Dream My Dream

Τις τελευταίες ημέρες προσπαθώ να κοιμάμαι αρκετά (θα έχω τους λόγους μου). Εχθές λοιπόν το βράδυ, είδα για ακόμα μια φορά ένα παράξενο όνειρο, που σαν καλοί μου φίλοι, θα το διαβάσετε με ενδιαφέρον.

:)

Ήμουν λέει σε ένα άγνωστο σπίτι, ξαπλωμένος σε ένα μεγάλο κρεβάτι, μαζί με μια κοπέλα (που φορούσε ένα εντυπωσιακό νυφικό), έναν φίλο μου και πίναμε.
(προφανώς εγώ έπινα Sambuca, ή γκρίνιαζα που δεν υπήρχε και έπινα κάτι άλλο)

Και οι τρεις ήμασταν αρκετά μεθυσμένοι αλλά ευδιάκριτα χαρούμενοι.
(προφανώς εγώ είχα πιεί τουλάχιστον ΕΝΑΜΙΣΗ ποτό για να είμαι σε αυτήν την κατάσταση. Βλέπετε είμαι γερό ποτήρι :P).

Αποφάσισα λοιπόν να φύγω.

Αφού σηκώθηκα και τους καληνύχτισα , περπάτησα μέχρι το Μετρό. Μπήκα στον σταθμό, φόρεσα τα ακουστικά μου στην αποβάθρα και πριν πατήσω το play, ένας περαστικός τύπος με μια εφημερίδα, με ρώτησε έαν αυτό το δρομολόγιο πάει Καλλιθέα.

Απάντησα πως δεν είχα ιδέα για το που είμαστε (μεθυσμένος γαρ) και πως δεν μπορώ να τον βοηθήσω.

Μου είπε ευχαριστώ αλλά φεύγοντας μου τόνισε:

"Kάτι ξέχασες εκεί που ήσουν...
...γύρνα να το πάρεις, πριν είναι αργά".

Του είπα απότομα: "Ορίστε;"
Και μου απάντησε:

"...με άκουσες ΠΟΛΥ καλά την πρώτη φορά που σου μίλησα... Και κάτι ακόμα... το Μετρό δεν πάει Καλλιθέα... ποτέ δεν πήγαινε Καλλιθέα... Τον προορισμό σου τον ξέρεις?"

Ορίστε τι μου κάνει ο εγκέφαλος τα βράδια στον ύπνο μου...

Και μετά μου λέτε να βγάλω άκρη στον ξύπνιο μου.

-Lcfr.