I Giorni

Επειδή την έχω ακούσει ιδιαίτερα σοφιστικέ σήμερα, είπα να ανεβάσω το επίπεδο με την μουσική επιλογή, που ίσως σπάσει το Internet. 

Well, sort of...

Πιάνω λοιπόν την μουσική μου πείνα, ώρες-ώρες να έχει όρεξη για κλασσική μουσική και ιδιαίτερα αυτή που περιέχει πιάνο. 

Μην με ρωτήσετε πως, που, γιατί και άλλα τέτοια χαζά. Ίσως είναι φάση που θα περάσει, ίσως είναι τα πρώτα σημάδια ωριμότητας που καλώς ή κακώς κάνουν την εμφάνισή τους στο μουσικό κομμάτι της ζωής μου. (δεν θέλω ου)

Αν και τώρα που το σκέφτομαι, πάντα είχα ένα soft spot για το πιάνο και τις μουσικές προεκτάσεις του.

Without further ado, ανοίξτε τα αυτιά σας, σε ένα νέο μουσικό ορίζοντα, που εμένα μου φτιάχνει (μέχρι στιγμής) την Κυριακή.

Ludovico Einaudi κυρίες κύριοι, με το I Giorni.

Όσοι άκαρδοι επισκέπτες (ή φανατικοί οπαδοί της Πάολας του Παντελίδη και άλλων συναφών ακουσμάτων) παρακαλούνται να ακολουθήσουν τις εξόδους κινδύνου και να πάνε από εκεί που ήρθαν.

Εκ της διοικήσεως.

Καλή Κυριακή εύχομαι.
Τα σέβη μου.

-Lcfr.