Friday, October 31, 2014

For Wounds To Come Part2

...και επειδή πριν 2 ημέρες αναφέρθηκα μέσα στο αποχαιρετιστήριο post μου προς τον Brett Anderson στο ότι μερικά πράγματα αφήνουν σημάδια πάνω σου, είπα να το συνεχίσω και να επεκταθώ λίγο ακόμα σήμερα Παρασκευή. (για να ξεκινήσει ευχάριστα το πσκ βρε κουτά!)

Κάθε ημέρα, κάθε επικοινωνία και γενικά κάθε αλληλεπίδραση που μπορεί να τύχει να έχεις με κάποιον άνθρωπο ή κατάσταση, κρύβει μελλοντικά σημάδια. Μικρά ή μεγάλα δεν παίζει ρόλο. Είναι δεδομένο ότι θα σου αφήσει, είτε το θέλεις είτε όχι.

Γιατί?

Γιατί αδερφέ μου, δυστυχώς δεν είναι στο χέρι σου. Όσο και να προσπαθήσεις να είσαι καλός και όπως πρέπει, θα σε αφήσει για λίγο λάσκα και εκεί που δεν το περιμένεις, θα σε δαγκώσει.

Το περίεργο δεν είναι ότι θα σε δαγκώσει. ΌΧΙ. Αυτό επαναλαμβάνω πρέπει να το θεωρείς δεδομένο. Εάν τυχαίνει να είσαι λίγο πάνω από τον μέσο όρο του καθημερινού κόσμου, ίσως έχεις και την ικανότητα να προβλέψεις και το πότε θα σε δαγκώσει.

Η μαλακία αδερφέ μου, είναι ότι δεν ξέρεις ΠΟΥ θα σε δαγκώσει και τελικά που θα σου αφήσει το σημάδι της. Εάν είσαι τυχερός, θα είναι κάπου που δεν θα μπορείς να το βλέπεις καθημερινά και ίσως το ξεχάσεις αρκετά γρήγορα. Εάν για παράδειγμα έχεις μια ουλή στην πλάτη, κάποια στιγμή θα την ξεχάσεις. Θα ξέρεις σίγουρα ότι είναι εκεί και κάποιες στιγμές ίσως την φέρνεις στο μυαλό σου, αλλά δεν θα την αντιμετωπίζεις σε καθημερινή βάση.

Εάν είσαι από τους ανθρώπους που η τύχη τους είναι μακρινή συγγενής, τότε αδερφέ μου σου έχω κακά μαντάτα. Το σημάδι που θα σου αφήσει, θα το κοιτάς κατάματα και καθημερινά. Ίσως και κάθε φορά που θα σηκώνεις τα μάτια σου να κοιτάξεις τον καθρέφτη.

Θα το φοράς αυτό το σημάδι για μια ζωή και θα είσαι υποχρεωμένος να ζήσεις με αυτό και να σου θυμίζει ότι έζησες, ότι έκανες και τι στραβοτιμονιά έγινε.

Όση πούδρα και make up και να βάλεις, θα είναι εκεί και θα το καλημερίζεις κάθε πρωί...

...μέχρι να σπάσουν όλοι οι καθρέφτες του κόσμου.
Τότε, ίσως και να απελευθερωθείς.

Ίσως.


-Lcfr.

No comments: