2nd chance.

Εάν πριν δύο χρόνια, ερχόταν κάποιος και με ρωτούσε εάν θα έδινα δεύτερη ευκαιρία σε κάποια κατάσταση, που με απογοήτευσε/πλήγωσε/χάλασε θα απαντούσα κατηγορηματικά τα παρακάτω:

"ΟΧΙ! Δεν έχω χρόνο για χάσιμο. Οι δεύτερες ευκαιρίες, το μόνο που κάνουν είναι να ανανεώνουν την ημερομηνία λήξης..."

Τον τελευταίο καιρό και για κάποιον περίεργο λόγο, νιώθω ότι οι δεύτερες ευκαιρίες ουσιαστικά κάνουν πολλά περισσότερα από την προαναφερθείσα ανανέωση και για να πω την αλήθεια μου, θεωρώ ότι είναι φρόνιμο ο άνθρωπος στην πορεία του, να τις δίνει. Φυσικά με φειδώ, αλλά να τις δίνει. Βλέπετε, το "κανείς δεν είναι τέλειος" ισχύει σε μεγάλο βαθμό.

Δεύτερη ευκαιρία, που είμαι σίγουρος, ότι αρκετοί από εμάς, έχουμε βρεθεί στην "άλλη πλευρά" να την ζητάμε στην απεγνωσμένη προσπάθειά μας, να διορθώσουμε, κάποιο μικρο ή μεγάλο λάθος. Ελάτε, μην ντρέπεστε. Παραδεχτείτε το. Μεταξύ μας είμαστε.

Τώρα τελευταία συνηθίζω να λέω το εξής:

"...βλέπεις να έχω κάποιο "S" πουθενά στο στήθος μου; Δεν είμαι ο Superman ξέρεις... Είμαι ένας καθημερινός άλλα περίπλοκος άνθρωπος..."
Επειδή λοιπόν, οι άνθρωποι γύρω μας δεν είναι φτιαγμένοι από Κρυπτονίτη, επιβάλλεται να δίνουμε δεύτερες και εάν χρειαστεί, τρίτες ευκαιρίες. Το οφείλουμε στο ανθρώπινο γένος. Στις ανθρώπινες σχέσεις που, εάν είμαστε απόλυτοι και τις εξαφανίζουμε "με την μια", θα επιστρέψουμε στην εποχή των χιμπατζήδων.

Save a chimp.
Give second chance.

-Lcfr.
Ps. Έχω την εντύπωση πως ωριμάζω πολύ γρήγορα και είναι κάτι που με προβληματίζει ιδιαίτερα...