Σήμερα είμαι στεναχωρημένος.
Πριν βιαστείτε να χαρείτε με την δυστυχία μου, θα σας προλάβω και θα σας πω ότι είμαι στεναχωρημένος για αρκετά πράγματα. Πράγματα που μου τα έδειξε ένα τραγούδι.
Ναι ένα τραγούδι. Όσο γραφικό και εάν ακούγεται έτσι λειτουργώ εδώ και πολλά χρόνια (από τότε που έμαθα τους Katatonia για να πω την αλήθεια μου). Ένα τραγούδι λοιπόν που μου προκαλεί τέτοιου μεγέθους συναισθήματα...
Όπως και να έχει εξηγώ.
Για αρχή είμαι στεναχωρημένος που το τραγούδι αυτό δεν μπορώ να το μοιραστώ μαζί σας, μιας και ο καινούργιος δίσκος των Anathema βγήκε μόλις εχθές και δεν υπάρχει τίποτα στο internet. Ακόμα. Για να πω την αλήθεια μου, ο δίσκος δεν με τρέλανε στο σύνολό του, όμως υπάρχει αυτό το τραγούδι, θεέ μου αυτό το τραγούδι...
Ο τίτλος του είναι "Anathema" (περίεργο ε?) και τα λόγια του εκφράζουν ακριβώς μια κατάσταση που ζούσα, ζω και θα ζω με έναν συγκεκριμένο άνθρωπο. Είναι εξαιρετικά σπάνιο να ακούω τα λόγια ενός τραγουδιού, που έγραψε ένας άγνωστος Άγγλος και να με κάνει να νιώθω λες και τα έγραψε στην προσπάθειά του να μεταφέρει την κατάστασή μου, μέσα στο τραγούδι του. Από την μια είναι φοβερό συναίσθημα, από την άλλη είναι στενάχωρο μιας και χάνει την μοναδικότητά του. Τελικά ό,τι περνάς, το περνάνε και άλλοι άνθρωποι, ίσως με διαφορετική ένταση και συχνότητα.
Επίσης, είμαι στεναχωρημένος για τις αλήθειες που λέει, τις οποίες τις ήξερα, τις βίωνα και ίσως μερικές από αυτές να τις βιώνω ακόμα και σήμερα. Προφανώς δεν ήθελα να τις παραδεχτώ, είτε από υπερβολική ξεροκεφαλιά, είτε από εμμονή σε άλλα μικρότερης σημασίας πράγματα.
Σήμερα είμαι στεναχωρημένος που αυτό το τραγούδι μου έδωσε το μεγαλύτερο χαστούκι του 2014, ενώ θα έπρεπε να το είχα "φάει" εδώ και χρόνια. Και ίσως να μην έπρεπε να περιοριστεί σε μόνο ένα.
Ναι. Σήμερα είμαι στεναχωρημένος.
Anathema από τους Anathema, παρμένο από τον καινούργιο τους δίσκο με τίτλο "Distant Satellites".
-Lcfr.
No comments:
Post a Comment