Πρόσφατα είχα μια κουβέντα με μια καλή μου φίλη, για το πόσο σωστό και by-the-book, είναι να απαντάς σε οποίας μορφής επικοινωνία με τον/την πρώην...
Η άποψή της ήταν καθολική και απόλυτη (για τα δικά μου δεδομένα φυσικά)
ΟΧΙ ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΧΙ!!
Καμία απάντηση σε καμία πρόκληση/πρόσκληση. Ειδικά εάν δεν έχεις κάτι ουσιαστικό να του πεις. Εάν όσα είχες να πεις, τα είπες την τελευταία φορά που επικοινωνήσατε, είσαι οκ για μια και καλή.
Κατηγορηματικά! (με θαυμαστικό)
Από την πλευρά μου και συγγνώμη που παίρνω θέση (σιγά μην δεν πάρω θέση στο ΔΙKO ΜΟΥ BLOG) αλλά.... διαφωνώ! (με θαυμαστικό επίσης)
Τι έγινε???
Δεν το περιμένετε??? Συνεχίστε την ανάγνωση...
Εάν επικοινωνήσει ο πρώην πρέπει να του δώσουμε τη ευκαιρία να πει ότι έχει να πει και να απαντήσουμε ανάλογα. Είμαι της άποψης ότι πρέπει να επιτρέπουμε στον άλλο, που είναι εμφανώς κολλημένος, να πει ότι τον απασχολεί και μετά να βάλει την τελεία του.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ!
Όταν δεν απαντάμε, το μόνο που κερδίζουμε, είναι να διαιωνίζουμε μια κατάσταση που ούτε σεβασμό δείχνει στον άλλο, αλλά ούτε και στην προσωπική μας ζωή, μιας και αφού δεν "τον αφήνουμε" να βάλει την τέλεια του, δεν θα σταματήσει να "ενοχλεί" με SMS, mails κτλ. Δηλαδή μπαίνεις στην διαδικασία να κανείς κάτι μικρό σε χρόνο και φαιά ουσία, για να έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα: να σταματήσει να σε ενοχλεί.
Στο κάτω κάτω, πόσο κοστίζει να απαντήσεις με ένα: "σταματά να με ενοχλείς!"?
Το e-mail είναι δωρεάν και το sms ίσως να κοστίζει κάποια λεπτά του ευρώ.
Δηλαδή ούτε αυτό το ευτελές πόσο δεν αξίζει ο άνθρωπος που πέρασες λίγες ή πολλές (δεν παίζει ρόλο) ώρες μαζί του; Στο κάτω κάτω άνθρωπος είναι...
Λέω εγώ τώρα...
-L.
Ps. Την παράμετρο να μας αρέσει να έχουμε κάποιον κολλημένο και διαθέσιμο ανά πάσα στιγμή, δεν το λαμβάνω ΚΑΝ υπόψιν μου. Τροφή για σκέψη.
6 comments:
Προβληματισμένο μου Lcfr (half Evil)θα σου καταθέσω κι εγώ τη δική μου άποψη ως άτομο "παθόν". Εν μέρει θα συμφωνήσω με τη φίλη σου. Οι δεύτερες ευκαιρίες πολλές φορές, ίσως τις περισσότερες, κρύβουν δεύτερες σκέψεις. Ίσως υποσυνείδητα, ή και συνειδητά, την ελπίδα μας πως θα έχουμε την ευκαιρία να μεταπείσουμε τον/την πρώην μας για την απόφασή του/της.
