Η σημερινή αργία, μου επιτρέπει να αφιερώσω λίγο χρόνο στα κείμενα μου και να μοιραστώ μαζί σας τις απόψεις μου για τα τοξικά άτομα που υπάρχουν γύρω μας.
Κάθε ένας από εμάς έχει στον κοντινό ή μακρινό περίγυρό του, κάποιο άτομο της κατηγορίας αυτής. Η κάθε επικοινωνία μαζί του, σου προκαλεί τις περισσότερες, αν όχι όλες τις φορές, αρνητικά συναισθήματα και ακολούθως σε κάνει να μετανιώνεις που είχες αυτήν την επαφή.
Τοξικό σημαίνει ΜΗΝ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙΣ γιατί εδώ κάνει τζίζ.
Θεωρώ πως υπάρχουν δύο κατηγορίες τοξικών ανθρώπων. Αυτός που σε καταρρακώνει κάθε φορά που επικοινωνεί μαζί σου και όταν βλέπεις κάποιο εισερχόμενο μήνυμα από αυτόν, σου σηκώνετε η τρίχα στον σβέρκο. Η δεύτερη και πιο προσφιλής μου κατηγορία είναι του "guilty pleasure toxic" που όσο και να σε πονάει το οξύ του, στο ανώμαλο μυαλό σου βρίσκεις κάτι το ερεθιστικό και ανεξήγητα μυστηριώδες, που σαν ναρκωτικό το ζητάει ο οργανισμός σου, όσο κακό και να σου κάνει.
Οι τρόποι αντιμετώπισης της πρώτης κατηγορίας είναι η ολοκληρωτική αποχή από την επικοινωνία ή την διαιώνισή αυτής. Βλέπεις κάποιο μήνυμά από κάποιο τέτοιο άνθρωπο? Το σωστό είναι να μην το διαβάσεις καν. Προσεκτικά, σαν να κρατάς στα χέρια σου βόμβα που είναι έτοιμη να εκραγεί και χωρίς να κυριευτείς ούτε για ένα δευτερόλεπτο από περιέργεια για το περιεχόμενό του, το διαγράφεις και πάει στην ευχή. Ας κρατήσει τις τοξικές λεξούλες του μακρυά από εσένα και την ψυχολογία σου. Η κατάσταση όμως, επειδή είναι στα χέρια σου, πρέπει να την υποστηρίζεις και να απέχεις και εσύ από τον κύκλο και το περιβάλλον του. Να αποφεύγεις να μαθαίνεις το οτιδήποτε για αυτόν. Εάν διαιωνίζεις μια τέτοια κατάσταση και την τροφοδοτείς, παίζει τελικά να ανήκεις στην 2η κατηγορία που τόσο πολύ θέλεις να αποφύγεις...
Συνέχισε να διαβάζεις εάν παίζει κάτι τέτοιο.
Συνέχισε να διαβάζεις εάν παίζει κάτι τέτοιο.
Εάν είσαι ανωμαλάρα αδερφέ μου, και γουστάρεις το τοξικό που σου προσφέρει ο εν λόγω άνθρωπος, τότε δεν μπορώ να σε βοηθήσω. Θέλω αλλά δεν μπορώ. Βλέπεις συμπάσχω και έχω γαλόνια στους ώμους μου που το αποδεικνύουν. Χρόνια τώρα, εθισμένος σε τέτοιες καταστάσεις με συγκεκριμένα (ελάχιστα) άτομα, που ενώ ξέρω ότι στην ουσία με χαλάνε, δεν λέω να σταματήσω να διεκδικώ με κάθε τρόπο να γευτώ το οξύ τους.
Και να σας πω και κάτι? Όσο εντονότερο το οξύ, τόσο περισσότερο το θέλω.
Είπαμε, ανωμαλάρα από τις λίγες...
Είπαμε, ανωμαλάρα από τις λίγες...
Σας αφήνω με ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον τραγουδάκι που άκουσα για πρώτη φορά πριν λίγο και έχει αρκετά μηνύματα να στείλει με τους στίχοι του.
Από τον καινούργιο δίσκο των Lacuna Coil, οι οποίοι τραγουδούν:
Συγχωρώ, (Αλλά δεν θα ξεχάσω το όνομά σου)
Συγχωρώ, (Αλλά δεν θα ξεχάσω το όνομά σου)
Non Serviam αδέρφια μου.
-Lcfr.
No comments:
Post a Comment