Weekly Internet Conclusions

Τα 6 συμπεράσματα που έβγαλα από την χρήση του Internet, τούτη την εβδομάδα.

• Οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής, νιώθουν μεγάλη ανάγκη να δείξουν τι ψηφίζουν. Με κάθε ευκαιρία σε όποια άρθρα έχουν αρκετά σχόλια, άσχετα με το περιεχόμενο τους, τα θεωρούν παιδική τους χαρά και διατυμπανίζουν τα πολιτικά τους πιστεύω. Ούτε ΠΑΣΟΚτζής την δεκαετία του '90 τέτοια πώρωση. (Εχθές διάβασα τέτοιου είδους σχόλια, άκουσον άκουσον, σε άρθρο για μεταγραφή ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ)
• Οι κύριες που βγάζουν τα σωματικά τους "καλούδια" σε δημόσια θέα στο Instagram πήραν 2 μέρες άδεια. Η πρώτη ήταν για την ημέρα του πατέρα πριν μια εβδομάδα και η δεύτερη εχθές όταν ψηφίστηκε η νομιμοποίηση των ομοφυλοφιλικών γάμων. Την πρώτη, μας έδειξαν πόσο αγαπάνε τους υπερήφανους πατεράδες τους και την δεύτερη μας επιβεβαίωσαν στα χρώματα του ουράνιου τόξου ότι η "Αγάπη κερδίζει". Μην ανησυχείτε επέστρεψαν με μεγαλύτερη διάθεση στα sexy selfies, που θυμίζουν αργό και βασανιστικό στριπτίζ.
• Tο Ιnternet δεν μπορεί να συγκρατηθεί και δεν έχει την στοιχειώδη  παιδεία. Γεμίζει αυτόματα spoilers του Game of Thrones και έτσι ξετσίπωτα καταστρέφει την σειρά για εμάς, που δεν έχουμε φτάσει ακόμα στα τελευταία επεισόδια. Α, και που είστε, ο Bruce Willis στην 6η Αίσθηση είναι νεκρός από την αρχή της ταινίας. Για να μάθετε.
• Το Internet, φοβάται τον ίσκιο του, είναι υπερπροστατευτικό και συνάμα καχύποπτο. Ακόμα και ο Αρκάς ανήκει σε πολιτικό στρατόπεδο, είναι βαθιά αντιπολίτευση, κατάσκοπος των Ρώσων και τζιχαντιστής αυτόχειρας. Απειλεί, στοχεύει και υπόγεια υπονομεύει την παρούσα κυβέρνηση με κάθε stripάκι του. Ανεπιβεβαίωτες φήμες λένε πως είναι εξωγήινος, εξ' ου και η επιστροφή του Mulder και της Scully στο X-Files τον Ιανουάριο του 2016. Όλα δένουν... Illuminati mother fuckers!
• Ένα μεγάλο μέρος του λαού (που εκφράζεται μέσω του Internet) στο επερχόμενο δημοψήφισμα θα γράψει "Γήπεδο στην Νέα Φιλαδέλφεια". Ίσως είμαι ένας από αυτούς. Αναποφάσιστος μια ζωή...
• Τα #hashtags είναι ίσως η μεγαλύτερη ηλιθιότητα που έχει εφεύρει το Internet, στην προσπάθειά του να ικανοποιήσει την απύθμενη πείνα του για προσοχή. #fuck #your #hashtags, #no #one #CARES

Πόσο αγαπώ να σε μισώ Internet. 

Σε ευχαριστώ για όλα...

-Lcfr.

Winter

Δεν πα να κάνει και 45 βαθμούς έξω και η μάζα να φωνάζει για τα νέα μέτρα του Αλέξη?




-Lcfr. 

Diesel of Life

Στους ήχους του We Are, (βλέπε 2 άρθρα πιο κάτω), το οποίο όσο πάει και ανεβαίνει στην λίστα με τα αγαπημένα μου, έχω το εξής συμπέρασμα βγάλει. 

Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που όσο μεγαλώνουν σε ηλικία, αρχίζουν να βρίσκουν την χαρά μέσα στα μικρά πράγματα που συμβαίνουν στην καθημερινότητα. Αυτά που οι υπόλοιποι άνθρωποι δεν θα τους σπαταλούσαν ούτε λεπτό σε σκέψη. Δεν έχω ακριβώς εντοπίσει την πρακτική αιτία, αλλά υποθέτω πως είναι ένα γύρισμα του μυαλού, που χαμηλώνει τα standard, δεν περιμένει ταρατατζούμ και εστιάζει στην ουσία. 

Αυτά τα μικρά είναι τα ουσιώδη κύριοι. Σε αυτά πρέπει να ψάχνουμε, και τελικά να βρίσκουμε, την βενζίνη της ζωής. 

Έτσι κάνω και εγώ, so fuck you. 

-Lcfr. 

