Insomniac

Το να έχω ένα μεγάλο πρόβλημα ύπνου τα βράδια δεν είναι σπάνιο πλέον φαινόμενο για εμένα. Είχε σταματήσει εδώ έναν μήνα κοντά, αλλά επανήλθε και μου δείχνει τα δόντια του.

Αφού δεν μπορώ να κοιμηθώ, αποφάσισα να γράψω.

Τι να γράψω;
Ξέρω εγώ...

Είναι από τις (πλέον) αρκετές φορές που έχω γράψει αρκετές εκατοντάδες γραμμές, αλλά καμία, ΜΑ ΚΑΜΙΑ δεν μου αρέσει και δεν με εκφράζει. Όσο παράδοξο και παράλογο και εάν ακούγεται, τις γραμμές που γεννά το μυαλό μου, λίγα λεπτά μετά τις απορρίπτει σε χρόνο DT. 

Η αιτία της αϋπνίας, είναι μια και ΜΟΝΟ μια:

Σκέψεις. Το μαρτύριο του κατακλυσμού σκέψεων, λέξεων, προσώπων, καταστάσεων και κυρίως αυτό το καταραμένο "what if...".

Τι θα μπορούσε να είχε γίνει, εάν μερικές λεπτομέρειες είχαν ακολουθήσει διαφορετικό μονοπάτι. Τι θα είχε γίνει και που θα βρισκόμουν αυτήν εδώ την στιγμή εάν τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως τελικά πήγαν. Είμαι σίγουρος πως δεν θα ήμουν στον καναπέ μου, με ένα κεφάλι καζάνι από την έλλειψη ύπνου και την υπερφόρτωση σκέψεων...

Και αυτό που με ενοχλεί είναι ότι τελειώνοντας αυτές τις λέξεις, θυμήθηκα πως ζω στην χώρα που πληρώνεις πολύ ακριβά (και μερικές φορές άδικα) τα λάθη που παραδέχθηκες πως έκανες και πως η Κατερίνα Στικούδη συγκαταλέγεται ανάμεσα στις Ελληνίδες τραγουδίστριες...

Τώρα που την θυμήθηκα και αυτήν την ατάλαντη, δεν υπάρχει περίπτωση να κοιμηθώ.

Σιχτίρ Παρασκευιάτικο...

Παρόλα αυτά, σας εύχομαι ένα καλό ΠΣΚ. Δώστε του να καταλάβει. 

Και εάν δεν καταλάβει με την πρώτη, ξαναδοκιμάστε μέχρι να το πάρει το μήνυμα. 

Even Stronger, 2014.
-Lcfr.