No Regret!

Μετά το χθεσινό άρθρο, με τις παράλληλες σχέσεις, έκανα μια κουβέντα με τον κολλητό μου, Meph και έβγαλα αρκετά συμπεράσματα. Ένα από αυτά (που ενέπνευσε το παρόν άρθρο) είναι το εξής:

Μην μετανιώσεις ΠΟΤΕ, για κάτι που σε έκανε να χαμογελάσεις.

Έχοντας αυτό, σαν σημαία (που λέει και η σιχαμένη Γαρμπή) θεωρώ ότι η πιο σωστή κίνηση που μπορείς να κανείς όταν κάτι έρχεται στο αναπόφευκτο (?) τέλος του, είναι μία. Σιγά-σιγά, να αφήνεις τα "κακά" και τα "άσχημα" να ξεθωριάσουν παρέα με τον χρόνο και να κρατάς σφιχτά κοντά σου ΜΟΝΟ τα "καλά". Θέλει χρόνο και κόπο, αλλά όσο πιο γρήγορα μπεις σε αυτήν την κοπιαστική και δύσκολη διαδικασία, τόσο πιο σύντομα θα αρχίσεις να νιώθεις ξανά όμορφα. Αναπόφευκτα θα νιώσεις σαν να έχεις κάνει restart στον υπολογιστή σου, που τον είχες ανοιχτό για αρκετή ώρα. (Microsoft Windows SUCKS. Long live Mac!)

Βλέπετε αυτά τα "καλά" μας κράτησαν πάνω σε αυτήν την κατάσταση. Εάν δεν υπήρχαν, το τέλος θα είχε έρθει νωρίτερα και ίσως πιο εύκολα. (για όλους)

Μόνο τα καλά επιθυμεί, αποζητά, λαχταρά, επιδιώκει, εκμεταλλεύεται (τις περισσότερες φορές), αγαπά, μισεί, μισεί να αγαπά, αγαπά να μισεί, ανυπομονεί, και τέλος ΑΠΑΙΤΕΙ το ανθρώπινο είδος, που ευτυχώς ή δυστυχώς συμπεριλαμβάνει όλους εμάς:

Καλούς και κακούς.
Ειλικρινείς και ψεύτες.
Εκμεταλλευτές και θύματα.
Αληθινούς ή πλαστικούς.
Όλους εμάς, τους φτηνούς (κατά τα άλλα) μα, καταπληκτικά μοναδικούς και περίπλοκους οργανισμούς...

Never regret.
Always look up.
Fight it back.
NON SERVIAM!

-Lcfr: Ένας καταπληκτικός, φτηνός, αλλά περίπλοκος δαίμονας, που γράφει ότι σκέφτεται που αγαπάτε να μισείτε.