End 2012

Εάν κάτσω και σκεφτώ τα γεγονότα που μου συνέβησαν το έτος που σε λίγες ώρες μας αφήνει, νομίζω πως το μόνο που θα καταφέρω είναι να μην ανεβάσω αυτό το τελευταίο άρθρο πριν το κλασσικό "5-4-3-2-1 ευτυχισμένο το νέο έτος!!" που λέμε σαν υπνωτισμένοι το βράδυ της 31ης ημέρας του Δεκέμβρη.

Και η αλήθεια είναι ότι αν και δεν έγιναν τόσα πολλά, ήταν αρκετά σημαντικά έστω να περιμένω την βελτιωμένη έκδοση του έτους που μας αφήνει, στο επόμενο.

Παρόλα αυτά, ακολουθούν μερικά πράγματα που περιείχε το 2012 για τον δαίμονα της διπλανής σας πόρτας, σε ιδιαίτερα γρήγορες εκδόσεις (ο χρόνος άλλωστε είναι χρήμα):

• Εκατοντάδες ώρες επιλεγμένης μοναξιάς.
• Εκατοντάδες ηθελημένα χαμένες τηλεφωνικές κλήσεις.
• Μια μετακόμιση.
• Κυριολεκτικά αμέτρητες ώρες μουσικής από...
• Τριάντα τέσσερις όλο-καινούργιους δίσκους. (και όχι μόνο)
• Χιλιάδες λέξεις γραμμένες στον υπολογιστή και...
• ... μερικές εκατοντάδες γραμμένες στο χαρτί.
• Περίπου είκοσι περίεργα όνειρα.
• Συνολικά μια ολόκληρη ώρα καθαρού και παντοκράτορα φόβου.
• Ένα γράμμα που δεν εστάλη ποτέ.
• Ένα γράμμα που έλαβα και το έχω στο πορτοφόλι μου.
• Τέσσερις-πέντε λέξεις που θα ήθελα να μην έλεγα ποτέ.
• Ένα όνειρο, που δεν έζησε ούτε μερικά δευτερόλεπτα.
• 22 μπάνια στη θάλασσα με...
• ...ένα γερό κάψιμο από εκτεταμένη έκθεση στον ήλιο.
• 42 κέρματα στον δρόμο.
• Ένα τραγούδι που σημάδεψε τουλάχιστον 200 ημέρες, αγγίζοντας τα όρια της εμμονής.
• Μια φωτογραφία που δεν θα ξεχαστεί ποτέ.
• Εκατοντάδες ώρες γυμναστηρίου.
• Δεκάδες ψέματα. (vise/versa)
• Πέντε Snickers!!
• Μια κηδεία.
• Ένας γάμος.
• Ένα γερο μεθύσι.
• Δυο τεράστια λάθη που θα ξανά έκανα με την πρώτη ευκαιρία.
• Ένα μικρότερο λάθος που δεν θα το ξανακάνω ποτέ.
• Ένα ταξίδι στο εξωτερικό που δεν πρόλαβε να γίνει (αλλά θα γίνει του χρόνου σίγουρα)
• Ένα ανώνυμο πακέτο που βρήκα έξω από το σπίτι μου.

Και φυσικά, υπήρχαν και μερικά "χωρίζουμε" διάσπαρτα στις 365 ημέρες του 2012...

Σαν έτος, δεν μπορώ να το πω σημαντικό.
Όχι, σε καμία περίπτωση...

Ήταν μάλλον εκπαιδευτικό. Βλέπεις, ζεις, παθαίνεις, μαθαίνεις και τραβάς διαφορετική πορεία στην αμέσως επόμενη στροφή της ζωή σου...

...εάν θες...

Εάν δεν θες, τραβάς από τα μαλλιά το ξεροκέφαλό σου και επαναλαμβάνεις τα ίδια λάθη ξανά και ξανά, μέχρι να πάρεις χαμπάρι τι στο διάολο κάνεις λάθος και δεν έχεις μάθει ακόμα ποιος είσαι και τι δουλειά έχεις ανάμεσα στους γύρω σου.

Το 2012 δεν ήταν σημαντικό.
Ήταν απλά ένα ταξίδι που τελείωσε.
Μαζί με αυτό τελείωσαν και αρκετά ταξίδια που δεν έλεγαν να τελειώσουν.

Άδοξα ή όχι θα το κρίνει η ιστορία.

Αρχίζουν όμως αλλά.
Το πότε, δεν το ξέρω.
Αλλά είμαι σίγουρος πως θα αρχίσουν.

Τα σέβη μου...

-Lcfr.
ΥΓ. Τη Δευτέρα, εάν τα καταφέρω, θα ανεβάσω τα 6 τραγούδια που άκουσα περισσότερο το 2012 με μερικά σχόλια, για να πέσει μουσικά η κουρτίνα...