Τώρα, αν η απόφαση είναι μονομερής και δεν έχει δοθεί η δυνατότητα στο έτερον ήμισυ να απαντήσει, σαφώς και τα δεδομένα αλλάζουν... Σε μία σχέση (από τις ολιγόωρες μέχρι τις πολύμηνες, πόσω δε μάλλον, τις πολύχρονες) υπάρχουν πάντα 2 "παίκτες". Με ίσες υποχρεώσεις αλλά και ίσα δικαιώματα. Είναι ψυχοφθόρο να προσπαθείς και να περιμένεις ακόμα και μήνες ολόκληρους να πάρεις μιαν απάντηση ή να δώσεις την δική σου. Εκτός και αν τους λόγους τους γνωρίζεις και είτε δεν τους δέχεσαι ή απλά δε θέλεις να προσπαθήσεις να κάνεις κάτι για να τους αλλάξεις...
Οι σχέσεις είναι τόσο απλές αλλά έχουμε την ικανότητα, τελικά, να τις κάνουμε τόσο δύσκολες (με πολλά θαυμαστικά)
D.P ;)
Για να μην παρεξηγηθώ, θα πρέπει να πω το εξής.
Από την αρχή που ερεθίστηκα για να γράψω αυτό το άρθρο, είχα στο μυαλό μου τον χωρισμό. Όχι την πιθανή επανασύνδεση.
Όταν για παράδειγμα, ένας από τους δύο έχει αποφασίσει ότι δεν θέλει άλλο, αλλά δεν έδωσε στον άλλο την ευκαιρία να ακούσει τους λόγους αυτής της απόφασης.
Δεν μιλάμε λοιπόν για πιθανές επανασυνδέσεις και άλλα τέτοια ρομαντικά.
Μιλάμε για τελείες.
Τελείες που, όπως γράφω, ΠΡΕΠΕΙ να μπαίνουν έτσι ώστε ο κόσμος να προχωράει και να μην μένει κολλημένος στο παρελθόν.
Αυτά φίλε μου D.P.
-L.
Επομένως αφού δεν ισχύει η τελευταία μου υπόθεση, πως δηλαδή τους λόγους τους γνωρίζουμε και είτε δεν τους δεχόμαστε είτε δε θέλουμε να κάνουμε κάτι για να τους αλλάξουμε, θα συμφωνήσω ΠΛΗΡΩΣ με τη σκέψη της φίλης σου: " ΟΧΙ ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΧΙ!! "
ΤΕΛΕΙΑ!!!!!
Μόνον έτσι θα πάψουμε όσοι μένουμε πίσω να μένουμε κολλημένοι και ίσως πληγωμένοι!
Σαφώς και έχουμε το δικαίωμα να γνωρίζουμε τους λόγους της οποιασδήποτε απόφασης. ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ!!!! Αρκεί το άλλο μισό που φεύγει να έχει τη δίαθεση, την κρίση, τη θέληση αλλά πάνω απ΄'ολα τη ΔΥΝΑΜΗ ( για να μη πω κάτι άλλο) να μας κοιτάξει στα ΜΑΤΙΑ... Αν έχεις συναντήσει αρκετά τέτοια άτομα εσύ τότε είσαι τυχερό!!!
Διαφορετικά "L", "μας χάνει το κορμί" και δεν το χάνουμε εμείς...
D.P :)
Σοφές απαντήσεις από σοφούς ανθρώπους...
Μας έχασε το κορμί πατριώτη... ;)
-L.
'Ετσι μπράβο!!!!
Δυναμικά!!!
Το παρελθόν υπάρχει για να στηρίζει γερά το ΜΕΛΛΟΝ!!!!
Καλό μας βράδυ!!!
D.P ;)
-συμφωνώ απόλυτα με τη φίλη σου και τον D.P.
επήσης το να κρατάς κάποιον που δεν σε ενδιαφέρει πραγματικά κολλημένο και διαθέσιμο ανα πάσα στιγμή,δεν είναι μαγκιά αλλά ανασφάλεια και ασέβεια πρώτον προς τον εαυτό σου και μετά προς το άτομο!!!
P.S το να απαντάς στον/ην πρώην σημαίνει ότι μπόρει απλά να την/ον έχεις"ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕΙ" και όχι"ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ"
Post a Comment