Tuesday, December 31, 2013

Sunshine

Δεν γίνεται να μην κλείσω το έτος με μουσική. 

Εάν στα καθημερινά ακούσματά σας είναι η Lady Gaga ή η Πάολα, κάντε ένα διάλειμμα και ακούστε ένα τραγούδι που έπαιξα αρκετές φορές το 2013 και χαρακτηρίζεται από απλότητα, ηρεμία και ποιότητα μουσικής.

(ναι, είναι διασκευή του "You are my sunshine")

See ya all around...



Α και που είστε, ξεκινήστε να κάντε σε τακτά χρονικά διαστήματα, μια κίνηση που μπορεί να φτιάξει την ημέρα του άλλου.
Ε?

Λέω εγώ τώρα.

-Lcfr.

Last Post 2013

Ααααααααxxxx....

Πως καταλαβαίνεις πως είναι παραμονή πρωτοχρονιάς...


Φυσικά αναφέρομαι στο σιχαμένο Facebook, που γεμίζει από σοφιστικέ βαρετές φωτογραφίες, με δήθεν βαρυσήμαντες δηλώσεις, carpe diems και new year resolutions, ανακυκλώνοντας με απόλυτη επιτυχία αυτά που έλεγαν πέρισυ τέτοια εποχή.

Pathetic, I know.

Σε αντίθεση σε όλα αυτά, εγώ έχω να δηλώσω με βαριά χροιά και έντονη φωνή, αυτό που είπα σε ανύποπτο χρόνο εχθές το βράδυ:

"Το 2014 δεν έχει έρθει ακόμα και ήδη μας τα έχει κάνει τσουρέκια!"

Ευχές και λοιπά τέτοια γραφικά δεν έχω. Κοιτάξτε να περάσετε όμορφα σήμερα, οικογενειακά, φιλικά ή γκομενικά και δείτε την αυριανή ημέρα σαν αυτό που πραγματικά είναι.


Μια ακόμα Τετάρτη σαν όλες τις άλλες.

Α... και που 'σαι 2013...
Μπορώ επιτέλους να σου πω να πας να γαμηθείς. 

-Lcfr.

Monday, December 30, 2013

Hidden From You

Heh,

Τελικά τις τελευταίες ημέρες, αποδεικνύεται εμπράκτως κάτι πολύ σημαντικό. 

Το δυσκολότερο και ίσως πιο ψυχοφθόρο πράγμα που μπορείς να κάνεις μέσα στο 24ωρό σου, είναι να προσπαθείς να κρυφτείς από κάποιον που θέλεις να σε ψάξει.



Trust me. 

-Lcfr.

Saturday, December 28, 2013

Speed Of Time

Λένε, πως όταν αντικρίσεις τον έρωτα της ζωής σου, ο χρόνος σταματά.
Αυτό που δεν σου λένε όμως, είναι πως όταν ο χρόνος ξανά ξεκινήσει, τρέχει σαν τρελός για να αναπληρώσει το κενό που άφησε.

Μέσα σε αυτήν την βιασύνη, είναι αρκετά πιθανό να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της, έστω και για μια στιγμή. Στιγμή που είναι αρκετή για να την χάσεις οριστικά.

Να είσαι σίγουρος δειλέ πως αυτό θα σε κάνει να αναρωτηθείς, εάν ήταν τελικά ο έρωτας της ζωή σου, ή κάποια αυταπάτη που προκάλεσε το φλερτ των ματιών σου με το φως.

-Lcfr.

Thursday, December 26, 2013

Adieu

H μητέρα μου, μου είχε πει το εξής...

"Όπως θα μπει το νέο έτος, με τον ίδιο τρόπο θα βγεί..."

Εύχομαι λοιπόν, να μπει το έτος, όπως ακριβώς θέλετε.


Adieu από εμένα.

-Lcfr.

