Όπως οι περισσότεροι από εσάς γνωρίζεται, αρκετές φορές στο παρελθόν έχω ανεβάσει φωτογραφίες από μια κοπελίτσα που γαργαλάει τα γούστα μου. Μέχρι που αυτό σταμάτησε να συμβαίνει.
Εχθές λοιπόν, η Jessica Nigri, αυτή η ξανθιά Αμερικάνα που φτιάχνει, φοράει και φωτογραφίζεται με στολές παρμένες από χαρακτήρες της Pop Culture (comics, video games, ταινίες, τηλεοπτικές σειρές κτλ) ανέβασε μια φωτογραφία που με έφερε στα όριά μου. Μάλλον με έσπρωξε πέρα από αυτά, μιας και είχα φτάσει στο παραπέντε εδώ και καιρό.
Για να έχετε ολοκληρωμένη εικόνα, σας επισυνάπτω την εν λόγω φωτογραφία και συνεχίζω.
(επί τη ευκαιρία, η συγκεκριμένη φωτογραφία έχει κοντά στα 50.000 Likes στο Facebook) |
Κουίζ: Που εστιάζει κατευθείαν το ματάκι σας?
Φαντάζομαι πως η απάντηση όλων, είναι τα αριστερό φρύδι που είναι λίγο πιο στραβό από το δεξί...
Yeah.... Βλέποντας κάτι τέτοιες φωτογραφίες που κραυγάζουν απόγνωση και μια διαρκή αναζήτηση προσοχής (γνωστό και σαν attention whoring) δεν μπορώ να μην ξενερώνω και να μην χαλιέμαι σε σημείο αηδίας και λύπησης.
Επειδή το έψαξα το θέμα πριν ξεκινήσω να γράφω, διάβασα μερικές απόψεις για να έχω ολοκληρωμένη εικόνα. Υπάρχουν οι απόψεις που υποστηρίζουν πως δεν πρέπει να μας ενοχλεί που τα ρούχα "εκθέτουν" συγκεκριμένα σημεία του κορμιού τους, μιας και είναι ερασιτεχνικές δημιουργίες με προσωπικές πινελιές και πολύ φαντασία. Και πως, στο κάτω-κάτω, εάν είσαι πουριτανός ή σε ενοχλεί το θέαμα, μπορείς εύκολα να μην τις κοιτάζεις.
Όπως προανέφερα, οι Cosplayers, ενσαρκώνουν κάποιους φανταστικούς χαρακτήρες. Άλλοι φοράνε πολλά και άλλοι λίγα ρούχα. Εάν αποφασίσεις να υποδυθείς κάποιον που είναι προκλητικός, θεωρώ φυσιολογικό να αποκαλύψεις λίγο παραπάνω δέρμα στην προσπάθειά σου να τηρήσεις τον χαρακτήρα. Όταν όμως με κάθε ευκαιρία και όσο ανακριβές είναι το αποτέλεσμα, μας πασάρεις απλόχερα το ψεύτικο στήθος σου, μόνο και μόνο για να ερεθίσεις το κοινό, καταντάει ενοχλητικό. Μειωτικό μπορώ να πω.
Αντικειμενοποίηση της γυναίκας λοιπόν. Η προβολή δηλαδή της γυναίκας ως σεξουαλικό αντικείμενο.
Όταν το κάνει κάποιος άνδρας, είναι φαλλοκράτης, σεξιστής, εκμεταλλευτής και ανήθικος, σε έντονο φλερτ με τα νομικά μονοπάτια της κοινωνίας. Όταν το κάνει γυναίκα, τιτλοφορείται "Biatch", ζηλόφθονη και συνήθως ακολουθείται από το ρητό "όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια".
Αναρωτιέμαι λοιπόν για το πώς λέγεται η γυναίκα που αντικειμενοποιεί τον εαυτό της, για μερικές χιλιάδες "Likes" στο Facebook, για bookings εμφανίσεων σε διάσημες Pop Culture εκθέσεις και για κάποια χιλιάδες δολάρια τον μήνα. Λέγεται Πόρνη, -με την ευρεία έννοια του επιθέτου μιας και δεν ξέρουμε εάν ψωνίζεται- ή μήπως λέγεται πανέξυπνη επιχειρηματίας που παίζει με το μυαλό των ερεθισμένων "φίλων" της και εκμεταλλεύεται με επιτυχία το σαλάκι που στάζει, όταν την αντικρίζουν στην οθόνη?
