Ακούστε Έλληνες

Είναι γεγονός. Η Εθνική Ελλάδος πέρασε στην επόμενη φάση του Μουντιάλ και στις "υποτιθέμενα" 16 καλύτερες ομάδες ποδοσφαίρου παγκοσμίως. 

Όμως αμαρτωλοί συμπατριώτες μου, μήπως είναι υπερβολικό να πανηγυρίζουμε κατ' αυτόν τον τρόπο? 

Ας ξεκινήσω αυτό το άρθρο ξεκαθαρίζοντας κάτι. Ποτέ, ΠΟΤΕ δεν έχω πανηγυρίσει για νίκη της εθνικής ομάδας. Και είναι προφανές ότι δεν είμαι από αυτούς που βάφονται με τα γαλανόλευκα ή τα άλλα γραφικά που βλέπουμε στις τηλεοράσεις και να φωνάζω "σήκωσέ το το γαμημένο"  

(ή τιμημένο για τους καθωσπρέπει)

Δεν πανηγυρίζω λοιπόν γιατί το προϊόν που προσφέρει η ομάδα της χώρας μου, είναι πολύ κάτω του μετρίου και προσωπικά το απεχθάνομαι. Δεν θα μπω σε ποδοσφαιρικές λεπτομέρειες μιας και δεν αξίζει τον χρόνο σας. Έτσι ακριβώς συμπεριφέρομαι και με την ομάδα μου. Δεν πανηγυρίζω όταν όταν η ΑΕΚ νικάει αλλά το ποδόσφαιρο που προσφέρει είναι επιπέδου τοπικής ομάδας. Επίσης, δεν πανηγυρίζω για την Εθνική, γιατί μέσα στην ομάδα που φοράει τα γαλανόλευκα υπάρχουν μισητοί παίκτες, όπως για παράδειγμα το τσογλάνι ο Μανωλάς, που θα χαιρόμουν πολύ εάν του έσπαγε το πόδι στον χθεσινό αγώνα και του τελείωνε η καριέρα. 

Αλλά πάμε σε αυτό που με ενοχλεί περισσότερο. 

Η Εθνική ομάδα, (σε όλα τα αθλήματα) μεταλλάχθηκε σε μόδα. Ξεκίνησε εάν θυμάστε καλά, από το 2004 με το "πειρατικό". Και ξαφνικά έγινε μόδα για κατανάλωση των μέσων μαζικής ενημέρωσης και φυσικά εύκολο πάτημα για κάθε είδους celebrity, που εξαιτίας της πείνας που είχε, έτρεξε να αγοράσει μανιωδώς κάτι σε σημαία και να φωνάξει συνθήματα με ιδιαίτερο πάθος, μπροστά στις κάμερες. Φυσικά, εν έτη 2014, τις κάμερες τις έχει αντικαταστήσει το Twitter, το Instagram και φυσικά το Facebook, μιας και η κάνουλα χρημάτων στα κανάλια έχει πλέον στερέψει. 

Βγαίνει λοιπόν το κάθε τσόκαρο που θέλει λίγη παραπάνω δημοσιότητα και πετάει μια μαλακία, δείχνοντας τάχα τον πατριωτισμό της και οι συμπατριώτες μας από κάτω, χτυπάνε παλαμάκια. Οκ, θα μου πείτε, ελεύθερος άνθρωπος είναι αυτός που το κάνει και ίσως να μου θυμίσετε πως έχουμε δημοκρατία (ή ένα μόρφωμα αυτής). 

Φυσικά. Ελεύθερος άνθρωπος είναι. Όπως ελεύθερος άνθρωπος είμαι και εγώ, για να πω ότι εκδηλώσεις τύπου "εάν προκριθεί η Εθνική στους 16 θα βγω με μαγιό" μου δείχνει πόσο χαμηλά έχει πέσει το επίπεδο στους περισσότερους τομείς μιας και γίνεται το δημοφιλέστερο θέμα στις ειδήσεις. Το παρήγορο είναι ότι σε άλλες χώρες τάζουν 24ωρους σεξομαραθωνίους και άλλα τέτοια φοβερά, για να καταναλώνει ο αυνάνας τηλεθεατής. Θα φτάσουμε και εκεί, αφού όμως πρώτα ανατριχιάζουμε με τους φοβερούς τίτλους των πρωτοσέλιδων, που γράφουν για την "ευλογημένη ομάδα" και για την μυστική καταγωγή του Θεού.

Αυτά θέλει ο λαός μας. Αυτά γουστάρει να βλέπει, να διαβάζει και να συζητάει στον καφέ του στο Κολωνάκι.

Δεν μου έκανε εντύπωση ότι εχθές μετά τον αγώνα, η πλατεία Ομονοίας και ο Λευκός Πύργος γέμισε από κόσμο. Δεν μου έκανε εντύπωση γιατί προφανώς ο λαός μας, ο πονεμένος αυτός λαός είναι για μέχρι εκεί. Άλλωστε μην ξεχνάτε πως τα πανηγύρια ανά την Ελλάδα, σφύζουν από κόσμο. 

Άντε και στους 8. 

-Lcfr.