τη γλώσσα στο κεφάλι σου πριν μιλήσεις!!!
Πραγματικά με έχει βοηθήσει...!
Post a Comment