Music 2013

Εχθές κάναμε την ανασκόπιση του 2013 και τα μαθήματά του, διαδοχικά λοιπόν, ήρθε η στιγμή του κλασσικού πλέον Δεκεμβριανού μουσικού άρθρου. Στο οποίο γράφω και θα σχολιάζω τα τραγούδια που άκουσα περισσότερο το έτος που φεύγει.

Πολλοί νέοι και αξιόλογοι δίσκοι το έτος αυτό, με λίγος όμως να σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό. Μπορεί αυτό να ακούγεται αρκετά στενάχωρο, αλλά όταν έχεις δυνατά ακούσματα από το παρελθόν, τότε τα επισκέπτεσαι συχνά και καλύπτεις τις μουσικές και όχι μόνο ανάγκες σου.
Τουλάχιστον έτσι κάνω εγώ.

Για πάμε λοιπόν...
===================
Στο νούμερο 6 θα βρούμε τους VNV Nation και το "Illusion". Φαντάζομαι πως εάν με ξέρετε έστω και λίγο, θα μπορέσετε να καταλάβετε γιατί επιλέγω το συγκεκριμένο τραγούδι τόσο ψηλά. Οκ-οκ. Δίνω τα πάντα για ένα τραγούδι που εκφράζει ανοιχτά συναισθήματα, με δυνατό στίχο και με την μουσική απλά να συνοδεύει σε δεύτερο ρόλο. Το Illusion, τα έχει όλα αυτά.

Αγαπημένος στίχος: "It's not what i believe... It doesn't matter anyway..."



===================
Στο νούμερο 5 θα βάλω το καινούργιο τραγούδι των A Perfect Circle με τίτλο "By and Down". Η καθαρά υποτονική διάθεση του τραγουδιού αυτού, το κάνει να ξεχωρίζει από το πλήθος των συγκροτημάτων που δημιουργούν παραπλήσια alternative μουσική. Ο κύριος Keenan και η παρέα του, παραδίδουν ποιότητα για ακόμα μια φορά, έστω και μετά από 10 ολόκληρα χρόνια μουσικής απουσίας.

Αγαπημένος στίχος: "Its no easier mission, holding onto how I picture you..."



===================
Δεν θα μπορούσε να μην είναι ο "Θλιβερός Χειμώνας" των Daylight Misery στο νούμερο 4 των επιλογών μου. Εντάξει, έχω γράψει αρκετές φορές για το πάθος μου για το συγκρότημα και το επίπεδο μουσικής που δημιουργούν. Το συγκεκριμένο τραγούδι, το είχα πρωτοακούσει πριν κάποια χρόνια, χωρίς στίχους και πριν καλά-καλά οριστικοποιηθεί η μουσική του. Είχα καταλάβει από τότε κιόλας, πως θα είναι το τραγούδι που θα στιγματίσει την μπάντα και το ελληνικό στοιχείο τους. Masterfully done.

Αγαπημένος στίχος: "...σαν μαύρο σπίρτο διπλωμένο, καμένο, τελειωμένο..." 


===================
Καλά, μην μου πείτε πως σας κάνει εντύπωση πως στο νούμερο 3 βρίσκουμε για ακόμα μια φορά το "Back to You" του Brett Anderson. Μπορεί να με πείτε γραφικό ή ακόμα και ενοχλητικά επαναλαμβανόμενο  με τις επιλογές μου, αλλά  για να πω την αλήθεια μου, δεν με ενδιαφέρει και τόσο. Όσα μου έχει "πει" το τραγούδι αυτό, δεν μου τα έχει πει κανένα άλλο ΠΟΤΕ. Άρα ναι, "Back to You" στο νούμερο 3, γιατί ακόμα γουστάρω. Ίσως περισσότερο από το 2012.

Αγαπημένος στίχος: "...its slavery but in disguise..."



===================
 Στην runner up θέση νούμερο 2, θα βρούμε τους Σουηδούς In Flames και τo "Evil in a closet" του 2004. Δεν μπορώ να μετρήσω τις φορές που το τραγούδι αυτό με ακολουθούσε στα ακουστικά μου αυτό το έτος.