Jack Pot

Πριν κάποιες εβδομάδες, είχε ένα μεγάλο Jack Pot το Joker και ήταν ένα γεγονός που συζητιόταν ιδιαίτερα στους κύκλους. 

Μου έγινε και εμένα λοιπόν η κλασσική ερώτηση, "τι θα έκανες εάν κέρδιζες τα λεφτά αυτά?". Η απάντησή μου ήταν εύκολη και ξεκάθαρη. Θα αγόραζα ένα loft στο Seattle, ένα ακόμα στο Τόκιο και θα αγόραζα μια Lamborghini μαύρου χρώματος. Με τα υπόλοιπα θα γύριζα τον κόσμο σαν φοβερός τουρίστας με την διάθεση σφουγγαριού να απορροφήσω όλες τις κουλτούρες που υπάρχουν. (χωρίς διάθεση να ενστερνιστώ το "κάθε λιμάνι και καημός". Το ξεκαθαρίζω για να μην παρεξηγηθώ.)

Δεν μπορείτε να πείτε. Ξεκάθαρο όνειρο, με συγκεκριμένες κινήσεις και εστιασμένους στόχους.

Με την σειρά μου και με μια ιδιαίτερα μεγάλη περιέργεια, ρώτησα 2-3 κοντινούς μου ανθρώπους, για το τι θα έκαναν αυτοί με τα κερδηθέντα λεφτά. Υπήρξαν οι κλασσικές/προβλεπόμενες απαντήσεις, υπήρχαν κάποιες εντυπωσιακές και υπήρχε και μια που από την μια με προβλημάτισε, από την άλλη με στεναχώρησε.

Η απάντηση λοιπόν ήταν η εξής: "Ξέρω εγώ τι θα έκανα με τόσα λεφτά? Ξέρω εγώ... ίσως θα τα έδινα δεξιά και αριστερά". Φυσικά δεν μπορούσα να μην πιέσω, ρωτώντας την κοπέλα εάν είχε κάποιο όνειρο, κάποιο ταξίδι, να αγοράσει κάτι συγκεκριμένο. Κάτι τέλος πάντων. Κι όμως η απάντηση παρέμενε η ίδια. Άνευρη και αδιάφορη.

Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι η κοπέλα που μου απάντησε με αυτόν τον τρόπο, είναι παντρεμένη 35+ χρονών, με 2 παιδιά.

Δυο λοιπόν τα αποτελέσματα σκέψεων αυτής της απάντησης:

1. Εγώ και ο περισσότερος κόσμος εκεί έξω είμαστε υλιστές και τα όνειρά μας εξαρτώνται στο λεφτά. Ξεκαθαρίζω πως δεν πιστεύω ότι το χρήμα κυριεύει το μυαλό και τις πράξεις μας, αλλά σίγουρα βοηθάει στο να κάνεις πράγματα, που σε άλλες περιπτώσεις δεν θα μπορούσες. Δεν είναι δα τόσο κακό να θέλω να αγοράσω μια Lamborghini με τα λεφτά από το Joker έτσι?
2. Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω, που από την ρουτίνα της καθημερινότητας, έχουν ξεχάσει τι είναι τα όνειρα και οι νέοι στόχοι. Είναι τόσο μαγκωμένοι στην ζωούλα τους, που εάν τους δοθεί η οποιαδήποτε ευκαιρία για να κάνουν κάτι διαφορετικό, την αποφεύγουν σαν την λέπρα, για να μην ξεβολευτούν. Αυτό με θλίβει στον υπερθετικό βαθμό. 

Βέβαια, ποιος είμαι εγώ που θα κρίνει τους άλλους? 

Εγώ θα είμαι ένας sexy εκατομμυριούχος, με μόνιμη κατοικία στο Seattle, με την ξανθιά γυναίκα μου, την γιαπωνέζα ερωμένη μου και τις 2 γάτες μου. 

-Lcfr.

We Are

Μπορεί να το έχω πει στο παρελθόν, αλλά το ρίγος που μου προκαλεί ένα νέο τραγούδι, είναι πραγματικό, έντονο και διαρκεί ώρες. Ίσως μέρες.

Μόνο η μουσική το μπορεί αυτό. 

Η αιώνια ερωμένη.

Αυτό ακριβώς το ρίγος μου προκάλεσε το τραγούδι που ακολουθεί, και το άκουσα για πρώτη φορά 15 λεπτά πριν. Αναρωτιέμαι, τι διάολο έκανα τόσο καιρό και δεν ανακάλυπτα τους Karnivool.

Νιώστε αδέρφια μου.

We Are από τους Karnivool

-Lcfr.

Adore

Θυμάμαι τις καλές εποχές, που το MTV ήταν μουσικό κανάλι και δεν έδειχνε 24/7 reality σειρές για τους υπνωτισμένους τηλεθεατές. 

