Normality

Την εβδομάδα που μας πέρασε, άκουσα το εξής φοβερό:

"Τελικά εσύ δεν είσαι και τόσο φυσιολογικός έτσι?"

Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για το πως και το γιατί, αλλά πρέπει να παραδεχθώ ότι μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το σχόλιο αυτό. 

Θεωρώ τον εαυτό μου μια χαρά φυσιολογικό για τα χρόνια και τις εμπειρίες που κουβαλώ στην καμπούρα μου. Με τα πολλά ελαττώματα και τα λάθη μου, που έρχονται πακέτο με πλειάδα από ουλές που τα αποδεικνύουν.

Προφανώς η κοπελιά που μου το είπε, έχει κάποια άλλα δεδομένα στο μυαλό της για το τι είναι φυσιολογικό τις ημέρες μας. Και είμαι σίγουρος πως δεν είναι η μόνη εκεί έξω.

Πιστεύω πως για να μπορεί κάποιος να μπει στο club των "φυσιολογικών ατόμων" και να είναι αποδεκτός από το ευρύ κοινό,  πάντα με τα δεδομένα της νέας τάξης πραγμάτων, θα πρέπει να κάνει τα εξής:

- Να χαζεύει τηλεόραση 3-4 ώρες την ημέρα σαν υπνωτισμένος.
- Να φοράει δήθεν ρούχα κατά τις επιταγές κάποιας νεόφερτης trendy τάσης.
- Να ακούει τσιφτετέλια και να λούζει λαϊκούς τραγουδοποιούς με γαρύφαλλα.
- Να είναι ανδρείκελο, με αδιευκρίνιστη σεξουαλική ταυτότητα.
- Να σταματήσει να σκέφτεται και απλά να καταναλώνει ότι του πλασάρει η εκάστοτε "μόδα".
- Να ξεδιπλώνει τον χαρακτήρα του μέσα από το Facebook.
- Να έχει μνήμη χρυσόψαρου και στην άκρη του στόματός του να είναι μόνιμος κάτοικος το "δεν βαριέσαι".
- Να αποδέχεται ασυζητητί οτιδήποτε καινούργιο "πρέπει" αποφάσισαν οι ηγέτες της γενιάς του....
- Και φυσικά να κοιμάται το βράδυ ήσυχος, χωρίς καμία ανησυχία και φιλοδοξία.

Αγαπημένοι μου...

Φυσιολογικός δεν είναι αυτός που αντιγράφει ευλαβικά την μάζα.
Φυσιολογικός είναι αυτός που είναι.

Και είναι για την πάρτη του.


Non Serviam.
-Lcfr.