Eχθές το βράδυ, θέλοντας να κλείσω έναν πρόσφατο κύκλο που εγώ ο ίδιος άνοιξα, έβαλα και είδα την αγαπημένη μου ταινία.
Φυσικά δεν είναι άλλη από το "Eternal Sunshine of a Spotless Mind", που μέσα από αυτές εδώ τις γραμμές, έχω εκθειάσει αρκετές φορές στο παρελθόν.
Την συγκεκριμένη ταινία την έχω δει κοντά στις 11-12 φορές χωρίς καμία υπερβολή. Την έχω σαν ιεροτελεστία όταν πρέπει να γυρίσω σελίδα. Κι όμως, κάθε φορά που την βλέπω, ανακαλύπτω κάτι διαφορετικό, για αυτήν και τον ίδιο μου τον εαυτό.
Ερεθισμένος εγκεφαλικά από την ταινία λοιπόν, σήμερα γυρίζοντας από την δουλεία, μπήκα στον προαστιακό και πήγα στο Κιάτο. Χωρίς λόγο.
Μπήκα στο βαγόνι, αφού έτσι ένιωσα και το Κιάτο με πήρε στην αφιλόξενη και κρύα αγκαλιά του. Σαν περιοχή δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι στο μυαλό μου. Κάθε άλλο.
Η διαδρομή όμως έχει.
Στο Κιάτο λοιπόν, όπως περπατούσα, σκεφτόμουν την λέξη "ΕΑΝ" και τα ανατρεπτικά σενάρια που προσφέρει.
ΕΑΝ τα πράγματα γινόντουσαν αλλιώς,
ΕΑΝ οι αποφασίσεις που έχουν παρθεί, ήταν διαφορετικές,
ΕΑΝ οι προκαθορισμένες πλέον επόμενες κινήσεις, δεν ήταν προκάτ και ήταν ακόμη ρευστές,
ΕΑΝ (στην τελική) ΟΛΑ όσα έχεις ζήσει το 2011, είχαν άλλες καταλήξεις,
...που θα ήσουν αυτήν εδώ την στιγμή;
Σίγουρα όχι στο Κιάτο αδερφέ μου.
Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, είμαι στο βαγόνι της επιστροφής και αναρωτιέμαι ΕΑΝ η ταινία με βοήθησε να κλείσω τον κύκλο, ή απλά με ανάγκασε να κοιτάξω μέσα του...
Και ΕΑΝ κοίταξα, τι είδα και έχω αυτό το ηλίθιο χαμόγελο στο πρόσωπό μου;
-Lcfr.
Φυσικά δεν είναι άλλη από το "Eternal Sunshine of a Spotless Mind", που μέσα από αυτές εδώ τις γραμμές, έχω εκθειάσει αρκετές φορές στο παρελθόν.
Την συγκεκριμένη ταινία την έχω δει κοντά στις 11-12 φορές χωρίς καμία υπερβολή. Την έχω σαν ιεροτελεστία όταν πρέπει να γυρίσω σελίδα. Κι όμως, κάθε φορά που την βλέπω, ανακαλύπτω κάτι διαφορετικό, για αυτήν και τον ίδιο μου τον εαυτό.
Ερεθισμένος εγκεφαλικά από την ταινία λοιπόν, σήμερα γυρίζοντας από την δουλεία, μπήκα στον προαστιακό και πήγα στο Κιάτο. Χωρίς λόγο.
Μπήκα στο βαγόνι, αφού έτσι ένιωσα και το Κιάτο με πήρε στην αφιλόξενη και κρύα αγκαλιά του. Σαν περιοχή δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι στο μυαλό μου. Κάθε άλλο.
Η διαδρομή όμως έχει.
Στο Κιάτο λοιπόν, όπως περπατούσα, σκεφτόμουν την λέξη "ΕΑΝ" και τα ανατρεπτικά σενάρια που προσφέρει.
ΕΑΝ τα πράγματα γινόντουσαν αλλιώς,
ΕΑΝ οι αποφασίσεις που έχουν παρθεί, ήταν διαφορετικές,
ΕΑΝ οι προκαθορισμένες πλέον επόμενες κινήσεις, δεν ήταν προκάτ και ήταν ακόμη ρευστές,
ΕΑΝ (στην τελική) ΟΛΑ όσα έχεις ζήσει το 2011, είχαν άλλες καταλήξεις,
...που θα ήσουν αυτήν εδώ την στιγμή;
Σίγουρα όχι στο Κιάτο αδερφέ μου.
Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, είμαι στο βαγόνι της επιστροφής και αναρωτιέμαι ΕΑΝ η ταινία με βοήθησε να κλείσω τον κύκλο, ή απλά με ανάγκασε να κοιτάξω μέσα του...
Και ΕΑΝ κοίταξα, τι είδα και έχω αυτό το ηλίθιο χαμόγελο στο πρόσωπό μου;
-Lcfr.
11 comments:
allo ena arthro xwris ousia
(elpizw na min klais otan diavazeis ta post auta)
Ουσία ξε-ουσία, το διαβάσες.
Πρόβατο.
Με αγάπη,
-L.
το να κράζεις τον άλλο και να λογοκρίνεις τι γράφει ο καθένας, καταντάει γραφικό.
έχουν πέσει όλοι σαν τα κοράκια του Πόε, να πούμε.
Μάλλον φταίει ότι σε κράζει ο Mikeius.
Ο ποιος;
-L.
Αυτός που κάνει τα μπραφ, μωρέ.
Μπραφ;
Δεν καταλαβαίνω τι λες φίλε μου, αλλά μην δίνεις σημασία.
-L.
Απ' το κόμεντι λαμπ, κάτι βιντεάκια που κράζουν ανελέητα. Ο τύπος ξεκίνησε από ένα μπλογκ ονόματι "Φάε ένα μαλάκα" και κάνει και τα βίντεο. Έχει κοινό, αλλά είναι λίγο σιχαμένος.
Δεν είμαι φίλος, φίλε. Άντρας με λογαριασμό "η μαύρη γάτα" λίγο γκέι μου κάνει!
Να είναι καλα το παλικάρι τότε..
Ο κάθε ένας κάνει την δουλεια του...
Εγω γράφω ότι μου κατεβαίνει στο μυαλο κι αυτός κάνει βίντεο για να κράζει κόσμο.
Δεν θα κρίνω κανέναν.
Και συγγνώμη για το "φίλε"...
Έχω μια τάση, με όσους επικοινωνώ στο Internet να τους θεωρώ αρσενικά.
-L.
Άμα βρεις κανέναν της προκοπής, στείλε μου τον.
λολ
βασικα ο Πόε μίλησε για ένα κοράκι...
Πολύ σωστά..
-L.
Post a Comment