Αγαπημένος στίχος: "I wish that i could say... i wish that i could be your...".



===================
 Το 2013 είναι το έτος που έμαθα τους Πολωνούς Blinded. Το 2013 είναι το έτος που λάτρεψα τόσο πολύ το "Affliction XXVII II MMIX" που θα του δώσω την πρωτιά χωρίς δεύτερη σκέψη. Όσο και να προσπαθήσω αγαπημένοι μου, δεν μπορώ να σας περιγράψω τι σπουδαίο και μεγαλοπρεπές εκπέμπουν οι στίχοι και η μουσική του τραγουδιού αυτού. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι λέξεις είναι φτωχές και παραπανίσιες.

ΠΟΛΥαγαπημένος στίχος: "Well, I shall have to stay here forever and ever..."

Σημείωση: Το τραγούδι θα το ανεβάσω και σε Live εκτέλεση αμέσως μετά την κανονική. 
(spoilers: Το Live σηκώνει και τους νεκρούς όρθιους)



Ορίστε και η ακουστική, ζωντανή εκτέλεση του καλύτερου τραγουδιού για το έτος 2013:



Φέτος για να κλείσω τις μουσικές μου επιλογές θα αναφέρω και μερικά honorable mentions. Τραγούδια που για λίγο, δεν κατάφεραν να μπουν στο top 6.
(clicky στα ονόματα για τα youtube videos)


Πάει λοιπόν και αυτή η χρονιά. Με τα καλά της, τα πολλά κακά της και τις εμπειρίες να μας βαραίνουν την πλάτη. Δεν ξέρω εάν θα τα ξαναπούμε μέχρι την αλλαγή του χρόνου. (εδώ δεν ξέρω εάν θα συνεχίσω να γράφω το 2014) Οι πιθανότητες πάντως γέρνουν προς το να γράψω ακόμα ένα post. 

Εάν όμως δεν, σας εύχομαι τα καλύτερα.

Υγεία πάνω από όλα και αμέσως μετά μουσική.

Non Serviam

Wednesday, December 25, 2013

End of 2013

Έχουμε μπει για τα καλά στις εορταστικές ημέρες και σε λιγότερο από μια εβδομάδα, το δύσκολο 2013 θα μας αφήσει μια για πάντα. Σκέφτηκα λοιπόν να μαζέψω τις σκέψεις μου και να αποτυπώσω τα πράγματα που μου έμαθε το έτος που φεύγει.
Φυσικά δεν μπορούν να λείπουν τα σχόλιά μου, που τόσα χρόνια αγαπάτε (δεν θέλω ού!!)

