Friday, November 1, 2013

Isabella

Μιας και είναι Παρασκευή, ας κλείσουμε την εβδομάδα με κάτι που είναι αρκετά dear σε εμένα, παρμένο από το Isabella και γράφτηκε Παρασκευή.
Enjoy.

....fade in...

Παρασκευή είναι... τ' ακούς;

Παρασκευή βράδυ και εγώ είμαι για ακόμα μια φορά μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μου και σου γράφω. Σου γράφω γιατί όσο και να θέλω, δεν μπορώ να σου μιλήσω. Και σου γράφω κάτι που δεν ξέρω καν εάν έχω το κουράγιο να σου στείλω...

Με ενοχλεί λοιπόν...
Με ενοχλεί περισσότερο από όσο περίμενα.

Με ενοχλεί η απόσταση που πλέον μας χωρίζει. Με ενοχλεί και θυμώνω με τον εαυτό μου, που με ενοχλεί τόσο πολύ...

Γιατί να είσαι εκεί;

Γιατί η πορεία της ζωής σου, έτσι ξαφνικά και απότομα να σε οδηγήσει τόσο μακριά; Γιατί η ίδια μου η πατρίδα να μην με βοηθάει να μπορώ να σε κοιτάζω στα μάτια όποτε θέλω; Γιατί να μην μπορώ να σε αγγίξω και η μόνη πλέον επαφή μαζί σου, να είναι μέσα από τα αναθεματισμένα πλήκτρα του υπολογιστή;

Ξέρω... πολλά "γιατί" μαζεμένα, αλλά αυτά έχω τώρα.
Αυτά έχω!!

...

Άραγε, αυτά τα "γιατί" υπάρχουν μέσα σου; Αναρωτιέμαι... Άραγε βλέπεις τα πράγματα από την ίδια γωνία που τα βλέπω εγώ, ή συνεχίζεις την ζωή σου βάζοντας τον χρόνο, την απόσταση και τον θλιβερό χειμώνα που ξεκινάει, να μας σβήσει σαν μια ιστορία που σιγά-σιγά μεταμορφώνεται σε ανάμνηση, χωρίς να το θέλει;

Προσπαθώ, ειλικρινά προσπαθώ να ζήσω με την απόσταση σαν το μόνο δεδομένο που πλέον υπάρχει αυτήν την στιγμή, αλλά μου είναι τόσο δύσκολο...

Ίσως να είναι τα θέλω μου που δεν με αφήνουν να αποδεχτώ τα πράγματα όπως πραγματικά είναι. Να θεωρήσω δηλαδή την κατάσταση μη αναστρέψιμη και να ξημερώνω τις ημέρες μου, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι γύρω μου, που αλίμονο μην και τους πειράξεις την ρουτίνα τους και απειλήσεις το βόλεμά τους. Οι περισσότεροι από αυτούς, φοβούνται να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω. Εγώ δυστυχώς, δεν είμαι έτσι.

Παρόλα αυτά προσπαθώ. Αλλά η ανάσα μου φωνάζει το οικείο όνομά σου.

Και δεν θέλω να το ξεχάσω ούτε για ένα λεπτό...

Πες μου...
Η απόσταση που μας χωρίζει είναι μόνο χιλιομετρική;

Μακάρι να με καταλαβαίνεις...
Αλήθεια... με καταλαβαίνεις;

Παρασκευή είναι... τ' ακούς;

...fade out...

-Lcfr.

No comments: