Την στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές είμαι στα Starbucks... Την περιοχή ΦΥΣΙΚΑ και δεν θα την αποκαλύψω.
Εχθές ήρθα πρώτη φορά και η όλη φάση μου άρεσε!
Χαλαρή ψήλο-Jazz μουσική (όχι του γούστου μου), ήρεμος φωτισμός και ζεστά χρώματα στου τοίχους...
Έχω βρει μία γωνία που αρέσει σε εμένα και την παρέα μου ιδιαίτερα, μιας και έχεις την ησυχία μιας βιβλιοθήκης και το privacy που ενίοτε χρειάζεται... ΟΜΩΣ.
(πάντα υπάρχει ένα όμως σε αυτές τις περιπτώσεις)
Πως πρέπει να νιώθω, που είμαι ο ομορφότερος εδώ?
Γιατί να είμαι πλέον υποχρεωμένος να αναπνέω τον ίδιο αέρα με ΑΣΧΗΜΟΥΣ?
Μήπως πλέον έχω γίνει κωλόπαιδο?
Μήπως είμαι τρελός?
Μήπως τα έχω χαμένα?
Που ακόμα πιστεύεις,
Πως θα γυρίσω σε εσένα?
Παραλογισμός, από τους λίγους...
Anyhow.
Τα Starbucks, είναι cool. Laptopάκι, καλή παρέα και relaxing time, πριν από μια μεγάαααααλη εβδομάδα...
Ρε, λέτε να βρήκα το στέκι μου?
Ρε λέτε??
-L.
No comments:
Post a Comment