  • Τα επαναλαμβανόμενα λάθη, παύουν να είναι λάθη και μεταμορφόνονται σε επιλογές.
  • Όλα, μα ΌΛΑ κάποια στιγμή πληρώνονται. Χωρίς να υπολογίζουν τίποτα και κανέναν.
  • Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο. Ουδέν όμως...
  • Μην μπλέκεις φιλικές σχέσεις με εργασία. Η μαγιά καταστρέφει.
  • Η ευτυχία δεν έρχεται με τα χρήματα. Ίσως όμως, αυτά σε βοηθούν να την φέρεις λιγάκι πιο κοντά.
  • Μην μπλέκεις ποτέ με ανθρώπους που δεν σε ενθουσιάζουν. Η μαγιά και εκεί, είναι καταστροφική και για τους δυο.
  • Η μουσική και η γάτα, είναι τα μόνα θηλυκά που δεν θα σου που ΠΟΤΕ ψέματα.
  • Το τραγούδι "Back to you" έχει την ικανότητα να σε χαλαρώσει και να κοιμηθείς, όταν η αϋπνία σε φέρνει στα πρόθυρα της τρέλας.
  • "Ο άνδρας στην ζωή του, πληρώνει 3 πράγματα: τα λάθη, τα πάθη και τις παραγγελιές" (By Mr. Γ)
  • Η τηλεόραση είναι πιο χρήσιμη σαν οθόνη για τον υπολογιστή σου. Σε κάνει να ξεχάσεις οριστικά τα ελληνοτούρκικα κανάλια της χώρα σου.
  • Το να γράφεις στο χαρτί και όχι στο πληκτρολόγιο, έχει τεράστια διαφορά και αξία. 
  • Η γεύση της μπύρας μετά την 4η βραδινή, αλλάζει. Μην με ρωτάτε εάν αλλάζει προς το καλύτερο, ή προς το χειρότερο... Δεν θυμάμαι.
  • Η ζωή χωρίς γάτα, είναι ανούσια και βαρετή. Τα χεράκια μου έχουν τα σημάδια που το επιβεβαιώνουν.
  • Ο Παπακαλιάτης έκανε ταινία. Δεν την έχω δει και δεν θα την δω. Γκέ-Γκέ;
  • Την ώρα που οι περισσότεροι άνδρες γυμνάζονται στο γυμναστήριο, το μυαλό τους εστιάζει στο σεξ. Για να μην παρεξηγηθώ, είπα οι περισσότεροι και όχι όλοι.
  • Τα περσινά χειμωνιάτικα γάντια που ακόμα έχεις, σου κάνουν. Απλά πρέπει να μαζέψεις το κουράγιο, να τα βγάλεις από την ντουλάπα και να τα βάλεις στα χέρια σου.
  • Οι συνεχόμενες συναυλίες, θα σε αναγκάσουν να κοιτάξεις την ταυτότητά σου, για να δεις πόσο χρόνων είσαι. Και ακολούθως να αναστενάξεις με θλίψη.
  • Μερικές φορές, το να ρίχνεις λίγο νερό στο κρασί σου και να αναθεωρείς μερικές σου στάσεις, μπορεί να σου βγει σε καλό. Ίσως σου βάλει ξανά ποιοτικούς ανθρώπους στην ζωή σου.
  • Εάν δεν είσαι αρκετός για κάποιον, πάρτο απόφαση, κάντου κωλοδάχτυλο και κάνε το ninja κόλπο της εξαφάνισης μια και καλή.
  • Η τελευταία σκηνή του "Lost In Translation" είναι ίσως η πιο συναισθηματικά έντονη σκηνή που έχω δει στην ζωή μου σε ταινία.
  • Η λατρεία για τα Ποπ κόρν συνεχίζεται.
  • Ξ λατρεία για το Eternal Sunshine Of A Spotless Mind συνεχίζεται.
  • Η Jessica Nigri, τελικά, δεν είναι δα και τόσο όμορφη. Χα. Πως αλλάζει ο άνθρωπος ε?
  • Το παρελθόν σου, ότι και να περιέχει μέσα του, θα σε ακολουθεί για πάντα. (Mental Note: μην το μοιράζεσαι με κανέναν και σε καμία περίπτωση)
  • Οι άνθρωποι αλλάζουν με τα χρόνια. Άλλοι προς το καλύτερο και άλλοι προς το χειρότερο.
  • Όλα στην ζωή, γυρίζουν και επαναλαμβάνονται. Αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά, πως είναι μια πουτάνα γυριστρούλα.
  • Ένα μόνο δευτερόλεπτο είναι αρκετό να αλλάξεις την ζωή σου.
  • Τα όνειρα, μπορούν να παίξουν άσχημο παιχνίδι στο μυαλό σου. Το κακό είναι πως δεν μπορείς να τα ελέγξεις.
  • Το email, εξακολουθεί να έχει ιδιαίτερη αξία σαν μέσω επικοινωνίας.
  • Τελικά το "Lcfr" δεν είναι πραγματικό όνομα! Who knew??!
  • Το Facebook αν και αναγκαίο κακό τις ημέρες μας, είναι ότι πιο καταστροφικό υπάρχει στο Internet.
  • Ναι-ναι. Οι Ελληνίδες γυναίκες βλέπουν διαρκώς σκληρό πορνό. Deal with it.
  • Τα περιστέρια είναι ακόμα ο φόβος και ο τρόπος. Επαναλαμβάνω:ΦΟΒΟΣ & ΤΡΟΜΟΣ!
  • Ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να ζυγίζει τις καταστάσεις που ζει. Όταν κάτι τον χαλάει περισσότερο από ότι τον φτιάχνει, why even bother?

