Εάν θυμάμαι καλά, πρέπει να ήταν καλοκαίρι του 1996 που ένας αλλοδαπός τότε φίλος, μου έδωσε για τις διακοπές ένα "φοβερό" όπως το αποκαλούσε CD μουσικής, που θα μου άρεσε πολύ.
Πιτσιρικάς τότε, είχα μια διαρκή δίψα για καινούργια μουσική, ειδικά πάνω στο ξένο alternative rock, μιας και από τότε σιχαινόμουν τα ελληνικά μουσικά σχήματα, που τα περισσότερα (όχι όλα) μιλούν για την Ελληνική αθάνατη καψούρα και φυσικά τα ναρκωτικά.
Που να ήξερα ότι περίπου 20 χρόνια μετά, θα έχω την ίδια και ίσως μεγαλύτερη δίψα για μουσική.
Ήταν λοιπόν η πρώτη φορά που άκουσα το ομώνυμο και πρώτο δισκάκι των Puressence και όπως καλά είχε προβλέψει ο φίλος μου, το λάτρεψα. Δεν ξέρω εάν είναι οι αναμνήσεις που κουβαλάει από εκείνο το καλοκαίρι στον Άγιο Ανδρέα, αλλά το θεωρώ ίσως από τους σταθμούς της μουσικής μου εξέλιξης.
Φυσικά δεν είχα ιδέα ότι μετά από κάποια χρόνια, το συγκρότημα από το Manchester θα απολάμβανε τόση μεγάλη αγάπη από το ελληνικό κοινό. Ανταπέδωσε φυσικά αυτήν την αγάπη με δεκάδες συναυλίες και περιοδείες στην χώρα μας. Οι Puressence έκαναν όνομα στην Ελλάδα και φυσικά το υποστήριζαν με κάθε τους νέο μουσικό βήμα, αν και η ίδια τους η πατρίδα δεν τους είχε σε τόσο μεγάλη εκτίμηση. Είχα διαβάσει στο παρελθόν πως τους είχε γίνει η πρόταση, να αλλάξουν "ρότα" και να το γύριζαν σε pop, αλά Savage Garden. Φυσικά είπαν όχι και έξι στουντιακά albums μετά, το συγκρότημα ανακοίνωσε την οριστική του διάλυση.
Μαζί με αυτό, διαλύεται και ένα τεράστιο μουσικό κομμάτι της ψυχής μου.
Πιτσιρικάς τότε, είχα μια διαρκή δίψα για καινούργια μουσική, ειδικά πάνω στο ξένο alternative rock, μιας και από τότε σιχαινόμουν τα ελληνικά μουσικά σχήματα, που τα περισσότερα (όχι όλα) μιλούν για την Ελληνική αθάνατη καψούρα και φυσικά τα ναρκωτικά.
Που να ήξερα ότι περίπου 20 χρόνια μετά, θα έχω την ίδια και ίσως μεγαλύτερη δίψα για μουσική.
Ήταν λοιπόν η πρώτη φορά που άκουσα το ομώνυμο και πρώτο δισκάκι των Puressence και όπως καλά είχε προβλέψει ο φίλος μου, το λάτρεψα. Δεν ξέρω εάν είναι οι αναμνήσεις που κουβαλάει από εκείνο το καλοκαίρι στον Άγιο Ανδρέα, αλλά το θεωρώ ίσως από τους σταθμούς της μουσικής μου εξέλιξης.
Φυσικά δεν είχα ιδέα ότι μετά από κάποια χρόνια, το συγκρότημα από το Manchester θα απολάμβανε τόση μεγάλη αγάπη από το ελληνικό κοινό. Ανταπέδωσε φυσικά αυτήν την αγάπη με δεκάδες συναυλίες και περιοδείες στην χώρα μας. Οι Puressence έκαναν όνομα στην Ελλάδα και φυσικά το υποστήριζαν με κάθε τους νέο μουσικό βήμα, αν και η ίδια τους η πατρίδα δεν τους είχε σε τόσο μεγάλη εκτίμηση. Είχα διαβάσει στο παρελθόν πως τους είχε γίνει η πρόταση, να αλλάξουν "ρότα" και να το γύριζαν σε pop, αλά Savage Garden. Φυσικά είπαν όχι και έξι στουντιακά albums μετά, το συγκρότημα ανακοίνωσε την οριστική του διάλυση.
Μαζί με αυτό, διαλύεται και ένα τεράστιο μουσικό κομμάτι της ψυχής μου.
Puressence: 1992-2013
Don't forget to remember.
Adieu.
-Lcfr.
No comments:
Post a Comment