Attention Whoring

Αναμφίβολα ζούμε στην εποχή του Internet, της μεγάλης και ξαφνικής ανάγκης του ανθρώπου να μοιράζεται την καθημερινότητά του και των selfies. 

Τι κρύβει όμως όλο αυτό το ρεύμα που μας έχει περικυκλώσει?

Κρύβει την ανάγκη από επιβεβαίωση. Την ανάγκη της προσοχής του κόσμου, που μεταφράζεται σε likes στο Facebook. Και όσο το σκέφτομαι δεν είναι ανάγκη αλλά πείνα για προσοχή. Εκθέτεις ένα ή πολλά κομμάτια της προσωπικής σου ζωής στο Internet και περιμένεις με το δρεπάνι να θερίσεις την προσοχή των λίγων δευτερολέπτων που θα σου δώσουν οι ακόλουθοι σου ένα like.

Ανασφάλεια. 

Εκεί εστιάζω τον λόγο για αυτήν την μεγάλη έξαρση. Και ποιο πλάσμα σε αυτόν τον πλανήτη διακατέχεται από το μεγαλύτερο ποσοστό ανασφάλειας? Η γυναίκα. Οι γυναίκες βγάζουν παγκοσμίως τις περισσότερες selfies, οι γυναίκες έχουν τα περισσότερα Instagram προφίλ και φυσικά οι γυναίκες έχουν συνολικά την μεγαλύτερη απήχηση στην Internet-πείνα μιας και οι άνδρες (όσοι έχουν μείνει στον straight δρόμο) διασκεδάζουν βλέποντας ωραία κορμιά να φωτογραφίζονται άνευ λόγου και συγκεκριμένης αιτίας. 

Φυσικά (για να ανοίξω μια μικρή παρένθεση) και υπάρχουν άνδρες που βγάζουν selfies και κάνουν "tag" τον εαυτό τους στο Facebook. Μην γελιέστε αγαπητοί μου. Οι περισσότεροι από αυτούς προσπαθούν επίμονα να μας αποδείξουν πως έχουν προσωπική ζωή. Το πετυχαίνουν? Δεν ξέρω και δεν θα το απαντήσω τώρα αυτό.

Πίσω στις γυναίκες. Παράδειγμα προσωπικό. Πριν 2 μήνες εάν θυμάμαι καλά, μια "φίλη" μου στο Facebook ανέβαζε μουσικά τραγούδια, έγραφε κάτι στάτους εκεί δικά της και ο μέσος όρος των likes ήταν 6 με 8. Ένα πρωινό ανέβασε μια φωτογραφία της, που εστίαζε σε ένα συγκεκριμένο σημείο στο σώμα της και μάζεψε κοντά 200 likes και 30-40 σχόλια από κάτι πειναλέους. Λίγες ώρες μετά στο επόμενό της ποστ έπεσε στον προηγούμενο και χαμηλό αριθμό likes. Πως λοιπόν αυτή η κοπέλα να μην εστιάσει στα selfies? Αφού βλέπει πως με το να ανεβάζει φωτογραφίες της μαζεύει περισσότερη προσοχή και ταΐζει την απύθμενη ανάγκη της. 

Αδέρφια μου, ζούμε πραγματικά θλιβερές στιγμές, και το δύστυχο της υπόθεσης είναι πως δεν έχουμε δει τίποτα ακόμα. 

Αυτό, πιστεύω, είναι μονάχα η αρχή. 

-Lcfr.