Standards

Και μετά, αναρωτιέσαι, τι μούτζα έχεις φάει...

Σήμερα το μεσημέρι στην επιστροφή μου από την δουλειά, έπεσα μούρη με μούρη με μια πρώην μου. Μα καλά ρε διάολε, κοντά 3 εκατομμύρια γυναίκες... Και αναλογικά να το πάρεις...

...Τέλος πάντων. 

Όση ώρα μου έλεγε τα βαρετά πλέον "δεν θα σε αναγνώριζα με τίποτα, πως αδυνάτισες έτσι" και άλλα τέτοια γλυκανάλατα, δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι πως τα είχα εγώ... με αυτήν...

Έψαχνα να βρω και να κατηγορήσω έναν κοντινό μου άνθρωπο, γιατί δεν με χτυπούσε στο πρόσωπο ασταμάτητα για να μου βάλει μυαλό και να με αποτρέψει να μπλέξω με αυτήν.

Προς θεού, δεν λέω ότι έχω ανεβάσει τον αμανέ και βλέπω τους πάντες από τον ψηλό και σκαλιστό μου θρόνο, αλλά ρε φίλε να έχεις και κάποια στάνταρντ. Δηλαδή έλεος. Είναι κρίμα και άδικο να χαραμίζεσαι έτσι, απλά για να λες πως το κρεββάτι σου δεν είναι άδειο. 

Περάσαμε όμως και από αυτά, για να φτάσουμε στα καλύτερα. 
Έτσι δεν πάει το κόλπο?

Για αυτό αδέρφια μου, STANDARDS.
Κρατάτε τα standards από τα μαλλιά και μην τα αφήνετε σε καμία περίπτωση. Ό,τι ερωτόλογα και να σας ψιθυρίζει το παντελονάκι σας.

-Lcfr.