Συνήθως τα όνειρά μου, δεν μου προκαλούν κανένα συναίσθημα. Τις περισσότερες φορές, είναι η εντύπωση που μου μένει για τα παράδοξα πράγματα που εξωτερικεύει το υποσυνείδητό μου, τις ώρες που δεν έχω τρόπο να το ελέγξω. Εχθές όμως....
Είδα ένα όνειρο, που έλεγε πως ήμουν μόνιμος κάτοικος Λονδίνου. Ζούσα μια ήρεμη ζωή, χωρίς ιδιαίτερα σκαμπανεβάσματα και ταρατατζούμ. Είχα όμως φοβερή δουλειά.
 |
| Long time no see, friend. |
Δούλευα λέει στο Forbidden Planet του Λονδίνου. Το οποίο για όσους δεν ξέρουν, είναι ένα μαγαζί που πουλάει κάθε λογής pop-culture προϊόντα. DVD ταινίες και σειρές, ρέπλικες και Action Figures ηρώων, ηλεκτρονικά παιχνίδια και φυσικά Comics. (σημείωση: Τα Comics, είναι το πάθος μου από 15χρονών)
Το μαγαζί ήταν 3όροφο και η δουλειά διαρκής. (Ιδιαίτερα τις Τετάρτες που τότε βγαίνουν τα Comics). Εγώ σαν απλός υπάλληλος, έτρεχα και δεν έφτανα κατά την διάρκεια του 8ώρου αλλά όταν γύριζα στο σπίτι μου, ένιωθα ευτυχισμένος που το χόμπι είχε γίνει η δουλειά μου.
Δεν θυμάμαι τι ακριβώς έγινε στο ενδιάμεσο, αλλά προς το τέλος του ονείρου, κατέληξα να ανοίγω το δικό μου Comic Shop εκεί κοντά.
Δηλαδή ζούσα το όνειρο....
...μέσα στο όνειρο.
-Lcfr, the "Inceptioninst"
No comments:
Post a Comment