Thursday, February 21, 2013

Everlong

Αρχή...
Μέση...
Και φυσικά το "αγαπημένο"...
...Τέλος.

Με το καλό ή το κακό, καταλαβαίνεις θέλοντας και μη, πως τα ΠΑΝΤΑ σε αυτήν την ζωή έχουν μια αόρατη αλλά δεδομένα πραγματική, ημερομηνία λήξης. Που όσο πιστεύεις στην ύπαρξή της, τόσο ξέρεις πως ότι ξεκινά, θα έχει ένα διάστημα ζωής και ένα απροσδιόριστο τέλος. Είτε γιατί προέκυψε, είτε γιατί απλά το προκάλεσες εσύ ο ίδιος με τις πράξεις σου.
(ή, όπως έχω ξαναπεί παλιότερα, με την απουσία των πράξεων σου)

Αρχή, μέση και τέλος, λοιπόν...

Τα πάντα, μέσα σε τρεις μονάχα λέξεις.

Όταν ζεις την αρχή, την αναπνέεις σαν ένα καινούργιο και εντυπωσιακό άρωμα που μόλις ανακάλυψες.
Όταν βιώνεις την μέση, την κάνεις ρουτίνα και κομμάτι της ζωής σου. Ξυπνάς και κοιμάσαι ζώντας γύρω της.
Όταν όμως, σου χτυπάει την πόρτα το τέλος, πρέπει να κάνεις ένα και μόνο πράγμα...

Να βρεις έναν τρόπο, να το κάνεις αρχή για κάτι άλλο. Διαφορετικό, μυστήριο και πάνω από όλα, φρέσκο. Καινούργιο και άσπαστο...

Μην πιεστείς να κάνεις κάτι τέτοιο.
Όταν θα έρθει ο καιρός, θα το νιώσεις και όταν το νιώσεις, θα καταλάβεις επιτέλους για τι πράμα γράφω τόση ώρα.

Όταν έρθει ο καιρός Lcfr...

-Lcfr.

1 comment:

Anonymous said...

Γέννηση – διάρκεια ζωής – τέλος της. –
Να μην γεννηθεί κάποιος γίνεται, να μην πεθάνει όχι.
Σε ότι δώσει ζωή, σε ότι μεγαλώσει, σε κάποια στιγμή θα φύγει.
Στο έχω μάλλον ξαναπεί η μήτρα είναι θάλασσα, και όποιος την κολυμπήσει κάποια στιγμή θα βαρεθεί και έξω από αυτή θα θέλει να ζήσει, μα όσο και αν αγαπάς την ζωή αυτή, όσο και την αγάπη, θα έρθει πάντα κάποια στιγμή να σιχαθείς το αλάτι.
Υπάρχουν τόσες πηγές να πιεις νερό, που καθόλου μην σκας για αυτό, ξεκίνα το περπάτημα…