Πρέπει να ήταν το 1998. Χρονιά που είχε βγει ο δίσκος Adore των Smashing Pumpkins. Τότε θυμάμαι, δέχτηκα λοιπόν ένα τηλεφώνημα. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο τότε κολλητός μου, που ούρλιαζε σε κατάσταση φρενίτιδας. Μέσα στις φωνές, ξεχώρισα τις λέξεις "Pumpkins" και "MTV". Φυσικά έτρεξα σαν άλλος Usain Bolt, έβαλα το MTV στην τηλεόραση και είδα το video clip του Ava Adore.

Το είδα.
Το απορρόφησα...
...και από εκείνη την ημέρα, ήμουν εντελώς διαφορετικός άνθρωπος. 

Άλλος άνθρωπος ναι.

Σαν να έβγαλα σαν παλιό ρούχο, το πιτσιρίκι που μέχρι εκείνη την στιγμή υποδυόμουν και έγινα κάτι άλλο. Κάτι που μέχρι την εποχή εκείνη δεν ήξερα ότι καν υπάρχει.

Ακόμα αναρωτιέμαι τι το προκάλεσε αυτό. Ίσως η θεατρικότητα των σκηνικών, η αρμονία των στίχων με την Wampir ατμόσφαιρα που ζέχνει, ίσως ακόμα η gothic σκιά που μεταδίδει και από τότε με ακολουθεί σαν να είναι η δική μου.

Όπως λέει ο Billy στην αρχή του τραγουδιού:

It's you that i adore,
You're always be my whore. 

Adieu,

-Lcfr.

Where did you go?

Where did you go?

Είναι η ερώτηση που σίγουρα έχουμε αναρωτηθεί όλοι μας. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα το μυαλό ξεφεύγει από την ρουτίνα και κάνει αυτήν την ερώτηση, απευθυνόμενο σιωπηρά προς κάποιο άτομο που έχει βγει από την καθημερινότητά μας. Είτε από επιλογή, είτε από υποχρέωση.

Έχω υπάρξει μεγάλος εχθρός του πισωγυρίσματος και των ξαναμασημένων φαγητών και θεωρούσα λάθος αν όχι ανούσια σπατάλη χρόνου, την επικοινωνία με άτομα από το παρελθόν. 

Τα τελευταία όμως χρόνια, έχω αναθεωρήσει μερικές στάσεις ζωής μου και κατέληξα στο ότι είναι υγιές να επικοινωνήσεις με κάποιον άνθρωπο από το παρελθόν σου. Όχι για να τον οδηγήσεις ξανά στο κρεββάτι σου, ούτε για να τον φέρεις σε δύσκολη θέση παίζοντας με το μυαλό του. Απλά για να δεις τι κάνει και πως είναι. 

Όχι από κουτσομπολιό, ή κάποια άλλη διαφορετική πρόθεση. 

Επειδή απλά, I wanna know. 

-Lcfr. 

June Jenna Jameson

Ο Ιούνιος είναι γεγονός. 

Που αυτό, πέρα από την ζέστη, τον ιδρώτα και τα ενοχλητικά κουνούπια, θα πει πως οι γυναίκες μικρής και μέσης ηλικίας, θα ελαττώσουν τόσο πολύ τα ρούχα τους, σε σημείο να δημιουργούν κυκλοφοριακό στους δρόμους και μικροατυχήματα στα στενά. (για το καλό αυτού του άρθρου αγνοώ τις kougars και τις μεγάλες σε ηλικία κυρίες που έχουν ξεχάσει τι αριθμό γράφει η ταυτότητά τους αλλά εξακολουθούν να ντύνονται από τa Zara)

Μαζί με αυτά τα ομολογουμένως άσχημα γεγονότα, προκαλούν και πολλά, ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ζευγάρια να καβγαδίζουν, μιας και ο άνδρας της υπόθεσης τόλμησε να κοιτάξει την κοπέλα στο απέναντι τραπέζι που είναι ένα βήμα πριν από την Playboy φωτογράφιση. 

Εντάξει εγώ είμαι καλός άνθρωπος και πιστεύω πως η κοπέλα έρχεται από την Αφρική σαν άλλος Κωνσταντάρας και ζεσταίνεται λίγο παραπάνω. Έτσι το εξηγώ. Συμβαίνει αυτό , ή έχει διαβάσει την βιβλιογραφία της Jenna Jameson και ακολουθεί κατά γράμμα τα βήματα της μεγαλομάνας βασίλισσας πορνοστάρ. 

Σίγουρα πολλοί από εσάς θα με θεωρείτε πουριτανό, αλλά ακούστε με πριν με σταυρώσετε. 

Όσο και να μου αρέσει το θέαμα που μας προσφέρετε κοπελίτσες με τα topάκια και τα σέξι σορτσάκια το καλοκαίρι, μήπως, λέω μήπως, να συμφωνήσουμε σε κάποιο όριο και να μην το ξεπερνάμε? 

Έτσι για να έχουμε να δούμε κάτι την πρώτη νύχτα του γάμου. 

Κρίμα είναι. 

-Lcfr.