Και για φινάλε:

Η ζωή, χωρίς μουσική είναι ένα λευκό χαρτί.
Γεμάτη προοπτική, αλλά απίστευτα βαρετή...

Καλές γιορτές.

-Lcfr.

Saturday, December 14, 2013

Moving On

Το να ξεπεράσεις μια κατάσταση που σου έχει αφήσει κατάλοιπα, ίσως είναι από τα δυσκολότερα πράγματα που πρέπει να κάνεις στην ζωή σου. Να βάλεις γεγονότα και ανθρώπους πίσω σου, χωρίς να ξανά απασχολήσεις το μυαλό σου με αυτούς. Υπάρχουν λοιπόν αυτές οι σπάνιες στιγμές, που τα πάντα γύρω σου είναι τόσο καθαρά και κρυστάλλινα, που το ανηφορικό βουνό που απλώνεται μπροστά σου και έχεις να αντιμετωπίσεις, άλλαξε φόρεμα και είναι πλέον πεδιάδα.

Και μόλις αυτή η στιγμή ξεθωριάσει και φύγει, η κατάσταση που έπρεπε να ξεπεράσεις είναι πλέον τόσο μακριά, που φαντάζει κουκκίδα στον ορίζοντα...

Καλό Σαββατοκύριακο. 

-Lcfr.

Friday, December 6, 2013

Insomniac

Το να έχω ένα μεγάλο πρόβλημα ύπνου τα βράδια δεν είναι σπάνιο πλέον φαινόμενο για εμένα. Είχε σταματήσει εδώ έναν μήνα κοντά, αλλά επανήλθε και μου δείχνει τα δόντια του.

Αφού δεν μπορώ να κοιμηθώ, αποφάσισα να γράψω.

Τι να γράψω;
Ξέρω εγώ...

Είναι από τις (πλέον) αρκετές φορές που έχω γράψει αρκετές εκατοντάδες γραμμές, αλλά καμία, ΜΑ ΚΑΜΙΑ δεν μου αρέσει και δεν με εκφράζει. Όσο παράδοξο και παράλογο και εάν ακούγεται, τις γραμμές που γεννά το μυαλό μου, λίγα λεπτά μετά τις απορρίπτει σε χρόνο DT. 

Η αιτία της αϋπνίας, είναι μια και ΜΟΝΟ μια:

Σκέψεις. Το μαρτύριο του κατακλυσμού σκέψεων, λέξεων, προσώπων, καταστάσεων και κυρίως αυτό το καταραμένο "what if...".

Τι θα μπορούσε να είχε γίνει, εάν μερικές λεπτομέρειες είχαν ακολουθήσει διαφορετικό μονοπάτι. Τι θα είχε γίνει και που θα βρισκόμουν αυτήν εδώ την στιγμή εάν τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως τελικά πήγαν. Είμαι σίγουρος πως δεν θα ήμουν στον καναπέ μου, με ένα κεφάλι καζάνι από την έλλειψη ύπνου και την υπερφόρτωση σκέψεων...

Και αυτό που με ενοχλεί είναι ότι τελειώνοντας αυτές τις λέξεις, θυμήθηκα πως ζω στην χώρα που πληρώνεις πολύ ακριβά (και μερικές φορές άδικα) τα λάθη που παραδέχθηκες πως έκανες και πως η Κατερίνα Στικούδη συγκαταλέγεται ανάμεσα στις Ελληνίδες τραγουδίστριες...

