Εχθές, ξανά είδα (κάτω από δαμόκλειο σπάθη) το Scott Pilgrim (imdb), που κατά την άποψή μου, είναι μια μέτρια προς καλή ταινία, αλλά το αυθεντικό Καναδικό κόμικ είναι πολλές φορές καλύτερο. Μια σκηνή που μου έχει μείνει, είναι αυτή που θα μοιραστώ μαζί σας σήμερα και κρύβει το χιούμορ και τον χλευασμό της "κλασσικής" ρομαντικής σκηνής ενός ζευγαριού, που μας λανσάρουν τα περισσότερα chick-flicks της Αμερικής.
Άλλωστε τι άλλο κραυγάζει περισσότερο "ρομαντισμό" από λίγο fondling κάτω από τα αστέρια του Καναδικού ουρανού, με το κλάμα της αγαπημένης σου ροκ μπάντας για μουσικό χαλί; Είναι σίγουρα πιο ρομαντικό από μια πρόταση γάμου στις τουαλέτες του bar που έτρεξες να εξωτερικεύσεις τις σεξουαλικές σου ορμές με έναν άγνωστο.
Τι;
Χάνω τον ρομαντισμό μου και γίνομαι πεζός; Ελάτε τώρα... πείτε την αλήθεια. Δεν έχετε ζήσει ποτέ μια αρπαχτή τέτοιας φύσης; Απαντήστε μου λοιπόν, γιατί τα βράδια που βγαίνετε, επιλέγετε τα πιο στενά και κοντά φορεματάκια? Για να βρείτε γαμπρό, ή μήπως τον έρωτα της ζωής σας?
Τς τς τς... Και μετά με λέτε εμένα πουριτανό...
Τα έχουμε πει χιλιάδες φορές από εδώ. Η χώρα μας, είναι ένα τεράστιο μπουζουξίδικο, με χειρίστου είδους μουσική επένδυση, αλλά με χαϊ-λουξ τουαλέτες.
Χμ... Αλλιώς ξεκίνησα το σημερινό άρθρο και αλλιώς εξελίχθηκε...
Oh well..
-Lcfr.
No comments:
Post a Comment