Σας μιλώ ειλικρινά, πως δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα. Το φέρνω από εδώ, το σκέφτομαι από εκεί αλλά καταλήγω στο ίδιο σημείο. Το μυαλό μου επιμένει να μου λέει πως η Jessica Nigri που μας πασάρει το ψεύτικο στήθος της στο όνομα του Cosplay, δεν διαφέρει σε τίποτα από την Candice Swanepoel που μας πασάρει τα οπίσθιά της, στο όνομα της μόδας.
Κάνω λάθος, ή απλά δεν μπορώ να ξεχωρίσω την διαφορά, που, βαθειά μέσα μου ξέρω πως υπάρχει?
Φακ Ιτ.
Κανονικά θα έπρεπε να απολαμβάνω το θέαμα σαν καθαρόαιμο αρσενικό και να μην με απασχολούν αυτά τα πράγματα. Σωστά;
Yeah.... Βλέποντας κάτι τέτοιες φωτογραφίες που κραυγάζουν απόγνωση και μια διαρκή αναζήτηση προσοχής (γνωστό και σαν attention whoring) δεν μπορώ να μην ξενερώνω και να μην χαλιέμαι σε σημείο αηδίας και λύπησης.
Επειδή το έψαξα το θέμα πριν ξεκινήσω να γράφω, διάβασα μερικές απόψεις για να έχω ολοκληρωμένη εικόνα. Υπάρχουν οι απόψεις που υποστηρίζουν πως δεν πρέπει να μας ενοχλεί που τα ρούχα "εκθέτουν" συγκεκριμένα σημεία του κορμιού τους, μιας και είναι ερασιτεχνικές δημιουργίες με προσωπικές πινελιές και πολύ φαντασία. Και πως, στο κάτω-κάτω, εάν είσαι πουριτανός ή σε ενοχλεί το θέαμα, μπορείς εύκολα να μην τις κοιτάζεις.
Όπως προανέφερα, οι Cosplayers, ενσαρκώνουν κάποιους φανταστικούς χαρακτήρες. Άλλοι φοράνε πολλά και άλλοι λίγα ρούχα. Εάν αποφασίσεις να υποδυθείς κάποιον που είναι προκλητικός, θεωρώ φυσιολογικό να αποκαλύψεις λίγο παραπάνω δέρμα στην προσπάθειά σου να τηρήσεις τον χαρακτήρα. Όταν όμως με κάθε ευκαιρία και όσο ανακριβές είναι το αποτέλεσμα, μας πασάρεις απλόχερα το ψεύτικο στήθος σου, μόνο και μόνο για να ερεθίσεις το κοινό, καταντάει ενοχλητικό. Μειωτικό μπορώ να πω.
Αντικειμενοποίηση της γυναίκας λοιπόν. Η προβολή δηλαδή της γυναίκας ως σεξουαλικό αντικείμενο.
Όταν το κάνει κάποιος άνδρας, είναι φαλλοκράτης, σεξιστής, εκμεταλλευτής και ανήθικος, σε έντονο φλερτ με τα νομικά μονοπάτια της κοινωνίας. Όταν το κάνει γυναίκα, τιτλοφορείται "Biatch", ζηλόφθονη και συνήθως ακολουθείται από το ρητό "όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια".
Αναρωτιέμαι λοιπόν για το πώς λέγεται η γυναίκα που αντικειμενοποιεί τον εαυτό της, για μερικές χιλιάδες "Likes" στο Facebook, για bookings εμφανίσεων σε διάσημες Pop Culture εκθέσεις και για κάποια χιλιάδες δολάρια τον μήνα. Λέγεται Πόρνη, -με την ευρεία έννοια του επιθέτου μιας και δεν ξέρουμε εάν ψωνίζεται- ή μήπως λέγεται πανέξυπνη επιχειρηματίας που παίζει με το μυαλό των ερεθισμένων "φίλων" της και εκμεταλλεύεται με επιτυχία το σαλάκι που στάζει, όταν την αντικρίζουν στην οθόνη?
Σας μιλώ ειλικρινά, πως δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα. Το φέρνω από εδώ, το σκέφτομαι από εκεί αλλά καταλήγω στο ίδιο σημείο. Το μυαλό μου επιμένει να μου λέει πως η Jessica Nigri που μας πασάρει το ψεύτικο στήθος της στο όνομα του Cosplay, δεν διαφέρει σε τίποτα από την Candice Swanepoel που μας πασάρει τα οπίσθιά της, στο όνομα της μόδας.
Κάνω λάθος, ή απλά δεν μπορώ να ξεχωρίσω την διαφορά, που, βαθειά μέσα μου ξέρω πως υπάρχει?
Φακ Ιτ.
Κανονικά θα έπρεπε να απολαμβάνω το θέαμα σαν καθαρόαιμο αρσενικό και να μην με απασχολούν αυτά τα πράγματα. Σωστά;
Λάθος.
-Lcfr.