You got Email!

Η σχέση μου με τα emails, είναι ερωτική, εδώ και αρκετά χρόνια. 

Για να πω την αλήθεια μου, δεν τα είχα σε ιδιαίτερη εκτίμηση, αλλά επειδή η προηγούμενη δουλειά μου, γύριζε γύρω γύρω από τα emails σε μανιακούς ρυθμούς, φυσικό ήταν να ερωτευθώ και εγώ σαν παιδί. 

Όσο και εάν ακούγεται γραφικό, το κίτρινο φακελάκι που εμφανίζεται στο iPhone όταν υπάρχει νέο email, είναι κάτι που στα μάτια μου, είναι σαν ένα δώρο έτοιμο να το ανοίξεις και να δεις με λαχτάρα τι έχει μέσα. Για αυτό άλλωστε έχω πακέτο δεδομένων στο κινητό ΜΟΝΟ για τα emails έτσι ώστε να με ακολουθούν παντού. Η αλήθεια είναι πως, τα γραφόμενα που κουβαλάει το κίτρινο αυτό φακελάκι δεν είναι πάντα θετικά και ενθαρρυντικά. Παρόλα αυτά, η αδημονία να το ανοίξω είναι τεράστια, άσχετα εάν μερικές φορές, ανοίγω κάτι που με ενοχλεί. 

Win Some,

Lose Some.

Ερέθισμα για αυτό το άρθρο, είναι ένα long overdue email που έλαβα πριν κάποιες ημέρες, από ένα προσφιλές στα μάτια μου άτομο. 

Και εξηγώ.

Επειδή με την νέα μου δουλειά και μέχρι να μπω σε ρυθμούς, κοιμάμαι άκυρες ώρες (με αρνητικό ρεκόρ το 8:30 το βράδυ) και επειδή κατά την διάρκεια του ύπνου, ξυπνάω να κοιτάξω τι ώρα είναι, αυτήν την φορά είδα και το εν λόγω email. Η ώρα ήταν 01:45 και αφού το διάβασα, ακολούθως δεν μπορούσα να ξανά κοιμηθώ με τίποτα. Γυρνούσα γύρω-γύρω και σκεφτόμουν το περιεχόμενό του. Αν και δεν ήταν μακροσκελές, είχε νόημα που σώνει και καλά έπρεπε να το ανακαλύψω εκείνη την στιγμή. (λειτουργώ άκυρα σε τέτοιες περιπτώσεις... το ξέρω)

Eventually κοιμήθηκα, και απάντησα αντίστοιχα. 

Αν και πλέον τα μηνύματα στο Facebook και σε όλα τα άλλα μέσα ηλεκτρονικής κοινωνικής δικτύωσης, έχουν βάλει μια άδικη ημερομηνία λήξης στα αγαπημένα μου emails, εγώ θα τα υπερασπίζομαι μέχρι το τελευταίο Megabyte της ζωής μου. 

-Lcfr.
ΥΓ. Κλείνοντας, πρέπει να τονίσω, πως τα αναπάντητα emails είναι το χειρότερό μου. Καλύτερα βάλε μου σουβλί στα μάτια από το να μην απαντήσεις σε email.