Τώρα που την θυμήθηκα και αυτήν την ατάλαντη, δεν υπάρχει περίπτωση να κοιμηθώ.

Σιχτίρ Παρασκευιάτικο...

Παρόλα αυτά, σας εύχομαι ένα καλό ΠΣΚ. Δώστε του να καταλάβει. 
Και εάν δεν καταλάβει με την πρώτη, ξαναδοκιμάστε μέχρι να το πάρει το μήνυμα. 

Even Stronger, 2014.
-Lcfr.

Thursday, December 5, 2013

Seconds

Έχουν περάσει αρκετές ημέρες που δεν έχω ανεβάσει κάποιο τραγουδάκι που μου αρέσει και χαρακτηρίζει εύστοχα την περίοδο αυτή. (τρανή εξαίρεση φυσικά είναι το post για τους Puressence)

Σήμερα Πέμπτη, το τραγούδι που με καταστρέφει στο repeat, είναι το Second των Katatonia.

Αυτό λοιπόν το τραγούδι, με κάνει να σκέφτομαι όλες τις έντονες στιγμές που ζω, καλές ή κακές. Θλίβομαι όμως με το πόσο γρήγορα περνάνε και με το γεγονός πως, ότι και να κάνεις, δεν μπορείς να τις προλάβεις...

...όσο γρήγορα και να τρέξεις πίσω τους...


-Lcfr.

Tuesday, December 3, 2013

Dont Forget To Remember

Εάν θυμάμαι καλά, πρέπει να ήταν καλοκαίρι του 1996 που ένας αλλοδαπός τότε φίλος, μου έδωσε για τις διακοπές ένα "φοβερό" όπως το αποκαλούσε CD μουσικής, που θα μου άρεσε πολύ.

Πιτσιρικάς τότε, είχα μια διαρκή δίψα για καινούργια μουσική, ειδικά πάνω στο ξένο alternative rock, μιας και από τότε σιχαινόμουν τα ελληνικά μουσικά σχήματα, που τα περισσότερα (όχι όλα) μιλούν για την Ελληνική αθάνατη καψούρα και φυσικά τα ναρκωτικά.

Που να ήξερα ότι περίπου 20 χρόνια μετά, θα έχω την ίδια και ίσως μεγαλύτερη δίψα για μουσική.

Ήταν λοιπόν η πρώτη φορά που άκουσα το ομώνυμο και πρώτο δισκάκι των Puressence και όπως καλά είχε προβλέψει ο φίλος μου, το λάτρεψα. Δεν ξέρω εάν είναι οι αναμνήσεις που κουβαλάει από εκείνο το καλοκαίρι στον Άγιο Ανδρέα, αλλά το θεωρώ ίσως από τους σταθμούς της μουσικής μου εξέλιξης.

Φυσικά δεν είχα ιδέα ότι μετά από κάποια χρόνια, το συγκρότημα από το Manchester θα απολάμβανε τόση μεγάλη αγάπη από το ελληνικό κοινό. Ανταπέδωσε φυσικά αυτήν την αγάπη με δεκάδες συναυλίες και περιοδείες στην χώρα μας. Οι Puressence έκαναν όνομα στην Ελλάδα και φυσικά το υποστήριζαν με κάθε τους νέο μουσικό βήμα, αν και η ίδια τους η πατρίδα δεν τους είχε σε τόσο μεγάλη εκτίμηση. Είχα διαβάσει στο παρελθόν πως τους είχε γίνει η πρόταση, να αλλάξουν "ρότα" και να το γύριζαν σε pop, αλά Savage Garden. Φυσικά είπαν όχι και έξι στουντιακά albums μετά, το συγκρότημα ανακοίνωσε την οριστική του διάλυση.

Μαζί με αυτό, διαλύεται και ένα τεράστιο μουσικό κομμάτι της ψυχής μου.

Puressence: 1992-2013
Don't forget to remember.

Adieu.

-Lcfr.